Nutrinews
RunningNews.gr Forum
RunningNews.gr Forum
Αρχική | Προφίλ | Εγγραφή | Ενεργά Θέματα | Μέλη | Αναζήτηση | FAQ
 Όλα τα Forums
 Διάφορα
 Γενική συζήτηση
 Μας συνδέει Φως

Σημείωση: Πρέπει να είστε εγγεγραμένος για να δημοσιεύσετε.
Για να εγγραφείτε, κάντε κλικ εδώ. Η εγγραφή είναι ΔΩΡΕΑΝ!

Screensize:
Όνομα Χρήστη:
Κωδικός:
Κατάσταση μορφοποίησης:
Μορφοποίηση: BoldItalicizedUnderlineStrikethrough Align LeftCenteredAlign Right Horizontal Rule Insert HyperlinkInsert EmailInsert Image Insert CodeInsert QuoteInsert List
   
Μήνυμα:

* HTML is OFF
* Forum Code είναι ενεργοποιημένος
Smilies
Smile [:)] Big Smile [:D] Cool [8D] Blush [:I]
Tongue [:P] Evil [):] Wink [;)] Clown [:o)]
Black Eye [B)] Eight Ball [8] Frown [:(] Shy [8)]
Shocked [:0] Angry [:(!] Dead [xx(] Sleepy [|)]
Kisses [:X] Approve [^] Disapprove [V] Question [?]

 
   

ΠΡΟΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗnbsp; ΘΕΜΑΤΟΣ
Fidelio Δημοσιευτηκε - 27/09/2014 : 13:07:43
"....Όπως όλοι έχουμε αντιληφθεί οι δυτικές κοινωνίες διέρχονται μια περίοδο δραματικά αυξανόμενης κοινωνικής κρίσης, η οποία συν τω χρόνω οδηγεί τον δυτικό πολιτισμό σε κατάρρευση.

Είναι πια φανερό σε όλους ότι η διεθνής οικονομική κατάρρευση που βιώνουμε σήμερα δεν είναι το αίτιο, αλλά το αποτέλεσμα μιας ολοκληρωτικής κατάρρευσης αξιών και ιδεών. Μιας ουσιαστικής, δηλαδή, αξιακής κατάρρευσης του δυτικού πολιτιστικού ρεύματος.

Όμως, μια μεγάλη αλήθεια την οποία δεν έχουμε τολμήσει να διατυπώσουμε σθεναρά είναι η συνεισφορά της κλασικής επιστημονικής σκέψης, της μεγάλης επιστημονικής επανάστασης του 16ου και 17ου αιώνα στη διαδικασία της σημερινής κοινωνικής και πολιτισμικής κατάρρευσης.

Η μεγάλη αυτή επιστημονική επανάσταση, στην οποία η κοινωνία οφείλει την τεχνολογική ευημερία της, αποτέλεσε συγχρόνως και την αφετηρία της κοινωνικής και πολιτικής αποσύνθεσης στο μέτρο που στήριξε μονοσήμαντα την ανάπτυξή της σε μια σειρά δογμάτων, τα οποία αναγόρευαν την αισθητή υλική πραγματικότητα ως πρωταρχικό και μοναδικό αξιακό γεγονός των δυτικών κοινωνιών.

Στον βωμό αυτού του αγαθού και των παραγώγων του ολόκληρος ο δυτικός πολιτισμός επί αιώνες θυσίαζε, αλλά θυσιάζει ακόμα και σήμερα, το σύνολο των ανθρώπινων αξιών του, ακόμα και την ίδια την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Η ανιστόρητη αυτή αντιμετώπιση του παγκόσμιου ουμανιστικού αιτήματος μιας παγκόσμιας ειρηνικής κοινωνίας ανθρώπων με βάση αυτά τα επιστημονικά δόγματα περί ύλης παίρνει τη μορφή μιας απλής οικονομικής κοινοπραξίας συμφερόντων.

Σύμφωνα με τη μηχανιστική και αντικοινωνική αυτή αντίληψη, τα ανθρώπινα αγαθά, όπως η φιλία, η ειρηνική συνύπαρξη, η αγάπη κι η αλληλεγγύη δεν είναι αποτέλεσμα μιας εσωτερικής ανθρώπινης ανέλιξης, η οποία εκφράζει ένα υψηλότερο επίπεδο πολιτισμικής ανάπτυξης.

Οι σχέσεις των ανθρώπων και των αντίστοιχων κοινωνιών τους στηρίζονται μονοδιάστατα στην έννοια του αμοιβαίου υλικού συμφέροντος και κέρδους και διαρκούν όσο αυτό διαρκεί.

