Nutrinews
RunningNews.gr Forum
RunningNews.gr Forum
Αρχική | Προφίλ | Εγγραφή | Ενεργά Θέματα | Μέλη | Αναζήτηση | FAQ
 Όλα τα Forums
 Τα πάντα για το τρέξιμο
 Προπόνηση & Απόδοση
 Προπόνηση ημιμαραθωνίου

Σημείωση: Πρέπει να είστε εγγεγραμένος για να δημοσιεύσετε.
Για να εγγραφείτε, κάντε κλικ εδώ. Η εγγραφή είναι ΔΩΡΕΑΝ!

Screensize:
Όνομα Χρήστη:
Κωδικός:
Κατάσταση μορφοποίησης:
Μορφοποίηση: BoldItalicizedUnderlineStrikethrough Align LeftCenteredAlign Right Horizontal Rule Insert HyperlinkInsert EmailInsert Image Insert CodeInsert QuoteInsert List
   
Μήνυμα:

* HTML is OFF
* Forum Code είναι ενεργοποιημένος
Smilies
Smile [:)] Big Smile [:D] Cool [8D] Blush [:I]
Tongue [:P] Evil [):] Wink [;)] Clown [:o)]
Black Eye [B)] Eight Ball [8] Frown [:(] Shy [8)]
Shocked [:0] Angry [:(!] Dead [xx(] Sleepy [|)]
Kisses [:X] Approve [^] Disapprove [V] Question [?]

 
   

ΠΡΟΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗnbsp; ΘΕΜΑΤΟΣ
joan1971 Δημοσιευτηκε - 27/02/2018 : 11:10:19
Καλημέρα σε όλους!

Προπονούμαι για τον ημί της Αθήνας στις 18/3. Έχω πολλά ερωτήματα και είπα να ρωτήσω τους πιο έμπειρους φίλους του forum τη γνώμη σας.

Είμαι 46 ετών, 85 κιλά, μητέρα μιας κόρης 8 ετών και ασχολούμαι με το τρέξιμο περίπου δύο χρόνια. Αγαπώ πολύ το τρέξιμο, μου έχει σώσει κυριολεκτικά τη ζωή. Ο ημί της Αθήνας θα είναι ο πρώτος μου ημιμαραθώνιος και έχω πάρει την προπόνησή μου πολύ σοβαρά (τουλάχιστον όσο μου το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις και τα οικονομικά μου). Μέχρι τώρα έχω τρέξει σε αγώνες αρκετά 10άρια και 5άρια, με καλύτερο χρόνο για 10Κm την 1 ώρα.
Δεν έχω συγκεκριμένο πιεστικό στόχο για τον ημί. Με ενδιαφέρει μόνο να τερματίσω αξιοπρεπώς, ιδανικά στις 2:40 ώρες.
Η προπόνησή μου είναι 4 ή 5 φορές την εβδομάδα (ανάλογα τον καιρό και τις υποχρεώσεις), σε κάθε προπόνηση τρέχω πάνω από μια ώρα αναλόγως τον τύπο της, και έχω μέσα δύο tempo, μια διαλλιεματική, ένα easy και ένα long run. Τα tempo μου τα κάνω με ρυθμό από 6:30 ως 6:45 και το long run μου προσπαθώ να το κρατήσω στο 7:10 με 7:20, αλλά όταν κουράζομαι φτάνει και το 7:50 ή ακόμα και το 8:00. (Χελώνα.. το ξέρω)
Από τον Δεκέμβριο και μετά έχω ανεβάσει σταδιακά χιλιόμετρα στο long run μου που κάνω ανελειπώς κάθε Κυριακή πρώι. Μέχρι που πριν δύο εβδομάδες ένανα 19Km και από κει και πέρα κατεβάζω. Ξέρω ότι ίσως να ήταν υπερβολή τόσα χιλιόμετρα αλλά ήθελα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου καθώς ήταν η πρώτη φορά που έκανα τόσα πολλά.
Το πρώτο ερώτημά μου είναι το εξής. Μετά τα 19Κ ήμουν κανονικά κουρασμένη την ίδια μέρα και την επόμενη μέρα κουρασμένη αλλά καλύτερα. Ενώ τις επόμενες μέρες ήμουν πολύ καλά και συνέχισα κανονικά τις προπονήσεις μου. Την περασμένη όμως Κυριακή που έτρεξα 15Κ, ενώ ήμουν κουρασμένη αλλά καλά μετά το τρέξιμο, την επόμενη μέρα έγινα... πτώμα! Τόσο πτώμα που αναγκάστηκα να μείνω στο κρεββάτι, με ένα πρωτόγνωρο αίσθημα κόπωσης και ανημπόριας που με ανησύχησε. Αυτό πέρασε τώρα που σας γράφω μια μέρα μετά. Μετά τον νυχτερινό ύπνο είμαι πάλι πολύ καλά. Αλλά δεν μπορώ να μην αναρωτιεμαι τι έφταιγε?
Μήπως έφταιγε ο χιλιομετρικός όγκος? Μήπως ήταν υπερβολικό το 19Κ? Είναι φυσιολογική η κόπωση μετά από σχεδόν δυο μήνες που κάνω σταθερά από 38 ως 45 χιλιόμετρα την εβδομάδα? (ενώ πριν έκανα γύρω στα 30χλμ).
Αισθάνομαι ότι ήρθε η ώρα να απευθυνθώ σε έναν προπονητή να κάνω πιο οργανωμένη και σωστή προπόνηση με τις δυνάμεις που έχω. Νομίζετε ένας δρομέας-χελώνα-λουκουμάς σαν εμένα αξίζει τον κόπο να απεθυνθεί σε έναν προπονητή για πιο σοβαρή βοήθεια? Νομίζετε ότι θα με έπαιρνε στα σοβαρά ένας προπονητής?

