| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
Suisac
Forum-Runner
65 Δημοσιεύσεις |
 Δημοσιεύθηκε - 11/11/2014 : 12:43:53
|
Δεν έτρεξα τον Μαραθώνιο αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να δώσω σε ΟΛΟΥΣ εσάς που καταφέρατε αυτό τον ΑΘΛΟ τα συγχαρητήρια μου και να εκφράσω τον απεριόριστο ΣΕΒΑΣΜΟ και ΘΑΥΜΑΣΜΟ μου.
Με ότι αξία μπορεί να έχουν τα παραπάνω απο έναν άγνωστο.
Μακάρι ο Θεός να με αξιώσει κάποια στιγμή να το κάνω και εγώ. |
 |
|
|
patsio
Newbie Forum Runner
26 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 11/11/2014 : 18:26:08
|
| 1ο post και η αφορμή για την εγγραφή στο forum ήταν αυτό το thread, πράγματι πολύ ισχυρό motivation για κάποιον που δεν έχει τρέξει ακόμα μαραθώνιο όπως εγώ (είμαι 47 και τρέχω περίπου 6 μήνες), αλλά μου έχουν μπει σκέψεις για τον Μ.Αλέξανδρο του 2015 εδώ και ένα χρόνο. |
|
|
|
Rigelian
Master Forum-Runner
Greece
10616 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 11/11/2014 : 18:43:58
|
| Μπράβο για όλα!!! |
|
|
|
dpkouk
ellanodikis
Greece
11938 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 11/11/2014 : 18:59:11
|
ωραια γραψες...το παρτι συνεχιζεται..καθε φορα θα ζεις νεα ομορφα πραγματα, θα ανακαλυπτεις νεα μονοπατια..παντα τετοιαααα
http://www.ultrarunning.gr/
Όλα είναι σχετικά, άρα κι ανεκτά... |
|
|
|
big-blue
Senior Forum-Runner
Greece
821 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 11/11/2014 : 21:33:06
|
quote:
Originally posted by Suisac
Δεν έτρεξα τον Μαραθώνιο αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να δώσω σε ΟΛΟΥΣ εσάς που καταφέρατε αυτό τον ΑΘΛΟ τα συγχαρητήρια μου και να εκφράσω τον απεριόριστο ΣΕΒΑΣΜΟ και ΘΑΥΜΑΣΜΟ μου.
Με ότι αξία μπορεί να έχουν τα παραπάνω απο έναν άγνωστο.
Μακάρι ο Θεός να με αξιώσει κάποια στιγμή να το κάνω και εγώ.
μην ελπίζεις στο ''θεό''. Ξεκίνα και τρέξε:) |
|
|
|
Rigelian
Master Forum-Runner
Greece
10616 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 12/11/2014 : 10:06:21
|
quote:
Originally posted by big-blue
quote:
Originally posted by Suisac
Δεν έτρεξα τον Μαραθώνιο αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να δώσω σε ΟΛΟΥΣ εσάς που καταφέρατε αυτό τον ΑΘΛΟ τα συγχαρητήρια μου και να εκφράσω τον απεριόριστο ΣΕΒΑΣΜΟ και ΘΑΥΜΑΣΜΟ μου.
Με ότι αξία μπορεί να έχουν τα παραπάνω απο έναν άγνωστο.
Μακάρι ο Θεός να με αξιώσει κάποια στιγμή να το κάνω και εγώ.
μην ελπίζεις στο ''θεό''. Ξεκίνα και τρέξε:)
ωχ, ξανασυμφωνούμε!  |
|
|
|
rades
Forum-Runner
51 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 12/11/2014 : 10:42:18
|
quote:
Originally posted by Rigelian
quote:
Originally posted by big-blue
quote:
Originally posted by Suisac
Δεν έτρεξα τον Μαραθώνιο αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να δώσω σε ΟΛΟΥΣ εσάς που καταφέρατε αυτό τον ΑΘΛΟ τα συγχαρητήρια μου και να εκφράσω τον απεριόριστο ΣΕΒΑΣΜΟ και ΘΑΥΜΑΣΜΟ μου.
Με ότι αξία μπορεί να έχουν τα παραπάνω απο έναν άγνωστο.
Μακάρι ο Θεός να με αξιώσει κάποια στιγμή να το κάνω και εγώ.