Αυτήν την κατάρρευση του δυτικού πολιτισμού έρχεται να σταματήσει η ίδια η επιστήμη μέσα από τις νέες ανακαλύψεις της και τη νέα Φυσική Φιλοσοφία που απορρέει από αυτήν.

(…)

Ό,τι σας πω από ‘δω και πέρα μπορώ να τ’ αποδείξω σε πίνακα με μαθηματικά και με πειραματική διαδικασία. Δεν έχω τον χρόνο, βέβαια, απλώς θ’ αναφερθώ σε κάποια πράγματα με όσο μπορώ περισσότερη λεπτομέρεια όσο μ’ αφήνει ο χρόνος.

Η πρώτη αλήθεια αναφέρεται στην αποκάλυψη του τι είναι στην ουσία αυτό το οποίο ονομάζουμε “αντικειμενική πραγματικότητα” και σε προέκταση, τι είναι αυτό το οποίο ονομάζουμε “ύλη” κι αποτελεί τον θεό του καταρρέοντος πολιτισμικού ρεύματος.

Η σύγχρονη επιστημονική σκέψη μέσω της πειραματικής διαδικασίας γνωρίζει πλέον ότι η αισθητή υλική πραγματικότητα αποτελεί μια ψευδαίσθηση της ανθρώπινης φυσιολογίας η οποία δημιουργείται μέσα σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου με τη βοήθεια των αισθητηρίων οργάνων μας.

Η υλική πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα matrix που μπορούμε να το αποδείξουμε με δέκα διαφορετικές κατευθύνσεις της επιστήμης.

Σύμφωνα με -επειδή εγώ είμαι Φυσικός- σύμφωνα με την ειδική θεωρία της Σχετικότητας, που όλοι παπαγαλίζουμε και κανένας δεν θέλει να μας πει τι λέει στην πραγματικότητα, η υλική συμπαντική πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά η προβολή, το είδωλο, το καθρέφτισμα όσων υπάρχουν στο πραγματικό τετραδιάστατο μη ευκλείδιο και αθέατο σύμπαν, που έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει, δεν είναι μύθος η τέταρτη διάσταση -η πέμπτη και από πάνω δεν ξέρω τι θα γίνει, αν θ’ αποδειχθεί στη συνέχεια- πάνω σ’ έναν ψεύτικο τρισδιάστατο και ευκλείδιο χώρο που φτιάχνουν πλαστά οι αισθήσεις μας.

Τον χώρο αυτό η ειδική θεωρία της Σχετικότητας ονομάζει Χώρο Μινκόφσκι (Minkowski space ή Minkowski spacetime, από τον μαθηματικό Hermann Minkowski) κι αυτή η μαθηματική πράξη ο κατοπτρισμός, για όσους ξέρουν μαθηματικά, ονομάζεται ισομορφισμός ή απεικόνιση.

(…)

Η γενική θεωρία της σχετικότητας συνέλαβε την ιδέα την οποία εξέφρασε μαθηματικά και αποδείξαμε μέσα από τη γέννηση και την εξέλιξη του σύμπαντος ότι το κύριο συστατικό της κλασικής φυσικής, η αισθητή ύλη, δεν είναι παρά η καμπύλωση του κύριου συστατικού του κόσμου των μαθηματικών, του τρισδιάστατου χώρου προς μία τέταρτη μαθηματική διάσταση (όρα: μελανές οπές).

Όμως, επειδή ο χώρος είναι ένα αισθητό τίποτα, χώρος είναι αυτό το πράγμα εδώ που δεν αντιλαμβανόμαστε, αυτός είναι ο χώρος ο μαθηματικός, η ύλη είναι η καμπύλωση του τίποτα.

Έτσι, όταν ο χώρος των τριών διαστάσεων, αυτών που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας, γιατί οι αισθήσεις μας μπορούν να αντιληφθούν μέχρι τρεις διαστάσεις, όταν καμπυλώνεται αυτός ο χώρος προς την τέταρτη διάσταση μεταξύ ενός ελαχίστου κι ενός μεγίστου ορίου (όρα: μελανές οπές), τότε οι αισθήσεις μας αντιλαμβάνονται αυτήν την καμπύλωση, αν ξεπεράσει ένα όριο, σαν ύλη.

Ο εγκέφαλός μας, τα αισθητήρια όργανά μας αντιμετωπίζουν αυτήν την αύξηση της καμπυλότητας πέρα ενός ορίου ως πραγματική ύλη.

Με λίγα λόγια η αισθητή ύλη δεν είναι παρά ένα κατασκεύασμα του εγκεφάλου μας. Μια πλαστή εικόνα μιας άλλης μη αισθητής πραγματικότητας.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Γιατί η επιστήμη χωρίς να βρίσκει αντίστοιχο στην πραγματική κοινωνία των ανθρώπων είναι κακία. Θα πρέπει να δούμε πώς η επιστήμη εφαρμόζεται και αλλάζει την κοινωνία.

