| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
xipolitos
Elite Forum-Runner
Greece
1954 Δημοσιεύσεις |
 Δημοσιεύθηκε - 06/10/2014 : 12:26:29
|
| Οταν τηρούνται οι κανόνες της βιολογικής καλλιέργειας τα προιόντα είναι ασφαλή. |
 |
|
|
GERMANOS
Master Forum-Runner
6557 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 06/10/2014 : 13:17:34
|
Δεν απομένει λοιπόν
να αρχίσουμε τις εξερευνήσεις
εκτενέστερα |
|
|
|
xipolitos
Elite Forum-Runner
Greece
1954 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 06/10/2014 : 13:45:07
|
| Ναι να ενημερωθούμε και πάνω απ΄όλα να αλλάξουμε τον τρόπο στάσης μας. Να πλησιάσουμε περισσότερο κοντά στην φύση, την φύση μας. |
Edited by - xipolitos on 06/10/2014 13:48:07 |
|
|
|
runner1979
Senior Forum-Runner
Greece
637 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 06/10/2014 : 14:31:33
|
μα όλοι οι βολβοί απορροφούν τα φυτοφάρμακα 
Δεν γίνεται να αγοράζουμε σχεδόν τα πάντα πχ πατζάρια, πατάτες, καρότα κλπ από βιολογική αγορά, το κόστος είναι απλησίαστο για τον μέσο καταναλωτή
βέβαια ότι μπορεί κάνεις ο καθένας μας αλλά είναι τόσα πολλά αυτά από τα οποία πρέπει να προφυλαχτούμε που μοιάζει σαν Λερναία Ύδρα  |
|
|
|
Fidelio
Master Forum-Runner
2582 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 06/10/2014 : 14:54:58
|
(ναι και οι πατάτες απο την βιολογική έχουν τεράστια διαφορά από την συμβατική. Tested !!!! )
People make life so much worse than it has to be and believe me, it's a nightmare without their help. ~ Boris Yelnikoff |
|
|
|
xipolitos
Elite Forum-Runner
Greece
1954 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 06/10/2014 : 19:10:31
|
Ας μη τα περιμένουμε και ολα στο "πιάτο".. Για όποιον έχει την τύχη να ζει εξω απο την Αθήνα τα πράγματα είναι πιο εύκολο αν βέβαια έχει δικό του κτήμα τότε μπορεί να φυτέψει τα δικά του λαχανικά.
Αν δεν εχει ολο και κάπποιος συγγενής ή γνωστός θα υπάρχει για να παραχωρήσει ενα μικρό τμήμα για καλλιέργεια.
Αν πάλι δεν έχει κανένα τότε μπορεί να αναζητήσει "εναλλακτικές" λύσεις σε κοινωνικά εγχειρήματα.
Στις πόλεις τα πράγματα είναι πιο δύσκολα αλλά και εδω υπάρχουν "εναλλακτικές" λύσεις. μπορούμε να καλλιεργήσουμε ακόμα και στο μπαλκόνι ή την ταράτσα μέσα σε γλάστρες μια μικρή ποσότητα.
Επίσης μπορούμε να αναζητήσουμε συλλογικά εγχειρήματα όπως π.χ.
Αγρός στο Ελληνικό http://agroselliniko.blogspot.gr/
και ο Βοτανικός Κήπος Πετρούπολης http://votanikoskipos.blogspot.gr/
Μπορούμε επίσης να γνωρίσουμε κινήσεις και συλλογικλοτητες για το δίκαιο και αλληλέγγυο εμπόριο όπου η φιλοσοφία ως προς το "εμπόριο" και οι τιμές είναι διαφορετικές και προσιτές.
Το ζητόυμενο είναι να ξεφύγουμε απο την έννοια και τον όρο που μας θέλει απομονωμένους και καταναλωτές και να προσεγγίσουμε την έννοια της συντροφικότητας και της αλληλεγγύης.
|
|
|
|
xipolitos
Elite Forum-Runner
Greece
1954 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 06/10/2014 : 22:34:25
|
Μια χούφτα πολυεθνικές ελέγχουν την παγκόσμια αγορά σπόρων
Με συγχωνεύσεις και εξαγορές τέσσερις εταιρείες επιδιώκουν τώρα να μπουν και στην Ευρώπη και επιχειρούν να αλλάξουν πλήρως το καθεστώς, ώστε να θέσουν τους παραδοσιακούς καρπούς των αγροτών υπό ασφυκτικούς περιορισμούς. Η συντριπτική πλειονότητα των γεωργών αντιστέκεται, καθώς παραμένει εκτός της αλυσίδας διακίνησης και πώλησης που έχει επιβάλει το καρτέλ των επιχειρήσεων – κολοσσών
Η επιχειρούμενη, λίγο πριν από τις επικείμενες ευρωεκλογές, μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας που αφορά την εμπορία των σπόρων αποτελεί μοναδική ευκαιρία για την παγκόσμια βιομηχανία των σπόρων προκειμένου να αρπάξει το «φιλέτο» της ευρωπαϊκής αγοράς, καθώς τα περιθώρια της συγκεκριμένης αγοράς στις χώρες του Βορρά στενεύουν. Λόγος για τον οποίο οι πολυεθνικές της βιομηχανίας των σπόρων προχώρησαν τα τελευταία χρόνια σε εξαγορές μεγάλων εταιρειών του κλάδου, που είχαν «ξεφύγει» από τα χέρια τους στις χώρες του Βορρά και, πλέον, στρέφουν το ενδιαφέρον τους στην απόκτηση εταιρειών και στη σύναψη συνεργασιών με ομοειδείς εταιρείες που δραστηριοποιούνται στις χώρες του Νότου.
Η έρευνα του ETC
Ομως, παράλληλα με τις επιχειρηματικές κινήσεις, με συγχωνεύσεις και εξαγορές, οι πολυεθνικές των σπόρων, επιδιώκοντας να διεισδύσουν ακόμη περισσότερο στην παγκόσμια αγορά, αποσκοπούν στον απόλυτο έλεγχό της. Και, όπως και στην Ευρώπη, επιχειρούν την αλλαγή του καθεστώτος που διέπει την εμπορία των σπόρων σε όλες τις γωνιές του πλανήτη ώστε να δημιουργηθεί ένα ευνοϊκό γι’ αυτές «κανονιστικό περιβάλλον», στο πλαίσιο του οποίου θα ισχυροποιηθούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας επί των σπόρων και οι παραδοσιακοί σπόροι των αγροτών θα τεθούν σε καθεστώς ασφυκτικών περιορισμών, αν όχι πλήρους παρανομίας.
Αποκαλυπτική για την παγκόσμια εμβέλεια των αγρο-βιομηχανικών πολυεθνικών είναι πρόσφατη έρευνα του ETC (Group Erosion, Technology and Concentration Group), μιας οργάνωσης που εδώ και αρκετές δεκαετίες επικεντρώνεται στον έλεγχο της δραστηριότητάς τους. Σύμφωνα με αυτήν, τα καρτέλ αποτελούν κοινό τόπο.
Οι αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές, αναφέρεται στην έκθεση, έχουν αποδεχτεί ευρέως την οικονομική αρχή ότι η αγορά δεν είναι ούτε ελεύθερη ούτε υγιής, οπότε 4 εταιρείες μπορούν να ελέγχουν περισσότερο από το 50% των πωλήσεων σε οποιοδήποτε εμπορικό τομέα.
Πιο συγκεκριμένα, μόλις τέσσερις εταιρείες ελέγχουν το 58,2% της αγοράς των σπόρων, το 61,9% των αγροχημικών, το 24,3% των λιπασμάτων και το 53,4% των κτηνοτροφικών φαρμακευτικών προϊόντων.
Ακόμη πιο ανησυχητικό, σε ό,τι αφορά το ολιγοπώλιο, είναι ότι οι ίδιες πολυεθνικές ελέγχουν το 75% του συνόλου της έρευνας για την αναπαραγωγή των φυτών στον ιδιωτικό τομέα, το 60% της εμπορικής αγοράς σπόρων και το 76% των παγκόσμιων πωλήσεων αγροχημικών. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί πολλά τρωτά στο παγκόσμιο διατροφικό σύστημα που δεν τα έχουμε δει από την ίδρυση του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ το 1945, επισημαίνεται στην έκθεση.
Κι όμως, παρά το εντυπωσιακό επίπεδο του ελέγχου της παγκόσμιας προμήθειας εμπορικών σπόρων και παρ’ όλο που στη δεκαετία του 1970 και του 1980 ήταν εδραιωμένη η πεποίθηση ότι οι παραδοσιακές ποικιλίες καλλιέργειας που συντηρούσαν οι αγροτικές κοινότητες θα εξαφανιστούν γρήγορα στον απόηχο της Πράσινης Επανάστασης και εξαιτίας της εισαγωγής των εμπορικών ποικιλιών, οι πολυεθνικές του κλάδου δεν έχουν καταφέρει να ελέγξουν και να εκμεταλλευτούν το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς. Ετσι, σήμερα, η συντριπτική πλειονότητα των αγροτών του κόσμου εξακολουθεί να τρέφει τουλάχιστον το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού, έχοντας παραμείνει μακριά από την εμπορική αλυσίδα διακίνησης και πώλησης σπόρων. Πρόκειται για αγρότες που συμμετέχουν ενεργά στη δημιουργία, τη βελτίωση και την ανταλλαγή δικών τους ποικιλιών, αλλά και στη διαχείριση, τη χρήση και την εξημέρωση των άγριων καλλιεργειών.
Δυσμενές τοπίο στον Νότο
Και σε ό,τι αφορά τις χώρες του Νότου, το τοπίο αποδεικνύεται ακόμη δυσμενέστερο για τις πολυεθνικές των σπόρων αφού, αν και η κατάσταση ποικίλλει ανά καλλιέργεια και περιοχή, το 80% με 90% των σπόρων που φυτεύτηκαν από τους αγρότες του παγκόσμιου Νότου προέρχεται από τον λεγόμενο «άτυπο τομέα» – δηλαδή με παραδοσιακούς σπόρους, σε μια διαδικασία που περιλαμβάνει την ανταλλαγή σπόρων μεταξύ γειτονικών καλλιεργειών και τις πωλήσεις σπόρων από τοπικές αγορές.
Ετσι, μόλις το 10-20% των αναγκών για σπόρους στις αναπτυσσόμενες χώρες καλύπτεται από τον «επίσημο τομέα» – δηλαδή, τις εταιρείες παραγωγής σπόρων, τις κρατικές πηγές σπόρων ή άλλα ιδρύματα.
Οι συνεργασίες στη Λατινική Αμερική, η εισβολή στην Ινδία και οι βλέψεις για Κίνα, Αφρική και Ευρώπη
Η «μάχη» επικεντρώνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο και στα αρμόδια ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, τα οποία καλούνται να αποφασίσουν στο προσεχές διάστημα αν θα παραδώσουν τους σπόρους, το σημείο εκκίνησης για ολόκληρη την τροφική αλυσίδα, σε ένα ολιγοπώλιο
Διευρύνονται οι στρατηγικές συνεργασίες μεταξύ Βορρά και Νότου. Η αμερικανική εταιρεία Arcadia Biosciences Inc. συνέστησε μια κοινοπραξία με την Bioceres, που εδρεύει στην Αργεντινή και κατέχει 2,5 εκατ. εκτάρια καλλιεργειών σόγιας, με την επωνυμία Verdeca. Η κοινοπραξία στοχεύει στην ανάπτυξη γενετικών χαρακτηριστικών σε όλες τις βασικές περιοχές-κλειδιά του κόσμου για τη σόγια, ξεκινώντας στη νότια και τη βόρεια Αμερική και στη συνέχεια στην Κίνα. Η Arcadia Biosciences υπέγραψε συμφωνία και με την Bioseed Research India Pvt Ltd. (Hyderabad) για την ανάπτυξη ντοματών με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Η Ινδία είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος παραγωγός ντομάτας στον κόσμο.