Ευχαριστώ εκ των προτέρων. :) :)
7   ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ    ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ    (Πρώτα η πιο πρόσφατη)
joan1971 Posted - 27/02/2018 : 16:55:51
Και πάλι ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια και την ενθάρυνση.
Hermes το έχω καταλάβει πια, τώρα που έχω τρέξει κάποια long runs άνω των 15 χιλιομέτρων, ότι ο Μαραθώνιος της Αθήνας του 2018 (που νόμιζα ότι θα μπορώ να τρέξω) δεν είναι εφικτός τόσο νωρίς. Χρειάζομαι κι άλλο χρόνο για να προετοιμάσω το σώμα μου (και το μυαλό μου)! Και αυτό δεν θα το είχα εμπεδώσει αν δεν έκανα αυτή την προπόνηση που κάνω τώρα. :)
Hermes Posted - 27/02/2018 : 13:53:12
Ως προς τον προπονητή, εννοούσα ότι σ είναι άχρηστος αυτή τη στιγμή αναφορικά με τον ημί της Αθήνας επειδή μένουν 2 εβδομάδες + 1 για τάπερ...
Γενικά, αν έχεις την ευχέρεια, δοκίμασε by all means!
Και συμβουλές θα πάρεις και θα αποφύγεις λάθη...
Αν θέλεις μια φιλική γνώμη, μη βιαστείς για μαραθώνιο... φρόντισε να αποκτήσεις μια βάση σε βάθος περισσότερου χρόνου και μετά όλα θα σου έρθουν ευκολότερα

quote:
Originally posted by joan1971

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις και το θάρρος που μου δίνετε! :)

Το βάρος μου είναι όντως θέμα, το ξέρω και γι'αυτό το ανέφερα κιόλας. Ήμουν 125 κιλά πριν δυομιση χρόνια. Όταν άρχισα να περπατάω συστηματικά είχα ήδη χάσει κάποια λίγα κιλά, και το τρέξιμο με βοήθησε να χάσω τα υπόλοιπα ως σήμερα. Δεν ξεκίνησα το τρέξιμο για τα κιλά. Ξεκίνησα γιατί πάντα ήθελα να τρέχω και μόνο τώρα τόλμησα. Η απώλεια του βάρους ήταν απλώς ευτυχής συνέπεια. Οπότε μετά από μια τόσο μεγάλη απώλεια, βρίσκομαι σε πλατώ. Παλεύω όμως.