Ο θεός της σημερινής πολιτισμικής συνείδησης, η ύλη, δεν είναι παρά το φάντασμα μιας άλλης πραγματικότητας που βρίσκεται έξω από τις δυνατότητες της ανθρώπινης φυσιολογίας και της προσέγγισης μέσω των αισθήσεων μας και των οργάνων μέτρησης που τις επαυξάνουν.

Άρα η ύλη, άρα και το χρήμα, ως μέτρον αξιολόγησης υλικών πραγμάτων και ανθρώπων μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα ως αξιακά γεγονότα σ’ αυτόν τον πολιτισμό που θα χτιστεί, τον πολιτισμό του Homo Universalis.

(…)

Η έννοια της διαίρεσης δεν υπάρχει. Είναι προϊόν του εγκεφάλου μας και της φυσιολογίας μας. Τα πάντα μες στο σύμπαν είναι ένα. Μια απέραντη ενιαία και αδιαίρετη ενότητα που μέσα σ’ αυτήν χάνεται η έννοια της εξατομίκευσης της προσωπικής ύπαρξης.

Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να ευτυχεί το μέρος αν πάσχει το όλον. Η ευτυχία των μερών μπορεί να επιτευχθεί μέσω της ευτυχίας του συνόλου. Η διαπίστωση αυτή οδηγεί σε μια νέα Κοινωνική Φιλοσοφία του Εμείς και του Είμαι καταργώντας τη φιλοσοφία του Εγώ και του Έχω.

Όμως, οι έννοιες της συνολικής συνείδησης του Εμείς και του Είμαι δεν είναι η βάση της δημοκρατίας, της ισότητας και της αδελφότητας που πλαστά επαγγέλλονται οι σημερινές παγκόσμιες κοινωνίες χωρίς να τις πραγματοποιούν μέχρι σήμερα;

Αυτές ακριβώς τις αξίες επαναφέρει στο προσκήνιο η σύγχρονη επιστημονική σκέψη.

(…)

Η σύγχρονη Φυσική διδάσκει ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι απομονωμένοι, δεν τους χωρίζει κενό. Τους συνδέει Φως. Ακτινοβολία. Μέσα στο σύμπαν δεν υπάρχουν μαύρες σκοτεινές περιοχές, αλλά περιοχές που δεν έχουμε τη δυνατότητα να αντιληφθούμε το Φως.

(…)

Ο κοινωνικός και ψυχολογικός απομονωτισμός και ο εγκλωβισμός του ανθρώπου στα πλαίσια των όρων “άτομο” και “πρόσωπο” είναι το προϊόν μιας καταρρέουσας πολιτισμικής δομής.

Η δομή αυτή αγνοεί τη σύγχρονη επιστημονική σκέψη και δεν κατανοεί ότι εάν νιώθουμε ψυχικά μόνοι είναι γιατί δεν κατανοούμε τη συνέχεια των πάντων μες στο σύμπαν κι ότι η φύση δεν μας γέννησε μόνους, αλλά επιλέξαμε την ψευδαίσθηση της μοναξιάς.

Η μοναξιά είναι αποτέλεσμα των δικών μας πράξεων, της δικής μας αντίληψης, της δικής μας άγνοιας. Είναι ένα προσωπικό μας πρόβλημα κι όχι ένα πρόβλημα της φύσης...."

Ποιός είναι ο κ. Δανέζης:
http://www.manosdanezis.gr/index.php/short-bio



People make life so much worse than it has to be and believe me, it's a nightmare without their help. ~ Boris Yelnikoff
11   ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ    ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ    (Πρώτα η πιο πρόσφατη)
xipolitos Posted - 29/09/2014 : 20:40:05
Μας συνδέει Φως, Μας "χτυπάει" το ρεύμα... !
Fidelio Posted - 29/09/2014 : 19:04:39
Ένας ακόμα λάτρης του φωτός, του οποίου οι ερευνες αφορούσαν κυρίως την επίδραση, διάθλαση, περίθλαση και πόλωση του φωτός σε διάφορα οπτικά μέσα υπό την επήρεια εξωτερικών παραγόντων. Εγινε όμως γνωστός σχετικά με ερευνα πάνω στην υπερηχητική ταχύτητα για αυτό και προς τιμή του δώθηκε το ονομά του στην γνωστη μονάδα μέτρησης της ταχύτητας του ήχου, Μαχ.

