Nutrinews
RunningNews.gr Forum
RunningNews.gr Forum
Αρχική | Προφίλ | Εγγραφή | Ενεργά Θέματα | Μέλη | Αναζήτηση | FAQ
Όνομα χρήστη:
Κωδικός:
Αποθήκευση Κωδικού
Ξεχάσατε Κωδικό?

 Όλα τα Forum
 Τα πάντα για το τρέξιμο
 Οι Αγώνες μας
 Είμαι (πια) Μαραθωνοδρόμος
 Νέο Θέμα  Απάντηση στο θέμα
 Εκτυπώσιμη μορφή
Previous Page
Συγγραφέας Προηγούμενο Θέμα Θέμα Επόμενο Θέμα
Page: of 4

big-blue
Senior Forum-Runner

Greece
821 Δημοσιεύσεις

Δημοσιεύθηκε - 13/11/2014 :  21:17:29  Εμφάνιση Προφίλ  Απάντηση σε αποστρόφους
quote:
Originally posted by zakis

Γεια σας φίλτατοι.

Έψαχνα και εγώ κάπου να γράψω τις εντυπώσεις μου ως πρωτάρη δρομέα που αποφάσισε στα 48 του να κάνει την υπέρβαση. Στο μεγάλο thread αισθανόμουν ότι θα κούραζα. Εδώ όμως θελατέ τα και παθετέ τα.

Συστηματικά (πάντα για τα δικά μου δεδομένα) τρέχω εδώ και ένα χρόνο. Πρώτος στόχος ήταν ο Ημί της Αθήνας και από εκεί θα βλέπαμε. Βγήκε δύσκολα αλλά αξιοπρεπώς και κάπου τον Ιούνιο άρχισε να καλλιεργείται το μικρόβιο. "Θα επιχειρήσω την προπόνηση για την Κλασσική και αν βγει αυτή θα επιχειρήσω και τον αγώνα". Γενικά είμαι αργός δρομέας. 10άρι στο 54, Ημί στο 2.09. Έβαλα στόχο τα 4.34 για την Κλασσική (δηλαδή όχι εγώ αλλά ο my.asics με 3 προπονήσεις την εβδομάδα) και το ταξίδι ξεκίνησε. Κατακαλόκαιρο να τρέχω τα άγρια χαράματα, πριν τη δουλειά, στις μόλις 15 ημερών διακοπές, τα σαββατοκύριακα όπου εκδράμαμε με την οικογένεια. Έτρεξα στη Μήλο, στο Ναύπλιο, στις Σπέτσες, στην Ερμιόνη, μαγικές στιγμές. Όποιος δεν έχει βρεθεί στην αγκαλιά της Ελληνικής θάλασσας μετά από κοπιαστικό LR δεν έχει νιώσει την αγκαλιά της μάνας γης....

Οι μη δρομείς φίλοι να με θεωρούν ημίτρελο ή ημίθεο, όπως το κοιτούσε ο καθένας. Αλλά και η δρομική παρέα του Ημί με έλουζε με παρόμοιους χαρακτηρισμούς κυρίως λόγω του στόχου με τόση μικρή εμπειρία.

Φτάσαμε στα longer runs. 3 Χ 24Κ, 1Χ28Κ, Σπέτσες και το ένα και μοναδικό 32άρι. Ανάμεσα τους αργά 5άρια και τέμπο 12άρια περί τα 5.50 λεπτά/χλμ στο Ζηρίνειο. Με κατώφλι παλμών στους 158 τα LR έβγαιναν σε ρυθμούς 6.20 και παλμούς 145-150. Βάσει των δεδομένων και τις συμβουλές του εργομέτρη, καταλήξαμε σε πλάνο για χρόνο 4.30 ως εξής: τα πρώτα 10Κ ρυθμός 6.30 με 6.15, 10Κ-32Κ αναλόγως τις κλίσεις 6.40 με 6.30 (την κατηφόρα πριν τη Ραφήνα συντηρητικά στα 6.10) και μετά τον Σταυρό και αν υπάρχουν οι δυνάμεις βουρ για Καλλιμάρμαρο με 6.10. Τα έβαλα όλα σε ένα Excel, τα πλαστικοποίησα (εκεί να δείτε δούλεμα από φίλους), έφτιαξα μεθοδικά την στρατηγική ενυδάτωσης και πρόσληψης τζελακίων και σολτστικίων και όλη την εβδομάδα πριν τον αγώνα μοιραζόμουν το άγχος του καιρού στο θέμα group therapy "Μαραθώνιος 2014- Καιρός". Θα βρέξει, δεν θα βρέξει. Μετεό, ΕΜΥ, Φορκαστ μπλα μπλα μπλα. Κάποια στιγμή είπα, βρέξει χιονίσει εμείς τρέχουμε και τον κακό μας τον καιρό.

