''Δε θα με ξεχάσεις θα ’μαι βροχούλα σ’ένα τζάμι, ένα δάκρυ, ένα ποτάμι μια ρυτίδα στη μορφή σου πριν γεράσεις, δε θα με ξεχάσεις, δε θα με ξεχάσεις
Δε θα με ξεχάσεις θα ’μαι το τέλος σ’ένα έργο που θα χάσεις Δε θα με ξεχάσεις σε ανεξέλεγκτες κρυφές σου καταστάσεις, δε θα με ξεχάσεις, δε θα με ξεχάσεις'' Δεν θα σε ξεχάσουμε Αντώνη γλυκέ τραγουδιστή!
''ΕΙΜΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠ' ΕΞΩ''... ΑΝΕΒΑΣΜΑ ΞΑΝΑ... για τους παρακάτω λόγους:
1994 περίπου Ο Τίμος έχει συνδεθεί με την ρεμπέτικη ορχήστρα του Πολιτιστικού Κέντρου αλλά συνεχώς λοξοκοιτάει προς την Έντεχνη Ορχήστρα υπό την διεύθυνση του τότε μαέστρου Μισέλ Γλυνιαδά
Κάποιους μήνες μετά ενσωματώθηκε και αυτός αλλά για τους άλλους ήταν ένας οποίος πιθανόν να γνώριζε μόνο ρεμπέτικα
Τον επόμενο χρόνο ο Μισέλ φέρνει τα καινούρια τραγούδια της ορχήστρας -Έφερα και ένα καινούριο από τον πρόσφατο δίσκο του Αντώνη Βαρδή τον ξέρεις; είπε στον Τίμο
Ο Τίμος δεν είπε τίποτα και περίμενε να ακούσει το τραγούδι
Με την εισαγωγή του τραγουδιού και έχοντας το μικρόφωνο στο χέρι άρχισε να τραγουδάει το ''Στους Απ' Έξω'' και το είπε ολόκληρο
Φυσικά όχι μόνο ήξερε τον Βαρδή αλλά Ηξερε και Ποιο ήταν το Καλύτερο Μαθαίνοντάς το