Ernst Mach
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%81%CE%BD%CF%83%CF%84_%CE%9C%CE%B1%CF%87

Ηταν ένας απο του επιστήμονες που έδεναν την επιστήμη με την φιολοσοφία. Τι είπε λοιπον αυτός ο άνθρωπος. Υποστήριζε ότι η Εμπειρία (που την όριζε ως σύνολο των ανθρώπινων εντυπώσεων και αισθημάτων) δεν έχει σχέση με την αντικειμενική πραγματικότητα. Την ύπαρξη της αντικειμενικής πραγματικότητας την θεωρούσε αδύνατη χωρίς το υποκείμενο (συνείδηση, αισθήματα).

Ο Ernst Mach πίστευε πως το σύμπαν, ο κόσμος, θα πρέπει να υπολογίζεται σαν Όλο όπου όλα ενώνονται μεταξύ τους και αλληλεπιδρούν και πως η ενέργεια διατρέχει τα πάντα, ανόργανη και οργανική ύλη,τους οργανισμους, την ανθρώπινη συνείδηση. Έτσι λοιπον , σύμφωνα με αυτήν την γραμμή (που ταυτίζεται με όσα μας αναφέρει στις διαλέξεις του ο κ. Δανέζης) κάθε μικρή δράση έχει αντικτυπο σε ολοκληρο το σύμπαν.

Γιατί όλα αυτά για τον Ernst Mach;

Γιατί πρώτον επαληθεύει την τάση αυτη που θέλει η σύγχρονη φιλοσοφία της επιστήμης που αναφέρεται στο πρώτη καταχώρηση του παρόνοτος Θρεντ και δευτερον γιατι εκεί βασίστηκε το εργο ενός από τους μεγαλύτερους εφευρέτες όλων των εποχών.

Το 1893 ο εφερεύτης αυτός θέλοντας να παρουσιάσει το έργο που θα άλλαζε την ανθρωπότητα κάνει εισαγωγή με τα εξής λόγια:

"Like a wave in the physical world, in the infinite ocean of the medium which pervades all, so in the world of organisms, in life, an impulse started proceeds onward, at times, may be, with the speed of light, at times, again, so slowly that for ages and ages it seems to stay, passing through processes of a complexity inconceivable to men, but in all its forms, in all its stages, its energy ever and ever integrally present.

A single ray of light from a distant star falling upon the eye of a tyrant in bygone times may have altered the course of his life, may have changed the destiny of nations, may have transformed the surface of the globe, so intricate, so inconceivably complex are the processes in Nature. In no way can we get such an overwhelming idea of the grandeur of Nature than when we consider, that in accordance with the law of the conservation of energy, throughout the Infinite, the forces are in a perfect balance, and hence the energy of a single thought may determine the motion of a universe.”

Nikola Tesla "The Electrical Review, 1893"

Δείτε αυτό το υπέροχο Βίντεο:

http://vimeo.com/44193401



_____________________


People make life so much worse than it has to be and believe me, it's a nightmare without their help. ~ Boris Yelnikoff
Fidelio Posted - 28/09/2014 : 10:55:49
Ναι, ακριβώς..όλα ξεκινάνε απο μια διαίσθηση. Πως κάτι δεν πάει καλά ρε παιδί μου. :)

People make life so much worse than it has to be and believe me, it's a nightmare without their help. ~ Boris Yelnikoff
Savvas Posted - 28/09/2014 : 10:49:28
Ο Καπιταλισμος με λιγα λογια σαν συστημα οτι εχει να δωσει το εδωσε, για να ανεβουμε σκαλι σαν ανθρωποτητα πρεπει να αλλαξει ολη η κοσμοθεωρια μας, γιατι αλλιως μενουμε στασιμοι, εξελιξαμε την τεχνολογια αλλα αφησαμε αλλα σημαντικοτερα στην ακρη.
Για να αλλαξουμε επιπεδο πλεον θα πρεπει να σταματησει να ειναι αυτοσκοπος το προσωπικο κερδος και ο αναταγωνισμος και η επικρατηση του "ισχυροτερου" με ολα τα μεσα απλα και μονο για "ισχυροποιησει" μια θεση η οποια στην πραγματικοτητα δεν του προσφερει τιποτα σημαντικο στην ιδια του την εξελιξη!!!
Αυτο νομοτελειακα θα γινει αλλα δεν ξερω πραγματικα το ποτε, βαδιζουμε με πολυ αργα βηματα ακομα ειμαστε στις "σπηλιες" και μπουσουλαμε, πιστευω οτι εχουμε απιστευτες δυνατοτητες και χρησιμοποιουμε ενα πολυ μικρο ποσοστο ακομα σαν ανθρωποτητα.
Αυτο ειναι μια προσωπικη καθαρα εκτιμηση και σε καμμια περιπτωση δεν μπορω να το υποστηριξω με λογικα επιχειρηματα και αποδειξεις αλλα δεν με ενδιαφερει κι ολας.:-))
Fidelio Posted - 28/09/2014 : 10:24:10
Ο Γραμμάτικακης , για την ελληνική πραγματικότητα, επικαλειται ταπεινά ένα ολοκληρωτικό RESET. Μια επανεκκίνηση δηλαδή του συστήματος όπως ακιρβώς γίνεται με ένα προβληματικό υπολογιστή. Τον έχουν κουράσει οι υποσχέσεις τόσων των δικων μας πολιτικών , όσο και της κεντρικής γραμμής που θέλει μια Ευρώπη διαφορετική από αυτήν που αρχικά δημιουργήθηκε. Τώρα βέβαια αν αυτο θεωρηθεί ουτοπικό, και ίσως δίκαια κατα τον ίδιο, ωστόσο η πεποιθηση για μια επανεκκινηση διατηρεί το άτομο σε μια εγρήγορση και μια διαρκή προσπάθεια να δει τι υπάρχει πίσω από τον ορίζοντα. Αυτά τα λέει ένας άνθρωπος με σπουδαίο έργο και πλήρη γνώση του τρόπου που λειτουργεί ο κόσμος και οι κοινωνίες του.