Πουρνό πουρνό την Κυριακή πήρα το αυτοκίνητο με άλλους τρεις τρελούς (ο ένας είναι και αρκετά ενεργός στο παρόν φόρουμ) και κατηφορίσαμε για Μαραθώνα. Εκεί στον χαμό έχασα τους φίλους αλλά έτσι και αλλιώς είχαμε άλλους στόχους, άλλα block οπότε θα γινόταν κάποια στιγμή. Το να είσαι με χιλιάδες κόσμου που θα τρέξουν μαζί σου 42 χλμ (και 195 μέτρα, μην τα ξεχνάμε γιατί μας εκδικούνται) είναι μοναδική αίσθηση. Φεύγει το βάρος "που πα ρε καραμήτρο" και πας στην εκκίνηση με δέος, σεβασμό και με την παρηγοριά ότι "τόσοι και τόσοι είναι εδώ, μια χαρά θα τα πας". Και ξαφνικά, δίχως να το καταλάβεις ΜΠΑΜ, το δικό σου μπλοκ και σε λίγα δευτερόλεπτα είσαι πλέον "επίδοξος μαραθωνοδρόμος".

Οκ, έχω πλάνο, έχω τα γκάτζετς, το πλέηλιστ, δεν βρέχει πάμε αργά όπως πρέπει. Γιατί όμως οι ρημαδοσφυγμοί ξεκινάν 2 τικ κάτω από το κατώφλι; Είναι η αγωνία του αγώνα, του πρωτάρη. Κράτα χαμηλά το ρυθμό σου και θα ακολουθήσει η καρδιά. Αμ δε.... Η καρδιά ανέβαζε παλμούς σταθερά. Εγώ κατέβαζα το pace και η καρδιά συμπεριφερόταν όπως εκείνη γούσταρε αγνοώντας LR, εργομετρήσεις, πλάνα, πλαστικοποιήσεις ΟΛΑ. Στη Νέα Μάκρη στα 10Κ ήταν στους 162 σε χρόνο 1.03. Δηλαδή εντάξει ο χρόνος αλλά ζώνη 4; Η ζώνη αυτή ήταν απαγορευμένη. Οτιδήποτε πάνω από 158 ήταν αλάρμ για να πάω πιο αργά. Πόσο πιο αργά όμως. Αναθεωρώ στόχο και αρχίζω να επιβραδύνω. 10-15Κ, ρυθμός 6.47, παλμοί 165. Μα ρε συ, στα αργά LR δεν πήγαινα τόσο αργά και στα γρήγορα τέμπο δεν πήγαιναν οι παλμοί τόσο ψηλά. Και φυσικά αισθανόμουν την κούραση να δείχνει τα δόντια. Ενυδάτωση, τζελάκια, ισοτονικά και salt sticks όλα βάσει πλάνου, Έπαιρνα κουράγιο από τον κόσμο αλλά παράλληλα ανησυχούσα για το DNF, τον εφιάλτη όλων μας. Φτάνω στον ημιμαραθώνιο, παλμοί 168. Οκ λέω, τόση ώρα πάνω από το ΑΚ και συνεχίζω να τρέχω; Κάτι δεν στέκει. Τσεκάρω σφυγμό στην καρωτίδα μπας και φταίει το hardware αλλά όντως πήγαινε ροδάνι. Να σου και το ALEX PACK, καλώς να φύγει και εκεί που αγκομαχούσα με pace να φλερτάρουν τα 8 λεπτά το χλμ (μα τα 8 λεπτά ρε γμτ;;;;) σβήνουν τα γκάτζετς και μένω με το backup χρονόμετρο και τις πινακίδες 28-29-30 κλπ. ΚΑΛΥΤΕΡΑ σκέφτομαι. Πάμε με ψυχή και δεν υπάρχει το DNF.

Φίλοι με περίμεναν σε 3 σημεία. Αγία Παρασκευή, Χολαργό και Πεντάγωνο. Ανησυχούσαν που δεν ήμουν "στη ώρα μου" (τρομάρα μου) και ο πρώτος ειδοποίησε τους άλλους και την οικογένεια που περίμενε στην Ηρώδου του Αττικού ότι είμαι καλά και έρχομαι. Για καλή μου τύχη, φίλος που είχε τρέξει νωρίτερα το 10άρι εμφανίστηκε από το πουθενά στο Νομισματοκοπείο και άρχισε να τρέχει μαζί μου και να με εμψυχώνει. Του χρωστάω πολλά.