Η ισραηλινή εταιρεία γονιδιωματικής φυτών Evogene Ltd. και η παραγωγός βαμβακιού, σόγιας και αραβοσίτου SLC Agricola, από τις μεγαλύτερες ιδιοκτήτριες γης στη Βραζιλία, επέκτειναν τη συμφωνία τους για την ανάπτυξη των σπόρων ρετσινολαδιάς ως ανταγωνιστικής πρώτης ύλης για βιοκαύσιμα. Η Evogene Ltd. και η ινδική Rasi Seeds συνεργάζονται για την ανάπτυξη υβριδίων ρυζιού με αυξημένη απόδοση και ανθεκτικότητα στην ξηρασία. Η ελβετική Syngenta υπέγραψε συμφωνία για γλυκό σόργο με την Ceres Sementes do Brasil, για την υποστήριξη της εισαγωγής του γλυκού σόργου ως πηγής ζυμώσιμων σακχάρων στα 400 και πλέον εργοστάσια αιθανόλης της Βραζιλίας, ώστε να επεκταθεί η βιομηχανία αιθανόλης της χώρας.
Η Syngenta σύναψε συμφωνία και με την αργεντίνικη Buck Semillas για την ανάπτυξη νέων ποικιλιών σιταριού προσαρμοσμένων στις τοπικές συνθήκες.
Οι συγχωνεύσεις, οι εξαγορές και οι συνεργασίες των εταιρειών σπόρων με έδρα τον παγκόσμιο Νότο αποτελούν μόνο ένα μέρος της επιχειρηματικής στρατηγικής της βιομηχανίας σπόρων. Οι υποστηρικτές της βιομηχανίας σπόρων ισχυρίζονται ότι οι ιδιόκτητοι, μονοπωλιακοί σπόροι δεν μπορούν να αποφέρουν κέρδος οπουδήποτε χωρίς το επονομαζόμενο «ευνοϊκό κανονιστικό περιβάλλον», συμπεριλαμβανομένης της επιβολής των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.
Παρότι κανείς δεν περιμένει ότι ο αναπτυσσόμενος κόσμος θα δεχτεί τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας για τα φυτά στο εγγύς μέλλον, υπάρχει μια συντονισμένη πίεση -ιδιαίτερα στην Αφρική και την Κίνα- για την επιβολή δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας στον τομέα της γεωργίας με την έγκριση (ώστε να καταστεί λειτουργική) της «Πράξης της Διεθνούς Σύμβασης για την Προστασία των Νέων Ποικιλιών Φυτών», που είναι γνωστή ως «UPOV 91».
Η «UPOV 91» απαγορεύει την ανταλλαγή των προστατευομένων με δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας ποικιλιών μεταξύ των αγροτών (μεταξύ άλλων μέσω της πώλησης, ανταλλαγής ή δωρεάς) και περιορίζει τις πρακτικές που εφαρμόζονται για τους παραδοσιακούς σπόρους, εξαναγκάζοντας τους αγρότες να αγοράζουν σπόρους σε κάθε σεζόν φύτευσης.
Δεδομένου ότι από τον τομέα των άτυπων σπόρων (συμπεριλαμβανομένων των σπόρων που διασώζονται στα αγροκτήματα και αυτών που ανταλλάσσονται μεταξύ των γεωργών) προέρχεται το 80-90% των σπόρων που φυτεύτηκαν στον παγκόσμιο Νότο, η βιομηχανία σπόρων και οι υποστηρικτές της πνευματικής ιδιοκτησίας επί των σπόρων δεν θέλουν τίποτα λιγότερο από μια ριζική αναμόρφωση των γεωργικών πρακτικών.
Ετσι, περιφερειακές και εθνικές ομάδες του λόμπι της εμπορίας σπόρων, οργανισμοί πνευματικής ιδιοκτησίας και κυβερνήσεις πιέζουν για την ευρεία υιοθέτηση και εφαρμογή της «UPOV 91», της επικαιροποιημένης έκδοσης για τα «δικαιώματα των δημιουργών επί των φυτικών ποικιλιών» που ενισχύει το μονοπώλιο και, περαιτέρω, περιορίζει τα δικαιώματα κατοχής σπόρων από τους αγρότες. Για παράδειγμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν καταστήσει την έγκριση της «UPOV 91» προϋπόθεση όλων των διμερών και περιφερειακών συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών.
Η Διεθνής Ομοσπονδία Σπόρων (ISF) που εγκαινίασε πρόσφατα το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Σπόρων, το προσχέδιο νόμου της Αφρικανικής Οργάνωσης Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ARIPO) για την εναρμόνιση της πολιτικής και του νομικού πλαισίου για την Προστασία των Φυτικών Ποικιλιών και της Ανατολικής Αφρικανικής Κοινότητας για την «καταπολέμηση της παραποίησης» είναι μόνο μερικά παραδείγματα των προσπαθειών για τη σύνδεση των φυτών με την πνευματική ιδιοκτησία στον παγκόσμιο Νότο. Ωστόσο, υπάρχουν ισχυρές αντιστάσεις. Τον Νοέμβριο του 2012, περισσότερες από είκοσι ομάδες της κοινωνίας των πολιτών στην Αφρική εξέδωσαν ένα κοινό ανακοινωθέν με το οποίο αντιτίθενται στο προσχέδιο νόμου για τους σπόρους της ARIPO, λόγω της απειλής για τους αγρότες και για την επισιτιστική ασφάλεια στην περιοχή.
Τον περασμένο Δεκέμβριο, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Κολομβίας ανέτρεψε ένα νόμο του Απριλίου του 2012 για την προσχώρηση της χώρας στην «UPOV 91» (στο πλαίσιο μιας διμερούς συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ Κολομβίας και ΗΠΑ) ως παραβίαση του Συντάγματος της χώρας για τις γηγενείς και τις αφρο-κολομβιανές εθνοτικές ομάδες που θα επηρεάζονταν άμεσα, από τις οποίες δεν ζητήθηκε η γνώμη.
Το αν τελικά, μια χούφτα πολυεθνικές θα καταφέρουν να ελέγξουν το εμπόριο των σπόρων σε παγκόσμιο επίπεδο θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από τις αντιστάσεις που θα βρουν από το κίνημα που έχει αναπτυχθεί κατά της επιβολής των μονοκαλλιεργειών.
Επί του παρόντος, η «μάχη» επικεντρώνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο και στα αρμόδια ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα τα οποία καλούνται να αποφασίσουν στο προσεχές διάστημα αν θα παραδώσουν τους σπόρους, το σημείο εκκίνησης για ολόκληρη την τροφική αλυσίδα σε ένα ολιγοπώλιο. Το ζήτημα συζητήθηκε χθες στην Επιτροπή Γεωργίας, είναι στην ατζέντα της Επιτροπής Περιβάλλοντος για τις 10 Φεβρουαρίου, ενώ η σχετική συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει προσδιοριστεί για τον Απρίλιο του 2014.
Κύμα οργανωμένων εξαγορών στον Νότο
Σύμφωνα με την εταιρεία ερευνών και συμβούλων Phillips McDougall, η εμπορική αξία της παγκόσμιας αγοράς σπόρων το 2011 ήταν περίπου 35 δισεκατομύρια δολάρια.
Στα δύο χρόνια που ακολούθησαν εντάθηκε η τάση της μετατόπισης του κέντρου βάρους των γιγάντων που επικρατούν στη σχετική αγορά, με αποτέλεσμα περισσότερες εξαγορές εταιρειών του Νότου αλλά και συνεργασίες με άλλες, ιδίως στην Ινδία και την Αφρική, και την εστίαση του ενδιαφέροντός τους στις αγορές καλλιεργειών του Νότου, συμπεριλαμβανομένης μιας νέας έμφασης στα φρούτα και τα λαχανικά.
Κι ακόμη, την άσκηση πιέσεων για την ισχυρή προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας των πατενταρισμένων καλλιεργειών στον Νότο και της «εκπαίδευσης» για την αποθάρρυνση της διαφύλαξης και χρήσης παραδοσιακών σπόρων.
Κατά το 2012, η ενοποίηση των μεγάλων εταιρειών σπόρων συνεχίστηκε, μέσω εξαγορών, αλλά οι αναλυτές του κλάδου επισημαίνουν ότι το «φιλέτο» είναι πλέον μικρό στον Βορρά, όπου δεν έχουν απομείνει πολλές εταιρείες για εξαγορά. Ετσι, το 2012 και το 2013, μετά από μια μάχη δύο χρόνων και άνω με τις αντιμονοπωλιακές αρχές, την κοινωνία των πολιτών και τους ανταγωνιστές τους, οι πολυεθνικές ξεκίνησαν την οργανωμένη κάθοδο προς τον Νότο.
Η Syngenta στην Αφρική
Η DuPont Pioneer εξαγόρασε την Pannar Seed, τη μεγαλύτερη εταιρεία σπόρων της Νότιας Αφρικής, με επιχειρηματική δραστηριότητα σε περισσότερες από δώδεκα χώρες της ηπείρου. Η Syngenta, η τρίτη μεγαλύτερη εταιρεία σπόρων στον κόσμο, μπορεί να αποσύρθηκε από τη Νότια Αφρική, αλλά σχεδιάζει να επενδύσει 500 εκατομμύρια δολάρια για να προσλάβει 700 υπαλλήλους προκειμένου να συλλέξουν πληροφορίες για τις αγορές στην Γκάνα, την Αιθιοπία, την Τανζανία, τη Μοζαμβίκη, την Ακτή Ελεφαντοστού, τη Νιγηρία και την Κένυα.
Εξ άλλου, η Syngenta έγινε ο κύριος μέτοχος της εταιρεία DEVGEN NV, με έδρα το Βέλγιο, η οποία παράγει σπόρους ρυζιού για τις αγορές στην Ινδία, τη νοτιοανατολική Ασία, τις Φιλιππίνες και την Ινδονησία και κατέχει θυγατρική εταιρεία στην Ινδία που πωλεί υβρίδια ρυζιού, σόργου, κεχριού και ηλίανθου.
Η εταιρεία Vilmorin, επιδιώκοντας να δημιουργήσει μια σημαντική βάση στην αγορά της Ινδίας, απέκτησε το 61% της Bisco Bio Sciences Pvt Ltd., μιας εταιρείας πώλησης υβριδικών σπόρων αραβοσίτου, ρυζιού, κεχριού, ηλιελαίου και σόργου.
Η Vilmorin απέκτησε επίσης τον πωλητή σπόρων κηπευτικών Century Seeds, με έδρα το Δελχί. Το 2013, η ίδια εταιρεία εξαγόρασε το 80% της Liberty Seed, του τέταρτου μεγαλύτερου παραγωγού σπόρων της Νότιας Αφρικής, που δίνει στη Vilmorin μια θέση στην τοπική αγορά για το καλαμπόκι και τη σόγια, καθώς και στις αναδυόμενες αγορές της νότιας και ανατολικής Αφρικής.
Η Enza Zaden, μια ολλανδική εταιρεία αναπαραγωγής λαχανικών, που δραστηριοποιείται σε περισσότερες από 20 χώρες, έχοντας ήδη θυγατρικές εταιρείες στην Ινδονησία, την Κίνα και την Τανζανία, εγκαινίασε μια νέα θυγατρική στην Ινδία με έμφαση στις νέες υβριδικές ποικιλίες λαχανικών για την τοπική αγορά.
Η γερμανική KWS εξαγόρασε δύο εταιρείες αναπαραγωγής αραβοσίτου στη Βραζιλία, ενώ η Nufarm (η όγδοη εταιρεία στον κόσμο στα αγροχημικά), μέσω μιας θυγατρικής της στη Βραζιλία, απέκτησε το 51% της Atlantica Sementes Ltda που παράγει σπόρους σόργου και ηλιόσπορους.