Το καταπληκτικο, τόσο με τον Μ.Δανέζη όσο και με τον Γ.Γραμματικάκη είναι ο τρόπος πως συνδιάζουν ολιστικά τις έγνοιες τους για την φύση και την κοινωνία, την τέχνη και την επιστήμη.

Αν κάτι σήμερα μας έχει καθηλώσει στην παθητική αντιμετώπιση της κατάστασης έως και σε αποχαυνωτική υπνηλία (ή την σύμπραξη), είναι ο μονομερής προσανατολισμός μας στα πράγματα. Αυτό που λέμε "επιμέρους εξειδίκευση". Δεν μπορούμε δηλαδή να δούμε πέρα από το περιορισμένο εύρος στο οποίο εκπαιδευτικαμε να δρούμε. Για αυτό στον Αστρολάβο του (το βιβλίο) διαχωρίζει αυτους με τα μανικετόκουμπα του κενου λόγου , από τους σιωπηλούς που ωστόσο έχουν πλήρη την αίσθηση της ευθύνης.

People make life so much worse than it has to be and believe me, it's a nightmare without their help. ~ Boris Yelnikoff
GERMANOS Posted - 27/09/2014 : 23:02:09
Χωρίς να έχω διαβάσει Μαχάτμα Γκάντι
κάποια τέτοια θεωρία νομίζω είχε αναπτύξει

Περισσότερα
και πιο αναλυτικά όμως
λέει ο Ιησούς από την Ναζαρέτ
Fidelio Posted - 27/09/2014 : 20:39:49
Αλλάζω λίγο τον τίτλο το θέματος γιατι θα ήθελα να καταχωρήσω επίσης ένα κείμενο του Γ. Γραμματικάκη. Ενός επίσης λάτρη του φωτός, που ξέρει με πολύ θαυμάσιο τρόπο να συνδέει την επιστήμη του με την ζωή. Ειδικά όταν αναφέρεται στο σήμερα, το μετά.

Ας ξεκινήσω λίγο ανάποδα όμως. Ποιος είναι ο Γιώργος Γραμματικάκης

http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=462&t=1617

Απο το βιβλίο του , Ενας αστρολάβος του ουρανου και της ζωής ~ Η επανάσταση των σιωπηλών.

"Οι Σειρήνες όμως έχουν ένα όπλο πιό φοβερό και από το τραγούδι: τη σιωπή τους. Και πιθανότερο, παρόλο που δεν έτυχε ποτέ, θα ήταν να γλυτώσεις από το τραγούδι τους, παρά από τη σιωπή τους."
Φράντς Κάφκα ~ Η σιωπή των σειρήνων


Καθώς η κρίση απλώνει βαριά την σκιά της στην χώρα και τις ψυχές μας, πολλοί προσπαθούν να προδικάσουν το μέλλον. Κάποιοι αναλυτές θεωρούν ότι θα υπάρξουν βίαιες αντιδράσεις, άλλοι πάλι ότι η απάθεια θα εξακολουθήσει να κυριαρχεί.