Κατεχάκη. Εδώ σκέφτηκα ότι την ξέρω την διαδρομή από τα 10άρια που έτρεχα μέχρι πέρσι (3 φορές). Πέντε κατηφορικά χιλιομετράκια. Αμ δε. Τα πόδια ξύλινα, το κεφάλι θολό. Έβαζα μικρούς στόχους: Φειδιππίδου (κρίμα που δεν είδα το banner running forum να χαιρετήσω), Πρεσβεία, Μέγαρο, Δρομέας, Πολεμικό Μουσείο και επιτέλους η κορυφή της Ηρώδου του Αττικού. Υπέρλαμπρη και μεγαλειώδη. Ο ήλιος την φώτιζε απόκοσμα (μιλάμε για μεγάλη σούρα) και ήταν σαν να με καλεί κάποιος να κατηφορίσω προς τη δόξα. Στα μισά στη συμβολή με τη Λυκείου ήταν το τελευταίο γκρουπ "οπαδών" από το οποίο αποσπάστηκε η μικρή μου κόρη και με συνόδευσε (ο φίλος του Νομισματοκοπείου σταμάτησε εκεί). Με το που τελείωσε η κατηφόρα αντίκρισα το Καλλιμάρμαρο. Φωτισμένο και αυτό απόκοσμα και όλο ενέργεια (μα τι είχαν μέσα τα τζελάκια;;;) . Πεζοδρόμιο, ταρτάν, αψίδα - ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ. Ξαφνικά ανέβηκε ένας κόμπος από το πουθενά και όλα ξέσπασαν σε λυγμούς. Κούραση, χαρά, ολοκλήρωση. Και αγκαλιά με την κόρη μου. Τι άλλο να ζητήσω;

Στη ζωή μου έχω ζήσει αρκετές χαρές και θεωρώ τον εαυτό μου από τους τυχερούς. Τέτοια όμως ποικιλία συναισθημάτων ταυτόχρονα ουδέποτε. Τελικά ίσως να άξιζε η ταλαιπωρία της υπέρβασης περισσότερο από το να είχαν πάει όλα βάσει πλάνου. Ίσως να μην ήταν τόσο πλούσιο το συναίσθημα. Δεν θα το μάθω ποτέ και δεν με νοιάζει κιόλας. Το έζησα και τώρα νιώθω ικανός για όλα. Ακούγεται λίγο κλισέ ειδικά από τους έμπειρους της παρέας αλλά σταθείτε και θυμηθείτε την δική σας πρώτη φορά. Δεν ήταν μοναδική; Δεν θα τα δίνατε όλα να τη ξαναζήσετε;

Αυτά τα γράφω χωρίς καμία πρόθεση να σας κουράσω με μια μακριά διήγηση. Απλά αν κανείς που δεν το έχει δοκιμάσει έχει ενδοιασμούς, του/της προτείνω ολόψυχα να προετοιμαστεί σωστά και να το κάνει μόνο και μόνο για την στιγμή του τερματισμού.

Από ευχαριστίες, εκτός από τις αυτονόητες (οικογένεια και κοντινοί φίλοι) θέλω να ευχαριστήσω όλα τα μέλη του φόρουμ που με τις αναρτήσεις τους έχουν φτιάξει μια πολύτιμη εγκυκλοπαίδεια που δεν θα βρεις σε κανένα βιβλίο ή άλλο δρομικό site. Σας ευχαριστώ πολύ!

Ναι, είμαι και εγώ (πια) Μαραθωνοδρόμος!

Ζαχαρίας - zakis

ΥΓ. Για την ιστορία ο χρόνος μου ήταν 4:54:31.



Είσαι άρχοντας!
Πάντα τέτοιες χαρές να έχεις φιλαράκι!
(ωραίος ο φίλος που βόηθησε στα δύσκολα)
Μετάβαση στην κορυφή της σελίδας

Rigelian
Master Forum-Runner

Greece
10616 Δημοσιεύσεις

Δημοσιεύθηκε - 13/11/2014 :  21:44:15  Εμφάνιση Προφίλ  Απάντηση σε αποστρόφους
quote:
Originally posted by big-blue

quote:
Originally posted by Koukouvagia

quote:
Originally posted by big-blue

quote:
Originally posted by Koukouvagia

Μου έκανε οικτρή εντύπωση όταν, κάπου στο Μέγαρο Μουσικής αν θυμάμαι καλά, κάποιος εντελώς κομπλεξικός από τους θεατές ειρωνεύτηκε ένα παλικάρι λίγο πιό μπροστά μου για τα κάποια παραπάνω κιλά του, φωνάζοντάς του κάτι καθόλου κολακευτικό, μάλλον και με αφορμή το ότι είχε βγάλει την μπλούζα του...

Εκείνος δεν είπε τίποτα, απλά τον χαιρέτησε. Ανωτερότητα που εγώ στην θέση του δεν νομίζω να είχα, αφού μου ήρθε να σκυλοβρίσω τον θεατή εγώ ο άσχετος (ας όψεται το σημείο του αγώνα που δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη)... Ωστόσο σίγουρα τον πείραξε το σχόλιο το παληκάρι, αφού λίγο παρακάτω ξαναέβαλε την μπλούζα του...