μην ελπίζεις στο ''θεό''. Ξεκίνα και τρέξε:)
ωχ, ξανασυμφωνούμε!
και γω συμφωνώ... |
|
|
|
PEPE
Forum-Runner
Greece
98 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 12/11/2014 : 11:12:43
|
Θα ήθελα να προσθέσω κι εγώ τις εντυπώσεις μου από τον πρώτο μαραθώνιο στον οποίο συμμετείχα (όχι τόσο παραστατικά όσο ο rodes παραπάνω!!!). Ξεκίνησα το τρέξιμο τον τελευταίο χρόνο και συστημάτικά από τον Ιανουάριο του 2014 χωρίς να έχω κάποιο δρομικό παρελθόν. Επισημαίνω ότι μέχρι πέρισυ είχα την εντύπωση ότι δεν μπορώ να τρέξω αποστάσεις μεγαλύτερες των 5 χλμ. Είμαι 43 ετών με κανονικό βάρος για το ύψος μου (1.87,87 κιλά όταν ξεκίνησα, πλέον 82...) και τρίτεκνος με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε υποχρεώσεις, διαθέσιμο ελεύθερο χρόνο κλπ. Η μεγάλη απόφαση πάρθηκε μετά τη συμμετοχή μου στον ημιμαραθώνιο της Αθήνας την άνοιξη. Είχα παρακολουθήσει τον περσινό μαραθώνιο στο Χίλτον και είχα εντυπωσιαστεί από τη δύναμη των δρομέων που τερμάτισαν με χρόνο
4-4,5 ώρες. Η συμμετοχή στην κλασική διαδρομή και ο τερματισμός στο Παναθηναϊκό στάδιο ήταν το κίνητρο για να ξεκινήσω.
Ξεκίνησα με ένα πρόγραμμα 17 εβδομάδων που μου έδωσε μια παλιοσειρά των μαραθωνίων, ο φίλος και συνεργάτης Γιώργος Σ. Το πρόγραμμα ήταν αρκετά απαιτητικό για αρχάριο (με tempo, διαλειμματικές, long run και ανηφόρες) αλλά κατάφερα να το βγάλω σε μεγάλο βαθμό (εκτός 3 εβδομάδων - 1 λόγω διακοπών, 1 λόγω
ίωσης και 1 λόγω σωματικής και ψυχολογικής κούρασης αρχές Οκτωβρίου - οριακά δεν εγκατέλειψα την προσπάθεια). Συνολικά στην προετοιμασία έκανα 675 χλμ. Η προετοιμασία έγινε το καλοκαίρι σε πανέμορφα μέρη (1 εβδομάδα Σέριφο και 1 στην ορεινή Κορινθία) και στη συνέχεια στην Πανεπιστημιούπολη (στίβος και ανηφόρες) και στο χωμάτινο στίβο του γηπέδου του Χολαργού.
Η τελευταία εβδομάδα μου φάνηκε ατελείωτη. Στο μυαλό μου είχα συνέχεια τον αγώνα, τη διαδρομή και την τακτική που θα ακολουθήσω. Πριέργως κοιμήθηκα καλά το προηγούμενο βράδυ και στις 06:30 το πρωί ήμουνα στον Ευαγγελισμό. Μια παρέα Νιγηριανών με το κέφι της έδωσε διαφορετικό τόνο στην αναμονή για το λεωφορείο.Το πλήθος το κόσμου στον Μαραθώνα και το εορταστικό κλίμα που επικρατούσε θα μου μείνουν αξέχαστα.