Τον προπονητή σκεφτόμουν πράγματι να τον βρω μετά τον αγώνα. Έχω ως μεγαλεπίβολο στόχο τον τερματισμό σε έναν Μαραθώνιο, οπότε νομίζω ότι αν προπονηθώ μόνη μου για κάτι τέτοιο θα κάνω πολλά και ενδεχομένως κακά λάθη. Απλά δεν ήμουν σίγουρη ότι ένας προπονητής θα ασχολούνταν με έναν δρομέα σαν εμένα. Η αλήθεια είναι ότι ντρέπομαι λίγο. Βλέπω πως είναι οι άλλοι δρομείς που γνωρίζω και ομολογουμένως έχω πολύ δρόμο για να είμαι σαν αυτούς (αν ποτέ..). Το μόνο σίγουρο είναι ότι θέλω να τρέχω, πολύ και μακριά. Αυτό μου δίνει χαρά και ικανοποίηση. Κι ας είναι με ρυθμούς χελώνας! :)
Και πάλι ευχαριστώ! :)




antsa_1 Posted - 27/02/2018 : 13:42:42
Ένας προπονητής θα σε βοηθήσει εκτός των άλλων να θέσεις και ρεαλιστικούς στόχους. Νομίζω να βρεις κάποιον. Είμαι πενήντα ετών και πριν από τρία χρόνια ήμουν 101 κιλά και ότι ήταν πάνω από 2km. μου φαίνονταν ως long run, χωρίς υπερβολή. Σήμερα πάντα με τη βοήθεια προπονητή, είμαι 90 κιλά, έχω τερματίσει δύο φορές τον μαραθώνιο της Αθήνας, τρεις το 25αρι στις Σπέτσες και διάφορους ημί. Προφανώς και δεν είμαι ο πιο γρήγορος αλλά η χαρά της προσπάθειας και της επίτευξης ενός στόχου, κάθε φορά που τερματίζω, εκτός από τη χαρά και την ικανοποίηση, με διατηρεί και νέο (προφανώς εννοώ το ψυχολογικό-νοητικό κομμάτι, κατά το δυνατόν). Να είσαι περήφανη για αυτό που κάνεις και δεν χωράνε ντροπές. Μακάρι να είχαν κι άλλοι τέτοιες ανησυχίες. Όπως είπε και ο φίλος Palas οι προπονητές θέλουν ανθρώπους με θέληση και στόχους. Και όπως διάβασα κάπου και μου άρεσε YOU DON'T HAVE TO GO FAST, YOU JUST HAVE TO GO !!!!
Palas Posted - 27/02/2018 : 13:12:02
Αν ήμουν προπονητής θα ήθελα να προπονώ κάποιον με θέληση, πείσμα, στόχους και προσήλωση σε αυτούς και κυρίως να απολαμβάνει το τρέξιμο.
Η ντροπή είναι για αυτούς που κάνουν κάτι λάθος, μη μασάς λοιπόν και προχώρα.
joan1971 Posted - 27/02/2018 : 12:23:16
Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις και το θάρρος που μου δίνετε! :)

Το βάρος μου είναι όντως θέμα, το ξέρω και γι'αυτό το ανέφερα κιόλας. Ήμουν 125 κιλά πριν δυομιση χρόνια. Όταν άρχισα να περπατάω συστηματικά είχα ήδη χάσει κάποια λίγα κιλά, και το τρέξιμο με βοήθησε να χάσω τα υπόλοιπα ως σήμερα. Δεν ξεκίνησα το τρέξιμο για τα κιλά. Ξεκίνησα γιατί πάντα ήθελα να τρέχω και μόνο τώρα τόλμησα. Η απώλεια του βάρους ήταν απλώς ευτυχής συνέπεια. Οπότε μετά από μια τόσο μεγάλη απώλεια, βρίσκομαι σε πλατώ. Παλεύω όμως.