________________________

Το δε θες και γίνεται, θέλε το σα γίνεται...


ώπα! τι μπλούζα φορούσε αυτός; :)
Στο Άιγιο προπερσι όπου γίνεται χαμός (καλός χαμός) από κόσμο γενικά, ήταν ένας παππούς και κάτι είπε για τα λίιιιγγαα παραπανίσια κιλά μου (τότε αρκετά περισσότερα) και του απάντησα: μην κάθεσαι παππού, πίσω τρέχει κάποιος πολύ μεγαλύτερος από σένα...(Ο Ηρακλής που ήταν κάπου 78-79)



Κίτρινη φωσφοριζέ αμάνικη, μπλε κολάν, άσπρο καπέλο και άσπρα συμπιεστικά! (Τον ξέρεις;!)

________________________

Το δε θες και γίνεται, θέλε το σα γίνεται...




xaxaxa
Πολύ καλά λέμε!
Εντωμεταξύ είχα διαβάσει την περιγραφή σου και σκέφτηκα πως αν ξεκινήσαμε απ το ίδιο γκρουπ, πρέπει να πηγαίναμε παρέα!!!
Μα ακριβώς να με θυμάσαι;;;
Τέτοιο κορμί και να πηγαίνει έτσι δεν ξεχνιέται ε;:)
Πρέπει μέσα στη φούρια μου να άκουσα ένα (πατσάς; κάτι τέτοιο)...ενώ ολοι έλεγαν μπράβο κτλ...
Είχα βγάλει έξω το κορμί το φιδίσιο γιατί είχα παγώσει με τον κωλοαέρα τον κόντρα ενώ η μπλούζα ήταν λούτσα...
Πρώτη φορά στα 2,5 χρόνια που τρέχω, ακόμα και ντάλα καλοκαίρι με 38 βαθμούς δεν το έχω κάνει, που έβγαλα τη μπλούζα. Οκ, όχι λόγω ζέστης αλλά συνδυαστικά από ζέστη, υγρασία, αέρας όρτσα κτλ:)
Φίλε εκείνη την ώρα πρέπει να πήγαινα με 5:15-5:10 και ανέβαινα, οπότε δεν προλάβαινα να συζητήσω μαζί του:) Είχα σκάσει γιατί δεν είχα άλλα 2-3 χλμ για να ρίξω και άλλο το μέσο ρυθμό...
Πιο πριν ήταν και ο Ζαχαρόγιαννης όπου για να με πειράξει μου είπε: ρε με τέτοια κοιλιά και τρέχεις μαραθώνιο; και του απάντησα πως στο ραντεβού με το 4 θα φτάσω λίγο νωρίτερα...
Τη μπλούζα την έβαλα όχι λόγω του μαλάκα, είμαι ξερό κεφάλι, αλλά ήλπιζα πως θα έχει λίγο στεγνώσει, ενώ είχα βαρεθεί και να την κρατάω...Αλήθεια πως την παλεύουν αυτοί που τη βάζουν στο σβέρκο;;;
Σε λίγο ερχόταν κοντά και το Στάδιο οπότε από σεβασμό ήθελα να ήμουν κομπλέ;)
Πάμε γι άλλα, μη μασάτε



Έπρεπε να τον είχες βρίσει (να μην σου πω να του είχες ορμήξει, αυτήν τη βία δεν θα την καταδίκαζα) να το θυμόταν ακόμα!

(το ξέρουμε! )
Μετάβαση στην κορυφή της σελίδας

Koukouvagia
Elite Forum-Runner

1662 Δημοσιεύσεις

Δημοσιεύθηκε - 13/11/2014 :  23:44:13  Εμφάνιση Προφίλ  Απάντηση σε αποστρόφους
quote:
Originally posted by big-blue

quote:
Originally posted by Koukouvagia

quote:
Originally posted by big-blue

quote:
Originally posted by Koukouvagia

Μου έκανε οικτρή εντύπωση όταν, κάπου στο Μέγαρο Μουσικής αν θυμάμαι καλά, κάποιος εντελώς κομπλεξικός από τους θεατές ειρωνεύτηκε ένα παλικάρι λίγο πιό μπροστά μου για τα κάποια παραπάνω κιλά του, φωνάζοντάς του κάτι καθόλου κολακευτικό, μάλλον και με αφορμή το ότι είχε βγάλει την μπλούζα του...

Εκείνος δεν είπε τίποτα, απλά τον χαιρέτησε. Ανωτερότητα που εγώ στην θέση του δεν νομίζω να είχα, αφού μου ήρθε να σκυλοβρίσω τον θεατή εγώ ο άσχετος (ας όψεται το σημείο του αγώνα που δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη)... Ωστόσο σίγουρα τον πείραξε το σχόλιο το παληκάρι, αφού λίγο παρακάτω ξαναέβαλε την μπλούζα του...