Τάσος Σαραντής Εφημερίδα των Συντακτών 31/01/14
|
|
|
|
GERMANOS
Master Forum-Runner
6557 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 06/10/2014 : 23:09:50
|
Αυτό το κομματάκι είναι ελπιδοφόρο:
''Κι όμως, παρά το εντυπωσιακό επίπεδο του ελέγχου της παγκόσμιας προμήθειας εμπορικών σπόρων και παρ’ όλο που στη δεκαετία του 1970 και του 1980 ήταν εδραιωμένη η πεποίθηση ότι οι παραδοσιακές ποικιλίες καλλιέργειας που συντηρούσαν οι αγροτικές κοινότητες θα εξαφανιστούν γρήγορα στον απόηχο της Πράσινης Επανάστασης και εξαιτίας της εισαγωγής των εμπορικών ποικιλιών, οι πολυεθνικές του κλάδου δεν έχουν καταφέρει να ελέγξουν και να εκμεταλλευτούν το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς. Έτσι, σήμερα, η συντριπτική πλειονότητα των αγροτών του κόσμου εξακολουθεί να τρέφει τουλάχιστον το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού, έχοντας παραμείνει μακριά από την εμπορική αλυσίδα διακίνησης και πώλησης σπόρων. Πρόκειται για αγρότες που συμμετέχουν ενεργά στη δημιουργία, τη βελτίωση και την ανταλλαγή δικών τους ποικιλιών, αλλά και στη διαχείριση, τη χρήση και την εξημέρωση των άγριων καλλιεργειών.
Δυσμενές τοπίο στον Νότο
Και σε ό,τι αφορά τις χώρες του Νότου, το τοπίο αποδεικνύεται ακόμη δυσμενέστερο για τις πολυεθνικές των σπόρων αφού, αν και η κατάσταση ποικίλλει ανά καλλιέργεια και περιοχή, το 80% με 90% των σπόρων που φυτεύτηκαν από τους αγρότες του παγκόσμιου Νότου προέρχεται από τον λεγόμενο «άτυπο τομέα» – δηλαδή με παραδοσιακούς σπόρους, σε μια διαδικασία που περιλαμβάνει την ανταλλαγή σπόρων μεταξύ γειτονικών καλλιεργειών και τις πωλήσεις σπόρων από τοπικές αγορές.
Ετσι, μόλις το 10-20% των αναγκών για σπόρους στις αναπτυσσόμενες χώρες καλύπτεται από τον «επίσημο τομέα» – δηλαδή, τις εταιρείες παραγωγής σπόρων, τις κρατικές πηγές σπόρων ή άλλα ιδρύματα.''
|
|
|
|
GERMANOS
Master Forum-Runner
6557 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 07/10/2014 : 00:00:40
|
| trolling or nothing; |
|
|
|
xipolitos
Elite Forum-Runner
Greece
1954 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 07/10/2014 : 05:51:06
|
quote:
Originally posted by GERMANOS
Αυτό το κομματάκι είναι ελπιδοφόρο:
''Κι όμως, παρά το εντυπωσιακό επίπεδο του ελέγχου της παγκόσμιας προμήθειας εμπορικών σπόρων και παρ’ όλο που στη δεκαετία του 1970 και του 1980 ήταν εδραιωμένη η πεποίθηση ότι οι παραδοσιακές ποικιλίες καλλιέργειας που συντηρούσαν οι αγροτικές κοινότητες θα εξαφανιστούν γρήγορα στον απόηχο της Πράσινης Επανάστασης και εξαιτίας της εισαγωγής των εμπορικών ποικιλιών, οι πολυεθνικές του κλάδου δεν έχουν καταφέρει να ελέγξουν και να εκμεταλλευτούν το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς. Έτσι, σήμερα, η συντριπτική πλειονότητα των αγροτών του κόσμου εξακολουθεί να τρέφει τουλάχιστον το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού, έχοντας παραμείνει μακριά από την εμπορική αλυσίδα διακίνησης και πώλησης σπόρων. Πρόκειται για αγρότες που συμμετέχουν ενεργά στη δημιουργία, τη βελτίωση και την ανταλλαγή δικών τους ποικιλιών, αλλά και στη διαχείριση, τη χρήση και την εξημέρωση των άγριων καλλιεργειών.
Δυσμενές τοπίο στον Νότο
Και σε ό,τι αφορά τις χώρες του Νότου, το τοπίο αποδεικνύεται ακόμη δυσμενέστερο για τις πολυεθνικές των σπόρων αφού, αν και η κατάσταση ποικίλλει ανά καλλιέργεια και περιοχή, το 80% με 90% των σπόρων που φυτεύτηκαν από τους αγρότες του παγκόσμιου Νότου προέρχεται από τον λεγόμενο «άτυπο τομέα» – δηλαδή με παραδοσιακούς σπόρους, σε μια διαδικασία που περιλαμβάνει την ανταλλαγή σπόρων μεταξύ γειτονικών καλλιεργειών και τις πωλήσεις σπόρων από τοπικές αγορές.
Ετσι, μόλις το 10-20% των αναγκών για σπόρους στις αναπτυσσόμενες χώρες καλύπτεται από τον «επίσημο τομέα» – δηλαδή, τις εταιρείες παραγωγής σπόρων, τις κρατικές πηγές σπόρων ή άλλα ιδρύματα.''
Ναι φαίνεται ελπιδοφόρο αλλά δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε γιατί με τις συνθήκες που επικρατούν οι "πόρτες" ςίναι ανοικτές. Μην ξεχνάς οτι με μεταλλαγμένες ζωοτροφές ταίζουν τα ζωα τα οπόία με τη σειρά τους τα περνούν στον άνθρωπο μέσα απο το κρέας και τα γαλακτοκομικά. Για να μην πούμε για το πόσα τρόφιμα που αγοράζουμε χωρίς να γνωρίζουμε περιέχουν μεταλλαγμένα και μάλιστα χωρίς σήμανση.
"Οι τροφές πρέπει να είναι το φάρμακο μας που να μας θεραπεύει" σύμφωνα με τον Ιπποκράτη, αλλά συμβαίνει αυτό στις μέρες μας με τόσα χημικά και μεταλλαγμένα;
Στην φύση ολα είναι ενας ευαίσθητος κύκλος, αλλά με την ανθρώπινη απληστία-ανευθυνότητα-ασέβεια αυτός ο κύκλος έχει διαταραχθεί. |
Edited by - xipolitos on 07/10/2014 05:53:20 |
|
|
|
ANASTASIOS
Master Forum-Runner
Greece
6135 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 07/10/2014 : 12:42:19
|
quote:
Originally posted by xipolitos
Ναι να ενημερωθούμε και πάνω απ΄όλα να αλλάξουμε τον τρόπο στάσης μας. Να πλησιάσουμε περισσότερο κοντά στην φύση, την φύση μας.
...και να την προστατεύσουμε όσο μπορούμε(καθένας με τον τρόπο του) 
Αν δεν έχεις ότι αγαπάς,αγάπα ότι έχεις.
|
|
|
|
xipolitos
Elite Forum-Runner
Greece
1954 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 07/10/2014 : 14:58:12
|
Παγκόσμια αγροβιομηχανία: δύο δεκαετίες λεηλασίας
"...Τις τελευταίες δύο δεκαετίες η βιομηχανία σπόρων έχει μετασχηματιστεί τρομακτικά, από βιομηχανία μικροεταιριών σπόρων και δημόσιων προγραμμάτων σε βιομηχανία που κυριαρχείται από πολυεθνικές. Σήμερα 10 εταιρίες μόνο ελέγχουν το μισό της παγκόσμιας αγοράς..." Μια ενδιαφέρουσα, πρόσφατη επισκόπηση της οργάνωσης Grain σχετικά με την ραγδαία επέκταση των πολυεθνικών αγροβιομηχανίκών εταιρειών στο παγκόσμιο σύστημα διατροφής κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες, καθώς και για το τι μπορούμε να αναμένουμε από τις εταιρείες αυτές τα επόμενα χρόνια.
Κοιτώντας πίσω στις αρχές της δεκαετίας του ’90, παρατηρούμε ότι πολλές από τις σελίδες του Seedling αφιερώθηκαν σε συζητήσεις σχετικά με διεθνείς συνθήκες και δημόσια ερευνητικά σχέδια. Οι εταιρείες υπήρξαν κομμάτι αυτής της συζήτησης κυρίως ως επερχόμενες απειλές που ασκούν πίεση υπέρ του βιομηχανικού γεωργικού μοντέλου, που καταστρέφει την αγροτική βιοποικιλότητα. 20 χρόνια μετά και η αλλαγή στο τοπίο ήδη διαφαίνεται. Η εξουσία των πολυεθνικών επιχειρήσεων στο διατροφικό σύστημα έχει αυξηθεί αλματωδώς. Σήμερα, οι πολυεθνικές θέτουν τους παγκόσμιους κανόνες, με τις κυβερνήσεις και τα δημόσια ερευνητικά κέντρα να τις ακολουθούν.
Οι επιπτώσεις αυτού του μετασχηματισμού στη βιοποικιλότητα του πλανήτη και στους ανθρώπους που τη φροντίζουν υπήρξαν καταστροφικές. Οι αγροβιομηχανικοί επιχειρηματικοί κολοσσοί χρησιμοποίησαν τη δύναμή τους για να επεκτείνουν τη μονοκαλλιέργεια στην παραγωγή, να υποτιμήσουν τα συστήματα σπόρων των αγροτών και να καταστρέψουν τις λαϊκές αγορές. Ουσιαστικά, καθιστούν πιο δύσκολο για τους μικρούς παραγωγούς την παραμονή τους στη γη και επομένως την επιβίωση των οικογενειών τους. Για το λόγο αυτό τα κοινωνικά κινήματα όλο και περισσότερο αντιλαμβάνονται ότι οι διατροφικές πολυεθνικές εταιρείες είναι πρόβλημα του παγκόσμιου διατροφικού συστήματος και η θέτουν στο επίκεντρο του αγώνα τους την αντίστασή τους σε αυτές.
Σπόροι
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες η βιομηχανία σπόρων έχει μετασχηματιστεί τρομακτικά, από βιομηχανία μικροεταιριών σπόρων και δημόσιων προγραμμάτων σε βιομηχανία που κυριαρχείται από πολυεθνικές. Σήμερα 10 εταιρίες μόνο ελέγχουν το μισό της παγκόσμιας αγοράς. Οι περισσότερες είναι βιομηχανίες παραγωγής ζιζανιοκτόνων και επικεντρώνονται στην ανάπτυξη των γενετικά τροποποιημένων (γ.τ.) καλλιεργειών που υποστηρίζουν την εντατική χημική γεωργία.
Το υψηλό επίπεδο ελέγχου που ασκούν οι πολυεθνικές στους σπόρους, περιορίζεται παρόλα αυτά στις καλλιέργειες για τις οποίες οι εταιρίες έχουν καταφέρει να προωθήσουν γ.τ. ποικιλίες στην αγορά (σόγια, ελαιοκράμβη, καλαμπόκι) και στις χώρες με σχετικά μεγάλες εμπορικές αγορές σπόρων, ιδιαίτερα εκεί που έχει επιτραπεί η διάθεση στην αγορά των γ.τ. ποικιλιών. Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, μία εταιρία μόνο, η Monsanto, ελέγχει πάνω από το 90% της αγοράς σπόρου σόγιας. Οι προσπάθειες των πολυεθνικών να επεκτείνουν τις αγορές τους επικεντρώνονται, επομένως, στη διεύρυνση των αγορών για γ.τ. καλλιέργειες και στην κατάκτηση των αγορών σπόρων, στις οποίες είναι ακόμα αδύναμοι παίκτες. Το τελευταίο το επιδιώκουν με δύο κυρίως τρόπους. Πρώτον, αγοράζουν ολόκληρες μικρές εταιρίες σπόρων ή τμήματά τους, όπως έκανε η Monsanto αγοράζοντας την εταιρία σπόρων λαχανικών Seminis, ή όπως κάνει η Limagrain αγοράζοντας εταιρίες σπόρων σιταριού στην Ν. Αμερική και σπόρων ρυζιού στην Ασία. Δεύτερον, αναπτύσσουν υβρίδια και/ή γ.τ. ποικιλίες καλλιεργειών για το ρύζι, το σιτάρι και το ζαχαροκάλαμο, που παραδοσιακά υπήρξαν καλλιέργειες αντίστασης στην ανάμειξη του ιδιωτικού τομέα, αφού η διατήρηση των σπόρων αυτών αποτελεί βασική καλλιεργητική πρακτική των αγροτών.