Πάμε στον αγώνα (στόχος μου ήταν κυρίως ο τερματισμός και δευτερευόντως χρόνος κάτω του 4:30). Ξεκίνησα συντηρητικά τα πρώτα 10 χλμ (σε 1:01:30) σύμφωνα με τις οδηγίες εμπειρότερων δρομέων και όσων διάβασα στο forum. Ένιωσα από την αρχή ένα μικρό τσίμπημα πίσω από το γόνατο το οποίο με ανησύχησε αλλά στην πρώτη ευκαιρία έβαλα ψυκτικό και δεν με ξαναενόχλησε. Στο δεύτερο 10άρι πήγα πάρα πολύ καλά (χρόνος ίσος με του πρώτου) χωρίς να έχω κανένα πρόβλημα
με την ηλιοφάνεια. Το τρίτο 10άρι πήγε επίσης καλά (σε 1:08:00 περίπου συνολικός χρόνος 3:10) και κατάλαβα ότι ήμουν εντός στόχου. Στο Σταυρό με τράβηξε για κάποια μέτρα μια κοπέλα από το Άργος (τρελάθηκα όταν μου είπε ότι έκανε προπονήσεις σε βουνό 60-70 χλμ!!!) και έτσι έφτασα στο τελευταίο και υποτίθεται
"εύκολο" κομμάτι της διαδρομής. Εκεί κατάλαβα τι σημαίνει "ο μαραθώνιος αρχίζει στην πλατεία Αγίας Παρασκευής". Κάθε πάτημα στο έδαφος ήταν ανυπόφορο για τις πατούσες και τους τετρακέφαλους. Περπάτησα μόνο για 20 μέτρα και συνέχισα με την ΠΟΛΥΤΙΜΗ βοήθεια του κόσμου. Έκανα το τελευταίο 10άρι σε 1:13 περίπου και
συνολικό χρόνο 4:37:43. Η είσοδος στο Παναθηναϊκό στάδιο θα μου μείνει αξέχαστη.
Κλείνοντας, ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ:
- στη γυναίκα, τα 3 παιδιά και τους γονείς μου για την υπομονή τους κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας
- στον Γιώργο Σ. (έχει τρέξει 17 μαραθωνίους αλλά δεν τα κατάφερε να συμμετάσχει σε αυτόν) για τις πολύτιμες συμβουλές του καθόλη τη διάρκεια της προετοιμασίας και στο φίλο Αντώνη Λ. με τον οποίο μαζί ξεκινήσαμε αλλά λόγω ενός τραυματισμού δεν βρέθηκε στη γραμμή αφετηρίας. Έτρεξα και γι' αυτούς.
- στους σχολιαστές του forum για τις πολύτιμες συμβουλές τους
- σε όλο τον κόσμο που στάθηκε δίπλα μας στη διαδρομή.
Καλές προπονήσεις και αγώνες σε όλους σας. Τελικά είμαι κι εγώ μια απόδειξη ότι το τρέξιμο είναι πρωταρχικά άθλημα του μυαλού...
«Αν θέλεις να τρέξεις, τρέξε ένα μίλι. Αν θέλεις να ζήσεις μια εμπειρία, τρέξε έναν μαραθώνιο». |
|
|
|
big-blue
Senior Forum-Runner
Greece
821 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 12/11/2014 : 12:07:14
|
quote:
Originally posted by Rigelian
quote:
Originally posted by big-blue
quote:
Originally posted by Suisac
Δεν έτρεξα τον Μαραθώνιο αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να δώσω σε ΟΛΟΥΣ εσάς που καταφέρατε αυτό τον ΑΘΛΟ τα συγχαρητήρια μου και να εκφράσω τον απεριόριστο ΣΕΒΑΣΜΟ και ΘΑΥΜΑΣΜΟ μου.
Με ότι αξία μπορεί να έχουν τα παραπάνω απο έναν άγνωστο.
Μακάρι ο Θεός να με αξιώσει κάποια στιγμή να το κάνω και εγώ.
μην ελπίζεις στο ''θεό''. Ξεκίνα και τρέξε:)
ωχ, ξανασυμφωνούμε!