________________________

Το δε θες και γίνεται, θέλε το σα γίνεται...


ώπα! τι μπλούζα φορούσε αυτός; :)
Στο Άιγιο προπερσι όπου γίνεται χαμός (καλός χαμός) από κόσμο γενικά, ήταν ένας παππούς και κάτι είπε για τα λίιιιγγαα παραπανίσια κιλά μου (τότε αρκετά περισσότερα) και του απάντησα: μην κάθεσαι παππού, πίσω τρέχει κάποιος πολύ μεγαλύτερος από σένα...(Ο Ηρακλής που ήταν κάπου 78-79)



Κίτρινη φωσφοριζέ αμάνικη, μπλε κολάν, άσπρο καπέλο και άσπρα συμπιεστικά! (Τον ξέρεις;!)

________________________

Το δε θες και γίνεται, θέλε το σα γίνεται...




xaxaxa
Πολύ καλά λέμε!
Εντωμεταξύ είχα διαβάσει την περιγραφή σου και σκέφτηκα πως αν ξεκινήσαμε απ το ίδιο γκρουπ, πρέπει να πηγαίναμε παρέα!!!
Μα ακριβώς να με θυμάσαι;;;
Τέτοιο κορμί και να πηγαίνει έτσι δεν ξεχνιέται ε;:)
Πρέπει μέσα στη φούρια μου να άκουσα ένα (πατσάς; κάτι τέτοιο)...ενώ ολοι έλεγαν μπράβο κτλ...
Είχα βγάλει έξω το κορμί το φιδίσιο γιατί είχα παγώσει με τον κωλοαέρα τον κόντρα ενώ η μπλούζα ήταν λούτσα...
Πρώτη φορά στα 2,5 χρόνια που τρέχω, ακόμα και ντάλα καλοκαίρι με 38 βαθμούς δεν το έχω κάνει, που έβγαλα τη μπλούζα. Οκ, όχι λόγω ζέστης αλλά συνδυαστικά από ζέστη, υγρασία, αέρας όρτσα κτλ:)
Φίλε εκείνη την ώρα πρέπει να πήγαινα με 5:15-5:10 και ανέβαινα, οπότε δεν προλάβαινα να συζητήσω μαζί του:) Είχα σκάσει γιατί δεν είχα άλλα 2-3 χλμ για να ρίξω και άλλο το μέσο ρυθμό...
Πιο πριν ήταν και ο Ζαχαρόγιαννης όπου για να με πειράξει μου είπε: ρε με τέτοια κοιλιά και τρέχεις μαραθώνιο; και του απάντησα πως στο ραντεβού με το 4 θα φτάσω λίγο νωρίτερα...
Τη μπλούζα την έβαλα όχι λόγω του μαλάκα, είμαι ξερό κεφάλι, αλλά ήλπιζα πως θα έχει λίγο στεγνώσει, ενώ είχα βαρεθεί και να την κρατάω...Αλήθεια πως την παλεύουν αυτοί που τη βάζουν στο σβέρκο;;;
Σε λίγο ερχόταν κοντά και το Στάδιο οπότε από σεβασμό ήθελα να ήμουν κομπλέ;)
Πάμε γι άλλα, μη μασάτε



Σε θυμάμαι τόσο καλά φίλε γιατί σε είχα "κλειδώσει"... Άθελά σου μου έδινες ρυθμό! Και πολύ καλό μάλιστα! (το bib σου το ξέχασα πάντως, παρόλο που το έβλεπα έτσι όπως το είχες γυρισμένο προς τα πίσω!)
Εκ των υστέρων που το σκέφτομαι, ίσως καλύτερα που απλά τον χαιρέτησες τον καραγκιόζη. Κάποιες φορές, το να μην πέσεις στο επίπεδο του άλλου είναι η πιό αφοπλιστική απάντηση... Αν και μερικά ζωντόβολα δεν παίρνουν χαμπάρι από τίποτα, αλλά τελοσπάντων...

Αντε και στα επόμενα λοιπόν!