Με την άνοδο των πολυεθνικών εταιριών σπόροπαραγωγής τα δημόσια συστήματα αναπαραγωγής φυτών που ήταν τόσο σημαντικά 20 χρόνια πριν έχουν μεταφερθεί στα χέρια υπερ-εργολάβων του ιδιωτικού τομέα. Η Συμβουλευτική Επιτροπή για τη Διεθνή Αγροτική Έρευνα συνεργάζεται τώρα με τις πολυεθνικές, καταφέρνοντας έτσι να αποκτήσει έναν όλο και μεγαλύτερο αριθμό κοινών ερευνητικών και αναπτυξιακών προγραμμάτων για γ.τ.ο. και συνεργασίες σε προγράμματα όπου τα κέντρα του ουσιαστικά πουλούν το αναπαραχθέν υλικό τους στους υψηλότερους πλειοδότες. Τα εθνικά ερευνητικά ιδρύματα και τα πανεπιστήμια ακολούθησαν το ίδιο μονοπάτι, με πολλά από αυτά να συμπεριφέρονται τώρα περισσότερο ως ιδιωτικές εταιρείες παρά ως ιδρύματα με δημόσιο χαρακτήρα. [ΣτΜ: Στην Ελλάδα το ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε. παρόλο που έδωσε μεγάλα κονδύλια για την παραγωγή υβριδίων καλαμποκιού από ελληνικές ντόπιες ποικιλίες δεν τις έβγαλε ποτέ στο εμπόριο, προφανώς για να μην τις προτιμήσουν οι παραγωγοί σε σχέση με τα εισαγώμενα υβρίδια].
Το δίκτυο Monsanto: Εδώ και είκοσι χρόνια, εξαγοράζει τους ανταγωνιστές.
Από νεοσύλλεκτος το 1990, ανήλθε σε κυρίαρχη δύναμη το 2010
monsanto, μονσαντο, δίκτυο, σπόροι, βιομηχανία, αγορά, Γ.Τ.Ο.
[πηγή: Philip H. Howard, “Visualizing Consolidation in the Global Seed Industry, 1996–2008”, in Sustainability, 2009. σύνδεσμος εδώ]
Επομένως, τα δημόσια συστήματα σπόρων εξαφανίζονται ως η κύρια πηγή σπόρων για τους αγρότες, και σε αυτό το κενό παρεισφρύει ο ιδιωτικός τομέας, συχνά με τη συνεργασία των δημόσιων ερευνητικών ιδρυμάτων. Το δεύτερο κύμα προγραμμάτων τύπου Πράσινης Επανάστασης που προωθούν ο Bill Gates και άλλοι χορηγοί, εναποθέτει στον ιδιωτικό τομέα την αρμοδιότητα για την προμήθεια σπόρων, και όχι τα δημόσια προγράμματα σπόρων, όπως ίσχυε στο παρελθόν. Τυπικά, αυτές οι πρωτοβουλίες προσπαθούν να εγκαταστήσουν τοπικές ιδιωτικές εταιρίες σπόρων που θα μπορούν να κατοχυρώσουν εμπορικά κανάλια και να δομήσουν δίκτυα παραγωγών σπόρων. Ενώ οι περισσότερες από αυτές τις μικρές εταιρίες σπόρων αναπόφευκτα θα αγοραστούν ή θα εξοντωθούν από μεγαλύτερες πολυεθνικές, στο μεσοδιάστημα όχι μόνο θα δημιουργήσουν αγορές που θα λειτουργούν, αλλά θα παρέχουν επίσης σημαντική τοπική υποστήριξη ώστε να πιέσουν για μετατροπές στους κανονισμούς που αφορούν στους σπόρους, την πνευματική ιδιοκτησία και τη βιοασφάλεια, μετατροπές που θα υπονομεύουν τα συστήματα σπόρων των αγροτών και στρώνουν το δρόμο για τις μεγάλες εταιρίες ώστε να ενταχθούν στην αγορά και κατόπιν να την πάρουν στα χέρια τους. Ο αυτονόητος (αλλά σπανίως δηλωμένος) στόχος αυτών των προγραμμάτων είναι να παρέχουν σπόρους σε μια καινούρια τάξη μεσαίας και μεγάλης κλίμακας αγροτών στην Αφρική ή οπουδήποτε κάποιοι μπορούν να πληρώσουν για αυτούς τους σπόρους. Δεν υπάρχει ενδιαφέρον να υποστηριχθούν τα συστήματα σπόρων που ελέγχονται και εξυπηρετούν αγρότες που παράγουν για τις οικογένειες και τις κοινότητές τους. Η επέκταση των εταιρειών εμπορίας σπόρων είναι επιπλέον αδιαχώριστη από την επέκταση των επιχειρήσεων στην αγροτική παραγωγή και στις αγορές που αναλύονται παρακάτω. Η πιο δραματική περίπτωση είναι η απότομη αύξηση των πωλήσεων της γ.τ. σόγιας της Monsanto που ακολούθησε τη μαζική επέκταση της καλλιέργειας σόγιας για εξαγωγή στην Αργεντινή και τη Βραζιλία από το 1996. Ανάλογα μοντέλα παραγωγής εφαρμόζονται τώρα και αλλού, στη Ν. Αμερική, την Αφρική και την Ασία, εκτοπίζοντας από τη διαδικασία παραγωγής τους τοπικούς σπόρους και αντικαθιστώντας τους με αυτούς που προωθούν οι εταιρείες. Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις η εισαγωγή των σπόρων των εταιρειών προηγείται του βιομηχανικού μοντέλου γεωργίας. Για παράδειγμα, τα σημερινά κινεζικά προγράμματα για την προώθηση της χρήσης κινεζικών υβριδικών ποικιλιών ρυζιού στην Αφρική είναι μέρος μιας μακροχρόνιας προσπάθειας να εγκατασταθούν μεγάλης κλίμακας καλλιεργήσιμες εκτάσεις ρυζιού στην ήπειρο για εξαγωγή πίσω στην Κίνα.
Η κατάσταση σήμερα με τους σπόρους είναι μια μορφή απαρτχάιντ. Από τη μία πλευρά είναι ο λεγόμενος επίσημος τομέας: ιδιωτικές εταιρείες, εθνικά και διεθνή ερευνητικά ινστιτούτα και κυβερνητικές υπηρεσίες που προωθούν την ανάπτυξη των ποικιλιών για ένα βιομηχανικό μοντέλο γεωργίας τελείως αντίθετο με στις ανάγκες των μικρών αγροτών και των τοπικών διατροφικών συστημάτων. Αυτή η πλευρά έχει πολλά λεφτά, υποστηρίζεται από όλους τους τύπους των νόμων (δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, κανονισμοί σπόρων, προστασία επενδύσεων, κ.ο.κ.) και έχει επίσης όλη την πρόσβαση που χρειάζεται στη βιοποικιλότητα που ανέπτυξαν οι αγρότες και βρίσκεται τώρα αποθηκευμένη σε τράπεζες σπόρων. Από την άλλη πλευρά, είναι τα συστήματα σποροπαραγωγής των αγροτών, τα οποία ακόμα προμηθεύουν με τροφή το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, αλλά δεν απολαμβάνουν σχεδόν καμία υποστήριξη από τις κυβερνήσεις, οι οποίες αντιθέτως τα περιορίζουν συνεχώς, έως και τα ποινικοποιούν.
Πολυεθνικές, αγορα, σπόροι, βιομηχανίες, εταιρείες
Οι δέκα μεγαλύτερες πολυεθνικές μοιράζονται αναμεταξύ τους την παγκόσμια αγορά σπόρων
Αγροτική παραγωγή
Πολλά έχουν ειπωθεί για την αύξηση του ελέγχου των εταιριών στους σπόρους. Αλλά υπήρξε μία εξίσου δραματική αύξηση του ελέγχου από τις εταιρείες όσον αφορά στην αγροτική παραγωγή τις τελευταίες δύο δεκαετίες που τράβηξε πολύ λιγότερο την προσοχή και η οποία τώρα απειλεί να χειροτερέψει. Όπως και με την Πράσινη Επανάσταση, ένα μέρος αυτού του ελέγχου προήλθε από τον έλεγχο των σπόρων, αφού οι γ.τ. καλλιέργειες και τα υβρίδια επιβάλλουν ένα εντατικό μοντέλο αγροτικής εκμετάλλευσης. Σημαντικότερο ρόλο έπαιξε ωστόσο η αύξηση της ενσωμάτωσης των παραγωγών σε ένα κάθετο οργανωτικό μοντέλο.
Στις δεκαετίες του ’60 και ’70 πολλά από τα αγροκτήματα και τις καλλιέργειες που δημιουργήθηκαν υπό αποικιακή κατοχή εθνικοποιήθηκαν και η γενική τάση στις παγκόσμιες εταιρείες διατροφής ήταν να απομακρυνθούν από την άμεση παραγωγή. Στην πλειοψηφία τους, το κεφάλαιο επέλεξε αντ’ αυτού να εισχωρήσει στην αγροτική εκμετάλλευση μέσα από την διαδικασία των εισροών, ελέγχοντας δηλαδή την πώληση των σπόρων, των λιπασμάτων και των μηχανημάτων. Τα τελευταία χρόνια, όμως, αυτή η τάση έχει ανατραπεί.
Γεωργικές επιχειρήσεις της Pepsi Co
Αγροί 10 φυτείες πατάτας στην Κίνα
1 γαλακτοκομική εγκατάσταση στην Ιορδανία
1 γαλακτοκομική εγκατάσταση στην Αίγυπτο
Εργολαβίες 12.000 καλλιεργητές πατάτας στην Ινδία
1200 καλλιεργητές κριθαριού στην Ινδία
περ. 6.000 εκτάρια με εργολαβία αγροτικών εργασιών για ρύζι, ντομάτες και τσίλι στην Ινδία
Οι εταιρείες ασκούν όλο και αμεσότερο έλεγχο στην ίδια τη αγροτική εκμετάλλευση, ιδιαίτερα μέσα από τη συμβολαιακή-εργολαβική γεωργία Στον τομέα της εκτροφής ζώων, για παράδειγμα, πάνω από 50% των χοίρων στον κόσμο και 66% των πουλερικών και της παραγωγής αυγών λαμβάνει πλέον χώρα σε βιομηχανικές φάρμες, οι οποίες γενικά ανήκουν σε μεγάλες εταιρείες κρέατος ή έχουν συμβόλαια με αυτές. Στην Βραζιλία, 75% της παραγωγής πουλερικών είναι με συμβόλαια, ενώ στο Βιετνάμ 90% της παραγωγής γαλακτοκομικών τελούν από το ίδιο εργολαβικό καθεστώς. Τα ποσοστά της εργολαβικής παραγωγής επίσης είναι ακόμη υψηλότερα όταν πρόκειτα για εξαγώγιμα αγαθά όπως το κακάο, ο καφές, τα κάσιους, τα φρούτα και λαχανικά. Το ίδιο ισχύει και για βασικά διατροφικά προϊόντα όπως το σιτάρι και το ρύζι. Στο Βιετνάμ το 40% της παραγωγής ρυζιού καλλιεργείται υπό καθεστώς συμβάσεων με εταιρείες.