Τον προπονητή σκεφτόμουν πράγματι να τον βρω μετά τον αγώνα. Έχω ως μεγαλεπίβολο στόχο τον τερματισμό σε έναν Μαραθώνιο, οπότε νομίζω ότι αν προπονηθώ μόνη μου για κάτι τέτοιο θα κάνω πολλά και ενδεχομένως κακά λάθη. Απλά δεν ήμουν σίγουρη ότι ένας προπονητής θα ασχολούνταν με έναν δρομέα σαν εμένα. Η αλήθεια είναι ότι ντρέπομαι λίγο. Βλέπω πως είναι οι άλλοι δρομείς που γνωρίζω και ομολογουμένως έχω πολύ δρόμο για να είμαι σαν αυτούς (αν ποτέ..). Το μόνο σίγουρο είναι ότι θέλω να τρέχω, πολύ και μακριά. Αυτό μου δίνει χαρά και ικανοποίηση. Κι ας είναι με ρυθμούς χελώνας! :)
Και πάλι ευχαριστώ! :)


Hermes Posted - 27/02/2018 : 12:08:36
quote:
Originally posted by joan1971

Καλημέρα σε όλους!

Προπονούμαι για τον ημί της Αθήνας στις 18/3. Έχω πολλά ερωτήματα και είπα να ρωτήσω τους πιο έμπειρους φίλους του forum τη γνώμη σας.