________________________

Το δε θες και γίνεται, θέλε το σα γίνεται...
Μετάβαση στην κορυφή της σελίδας

big-blue
Senior Forum-Runner

Greece
821 Δημοσιεύσεις

Δημοσιεύθηκε - 14/11/2014 :  00:26:01  Εμφάνιση Προφίλ  Απάντηση σε αποστρόφους
5066.
Το δικό σου; Ισως σε θυμάμαι.
Νομιζω πως για τα ίδια παλεύαμε:)
Ρε σεις ο στόχος ήταν το <4, όσο το δυνατό χαμηλότερα.
Αν είναι να κάτσεις να ασχολείσαι...
Αυτή τη μέρα βγαίνουν στο δρόμο τοσα χιλιόμετρα, τόσοι μήνες προετοιμασίας...
Τι να καταλάβει το κάθε αρνί!
Μετάβαση στην κορυφή της σελίδας

Koukouvagia
Elite Forum-Runner

1662 Δημοσιεύσεις

Δημοσιεύθηκε - 14/11/2014 :  09:06:47  Εμφάνιση Προφίλ  Απάντηση σε αποστρόφους
To δικό μου ήταν το 4446. Πρέπει να αλληλοπεραστήκαμε σε διάφορες φάσεις αν και σε θυμάμαι μόνο στο τελευταίο κομμάτι... Εγώ φορούσα κίτρινη μπλούζα (από πίσω είχε μια στάμπα από έναν παλμό που παίρνει το σχήμα δρομέα), πράσινο καπέλο και μαύρο σορτσάκι...

________________________

Το δε θες και γίνεται, θέλε το σα γίνεται...
Μετάβαση στην κορυφή της σελίδας

big-blue
Senior Forum-Runner

Greece
821 Δημοσιεύσεις

Δημοσιεύθηκε - 14/11/2014 :  10:54:35  Εμφάνιση Προφίλ  Απάντηση σε αποστρόφους
Με πέρασες κατά ένα δευτερόλεπτο!
Η μπλούζα μου στοίχησε!!!:)

quote:
Originally posted by Koukouvagia

To δικό μου ήταν το 4446. Πρέπει να αλληλοπεραστήκαμε σε διάφορες φάσεις αν και σε θυμάμαι μόνο στο τελευταίο κομμάτι... Εγώ φορούσα κίτρινη μπλούζα (από πίσω είχε μια στάμπα από έναν παλμό που παίρνει το σχήμα δρομέα), πράσινο καπέλο και μαύρο σορτσάκι...

________________________

Το δε θες και γίνεται, θέλε το σα γίνεται...

Μετάβαση στην κορυφή της σελίδας

Koukouvagia
Elite Forum-Runner

1662 Δημοσιεύσεις

Δημοσιεύθηκε - 14/11/2014 :  11:39:56  Εμφάνιση Προφίλ  Απάντηση σε αποστρόφους
quote:
Originally posted by big-blue

Με πέρασες κατά ένα δευτερόλεπτο!
Η μπλούζα μου στοίχησε!!!:)

quote:
Originally posted by Koukouvagia

To δικό μου ήταν το 4446. Πρέπει να αλληλοπεραστήκαμε σε διάφορες φάσεις αν και σε θυμάμαι μόνο στο τελευταίο κομμάτι... Εγώ φορούσα κίτρινη μπλούζα (από πίσω είχε μια στάμπα από έναν παλμό που παίρνει το σχήμα δρομέα), πράσινο καπέλο και μαύρο σορτσάκι...

________________________

Το δε θες και γίνεται, θέλε το σα γίνεται...





Στον τερματισμό ήσουν 8 δευτερόλεπτα μπροστά μου πάντως, μου ξέφυγες στην Ηρώδου Αττικού!

________________________

Το δε θες και γίνεται, θέλε το σα γίνεται...
Μετάβαση στην κορυφή της σελίδας

tazi
Senior Forum-Runner



726 Δημοσιεύσεις

Δημοσιεύθηκε - 14/11/2014 :  18:59:28  Εμφάνιση Προφίλ  Απάντηση σε αποστρόφους
quote:
Originally posted by zakis

Γεια σας φίλτατοι.

Έψαχνα και εγώ κάπου να γράψω τις εντυπώσεις μου ως πρωτάρη δρομέα που αποφάσισε στα 48 του να κάνει την υπέρβαση. Στο μεγάλο thread αισθανόμουν ότι θα κούραζα. Εδώ όμως θελατέ τα και παθετέ τα.

Συστηματικά (πάντα για τα δικά μου δεδομένα) τρέχω εδώ και ένα χρόνο. Πρώτος στόχος ήταν ο Ημί της Αθήνας και από εκεί θα βλέπαμε. Βγήκε δύσκολα αλλά αξιοπρεπώς και κάπου τον Ιούνιο άρχισε να καλλιεργείται το μικρόβιο. "Θα επιχειρήσω την προπόνηση για την Κλασσική και αν βγει αυτή θα επιχειρήσω και τον αγώνα". Γενικά είμαι αργός δρομέας. 10άρι στο 54, Ημί στο 2.09. Έβαλα στόχο τα 4.34 για την Κλασσική (δηλαδή όχι εγώ αλλά ο my.asics με 3 προπονήσεις την εβδομάδα) και το ταξίδι ξεκίνησε. Κατακαλόκαιρο να τρέχω τα άγρια χαράματα, πριν τη δουλειά, στις μόλις 15 ημερών διακοπές, τα σαββατοκύριακα όπου εκδράμαμε με την οικογένεια. Έτρεξα στη Μήλο, στο Ναύπλιο, στις Σπέτσες, στην Ερμιόνη, μαγικές στιγμές. Όποιος δεν έχει βρεθεί στην αγκαλιά της Ελληνικής θάλασσας μετά από κοπιαστικό LR δεν έχει νιώσει την αγκαλιά της μάνας γης....