Ενώ όμως μια κλασική επανάσταση δεν είναι ανάμεσα στα ενδεχόμενα -ούτε οι συνθήκες υπάρχουν, ούτε ο εχθρός είναι ορατός- εγώ οραματίζομαι από παλιά μια άλλη επανάσταση. Μια επανάσταση διαφορετική από όσες περιγράφουν τα βιβλία, από όσες απεικονίζουν στις ταινίες τους οι σκηνοθέτες. Την ανάγκη της μάλιστα διατύπωσα πολλά χρόνια πριν. Kαθώς όμως περνά ο καιρός αυτή η άλλη επανάσταση, που οραματίζομαι, κερδίζει διαρκώς σε περιεχόμενο και ορμή.

Η επανάσταση λοιπόν, που οραματίζομαι, θα είναι μια επανάσταση των σιωπηλών. Δεν θα έχει σημαίες αναπεπταμένες, συνθήματα και ιδεολογικές διακηρύξεις. Θα είναι μια επανάσταση βουβή, που θα στηρίζεται απλώς στην αλληλεγγύη των βλεμμάτων. Θα ξεκινήσει από την απόλυτη, την οργισμένη σιωπή, και θα αποδώσει στον άνθρωπο όσα στερήθηκε, όσα ονειρεύθηκε, ό,τι ζήτησε με κραυγές –πριν επιλέξει την σιωπή.

Γιατί αυτή η σιωπή, είναι η απόγνωση και η προσδοκία του. Δεν είναι αποδοχή, μήτε μοιρολατρία. Η σιωπή είναι το μέτρο της διαψευσμένης του ζωής, η πίκρα για τις επαγγελίες που ακυρώθηκαν, η οργή για την υποκρισία και το ψέμα. Η σιωπή είναι το ανώτερο στάδιο της πολιτικής ωριμότητας. Αν οδηγήσει στην επανάσταση, θα είναι μια επανάσταση αληθινή, αφού για πρώτη φορά δεν θα δεσμεύεται από τα λόγια της. Θα δεσμεύεται μόνον από τα αισθήματα της.

Η επανάσταση των σιωπηλών, δεν απευθύνεται λοιπόν σε ορισμένες τάξεις κοινωνικές, ούτε υπόσχεται ευημερία και δικαιώματα. Υπόσχεται μόνον μια άλλη γλώσσα: Την ξεχασμένη γλώσσα της ειλικρίνειας και της ευθύνης. Δεν επιδιώκει την εξουσία, αφού όπως απέδειξε η Iστορία, αυτό οδηγεί στην βία και τον εκφυλισμό. Επιδιώκει, όμως, να αποδώσει στον άνθρωπο την εξουσία της ζωής του, να απαντήσει στην βουβή απόγνωση της σιωπής του. «Η επανάσταση» σχολιάζει ένας θεωρητικός της, «συνιστά μια πνευματική αναταραχή, μέσω της οποίας μια ομάδα ανθρώπων επιδιώκει να θέσει νέα θεμέλια για την ύπαρξη της.”

Σε αυτήν λοιπόν την επανάσταση, που αναζητά αιωνίως τα θεμέλια της, δεν έχουν ίσως θέση οι ποιητές, μήτε οι φιλόσοφοι. Έχουν όμως θέση οπωσδήποτε οι άνεργοι. Ο φιλόσοφος προσπαθεί να καταλάβει τον κόσμο, ο ποιητής δημιουργεί τον δικό του. Ο άνεργος όμως τον στερείται εξ ορισμού. Η ανεργία αποτελεί τον παραλογισμό ενός πολιτισμού, που δεν παύει να επαίρεται για τις κατακτήσεις του. Ο παραλογισμός αυτός, αλλού εκδηλώνεται στην πρόκληση της χλιδής, στον άνεργο σε ταπεινώσεις που δεν τελειώνουν. Ο άνεργος κατέφυγε στην σιωπή, επειδή κουράστηκε να ακούει για επενδύσεις και για τη μείωση της ανεργίας·που εξαιρούν ωστόσο πάντοτε τον ίδιο. Ο άνεργος είναι πια σιωπηλός, όχι επειδή θέλει να κρύψει την οργή του, αλλά επειδή δεν αντέχει να μιλήσει άλλο.

Η σιωπή -που κρύβει την απόγνωση- χαρακτηρίζει ακόμα όσους έχουν έγνοια πραγματική για την φύση και το περιβάλλον. Δεν είναι πάντοτε οι «οικολόγοι». Οι οικολόγοι φλυαρούν χωρίς μέτρο, καταφεύγουν σε θεωρίες και αναλύσεις, ενώ συχνά κρυφοκοιτάζουν την εξουσία. Στην επανάσταση των σιωπηλών θα συμμετέχουν οι άλλοι: Όσοι γνωρίζουν ότι η ανάσα της φύσεως είναι το ίδιο σπουδαία με την δική τους ανάσα, ότι τα τραύματά της αποτελούν τραύματα στο δικό τους το σώμα και την ψυχή. Αν σήμερα η μόνη προσδοκία τους είναι η επανάσταση των σιωπηλών, είναι επειδή κουράστηκαν να υπομένουν: Την ασίγαστη μανία καταστροφής ενός ευλογημένου τόπου, τις απάνθρωπες πόλεις που στεγνώνουν τις ψυχές, την θυσία του αιώνιου και του αναγκαίου στο εφήμερο και το ταπεινό.