Είμαι 46 ετών, 85 κιλά, μητέρα μιας κόρης 8 ετών και ασχολούμαι με το τρέξιμο περίπου δύο χρόνια. Αγαπώ πολύ το τρέξιμο, μου έχει σώσει κυριολεκτικά τη ζωή. Ο ημί της Αθήνας θα είναι ο πρώτος μου ημιμαραθώνιος και έχω πάρει την προπόνησή μου πολύ σοβαρά (τουλάχιστον όσο μου το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις και τα οικονομικά μου). Μέχρι τώρα έχω τρέξει σε αγώνες αρκετά 10άρια και 5άρια, με καλύτερο χρόνο για 10Κm την 1 ώρα.
Δεν έχω συγκεκριμένο πιεστικό στόχο για τον ημί. Με ενδιαφέρει μόνο να τερματίσω αξιοπρεπώς, ιδανικά στις 2:40 ώρες.
Η προπόνησή μου είναι 4 ή 5 φορές την εβδομάδα (ανάλογα τον καιρό και τις υποχρεώσεις), σε κάθε προπόνηση τρέχω πάνω από μια ώρα αναλόγως τον τύπο της, και έχω μέσα δύο tempo, μια διαλλιεματική όπως το διαβάζω, μήπως βάζεις μεγάλο όγκο έντασης? δύο τέμπο + 1 διαλειμματική μ φαίνεται υπερβολικό. Αν απλά θες να τερματίσεις τον ημι, ίσως να μην υπάρχει λόγος να κρατάς τόσες προπονήσεις ρυθμού (γνώμη λέω) , ένα easy και ένα long run. Τα tempo μου τα κάνω με ρυθμό από 6:30 ως 6:45 και το long run μου προσπαθώ να το κρατήσω στο 7:10 με 7:20, αλλά όταν κουράζομαι φτάνει και το 7:50 ή ακόμα και το 8:00. (Χελώνα.. το ξέρω)
Από τον Δεκέμβριο και μετά έχω ανεβάσει σταδιακά χιλιόμετρα στο long run μου που κάνω ανελειπώς κάθε Κυριακή πρώι. Μέχρι που πριν δύο εβδομάδες ένανα 19Km και από κει και πέρα κατεβάζω. Ξέρω ότι ίσως να ήταν υπερβολή τόσα χιλιόμετρα αλλά ήθελα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου καθώς ήταν η πρώτη φορά που έκανα τόσα πολλά.
Το πρώτο ερώτημά μου είναι το εξής. Μετά τα 19Κ ήμουν κανονικά κουρασμένη την ίδια μέρα και την επόμενη μέρα κουρασμένη αλλά καλύτερα. Ενώ τις επόμενες μέρες ήμουν πολύ καλά και συνέχισα κανονικά τις προπονήσεις μου. Την περασμένη όμως Κυριακή που έτρεξα 15Κ, ενώ ήμουν κουρασμένη αλλά καλά μετά το τρέξιμο, την επόμενη μέρα έγινα... πτώμα! Τόσο πτώμα που αναγκάστηκα να μείνω στο κρεββάτι, με ένα πρωτόγνωρο αίσθημα κόπωσης και ανημπόριας που με ανησύχησε. Αυτό πέρασε τώρα που σας γράφω μια μέρα μετά. Μετά τον νυχτερινό ύπνο είμαι πάλι πολύ καλά. Αλλά δεν μπορώ να μην αναρωτιεμαι τι έφταιγε?
Μήπως έφταιγε ο χιλιομετρικός όγκος? Μήπως ήταν υπερβολικό το 19Κ? Είναι φυσιολογική η κόπωση μετά από σχεδόν δυο μήνες που κάνω σταθερά από 38 ως 45 χιλιόμετρα την εβδομάδα? (ενώ πριν έκανα γύρω στα 30χλμ).
Αισθάνομαι ότι ήρθε η ώρα να απευθυνθώ σε έναν προπονητή να κάνω πιο οργανωμένη και σωστή προπόνηση με τις δυνάμεις που έχω. Νομίζετε ένας δρομέας-χελώνα-λουκουμάς σαν εμένα αξίζει τον κόπο να απεθυνθεί σε έναν προπονητή για πιο σοβαρή βοήθεια κρίμα είναι να υποβαθμίζεις την προσπάθεια σου... ,
με αυτή τη λογική μόνο ο Κίπσαγκ θα έπρεπε να τρέχει κ να δοκιμάζει να βελτιώνεται... Χάσε κιλά αν θέλεις και μπορείς, αλλά ίσως θα έπρεπε να το πάρεις λίγο πιο χαλαρά για τον ημι? σε αυτό το χρονικό σημείο δεν έχει νόημα να μιλήσεις με προπονητή, είναι πολύ κοντά στον αγώνα Μήπως θα έπρεπε να σκεφτείς την ιδέα να αφήσεις το πρόγραμμα που έχεις φτιάξει και για τις εναπομείνασες εβδομάδες να κάνεις προπόνηση μιας ώρας ελεύθερο χαμηλής έντασης μέρα παρά μέρα μέχρι τις 11/3 και την τελευταία εβδομάδα να κάνεις 2 προπονήσεις από μισή ώρα ώστε να είσαι φρέσκια για τον αγώνα?
? Νομίζετε ότι θα με έπαιρνε στα σοβαρά ένας προπονητής?

Ευχαριστώ εκ των προτέρων. :) :)

peteglamgr Posted - 27/02/2018 : 12:05:51
Κατ' αρχάς συγχαρητήρια για την προσπάθεια. Μην υποτιμάς τις δυνάμεις σου και τον εαυτό σου. Για βάλε 100 γυναίκες 45άρες (βασικά και 20άρες ή 30άρες να βάλεις) με τις υποχρεώσεις σου κτλ κτλ να κάνουν αυτό που κάνεις. Πόσες θα μπορέσουν νομίζεις;
Εγώ είμαι υπέρ του προπονητή γιατί
1) θα κάνεις σωστή και στοχευμένη δουλίτσα
2) θα αποφύγεις τραυματισμούς
3) εκεί που αν έκανες προπόνηση στα κουτουρού θα είχες μια απόδοση Α, με καλό προπονητή θα έχεις σίγουρα καλύτερη
4) Οι προπονητές δεν είναι μόνο για τους υπεραθλητές.
Καλή συνέχεια και πάλι συγχαρητήρια για την προσπάθεια

RunningNews.gr Forum © RunningNews.gr Go To Top Of Page
Snitz Forums 2000