συγκρατιέμαι, το βλέπεις...:) |
|
|
|
Trexalitsa78
Senior Forum-Runner
Greece
560 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 12/11/2014 : 12:16:47
|
| Μπράβο σας παιδιά!!! |
|
|
|
giannakis
Forum-Runner
63 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 12/11/2014 : 15:56:49
|
Μάλλον έχουμε πιάσει την ίδια συχνότητα. Ειναι σαν να βλέπω σε ψυχοφωτογραφία τον εαυτό μου σε αυτά που έγραψες. Δεν έχω να προσθέσω πολλά , πολλών δε μάλλον να αφαιρέσω. 1 μήνα καθαρή προετοιμασία με πολλά προβλήματα σε γόνατο και πέλμα δεν μου άφηναν πολλά περιθώρια για χρόνους και φρούδες ελπίδες. Πρώτη συμμετοχή και στόχος να μην εγκαταλείψω . Ματαιοδοξία , οχι. Για μένα ναι. Αλλά και για την 17 μηνων κόρη μου μια μικρή παρακαταθήκη που θα έχει στο μέλλον. Στη ζωή το πιο πιθανό είναι να είσαι κουτσός και να έχεις τις πιθανότητες είσαι βάρος σου. Εκεί μετράς ποιός είσαι πραγματικά . Μέχρι το προηγούμενο βράδυ έψαχνα αφορμές να μην συμμετέχω. Οτι αν τις απέκρουσα όλες λυτρώθηκα πραγματικά με την απλή σκέψη πρέπει να σταθώ στην αφετηρία και έχω πετύχει το στόχο μου , έχω πετύχει να αντιμετωπίσω το φόβο, έχω γίνει παράδειγμα στο παιδί μου. Μοναδικό στενάχωρο συναίσθημα <<φίλοι>> που μετά απο 42 χιλιόμετρα με αίμα , ιδρώτα, κόπωση, πόνους, και στο τέλος δάκρυα απλά περιορίστηκαν σε σαρκαστικά σχόλια για το χρόνο. Και ναι στεναχωρήθηκα, εκνευρίστηκα οχι γιατί ήθελα αναγνώριση(αν και δεν είναι συναισθηματικά μεμπτό και αυτό) , άπλά μετά απο το γολγοθά, απο ενα φίλο περιμένεις μια αγκαλιά και οχι το χλευασμό. Όπως και να έχει όμως το ζύγη είναι συντριπτικά υπέρ της ευτυχίας
" ότι αξίζει πονάει και είναι δύσκολο" |
|
|
|
unforgiven
Advanced Forum-Runner
Greece
339 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 12/11/2014 : 16:26:12
|
quote:
Originally posted by giannakis
Μοναδικό στενάχωρο συναίσθημα <<φίλοι>> που μετά απο 42 χιλιόμετρα με αίμα , ιδρώτα, κόπωση, πόνους, και στο τέλος δάκρυα απλά περιορίστηκαν σε σαρκαστικά σχόλια για το χρόνο. Και ναι στεναχωρήθηκα, εκνευρίστηκα οχι γιατί ήθελα αναγνώριση(αν και δεν είναι συναισθηματικά μεμπτό και αυτό) , άπλά μετά απο το γολγοθά, απο ενα φίλο περιμένεις μια αγκαλιά και οχι το χλευασμό.
Να υποθέσω πως αυτοί οι φίλοι την περισσότερο που έτρεξαν στη ζωή ήταν για να προλάβουν το λεωφορείο; |
|
|
|
Rigelian
Master Forum-Runner
Greece
10616 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 12/11/2014 : 16:28:25
|
quote:
Originally posted by unforgiven
quote:
Originally posted by giannakis
Μοναδικό στενάχωρο συναίσθημα <<φίλοι>> που μετά απο 42 χιλιόμετρα με αίμα , ιδρώτα, κόπωση, πόνους, και στο τέλος δάκρυα απλά περιορίστηκαν σε σαρκαστικά σχόλια για το χρόνο. Και ναι στεναχωρήθηκα, εκνευρίστηκα οχι γιατί ήθελα αναγνώριση(αν και δεν είναι συναισθηματικά μεμπτό και αυτό) , άπλά μετά απο το γολγοθά, απο ενα φίλο περιμένεις μια αγκαλιά και οχι το χλευασμό.
Να υποθέσω πως αυτοί οι φίλοι την περισσότερο που έτρεξαν στη ζωή ήταν για να προλάβουν το λεωφορείο;
Οι πραγματικοί φίλοι δεν φαίνονται στις λύπες, είναι εύκολο εκεί. Οι πραγματικοί φίλοι φαίνονται στις χαρές, όταν χαίρονται μαζί σου! |
|
|
|
runner1979
Senior Forum-Runner
Greece
637 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 12/11/2014 : 17:08:50
|
εντάξει μην τα παίρνετε και τόσο τις μετρητοίς αυτά τα σχόλια.