Ένα από τους λόγους που οδήγησαν στην κάθετη ενσωμάτωση είναι ότι οι παγκόσμιοι λιανοπωλητές ζητούν αυστηρή προσκόλληση σε συγκεκριμένς προδιαγραφές που ορίζουν οι ίδιοι. Οι προμηθευτές τους επομένως θέλουν να διασφαλίσουν ότι οι αγρότες θα παράγουν σύμφωνα με αυτές τις προδιαγραφές. Οι εταιρείες αυτές έχουν υπερβολική δύναμη στην αγορά και μπορούν να εξαναγκάσουν τους συμβασιούχους παραγωγούς να συμφωνήσουν με όρους σχεδόν δουλικούς. Εφόσον οι αγρότες αυτοί δεν προσλαμβάνονται άμεσα από τις εταιρίες, οι εταιρείες δεν υποχρεώνονται να τηρήσουν τους εργατικούς νόμους ή να διαπραγματευθούν με τα συνδικάτα.
Ορισμένες εταιρείες εμπορίας γεωργικών προϊόντων που επενδύουν σε καλλιεργήσιμη γη
Cargill φοινικέλαιο, ζαχαροκάλαμο, γαλακτοκομικά, βοοειδή, πουλερικά, χοίροι, ιχθυοκαλλιέργειες
Olam γαλακτοκομικά, αμύγδαλα, φοινικέλαιο
Bunge ζαχαροκάλαμο, δημητριακά, ελαιόσποροι, βοοειδή
Louis Dreyfus ζαχαροκάλαμο, δημητριακά, πορτοκάλια
Mitsui βαμβάκι, γαλακτοκομικά, ελαιόσποροι, δημητριακά, πουλερικά, γαρίδες
Glencore ελαιόσποροι, δημητριακά
ADM ζαχαροκάλαμο, φοινικέλαιο (με τη Wilmar)
Noble Group ελαιόσποροι, δημητριακά
Charoen Pokphand χοίροι, πουλερικά, ιχθυοκαλλιέργειες, φρούτα και λαχανικά, φοινικέλαιο
Wilmar φοινικέλαιο, ζαχαροκάλαμο
Συνέπεια αυτής της τάσης προς την κάθετη ενσωμάτωση και των σφιχτά ελεγχόμενων προμηθευτικών αλυσίδων είναι η ανάδυση των «εταιρικών αγροτών». Ουσιαστικά μιλάμε για εταιρίες που άλλοτε ανήκουν σε οικογένειες και πιο συχνά σε ένα μείγμα επενδυτών και μετόχων, με μεγάλης κλίμακας εργασίες, συνήθως σε διαφορετικά μέρη μιας χώρας ή ακόμη και σε περισσότερες από μία χώρες. Στην Αργεντινή, για παράδειγμα, όπου η εμφάνιση τέτοιων εταιρειών είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή, 30 εταιρίες ελέγχουν τώρα πάνω από 2,4 εκατομμύρια εκτάρια αγροτικής γης3. Στην Ουκρανία 25 εταιρείες ελέγχουν περίπου 3 εκατομμύρια εκτάρια αγροτικής γης – το 10% επί του συνόλου στη χώρα4. Οι περισσότεροι από αυτούς τους νέους εταιρικούς αγρότες έχουν ειδικές προμηθευτικές συμφωνίες με μεταποιητικούς κολοσσούς, όπως η πτηνοτροφική βιομηχανία DaChan στην Κίνα με τη McDonald’s, και κάποιες από αυτές έχουν αγοραστεί από τους πελάτες τους, όπως η Hortifruiti, η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής φρέσκων φρούτων και λαχανικών στην Κεντρική Αμερική, η οποία αγοράστηκε από τη Walmart. Εντωμεταξύ, όλο και περισσότερεςοι πολυεθνικές έχουν ιδιοπαραγωγή είτε μιλάμε για φρούτα, είτε για δημητριακά, γαλακτοκομικά, μοσχαρίσιο κρέας ή ζαχαροκάλαμα.
Υπάρχουν φυσικά και άλλες δυνάμεις που ωθούν τη γεωργία προς τη νέα βιομηχανοποίηση. Η σύγκλιση της διατροφικής και της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 πυροδότησε ένα κύμα επενδύσεων σε διατροφική παραγωγή και αγροτική γη σε όλον τον πλανήτη, τόσο από χρηματοπιστωτικούς επενδυτές που αναζητούν μια σίγουρη πηγή μακροχρόνιου κέρδους, όσο και από συγκεκριμένες κυβερνήσεις που επαναδιαπραγματεύονται την εμπιστοσύνη τους στο παγκόσμιο εταιρικό διατροφικό σύστημα, ώστε να εγγυηθούν τη διατροφική ασφάλεια της χώρας. Η πρόσφατη δημιουργία νέων αγορών για βιοκαύσιμα ώθησε ακόμα περισσότερες εταιρείες προς τη γεωργία. Με τη νομοθεσία να εγγυάται αγορές αιθανόλης και βιοντίζελ στις βιομηχανικές και στις αποκαλούμενες «ανερχόμενες» οικονομίες, οι οικονομικοί επενδυτές και οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ενέργειας τώρα τοποθετούν τα κεφάλαιά τους στις αγροτικές καλλιέργειες για την παραγωγή βιοκαυσίμων.
Ποιος δουλεύει για ποιον:
Οι εργολαβικοί αγρότες αποτελούν την κυρίαρχη δύναμη της διατροφικής βιομηχανίας
[πηγή: Grain]
Το συνολικό αποτέλεσμα των εξελίξεων αυτών είναι η μαζική εξάπλωση των μονοκαλλιεργειών. Η καλλιέργεια σόγιας καλύπτει πάνω από το ένα τέταρτο της παγκόσμιας αύξησης στις αγροτικές εκτάσεις μεταξύ του 1990 και 2007. Αυτό που είναι μάλλον το πιο εντυπωσιακό σ’ αυτά τα νούμερα είναι ότι ο όγκος της εξάπλωσης της μονοκαλλιέργειας δεν αφορά στην παραγωγή τροφής για τους ανθρώπους. Η τεράστια αγροτική έκταση που χρησιμοποιείται για την παραγωγή σόγιας, ξυλείας, καλαμποκιού και ζαχαροκάλαμου προορίζεται κυρίως για βιομηχανική χρήση, ιδιαίτερα μάλιστα για βιοκαύσιμα και ζωοτροφές.
Αγορές
Kαθ’όλη τη δεκαετία της δεκαετίας του ’80 και κατόπιν τη δεκαετία του ’90 συντελέστηκε η πλήρης αποδιάρθρωση του κράτους ή των οργανισμών και φορέων δημοσίου συμφέροντος που, τουλάχιστον θεωρητικά, επεδίωκαν να εξισορροπήσουν τα συμφέροντα των αγροτών με αυτά του αστικού πληθυσμού. Οι διεθνείς ελεγκτικές επιτροπές εμπορευμάτων με την ίδια πάνω-κάτω πρόθεση, διαλύθηκαν κι αυτές. Εντωμεταξύ, με τη δημιουργία του ΠΟΕ και κατόπιν με τις διμερείς εμπορικές και επενδυτικές συμφωνίες, μια δέσμη νεοφιλελεύθερων ρυθμίσεων επιβλήθηκε σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο, προλειαίνοντας το έδαφος για την αλματώδη αύξηση των ξένων επενδύσεων στην αγροβιομηχανία και την παγκοσμιοποίηση των διατροφικών συστημάτων. Το αποτέλεσμα των διαδικασιών αυτών ήταν να συγκεντρωθεί τεράστια δύναμη στα χέρια των πολυεθνικών αγροκολοσσών. Η πόρτα ήταν πλέον ορθάνοιχτη: Μπορούσαν να ξαναφτιάξουν τα διατροφικά συστήματα ανάλογα με το πώς βόλευε τις παγκόσμιες επιχειρήσεις τους.
Καταλαμβάνοντας εύφορη γη: Οι βιομηχανικές καλλιέργειες εξαπλώνονται εις βάρος των άλλων (ποσοστιαία αύξηση από το 1990-2007)
[πηγή: FAOSTAT]
Για τις χώρες του Νότου, το νέο αυτό κύμα εταιρικού ελέγχου σήμαινε, μεταξύ άλλων και:
-τη σταδιακή μεταφορά της παραγωγής αγροτικών προϊόντων προς περιοχές, όπως η Βραζιλία, όπου το κόστος παραγωγής είναι χαμηλό, ενώ η κρατική υποστήριξη, στις υποδομές, τις επιδοτήσεις και τη νομοθεσία, υψηλή (βλ. τις “εξαγωγές σπαραγγιών” παρακάτω),
-την επιθετική εισβολή αλυσίδων σουπερμάρκετ από το Βορρά (Wal-Mart, Carrefour), εταιρείες υπηρεσιών επισιτισμού (McDonald’s, KFC), και εταιρείες επεξεργασίας τροφίμων (Nestle, Unilever) στα τοπικά διατροφικά συστήματα και τέλος
-την αντικατάσταση τοπικών αγορών και συστημάτων παραγωγής τροφίμων από τις αλυσίδες προμηθευτών τροφίμων και ζωοτροφών που οργανώνουν οι διατροφικοί και αγροβιομηχανικοί κολοσσοί.
Στην πλειονότητά τους, οι κυβερνήσεις ασπάστηκαν τις τάσεις αυτές με ενθουσιασμό. Άρχισαν να συναγωνίζονται η μία την άλλη σε προσφορές κινήτρων προς τους ξένους επενδυτές και να εφαρμόζουν δυτικού τύπου νόμους και κανονισμούς διατροφικής ασφάλειας που ευνοούν τις πολυεθνικές και ποινικοποιούν τους μικροκαλλιεργητές και τα τοπικά διατροφικά συστήματα. Άρχισαν να σπαταλούν τους πενιχρούς δημόσιους πόρους για τη δημιουργία υποδομών που διευκολύνουν την επέκταση των εταιρειών.
Κάποιες από τις κυβερνήσεις του Νότου, όπως η Κίνα, η Βραζιλία, η Ταϊλάνδη και η Νότια Αφρική, κατάφεραν να στηρίξουν την ανάπτυξη της εγχώριας αγροβιομηχανίας, οι εταιρείες αυτές είναι ωστόσο λίγες και αφορούν σχεδόν αποκλειστικά στη γεωργική παραγωγή. Επιπλέον είναι αντίγραφα πολυεθνικών του Βορρά, είναι οργανωμένες με την ίδια λογική και είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τις μεγαλύτερες πολυεθνικές του Βορρά, είτε ως προμηθευτές σε εταιρείες όπως η McDonald’s ή η Nestle, είτε ως πελάτες των αγροβιομηχανικών όπως η Monsanto και η Hybro Genetics.
Εξαγωγές σπαραγγιού
Από το 1990 ως το 2007, οι παγκόσμιες εξαγωγές σπαραγγιού αυξήθηκαν κατά 271%. Το 58% της αύξησης στις παγκόσμιες εξαγωγές, πάνω από το μισό δηλαδή, αφορούσε την παραγωγή σπαραγγιού στο Περού. Σε αυτήν την περίοδο, η παραγωγή σπαραγγιού στο Περού αυξήθηκε από τους 58.000 τόνους στους 284.000. Γύρω στο 90% των περουβιανών εξαγωγών σπαραγγιών προορίζονται για τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Παλαιότερα, τα σπαράγγια στο Περού καλλιεργούνταν από μικρούς καλλιεργητές. Σήμερα, αυτοί έχουν περοριστεί στο 10% της εγχώριας παραγωγής, ενώ κυριαρχούν οι μεγάλες εξαγωγικές εταιρείες. Αυτήν τη στιγμή, δύο εταιρείες ελέγχουν το ένα τέταρτο του συνόλου των εξαγωγών του σπαραγγιού στο Περού.