Η επανάσταση των σιωπηλών, δεν υπόσχεται νόμους και διατάγματα, που θα αποβλέπουν στην «προστασία» του περιβάλλοντος. Θεωρεί, αντίθετα, ότι είναι ο άνθρωπος που επείγει να προστατευθεί. Εκείνος –που σήμερα σιωπά με απόγνωση- οδηγείται σταθερά στην αποξένωση, επειδή το περιβάλλον μοιάζει να ανήκει πάντοτε σε κάποιους άλλους. Μόνον όμως όπου το περιβάλλον παραμείνει υπερήφανο και ανέγγιχτο, μπορεί να ανθίσει η πραγματική ζωή. Αλλιώς, θα πληθαίνουν οι απομιμήσεις και τα ομοιώματα της.

Στην επανάσταση των σιωπηλών συμμετέχουν και όσοι είδαν τον διαφορετικό κόσμο, που έπλασαν μέσα τους, να διαψεύδεται και να συντρίβεται. Ούτε μετάνιωσαν όμως, επειδή ο δικός τους κόσμος είχε αξίες και ήθος, ούτε μπορούν να τον αλλάξουν. Στην επανάσταση των σιωπηλών, είναι σημαιοφόροι χωρίς σημαίες, πεζοπόροι χωρίς προμήθειες. Διαθέτουν την τιμιότητα του βλέμματος και μια βαθύτερη αξιοπρέπεια. Ο κόσμος που έπλασαν -που είχε αξίες και ήθος- είναι πάντοτε εκεί. Αυτοί, οι σημαιοφόροι –χωρίς σημαίες- στην επανάσταση των σιωπηλών, είναι η εγρήγορση και η συνείδηση της.

Όσοι άλλωστε κατέφυγαν στην σιωπή, δεν έπαυσαν να ονειρεύονται: Την δίκαιη συγκρότηση του κοινωνικού ιστού, την αύρα μιας παιδείας ουσιαστικής, την ενίσχυση των δημιουργικών δυνάμεων που εν είδει μικρής φωτιάς υπάρχουν στον καθένα. Αντί όμως, όσοι καταφεύγουν σήμερα στην σιωπή, να κερδίσουν λίγα από τα όνειρα τους, έγιναν αριθμοί και αποδέκτες. Αριθμοί σε πίνακες στατιστικής και σε μετρήσεις θεαματικότητας, αποδέκτες των παραλογισμών μιας ψηφιακής οικονομίας, όμηροι μιας ζωής που διαρκώς αφυδατώνεται. Κι ενώ τα λόγια των πολιτικών επιμένουν να διαγράφουν κύκλους ανούσιους και υποκριτικούς, εκείνοι, στην σιωπή τους, προτιμούν να ακούν τον ήχο των κυμάτων, και την βουή των επερχομένων γεγονότων.

Αυτός άλλωστε –εγώ ή εσείς- που οραματίζεται την επανάσταση των σιωπηλών, δεν ενδιαφέρεται αν επικριθεί ως ρομαντικός, ούτε αν καταταχθεί από τους εχέφρονες στους υπέρμαχους μιας ουτοπίας, από τις πολλές που γνώρισε η ιστορία. Οι επικριτές της επανάστασης των σιωπηλών, συχνά φορτωμένοι με διπλώματα και κοινωνιολογικές περγαμηνές, αγνοούν την αξία της σιωπής, το εν δυνάμει επαναστατικό της περιεχόμενο. Τι άλλο όμως ήταν, η εξέγερση του Πολυτεχνείου –η μόνη που τελευταία γνώρισε η χώρα- από μια κραυγή σπαρακτική, μια στιγμή επαναστάσεως ύστερα από χρόνια σιωπής; Η σιωπή υπήρχε από νωρίς στις διαψευσμένες προσδοκίες των νέων ανθρώπων, σερνόταν στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα και τους δρόμους της Αθήνας, μιλούσε με μουσικές και αθέατα δάκρυα. Η βία επιτάχυνε την έκφραση της, τα τάνκς προσπάθησαν να καλύψουν την απειλή της.