Λογικό είναι κάποιος που δεν ασχολείτε να γελάει με τους χρόνους που κάνουμε στον μαραθώνιο εμείς οι μέτριοι ερασιτέχνες δρομείς. Η διαφορά του χρόνου μας με τους πρωταθλητές όντως δεν μας κολακεύει ιδιαίτερα αλλά τί μπορούμε να κάνουμε γι αυτό;
προσωπικά δεν μιλάω καθόλου για το τρέξιμο με άτομα που είναι έξω από τον χώρο γιατί εκτός όλων των άλλων παλιότερα όταν έτυχε να πω ότι πληρώνουμε κιόλας για να τρέξουμε σε αγώνες ή ότι με περνάνε στον αγώνα άτομα που είναι πάνω από 50 και 60 ετών (35 εγώ) το δούλεμα έπεφτε σύννεφο. Και να εξηγείς άκρη δεν βγαίνει οπότε...
όμως αν σε κάθε τι που κάνουμε παίρνουμε μέτρο σύγκρισης το τέλειο τότε όλη την ημέρα ο ένας θα πρέπει να κοροιδεύει τον άλλο 
|
|
|
|
zakis
Forum-Runner
149 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 12/11/2014 : 17:58:54
|
Γεια σας φίλτατοι.
Έψαχνα και εγώ κάπου να γράψω τις εντυπώσεις μου ως πρωτάρη δρομέα που αποφάσισε στα 48 του να κάνει την υπέρβαση. Στο μεγάλο thread αισθανόμουν ότι θα κούραζα. Εδώ όμως θελατέ τα και παθετέ τα.
Συστηματικά (πάντα για τα δικά μου δεδομένα) τρέχω εδώ και ένα χρόνο. Πρώτος στόχος ήταν ο Ημί της Αθήνας και από εκεί θα βλέπαμε. Βγήκε δύσκολα αλλά αξιοπρεπώς και κάπου τον Ιούνιο άρχισε να καλλιεργείται το μικρόβιο. "Θα επιχειρήσω την προπόνηση για την Κλασσική και αν βγει αυτή θα επιχειρήσω και τον αγώνα". Γενικά είμαι αργός δρομέας. 10άρι στο 54, Ημί στο 2.09. Έβαλα στόχο τα 4.34 για την Κλασσική (δηλαδή όχι εγώ αλλά ο my.asics με 3 προπονήσεις την εβδομάδα) και το ταξίδι ξεκίνησε. Κατακαλόκαιρο να τρέχω τα άγρια χαράματα, πριν τη δουλειά, στις μόλις 15 ημερών διακοπές, τα σαββατοκύριακα όπου εκδράμαμε με την οικογένεια. Έτρεξα στη Μήλο, στο Ναύπλιο, στις Σπέτσες, στην Ερμιόνη, μαγικές στιγμές. Όποιος δεν έχει βρεθεί στην αγκαλιά της Ελληνικής θάλασσας μετά από κοπιαστικό LR δεν έχει νιώσει την αγκαλιά της μάνας γης....
Οι μη δρομείς φίλοι να με θεωρούν ημίτρελο ή ημίθεο, όπως το κοιτούσε ο καθένας. Αλλά και η δρομική παρέα του Ημί με έλουζε με παρόμοιους χαρακτηρισμούς κυρίως λόγω του στόχου με τόση μικρή εμπειρία.
Φτάσαμε στα longer runs. 3 Χ 24Κ, 1Χ28Κ, Σπέτσες και το ένα και μοναδικό 32άρι. Ανάμεσα τους αργά 5άρια και τέμπο 12άρια περί τα 5.50 λεπτά/χλμ στο Ζηρίνειο. Με κατώφλι παλμών στους 158 τα LR έβγαιναν σε ρυθμούς 6.20 και παλμούς 145-150. Βάσει των δεδομένων και τις συμβουλές του εργομέτρη, καταλήξαμε σε πλάνο για χρόνο 4.30 ως εξής: τα πρώτα 10Κ ρυθμός 6.30 με 6.15, 10Κ-32Κ αναλόγως τις κλίσεις 6.40 με 6.30 (την κατηφόρα πριν τη Ραφήνα συντηρητικά στα 6.10) και μετά τον Σταυρό και αν υπάρχουν οι δυνάμεις βουρ για Καλλιμάρμαρο με 6.10. Τα έβαλα όλα σε ένα Excel, τα πλαστικοποίησα (εκεί να δείτε δούλεμα από φίλους), έφτιαξα μεθοδικά την στρατηγική ενυδάτωσης και πρόσληψης τζελακίων και σολτστικίων και όλη την εβδομάδα πριν τον αγώνα μοιραζόμουν το άγχος του καιρού στο θέμα group therapy "Μαραθώνιος 2014- Καιρός". Θα βρέξει, δεν θα βρέξει. Μετεό, ΕΜΥ, Φορκαστ μπλα μπλα μπλα. Κάποια στιγμή είπα, βρέξει χιονίσει εμείς τρέχουμε και τον κακό μας τον καιρό.