Επιπλέον, ο μηχανισμός της αγροβιομηχανίας των πολυεθνικών, είτε πρόκειται για την JBS της Βραζιλίας, είτε για τη Shineway στην Κίνα, είναι πλέον άρρηκτα συνδεδεμένος με τον παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό τομέα. Κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες της παγκοσμιοποίησης συγκεντρώθηκε πολύς πλούτος και εξουσία στα χέρια της Wall Street και άλλων χρηματοπιστωτικών κέντρων. Οι επικεφαλής του χρηματοπιστωτικής οικονομίας κινούν καθημερινά τρισεκατομμύρια δολλάρια ανά τον κόσμο, αναζητώντας τις αμεσότερες και υψηλότερες απολαβές. Όλο και περισσότερα από αυτά τα χρήματα εισρέουν στην αγροβιομηχανία των πολυεθνικών και στην κερδοσκοπία από τα γεωργικά προϊόντα. Η πρόσβαση στην τεράστια αυτή πηγή κεφαλαίων δίνει αντίστοιχα φοβερή ώθηση στην επέκταση της αγροβιομηχανίας, παρέχοντας στις εταιρείες την οικονομική δυνατότητα να αγοράζουν μικρότερες εταιρείες ή να ξεκινούν νέες επιχειρήσεις, ενώ ταυτόχρονα προσδένει τις εταιρείες στη λογική του όλο και γρηγορότερου, όλο και υψηλότερου κέρδους, στις πλάτες των εργαζομένων, των καταναλωτών και του περιβάλλοντος. Εντωμεταξύ, η ποσότητα του κεφαλαίου που έχει επενδυθεί στα γεωργικά εμπορεύματα έχει ανέβει στα ύψη και αυτό, σε συνδυασμό με τον εντεινόμενο έλεγχο σε όλα τα επίπεδα της διατροφικής αλυσίδας, σημαίνει ότι οι τιμές ελάχιστη σχέση έχουν με την προσφορά και τη ζήτηση και ότι η διακίνηση των διατροφικών ειδών και η πρόσβαση σε αυτά έχουν αποσυνδεθεί από τις ανάγκες. Το σημερινό παγκόσμιο διατροφικό σύστημα των πολυεθνικών είναι οργανωμένο σύμφωνα με μία και μοναδική αρχή: την αρχή του κέρδους για τους ιδιοκτήτες των πολυεθνικών.
Δέκα αγροβιομηχανίες του Νότου στην παραγωγή τροφής
Sime Darby (Mαλαισία) Η μεγαλύτερη παραγωγός φοινικελαίου επεκτείνεται στη δυτική Αφρική και στην παραγωγή ρυζιού
Wilmar (Σιγκαπούρη) Μεγάλη παραγωγός φοινικελαίου και ζάχαρης. Μειοψηφία των μετοχών κατέχει η ADM.
Olam (Σιγκαπούρη) Εμπορεύεται γεωργικά προϊόντα, έχει παρουσία στην Ασία, τη Λατινική Αμερική και την Αφρική. Κινείται ανοδικά και εκτείνεται στην παραγωγή βασικών διατροφικών ειδών, όπως το ρύζι και τα γαλακτοκομικά. Μέρος της ανήκει στην SWF Temasek της Σιγκαπούρης.
JBS (Βραζιλία) Η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής κρέατος με έμφαση στο βοδινό. Πρόσφατα επεκτάθηκε δυναμικά στη Βόρεια Αμερική, την Αυστραλία και στα πουλερικά.
Karuthuri (Iνδία) Από τους μεγαλύτερους παραγωγούς κομμένων λουλουδιών στον κόσμο, με βάσεις κυρίως στην Κένυα. Πρόσφατα επεκτάθηκε στις διατροφικές καλλιέργειες προς εξαγωγήν σε γη που απέκτησε στην Αιθιοπία.
Savola (Σαουδική Αραβία) Η μεγαλύτερη εταιρεία διατροφικών προϊόντων στην περιοχή του Κόλπου, ασχολείται με την παραγωγή και την επεξεργασία τροφίμων, καθώς και με τη λιανική πώληση μέσω της ιδιόκτητης αλυσίδας σουπερμάρκετ Panda.
COFCO (Κίνα) Σύμπλεγμα εταιρειών κρατικών συμφερόντων, η μεγαλύτερη στην επεξεργασία και πώληση τροφίμων. Πρόσφατα επεκτάθηκε στην παραγωγή γαλακτοκομικών.
COSAN (Bραζιλία) Ο μεγαλύτερος παραγωγός ζάχαρης στον κόσμο. Πρόσφατα συνήψε κοινοπραξία με τη Shell για την παραγωγή αιθανόλης.
New Hope (Κίνα) Ιδιωτικό εταιρικό σύμπλεγμα, ο μεγαλύτερος παραγωγός ζωοτροφών κι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς χοιρινού, πουλερικών και γαλακτοκομικών. Η εταιρεία πρόσφατα ίδρυσε επιχειρήσεις στο Βιετνάμ, τις Φιλιππίνες, το Μπαγκλαντές, την Ινδονησία, την Καμπότζη.
Άνθρωποι
Ίσως είναι δύσκολο να μην νιώσουμε δέος και τρόμο μπρος στη εξάπλωση της δύναμης των πολυεθνικών στο διατροφικό σύστημα. Η κατάσταση είναι θλιβερή αν αναλογιστούμε μάλιστα ότι η εξάπλωση των πολυεθνικών στηρίζεται στην καταστροφή των τοπικών διατροφικών συστημάτων, που παρέχουν τροφή και ζωτικότητα στους ανθρώπους τους οποίους εκμεταλλεύεται το σύστημα της αγροβιομηχανίας ή εκείνους που βρίσκονται αποκλεισμένοι απ’ αυτό.
Ποιος ταΐζει τον κόσμο;
[πηγή: ETC Group, “Ποιος θα μας θρέψει;”, Νοέμβριος 2009]
Το βιομηχανικό διατροφικό σύστημα δεν είναι ωστόσο πανταχού παρόν. Ούτε προορίζονται γι’ αυτό οι περισσότεροι σπόροι που σπέρνονται, ούτε εντάσσονται σε αυτό οι περισσότεροι αγρότες, ούτε θρέφει τους περισσότερους ανθρώπους. Σε ολόκληρο τον κόσμο, υπάρχουν ακόμη τα θεμέλια εντελώς διαφορετικών διατροφικών συστημάτων. Παντού αναδύονται και αναπτύσσονται κινήματα που επιδιώκουν να τα αναζωογονήσουν και να ανατρέψουν τη διατροφική τάξη πραγμάτων που επιβάλλουν οι πολυεθνικές. Μεγάλο μέρος της αγροτικής παραγωγής διεξάγεται ακόμη έξω από τις αλυσίδες παραγωγής των πολυεθνικών, γι’ αυτό και το κεφάλαιο καταβάλλει τόσο εντατικές προσπάθειες να ενσωματώσει την αγροτική παραγωγή. Μεγάλο μέρος των καλλιεργειών βρίσκεται ακόμη στα χέρια χωρικών, ψαράδων και ιθαγενών και λειτουργεί στο πλαίσιο τοπικών πολιτισμών και εμπορικών κυκλωμάτων.
Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειαζόμαστε την αγροβιομηχανία. Όπως κατέδειξε η εμπειρία των τελευταίων δύο δεκαετιών, έχουμε κάθε λόγο να απαλλαγούμε εντελώς από αυτήν. Είκοσι χρόνια εξάπλωσης του ελέγχου της αγροβιομηχανίας στο επισιτιστικό σύστημα έχουν παραγάγει ακόμη περισσότερη πείνα: Σήμερα πεινούν 200 εκατομμύρια περισσότεροι απ’ όσο πριν είκοσι χρόνια. Είκοσι χρόνια εξάπλωσης της αγροβιομηχανίας έχει καταστρέψει ζωές: Σήμερα 800 εκατομμύρια μικροκαλλιεργητές και εργαζόμενοι στους αγρούς υποσιτίζονται. Η αγροβιομηχανία είναι εξέχων παράγοντας πρόκλησης κλιματικής αλλαγής και άλλων περιβαλλοντικών καταστροφών των οποίων τις συνέπειες είναι παντελώς ανίκανη να αντιμετωπίσει. Έχει δημιουργήσει πρωτόγνωρα προβλήματα στη διατροφική ασφάλεια κι έχει καταστήσει τη γεωργία έναν από τους τομείς με τις πιο επικίνδυνες συνθήκες εργασίας, τόσο για τους καλλιεργητές όσο και για τους εργαζόμενους στην επεξεργασία των τροφίμων. Και βέβαια διοχετεύει τον πλούτο που παράγεται από την παγκόσμια διατροφική παραγωγή στα χέρια των λίγων.
Στη γεωργία, η κύρια εξέλιξη των τελευταίων είκοσι ετών υπήρξε η ανάπτυξη της αγροβιομηχανίας.
Αν η ανθρωπότητα θέλει να επιβιώσει με κάποια αξιοπρέπεια σ’ αυτόν τον πλανήτη, στα επόμενα είκοσι χρόνια καιρός είναι να δούμε την αγροβιομηχανία να καταποντίζεται.
Μετάφραση: Λ.&Φ.
(Το αρχικό άρθρο στα αγγλικά: εδώ σε PDF) http://www.grain.org/system/old/seedling_files/seed-10-07-2.pdf
|
Edited by - xipolitos on 07/10/2014 15:05:44 |
|
|
|
xipolitos
Elite Forum-Runner
Greece
1954 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 07/10/2014 : 21:01:35
|
Ταινίες - ντοκυμαντέρ - βίντεο
Αγροτικά – διατροφή – μεταλλαγμένα - καταναλωτισμός
"Ο κόσμος σύμφωνα με τη Monsanto"
http://youtu.be/-9ZRWV3LAn0
Ο κόσμος σύμφωνα με τη Monsanto, είναι μια ευκαιρία για ένα μεγάλο γενετικό πείραμα στην παραγωγή τροφίμων - και μια επιχειρηματική «βουτιά» σε έναν πακτωλό χρημάτων.
Στο ντοκιμαντέρ της η Μαρί-Μονίκ Ρομπέν εξετάζει την επικράτηση στη βιομηχανία των αγροτοχημικών μιας από τις πιο δόλιες και ισχυρότερες επιχειρήσεις στον κόσμο.
Παρακολουθεί τον παρασκηνιακό κόσμο της διατροφικής βιομηχανίας και την ανέλιξη της Monsanto στο επίπεδο της παγκόσμιας εμπορικής κυριαρχίας,
καθώς κρατά τα «κλειδιά» για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας (πατέντες) στη μερίδα του λέοντος της προμήθειας τροφίμων.
Το 91% των μεταλλαγμένων σπόρων παγκοσμίως, κατασκευάζεται και ανήκει στη Monsanto. Την πολυεθνική που από την ίδρυσή της,
πριν 108 χρόνια, έχει τον τίτλο της πιο ρυπογόνας και επικίνδυνης στην ιστορία της βιομηχανίας.
Η εταιρεία κατέχει ένα ακόμη ρεκόρ: των περισσότερων δικαστικών αγωγών και μηνύσεων που έχουν ασκηθεί ποτέ σε βιομηχανία.
Για αιτίες που αφορούν απόκρυψη και αλλοίωση στοιχείων για τα προϊόντα της, ψευδείς πληροφορίες, για μόλυνση ολόκληρων περιοχών ακόμη και πόλεων,
όπως και για δωροδοκίες σε κυβερνητικούς αξιωματούχους για να παραβλέψουν τους νόμους και τους κανονισμούς.
Τα πειστήρια για τα εγκλήματα της Monsanto βρίσκονται όλα στο αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ της Marie--Monique Robin.
Κι όμως η Monsanto αναπτύσσεται διαρκώς και τα κέρδη της αυξάνονται. Για πολύ καιρό προσπαθεί να εισέλθει και στην ευρωπαϊκή αγορά,
μέσα από δημοφιλή προϊόντα όπως το επικίνδυνο φυτοφάρμακο Roundup, που χρησιμοποιείται ευρέως και στην Ελλάδα.
Είναι το μπεστ-σέλερ της Monsanto και ενοχοποιείται για συμμετοχή στην ανάπτυξη καρκίνων.
Το επόμενο βήμα της είναι οι μεγάλες μονοκαλλιέργειες με μεταλλαγμένους σπόρους αμφίβολης ποιότητας και ασφάλειας για τη δημόσια υγεία και για το περιβάλλον.