Οσοι λοιπόν αμφισβητούν την επανάσταση των σιωπηλών, δεν μέτρησαν ποτέ την αξία της σιωπής, δεν έτυχε ποτέ να αντιληφθούν την εκρηκτική της δύναμη. Μήπως όμως μέσα στην σιωπή δεν ανθίζει ο έρωτας - ή και πάλι σιωπηλά δεν πλάθει ο δημιουργός το έργο του;

«Οι επαναστάσεις είναι τρελές εμπνεύσεις της ιστορίας» έγραψε ένας επαναστάτης, που μάλιστα δολοφονήθηκε από τους πρώην συντρόφους του. Η επανάσταση των σιωπηλών, δεν θα είναι απλώς μια τρελή έμπνευση της ανθρώπινης ιστορίας. Θα είναι ίσως η συνέχεια και η αποθέωση της.


People make life so much worse than it has to be and believe me, it's a nightmare without their help. ~ Boris Yelnikoff
xipolitos Posted - 27/09/2014 : 20:05:51
"Να ένα μεγάλο μανιφέστο μιας νέας κοινωνικής και ψυχολογικής επανάστασης για να σωθεί ο επαπειλούμενος πλανήτης μας: "Να έχεις ή να είσαι;"
Είναι οι σκέψεις μιας ολόκληρης ζωής ενός από τους πιο διεισδυτικούς κοινωνικούς αναλυτές. Οι θέσεις του Έριχ Φρομ, σ' αυτό το εξαιρετικό βιβλίο, είναι ότι δύο τρόποι ύπαρξης παλεύουν για το πνεύμα της ανθρωπότητας: Ο τρόπος ύπαρξης στη βάση του "έχειν", με επίκεντρό του την κατοχή και απόκτηση υλικών αγαθών, τη δύναμη και την επιθετικότητα, και που αποτελεί τη βάση για τέτοια κακά όπως η πλεονεξία, ο φθόνος και η βία. Και ο τρόπος ύπαρξης στη βάση του "είναι", που βασίζεται στην αγάπη, στη χαρά του να μοιράζεσαι και σε δραστηριότητες όχι άχρηστες αλλά παραγωγικές και με νόημα. Ο Φρομ βλέπει την πρώτη ροπή να φέρνει τον κόσμο στο χείλος της ψυχολογικής και οικολογικής καταστροφής και διαγράφει ένα έξυπνο πρόγραμμα για την κοινωνικοοικονομική αλλαγή που θα μπορούσε πράγματι να σταματήσει τον κόσμο από την καταστροφική του πορεία."
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

«όσο ο καθένας θα θέλει να έχει περισσότερα, θα υπάρχουν ταξικοί σχηματισμοί, θα υπάρχει ταξική πάλη και σε παγκόσμια κλίμακα δε θα αποφευχθεί ο παγκόσμιος πόλεμος.
Η απληστία και η ειρήνη αλληλοαποκλείονται»

  • «παραδοχή του γεγονότος ότι κανένας και τίποτα έξω από τον εαυτό του δε μπορεί να δώσει νόημα στη ζωή
  • Χαρά που πηγάζει από το συναίσθημα που δοκιμάζει κανείς όταν δίνει και μοιράζεται και όχι όταν αποθηκεύει κι εκμεταλλεύεται
  • Αγάπη και σεβασμός για την ζωή σε όλες της τις εκδηλώσεις, που να στηρίζεται στην γνώση ότι τα πράγματα και η εξουσία είναι νεκρά,
    ενώ η ζωή και καθετί που συντελεί στην ανάπτυξή της είναι ιερά»

Εριχ Φρομ "Να έχεις ή να είσαι"
GERMANOS Posted - 27/09/2014 : 19:46:31
Ο Πλουσένκο εάν είχε άλματα σχετικά καλά
(δηλαδή στο τεχνικό μέρος)
ήταν αδύνατον να χάσει

γιατί στο καλλιτεχνικό και στην έκφραση
δεν υπήρχε περίπτωση να τον περάσει κανείς


Την πλαστικότητα στις κινήσεις
δεν την είχαν οι περισσότερες γυναίκες
στο είδος
Fidelio Posted - 27/09/2014 : 19:32:50
Πραγματικά είναι πολύ πιο δύσκολο να αξιολογήσω τον Πλιούσενκο, καλύτερα απλά να το θαυμάζω ! :p


People make life so much worse than it has to be and believe me, it's a nightmare without their help. ~ Boris Yelnikoff
GERMANOS Posted - 27/09/2014 : 19:07:34
Φιντέλιε...
πολύ περίπλοκα τα πράματα!

Ας μιλήσουμε καλύτερα για πατινάζ!
ή για Κατινάζ!

RunningNews.gr Forum © RunningNews.gr Go To Top Of Page
Snitz Forums 2000