Πουρνό πουρνό την Κυριακή πήρα το αυτοκίνητο με άλλους τρεις τρελούς (ο ένας είναι και αρκετά ενεργός στο παρόν φόρουμ) και κατηφορίσαμε για Μαραθώνα. Εκεί στον χαμό έχασα τους φίλους αλλά έτσι και αλλιώς είχαμε άλλους στόχους, άλλα block οπότε θα γινόταν κάποια στιγμή. Το να είσαι με χιλιάδες κόσμου που θα τρέξουν μαζί σου 42 χλμ (και 195 μέτρα, μην τα ξεχνάμε γιατί μας εκδικούνται) είναι μοναδική αίσθηση. Φεύγει το βάρος "που πα ρε καραμήτρο" και πας στην εκκίνηση με δέος, σεβασμό και με την παρηγοριά ότι "τόσοι και τόσοι είναι εδώ, μια χαρά θα τα πας". Και ξαφνικά, δίχως να το καταλάβεις ΜΠΑΜ, το δικό σου μπλοκ και σε λίγα δευτερόλεπτα είσαι πλέον "επίδοξος μαραθωνοδρόμος".
Οκ, έχω πλάνο, έχω τα γκάτζετς, το πλέηλιστ, δεν βρέχει πάμε αργά όπως πρέπει. Γιατί όμως οι ρημαδοσφυγμοί ξεκινάν 2 τικ κάτω από το κατώφλι; Είναι η αγωνία του αγώνα, του πρωτάρη. Κράτα χαμηλά το ρυθμό σου και θα ακολουθήσει η καρδιά. Αμ δε.... Η καρδιά ανέβαζε παλμούς σταθερά. Εγώ κατέβαζα το pace και η καρδιά συμπεριφερόταν όπως εκείνη γούσταρε αγνοώντας LR, εργομετρήσεις, πλάνα, πλαστικοποιήσεις ΟΛΑ. Στη Νέα Μάκρη στα 10Κ ήταν στους 162 σε χρόνο 1.03. Δηλαδή εντάξει ο χρόνος αλλά ζώνη 4; Η ζώνη αυτή ήταν απαγορευμένη. Οτιδήποτε πάνω από 158 ήταν αλάρμ για να πάω πιο αργά. Πόσο πιο αργά όμως. Αναθεωρώ στόχο και αρχίζω να επιβραδύνω. 10-15Κ, ρυθμός 6.47, παλμοί 165. Μα ρε συ, στα αργά LR δεν πήγαινα τόσο αργά και στα γρήγορα τέμπο δεν πήγαιναν οι παλμοί τόσο ψηλά. Και φυσικά αισθανόμουν την κούραση να δείχνει τα δόντια. Ενυδάτωση, τζελάκια, ισοτονικά και salt sticks όλα βάσει πλάνου, Έπαιρνα κουράγιο από τον κόσμο αλλά παράλληλα ανησυχούσα για το DNF, τον εφιάλτη όλων μας. Φτάνω στον ημιμαραθώνιο, παλμοί 168. Οκ λέω, τόση ώρα πάνω από το ΑΚ και συνεχίζω να τρέχω; Κάτι δεν στέκει. Τσεκάρω σφυγμό στην καρωτίδα μπας και φταίει το hardware αλλά όντως πήγαινε ροδάνι. Να σου και το ALEX PACK, καλώς να φύγει και εκεί που αγκομαχούσα με pace να φλερτάρουν τα 8 λεπτά το χλμ (μα τα 8 λεπτά ρε γμτ;;;;) σβήνουν τα γκάτζετς και μένω με το backup χρονόμετρο και τις πινακίδες 28-29-30 κλπ. ΚΑΛΥΤΕΡΑ σκέφτομαι. Πάμε με ψυχή και δεν υπάρχει το DNF.