Ο κόσμος σύμφωνα με τη Monsanto, είναι ένας κόσμος απρόσωπος, χωρίς ηθική, χωρίς κανόνες, ένας κόσμος όπου μετράει μόνο το κέρδος.
"The future of Food" (αγγλικά)
http://youtu.be/jNezTsrCY0Q
Τι θα πρέπει να γνωρίζει ο καθ΄ενας σχετικά με τα τρόφιμα που καταναλώνουμε. Το ντοκιμαντέρ "Το μέλλον των τροφίμων" αλλάζει τον τρόπο που σκεφτόμαστε για τα τρόφιμα απαντώντας σε αυτό ακριβώς το ερώτημα. Αλλά, πόσο έχουν αλλάξει πραγματικά τα τρόφιμα; Μήπως χρειάζεται να ανησυχείτε σχετικά με τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα; Τι γίνεται με τα τεχνητά τρόφιμα; Μάθετε για όλα αυτά περισσότερο..
"Το νησί των λουλουδιών"
http://youtu.be/-nKfS8OGe10
Δείτε αυτό το καταπληκτικό βίντεο. Και μετά σκεφτείτε εάν πρέπει να σπαταλάτε τα τρόφιμα έτσι όπως έχετε μάθει να κάνετε. Σκεφτείτε την πληθώρα των τροφίμων που πετάμε βασιζόμενοι στην "ημερομηνία λήξεως".
Σαν πηγή για σκέψη να σας πω ότι υπάρχει φούρνος στην Γαλλία που έχει 30% επιστροφές ψωμιού κάθε ημέρα. όπως καταλαβαίνετε οι καταναλωτλές πρέπει να βρίσκουν ΠΑΝΤΑ φρέσκο ψωμί, διαφορετικά δεν το αγοράζουν. ο φούρνος αυτός λοιπόν ψήνει το νέο ψωμί καίγοντας το μπαγιάτικο της κάθε ημέρας!
Το «Νησί των λουλουδιών» (Ilha das Flores, 1989) του Jorge Furtado είναι ένα πειραματικό ντοκιμαντέρ δεκατριών λεπτών από τη Βραζιλία, μέσα από το οποίο παρακολουθούμε την ιδιότυπη πορεία μιας χαλασμένη τομάτας στον κόσμο των ανθρώπων.
Ξεκινώντας από το κτήμα του Ιάπωνα κυρίου Σουζούκι, η τομάτα πουλιέται σε ένα σουπερμάρκετ. Από εκεί την αγοράζει μαζί με λίγο χοιρινό η κυρία Ανέτ, πωλήτρια αρωμάτων. Η Ανέτ ετοιμάζεται να φτιάξει μια σάλτσα για το χοιρινό αλλά, αποφασίζοντας ότι μια από τις τομάτες του κυρίου Σουζούκι δεν πληροί τις προϋποθέσεις, την πετάει στα σκουπίδια. Μαζί με τα υπόλοιπα απορρίμματα, η τομάτα μεταφέρεται στο «Νησί των Λουλουδιών», την χωματερή του Πόρτο Αλέγκρε, όπου λαμβάνει χώρα μια εκπληκτική διαδικασία διαλογής: το καταλληλότερο οργανικό υλικό δίνεται στα γουρούνια για τροφή, ενώ το υπόλοιπο -το μέρος που κρίθηκε ακατάλληλο για τους χοίρους- δίνεται σε φτωχές γυναίκες και παιδιά που δεν έχουν άλλο τρόπο για να σιτιστούν.
Το νησί των λουλουδιών βραβεύτηκε με την Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου το 1990, ενώ το 1995 επιλέχθηκε από Ευρωπαίους κριτικούς ως μια από τις εκατό σημαντικότερες ταινίες μικρού μήκους του εικοστού αιώνα.
"Seeds Of Death" ( Σπόροι του Θανάτου) - Full Movie (αγγλικά)
http://youtu.be/eUd9rRSLY4A
Στο πλαίσιο της προετοιμασίας της παγκόσμιας κινητοποίησης κατά της Monsanto παρακολουθήστε το βραβευμένο μας ντοκιμαντέρ "Σπόροι του Θανάτου" "Seeds of Death"
http://www.march-against-monsanto.com/
Οι ηγέτες των μεγάλων πολυεθνικών - Monsanto, DuPont, Syngenta - αποφασισμένοι ότι οι πληθυσμοί στον κόσμο παραμένουν σε άγνοια σχετικά με τους σοβαρούς κινδύνους για την υγεία και το περιβάλλον από γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες και τη βιομηχανική γεωργία. Βαθειά στρώματα της εξαπάτησης και της διαφθοράς αποτελούν τη βάση, τόσο η επιστήμη που ευνοεί τους ΓΤΟ τις πολυεθνικές αλλά και οι κυβερνήσεις που τους υποστηρίζουν. Αυτό το βραβευμένο ντοκιμαντέρ, "Σπόροι του Θανάτου", εκθέτει τα ψέματα σχετικά με τους ΓΤΟ και τραβά τις κουρτίνες για να βεβαιώσει το μέλλον του πλανήτη μας.
Το ντοκυμαντέρ αυτό αποδομεί τους ισχυρισμούς της Monsanto για τους ΓΤΟ (GMO) και την προπαγάνδα των πολυεθνικών.
"ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ Γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί GMO"
http://youtu.be/rJT3BfhQgUk
Αραγε είναι ασφαλή τα τρόφιμα που καταναλώνουμε απο μεταλλαγμένα ΓΤΟ (GMO); Μήπως άθελα μας είμαστε τα θύματα της σκοτεινής αυτής βιομηχανίας;
"Vandana Shiva - The Future of Food and Seed"(αγγλικά)
http://youtu.be/yYwOTLopWIw
Η Ινδή επιστήμων φεμινίστρια οικολόγος και συγγραφέας, Vandana Shiva υπέρμαχος της διατήρησης των ντόπιων ποικιλιών των σπόρων ενάντια στον έλεγχο της τροφής απο τις πολυεθνικές, παρουσιάζει την εναρκτήρια ομιλία στο Organicology Conference το 2009 στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, στις 28 Φεβρουαρίου του 2009.
"Farmers Deceived by GM Corn, Maize"(αγγλικά)
http://youtu.be/Ec6buF1Y4h8
.
Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα - "ΑΥΤΟΚΤΟΝΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΠΙΡΟΥΝΙ ΜΑΣ" - part 1 http://youtu.be/GjNZQC_4vBc
Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα - "ΑΥΤΟΚΤΟΝΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΠΙΡΟΥΝΙ ΜΑΣ" - part 2 http://youtu.be/rtwLazYWPFI
Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα - "ΑΥΤΟΚΤΟΝΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΠΙΡΟΥΝΙ ΜΑΣ" - part 3 http://youtu.be/CELSpsoIu6g
Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα - "ΑΥΤΟΚΤΟΝΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΠΙΡΟΥΝΙ ΜΑΣ" - part 4 http://youtu.be/7Cwvi0rVevI
Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα - "ΑΥΤΟΚΤΟΝΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΠΙΡΟΥΝΙ ΜΑΣ" - part 5 http://youtu.be/r81OxgJrRJk
Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα - "ΑΥΤΟΚΤΟΝΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΠΙΡΟΥΝΙ ΜΑΣ" - part 6 http://youtu.be/uTWuXMj3eWE
Τα μεταλλαγμένα τρόφιμα και η σύγχρονη βιομηχανοποιημένη τροφή, είναι τα θέματα του δεύτερου επεισοδίου της σειράς ΥΓΕΙΑ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΔΙΑΤΡΟΦΗ. Η εκπομπή ξεκινάει με μια αποκαλυπτική έρευνα για πολλές από τις σύγχρονες τροφές οι οποίες με την τυποποίηση χάνουν το άρωμα τους. Υπάρχουν μεγάλα εργοστάσια τα οποία σε συνθήκες μυστικότητας παρασκευάζουν συστατικά που δίνουν την ψευδαίσθηση της αρχικής γεύσης. Προσθέτουν τα χημικά γεύσεων στα τρόφιμα και όταν πίνεις ή μασάς κάτι απελευθερώνεται η μυρωδιά που μπορεί να είναι οτιδήποτε. «Μπορούν να κάνουν το βιβλίο μου να έχει γεύση τηγανιτής πατάτας», εξηγεί ο Ερικ Σλόσερ συγγραφέας του αμερικανικού best seller Fast Food Nation.
Ακόμη πιο αποκαλυπτικές είναι οι εικόνες και οι μαρτυρίες για τις "βιομηχανικές φάρμες" τις μεγάλες κτηνοτροφικές μονάδες που μας εφοδιάζουν με το κρέας που τρώμε. Δεκάδες χιλιάδες ζώα αναθρέφονται σε απίστευτες συνθήκες: δεν βλέπουν το φως του ήλιου και δεν μπορούν να κινηθούν για να μην χάσουν βάρος. Τα ζώα τρελαίνονται και για να μην φαγωθούν μεταξύ τους, αφαιρούνται από τα νεογέννητα τα δόντια, τα νύχια η το ράμφος!! Για για την τροφή τους μιλάει ο Χάοουαρντ Λυμαν, ένας μεγαλοκτηνοτρόφος που αποφάσισε να αποκαλύψει την σκοτεινή πλευρά της βιομηχανίας. «Αντί το ζώο να τρώει γρασίδι το ταϊζαμε με αλεσμένες γάτες, σκύλους, ορμόνες. Στο Λος Άντζελες διακόσια εκατομμύρια τόνοι κάθε μήνα από γάτες και σκύλους σκοτώνονται και αλέθονται. Το 95% των βοοειδών τρέφονται με αλεσμένες τροφές που προέρχονται από νεκρά ζώα».
Τα εντομοκτόνα με τα οποία τα ζώα ραντίζονται, οι ορμόνες και τα αντιβιοτικά που βοηθούν την γρήγορη ανάπτυξη τους, μετατρέπουν τα ζώα σε κινούμενες ωρολογιακές βόμβες για την υγεία των καταναλωτών. Το λιπαρό κρέας που παίρνουμε από ζώα που έχουν χάσει την παραδοσιακή τροφή τους, ο σύγχρονος τρόπος ζωής και τα fast food ευνοούν την παχυσαρκία, επιδημία η οποία εξαπλώνεται και στην Ελλάδα, ιδίως μεταξύ των νέων
Το δεύτερο μέρος της εκπομπής εξετάζει αναλυτικά τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, τον τρόπο παρασκευής τους, τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον και την υγεία των καταναλωτών καθώς και τις αιτίες οι οποίες ανάγκασαν την Ευρωπαϊκή Ένωση να τερματίσει το μορατόριουμ που απαγόρευε την καλλιέργεια και πώληση τους στην Γηραιά Ήπειρο. Όσα θα θέλατε να μάθετε για τα μεταλλαγμένα και τι μας επιφυλάσσει το μέλλον: σε ένα ιχθυοτροφείο στον Καναδά εκτρέφουν γενετικά τροποποιημένο σολομό, και αν ένας τέτοιος μεταλλαγμένος σολομός αποδράσει στην θάλασσα, ο πληθυσμός των παραδοσιακών σολομών απειλείται με εξαφάνιση.
"Τρόφιμα Α.Ε.- Τί τρώμε και πώς παράγεται";
http://youtu.be/bWIUVWkFJL0
Μια αποκαλυπτική ματιά στις πρακτικές των αμερικανικών εταιρειών που ελέγχουν τη βιομηχανία τροφίμων.