Οι μη δρομείς φίλοι να με θεωρούν ημίτρελο ή ημίθεο, όπως το κοιτούσε ο καθένας. Αλλά και η δρομική παρέα του Ημί με έλουζε με παρόμοιους χαρακτηρισμούς κυρίως λόγω του στόχου με τόση μικρή εμπειρία.

Φτάσαμε στα longer runs. 3 Χ 24Κ, 1Χ28Κ, Σπέτσες και το ένα και μοναδικό 32άρι. Ανάμεσα τους αργά 5άρια και τέμπο 12άρια περί τα 5.50 λεπτά/χλμ στο Ζηρίνειο. Με κατώφλι παλμών στους 158 τα LR έβγαιναν σε ρυθμούς 6.20 και παλμούς 145-150. Βάσει των δεδομένων και τις συμβουλές του εργομέτρη, καταλήξαμε σε πλάνο για χρόνο 4.30 ως εξής: τα πρώτα 10Κ ρυθμός 6.30 με 6.15, 10Κ-32Κ αναλόγως τις κλίσεις 6.40 με 6.30 (την κατηφόρα πριν τη Ραφήνα συντηρητικά στα 6.10) και μετά τον Σταυρό και αν υπάρχουν οι δυνάμεις βουρ για Καλλιμάρμαρο με 6.10. Τα έβαλα όλα σε ένα Excel, τα πλαστικοποίησα (εκεί να δείτε δούλεμα από φίλους), έφτιαξα μεθοδικά την στρατηγική ενυδάτωσης και πρόσληψης τζελακίων και σολτστικίων και όλη την εβδομάδα πριν τον αγώνα μοιραζόμουν το άγχος του καιρού στο θέμα group therapy "Μαραθώνιος 2014- Καιρός". Θα βρέξει, δεν θα βρέξει. Μετεό, ΕΜΥ, Φορκαστ μπλα μπλα μπλα. Κάποια στιγμή είπα, βρέξει χιονίσει εμείς τρέχουμε και τον κακό μας τον καιρό.

Πουρνό πουρνό την Κυριακή πήρα το αυτοκίνητο με άλλους τρεις τρελούς (ο ένας είναι και αρκετά ενεργός στο παρόν φόρουμ) και κατηφορίσαμε για Μαραθώνα. Εκεί στον χαμό έχασα τους φίλους αλλά έτσι και αλλιώς είχαμε άλλους στόχους, άλλα block οπότε θα γινόταν κάποια στιγμή. Το να είσαι με χιλιάδες κόσμου που θα τρέξουν μαζί σου 42 χλμ (και 195 μέτρα, μην τα ξεχνάμε γιατί μας εκδικούνται) είναι μοναδική αίσθηση. Φεύγει το βάρος "που πα ρε καραμήτρο" και πας στην εκκίνηση με δέος, σεβασμό και με την παρηγοριά ότι "τόσοι και τόσοι είναι εδώ, μια χαρά θα τα πας". Και ξαφνικά, δίχως να το καταλάβεις ΜΠΑΜ, το δικό σου μπλοκ και σε λίγα δευτερόλεπτα είσαι πλέον "επίδοξος μαραθωνοδρόμος".