Φίλοι με περίμεναν σε 3 σημεία. Αγία Παρασκευή, Χολαργό και Πεντάγωνο. Ανησυχούσαν που δεν ήμουν "στη ώρα μου" (τρομάρα μου) και ο πρώτος ειδοποίησε τους άλλους και την οικογένεια που περίμενε στην Ηρώδου του Αττικού ότι είμαι καλά και έρχομαι. Για καλή μου τύχη, φίλος που είχε τρέξει νωρίτερα το 10άρι εμφανίστηκε από το πουθενά στο Νομισματοκοπείο και άρχισε να τρέχει μαζί μου και να με εμψυχώνει. Του χρωστάω πολλά.
Κατεχάκη. Εδώ σκέφτηκα ότι την ξέρω την διαδρομή από τα 10άρια που έτρεχα μέχρι πέρσι (3 φορές). Πέντε κατηφορικά χιλιομετράκια. Αμ δε. Τα πόδια ξύλινα, το κεφάλι θολό. Έβαζα μικρούς στόχους: Φειδιππίδου (κρίμα που δεν είδα το banner running forum να χαιρετήσω), Πρεσβεία, Μέγαρο, Δρομέας, Πολεμικό Μουσείο και επιτέλους η κορυφή της Ηρώδου του Αττικού. Υπέρλαμπρη και μεγαλειώδη. Ο ήλιος την φώτιζε απόκοσμα (μιλάμε για μεγάλη σούρα) και ήταν σαν να με καλεί κάποιος να κατηφορίσω προς τη δόξα. Στα μισά στη συμβολή με τη Λυκείου ήταν το τελευταίο γκρουπ "οπαδών" από το οποίο αποσπάστηκε η μικρή μου κόρη και με συνόδευσε (ο φίλος του Νομισματοκοπείου σταμάτησε εκεί). Με το που τελείωσε η κατηφόρα αντίκρισα το Καλλιμάρμαρο. Φωτισμένο και αυτό απόκοσμα και όλο ενέργεια (μα τι είχαν μέσα τα τζελάκια;;;) . Πεζοδρόμιο, ταρτάν, αψίδα - ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ. Ξαφνικά ανέβηκε ένας κόμπος από το πουθενά και όλα ξέσπασαν σε λυγμούς. Κούραση, χαρά, ολοκλήρωση. Και αγκαλιά με την κόρη μου. Τι άλλο να ζητήσω;
Στη ζωή μου έχω ζήσει αρκετές χαρές και θεωρώ τον εαυτό μου από τους τυχερούς. Τέτοια όμως ποικιλία συναισθημάτων ταυτόχρονα ουδέποτε. Τελικά ίσως να άξιζε η ταλαιπωρία της υπέρβασης περισσότερο από το να είχαν πάει όλα βάσει πλάνου. Ίσως να μην ήταν τόσο πλούσιο το συναίσθημα. Δεν θα το μάθω ποτέ και δεν με νοιάζει κιόλας. Το έζησα και τώρα νιώθω ικανός για όλα. Ακούγεται λίγο κλισέ ειδικά από τους έμπειρους της παρέας αλλά σταθείτε και θυμηθείτε την δική σας πρώτη φορά. Δεν ήταν μοναδική; Δεν θα τα δίνατε όλα να τη ξαναζήσετε;
Αυτά τα γράφω χωρίς καμία πρόθεση να σας κουράσω με μια μακριά διήγηση. Απλά αν κανείς που δεν το έχει δοκιμάσει έχει ενδοιασμούς, του/της προτείνω ολόψυχα να προετοιμαστεί σωστά και να το κάνει μόνο και μόνο για την στιγμή του τερματισμού.
Από ευχαριστίες, εκτός από τις αυτονόητες (οικογένεια και κοντινοί φίλοι) θέλω να ευχαριστήσω όλα τα μέλη του φόρουμ που με τις αναρτήσεις τους έχουν φτιάξει μια πολύτιμη εγκυκλοπαίδεια που δεν θα βρεις σε κανένα βιβλίο ή άλλο δρομικό site. Σας ευχαριστώ πολύ!
Ναι, είμαι και εγώ (πια) Μαραθωνοδρόμος!
Ζαχαρίας - zakis
ΥΓ. Για την ιστορία ο χρόνος μου ήταν 4:54:31. |
|
|
|
Θέμα |
|
|
|
Είμαι (πια) Μαραθωνοδρόμος