"Ο άρτος ημών ο επιούσιος"
http://youtu.be/nsVawj6Ze0A
Ένας άνδρας σκουπίζει το πάτωμα ενός σφαγείου. Αμέτρητες τοματιές μέχρι το σημείο φυγής στον ορίζοντα ψεκάζονται μηχανικά. Χιλιάδες ζωντανά κοτοπουλάκια σπρώχνονται στον ιμάντα παραγωγής και ξεδιαλέγονται από δύο γυναίκες τα σκάρτα πετιούνται στ' άχρηστα. Μια αγελάδα στέκεται υπομονετικά καθώς δύο άντρες βγάζουν το μωρό της από μια τεράστια τρύπα που έχουν ανοίξει στα πλευρά της. Μια εργάτρια τρώει σιωπηλά ένα σάντουιτς στο διάλειμμά της κοιτώντας το άπειρο. Εργάτες στα γόνατα, καλυμμένοι από ένα γεωργικό μηχάνημα που τους ακολουθεί, μαζεύουν λάχανα. Μια πολύπλοκη μηχανή τεμαχίζει ασταμάτητα ψάρια, βγάζοντάς τους τα εντόσθια. Μέσα σ' ένα γιγαντιαίο θερμοκήπιο, ένας εργάτης μαζεύει αγγούρια στοιβάζοντάς τα σε τελάρα. Ένας άλλος κατευθύνει ένα μεγάλο μηχανικό βραχίονα ο οποίος «ρουφάει» σαν ηλεκτρική σκούπα αμέτρητες πανικόβλητες κότες για να στοιβαχτούν σε κουτιά-κλουβιά.
Για δύο χρόνια, από τον Οκτώβριο του 2003 μέχρι τον Οκτώβριο του 2005, ο Νικολάους Γκέιραλτερ και το συνεργείο του ταξίδεψαν σ' ολόκληρη την Ευρώπη, καταγράφοντας με την ψηφιακή τους κάμερα (που τη χειριζόταν ο ίδιος ο σκηνοθέτης) το κάθε τι που είχε σχέση με τη βιομηχανική παραγωγή των τροφίμων μας, από τα χωράφια ώς τα εργοστάσια, παρουσιάζοντας μέσα από εικαστικά λαμπρές εικόνες, χωρίς διάλογο ή αφήγηση, με, συχνά αφόρητη, λεπτομέρεια την όλη φρικτή διαδικασία, αφήνοντας το θεατή να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Κάτω από ποιες συνθήκες φτάνουν στο τραπέζι μας το ψωμί, το κρέας, τα ψάρια, τα πουλερικά, τα λαχανικά, το λάδι και το αλάτι;
Ρομπότ, μηχανήματα, ηλεκτρονικοί μπαλτάδες, μηχανήματα ξεκοιλιάσματος, συσκευές αρμέγματος και ακινητοποίησης των ζώων, εργαλεία που σείουν τα δέντρα για να πέσουν οι καρποί τους, «πρωταγωνιστούν», χαράσσοντας ανεξίτηλα στη μνήμη μια εφιαλτική ατμόσφαιρα. Ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ, για μια παραγωγική διαδικασία που μας θρέφει κάθε ημέρα...
Η βιομηχανοποίηση της τροφής
"Watch Your (Fo)odometer"! (αγγλικά)
http://youtu.be/p4RCyxgz97g,
Σε αυτό το Video η Molly Schwartz παρακολουθεί πόσα μίλια το φαγητό σας ταξιδεύει από το χωράφι στο πιρούνι.
Διασκεδαστικά βιντεάκια για τη "μάχη" της διατροφής
"Grocery Store Wars (2005)" (αγγλικά)
http://youtu.be/hVrIyEu6h_E
"Mouth Revolution"(Official) (αγγλικά)
http://youtu.be/4nicOP2NLC0
"Meatrix I" The Official (αγγλικά)
http://youtu.be/rEkc70ztOrc
Η ταινία απo οπου ξεκίνησαν όλα! Το Meatrix διακωμωδεί Οι ταινίες Matrix αναδεικνύουν τα προβλήματα με την εργοστασιακή κτηνοτροφία. , Στο Meatrix πρωταγωνιστεί ένα νεαρό γουρουνάκι ο Λέο ο οποίος ζει σε ένα ευχάριστο οικογενειακό αγρόκτημα ... έτσι νομίζει... ο Λέο προσεγγίζεται από μια τεχνο - αγελάδα τον Μούφιο, και ξεκινάνε μαζί ένα ταξίδι για να μάθει περισσότερα για το τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες των αχυρώνων σε εργοστασιακές μονάδες. Το Meatrix δημιουργήθηκε και παράχθηκε από το www.sustainabletable.org και Free Range Studioswww.freerangestudios.com
www.themeatrix.com
"Genetically Krafted" (2002) (αγγλικά)
http://youtu.be/UHjJwmhsfP8
"Story of Stuff" (ελληνικοί υπότιτλοι)
http://youtu.be/qSYcm2KW6ww
"The Story of Bottled Water" (2010) (αγγλικά)
http://youtu.be/DmK29LvFlOc
Η ιστορία του εμφιαλωμένου Νερού το ταινιάκι για να πει την ιστορία της κατασκευής της ζήτησης - πώς μπορείτε και πείθουν τους Αμερικανούς να αγοράσουν περισσότερο από μισό δισεκατομμύριο μπουκάλια νερού κάθε εβδομάδα όταν το νερό ρέει ήδη μέσα από τη βρύση. Η ταινία διερευνά τις επιθέσεις της βιομηχανίας εμφιαλωμένου νερού στο νερό της βρύσης και πως χρησιμοποιεί το σαγηνευτικό περιβάλλον της φύσης στην διαφήμιση για να καλύψει τα βουνά των πλαστικών αποβλήτων που παράγει. Η ταινία καταλήγει με μια έκκληση να «ξαναγυρίσουμε πίσω στη βρύση,« όχι μόνο κάνοντας μια προσωπική δέσμευση για την αποφυγή του εμφιαλωμένου νερού, αλλά με την υποστήριξη των επενδύσεων σε καθαρό διαθέσιμο νερό της βρύσης για όλους. |
Edited by - xipolitos on 08/10/2014 16:13:29 |
|
|
|
xipolitos
Elite Forum-Runner
Greece
1954 Δημοσιεύσεις |
|
|
xipolitos
Elite Forum-Runner
Greece
1954 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 10/10/2014 : 19:03:45
|
Καμπάνια Crowdfunding: στηρίξτε την προσπάθειά μας στο 3o Φεστιβάλ Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας 10 - 12 Οκτώβρη 2014
Σχετικά με εμάς και το έργο μας
Το Φεστιβάλ είναι ένα σημείο συνάντησης, όχι μόνο για τις πρωτοβουλίες και τα εγχειρήματα αλληλέγγυας και συνεργατικής οικονομίας, αλλά και για τους επισκέπτες που αναζητούν έναν εναλλακτικό και βιώσιμο τρόπο ζωής.
Το Φεστιβάλ είναι μια αυτο-οργανωμένη και αυτο-διαχειριζόμενη διαδικασία ανεξάρτητη από πολιτικά κόμματα, ΜΚΟ ή οποιουδήποτε νομικού προσώπου και δεν χρηματοδοτοτείαι από καμία οργάνωση. Σε αυτό συμμετέχουν κάθε χρόνο συλλογικότητες, κινήματα και πρωτοβουλίες πολιτών, εγχειρήματα και συνεργατικά δίκτυα από όλη την Ελλάδα ενώ εκατοντάδες εθελοντές υποστηρίζουν έμπρακτα την ομαλή διεξαγωγή του.
Οι βασικοί άξονες λειτουργίας μας στηρίζονται στις αρχές:
της άμεσης δημοκρατίας,
της αυτο-οργάνωσης,
της συμμετοχικότητας,
της οριζοντιότητας,
της συμμετοχικής λήψης αποφάσεων και
της συλλογικής νοημοσύνης
Γιατί ζητάμε «crowdfunding»
Για την τρίτη χρονιά του Φεστιβάλ, καλούμε ομάδες και εγχειρήματα αλληλέγγυας και συνεργατικής οικονομίας από την υπόλοιπη Ευρώπη. Θέλουμε να μοιραστούμε και να ανταλλάξουμε γνώσεις, εμπειρίες και καινοτόμες πρακτικές, με στόχο τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δικτύου Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας. Αυτό το φεστιβάλ θα είναι το πρώτο μικρό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Για να καλύψουμε τα κόστη που μια τέτοια πρωτοβουλία συνεπάγεται, ζητάμε τη βοήθειά σας μέσα από την καμπάνια crowdfunding που έχουμε ετοιμάσει γι’ αυτό το σκοπό.
Οι μεταφορές των Ευρωπαικών συλλογικοτήτων είναι η κύρια δαπάνη που θα πρέπει να καλύψουμε:
– Με αεροπλάνο: στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών
– Με πλοίο: από Ανκόνα (Ιταλία) για Πάτρα, και από την Πάτρα στην Αθήνα (με λεωφορείο)
Αναμενόμενα αποτελέσματα
Απέναντι σε αυτόν τον πολιτισμό της κρίσης, όλο και περισσότεροι άνθρωποι εργαζόμαστε για τη δημιουργία βιώσιμων τρόπων διαβίωσης. Καλύπτουμε τις βασικές ανάγκες μας που δεν είναι μόνο τροφή και στέγη. Δεν είμαστε μόνοι ή απομονωμένοι και ανήκουμε σε έναν κόσμο όπου η ανθρώπινη ζωή και η ευτυχία είναι πάνω από το οικονομικό κέρδος.
Αυτός ο κόσμος είναι εδώ. Ακόμα ίσως να μην είναι εύκολα ορατός, αλλά κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο δυνατός. Με αυτό το φεστιβάλ, θέλουμε να μοιραστούμε ένα άλλο πρόσωπο της Ελλάδας -ένα πρόσωπο που δεν παρουσιάζεται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης- και να μάθουμε από άλλες εμπνευσμένες εμπειρίες και πρακτικές.
Οι προκλήσεις μας
Το φεστιβάλ είναι ένα αυτο-οργανωμένο και αυτο-διαχειριζόμενο έργο βασισμένο στην βοήθεια όλων εκείνων που θέλουν να συμμετάσχουν και χρηματοδοτείται από όλους όσοι το στηρίζουν. Σαν αποτέλεσμα αυτών, η διαδικασία ενοικίασης εξοπλισμού, η κράτηση του χώρου, η πληρωμή των ταξιδιωτικών εξόδων είναι αργές και κοπιαστικές διαδικασίες, ενώ η οργάνωση και η προώθηση του φεστιβάλ απαιτεί σκληρή δουλειά. Αλλά οργανώνοντας το φεστιβάλ με αυτόν τον τρόπο, πιστεύουμε ότι δίνεται ένα καλό παράδειγμα σε όλους για το τι μπορεί να επιτευχθεί με λίγα χρήματα αλλά με πολλή αγάπη, μεράκι και αλληλεγγύη.
Άλλοι τρόποι συμμετοχής
Μπορείτε να μοιραστείτε αυτή την καμπάνια crowdfunding με κοινωνικά δίκτυα ή να τη στείλετε σε άτομα που μπορεί να ενδιαφέρονται, την οικογένεια και τους φίλους σας. Αλλά ο πιο σημαντικός τρόπος για να βοηθήσετε είναι με την συμμετοχή σας στα διάφορα δρώμενα σας του Φεστιβάλ, τα οποία μπορείτε να δείτε στο αναλυτικό πρόγραμμα.
Μπορείτε επίσης να γίνετε μέλος της ομάδας οργάνωσης, να βοηθήσετε με τις μεταφράσεις, τον σχεδιασμό ή την επικοινωνία. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας στο:
festival.economicsolidarity [at] gmail.com
* Αν το προτιμάτε, μπορείτε να καταθέσετε το ποσό της επιλογής σας στον λογαριασμό:
Τράπεζα Πειραιώς, GR02 0171 4180 0064 1804 0030 669, δικαιούχος European Village-Ευρωπαϊκό Χωριό
Παρακαλούμε δηλώστε το όνομα σας, τηλέφωνο επικοινωνίας και σαν δικαιολογία ‘Στήριξη του festival4sce’.
Festival for Solidarity and Cooperative Economy, Athens 10-12 October 2014
http://www.festival4sce.org/crowdfunding-ele/
http://youtu.be/LaQAG3u-FeM
|
|
|
|
Θέμα |
|
|
|
Ο σκοτεινός κόσμος των σπόρων του θανάτου...