Οκ, έχω πλάνο, έχω τα γκάτζετς, το πλέηλιστ, δεν βρέχει πάμε αργά όπως πρέπει. Γιατί όμως οι ρημαδοσφυγμοί ξεκινάν 2 τικ κάτω από το κατώφλι; Είναι η αγωνία του αγώνα, του πρωτάρη. Κράτα χαμηλά το ρυθμό σου και θα ακολουθήσει η καρδιά. Αμ δε.... Η καρδιά ανέβαζε παλμούς σταθερά. Εγώ κατέβαζα το pace και η καρδιά συμπεριφερόταν όπως εκείνη γούσταρε αγνοώντας LR, εργομετρήσεις, πλάνα, πλαστικοποιήσεις ΟΛΑ. Στη Νέα Μάκρη στα 10Κ ήταν στους 162 σε χρόνο 1.03. Δηλαδή εντάξει ο χρόνος αλλά ζώνη 4; Η ζώνη αυτή ήταν απαγορευμένη. Οτιδήποτε πάνω από 158 ήταν αλάρμ για να πάω πιο αργά. Πόσο πιο αργά όμως. Αναθεωρώ στόχο και αρχίζω να επιβραδύνω. 10-15Κ, ρυθμός 6.47, παλμοί 165. Μα ρε συ, στα αργά LR δεν πήγαινα τόσο αργά και στα γρήγορα τέμπο δεν πήγαιναν οι παλμοί τόσο ψηλά. Και φυσικά αισθανόμουν την κούραση να δείχνει τα δόντια. Ενυδάτωση, τζελάκια, ισοτονικά και salt sticks όλα βάσει πλάνου, Έπαιρνα κουράγιο από τον κόσμο αλλά παράλληλα ανησυχούσα για το DNF, τον εφιάλτη όλων μας. Φτάνω στον ημιμαραθώνιο, παλμοί 168. Οκ λέω, τόση ώρα πάνω από το ΑΚ και συνεχίζω να τρέχω; Κάτι δεν στέκει. Τσεκάρω σφυγμό στην καρωτίδα μπας και φταίει το hardware αλλά όντως πήγαινε ροδάνι. Να σου και το ALEX PACK, καλώς να φύγει και εκεί που αγκομαχούσα με pace να φλερτάρουν τα 8 λεπτά το χλμ (μα τα 8 λεπτά ρε γμτ;;;;) σβήνουν τα γκάτζετς και μένω με το backup χρονόμετρο και τις πινακίδες 28-29-30 κλπ. ΚΑΛΥΤΕΡΑ σκέφτομαι. Πάμε με ψυχή και δεν υπάρχει το DNF.

Φίλοι με περίμεναν σε 3 σημεία. Αγία Παρασκευή, Χολαργό και Πεντάγωνο. Ανησυχούσαν που δεν ήμουν "στη ώρα μου" (τρομάρα μου) και ο πρώτος ειδοποίησε τους άλλους και την οικογένεια που περίμενε στην Ηρώδου του Αττικού ότι είμαι καλά και έρχομαι. Για καλή μου τύχη, φίλος που είχε τρέξει νωρίτερα το 10άρι εμφανίστηκε από το πουθενά στο Νομισματοκοπείο και άρχισε να τρέχει μαζί μου και να με εμψυχώνει. Του χρωστάω πολλά.

Κατεχάκη. Εδώ σκέφτηκα ότι την ξέρω την διαδρομή από τα 10άρια που έτρεχα μέχρι πέρσι (3 φορές). Πέντε κατηφορικά χιλιομετράκια. Αμ δε. Τα πόδια ξύλινα, το κεφάλι θολό. Έβαζα μικρούς στόχους: Φειδιππίδου (κρίμα που δεν είδα το banner running forum να χαιρετήσω), Πρεσβεία, Μέγαρο, Δρομέας, Πολεμικό Μουσείο και επιτέλους η κορυφή της Ηρώδου του Αττικού. Υπέρλαμπρη και μεγαλειώδη. Ο ήλιος την φώτιζε απόκοσμα (μιλάμε για μεγάλη σούρα) και ήταν σαν να με καλεί κάποιος να κατηφορίσω προς τη δόξα. Στα μισά στη συμβολή με τη Λυκείου ήταν το τελευταίο γκρουπ "οπαδών" από το οποίο αποσπάστηκε η μικρή μου κόρη και με συνόδευσε (ο φίλος του Νομισματοκοπείου σταμάτησε εκεί). Με το που τελείωσε η κατηφόρα αντίκρισα το Καλλιμάρμαρο. Φωτισμένο και αυτό απόκοσμα και όλο ενέργεια (μα τι είχαν μέσα τα τζελάκια;;;) . Πεζοδρόμιο, ταρτάν, αψίδα - ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ. Ξαφνικά ανέβηκε ένας κόμπος από το πουθενά και όλα ξέσπασαν σε λυγμούς. Κούραση, χαρά, ολοκλήρωση. Και αγκαλιά με την κόρη μου. Τι άλλο να ζητήσω;

Στη ζωή μου έχω ζήσει αρκετές χαρές και θεωρώ τον εαυτό μου από τους τυχερούς. Τέτοια όμως ποικιλία συναισθημάτων ταυτόχρονα ουδέποτε. Τελικά ίσως να άξιζε η ταλαιπωρία της υπέρβασης περισσότερο από το να είχαν πάει όλα βάσει πλάνου. Ίσως να μην ήταν τόσο πλούσιο το συναίσθημα. Δεν θα το μάθω ποτέ και δεν με νοιάζει κιόλας. Το έζησα και τώρα νιώθω ικανός για όλα. Ακούγεται λίγο κλισέ ειδικά από τους έμπειρους της παρέας αλλά σταθείτε και θυμηθείτε την δική σας πρώτη φορά. Δεν ήταν μοναδική; Δεν θα τα δίνατε όλα να τη ξαναζήσετε;

Αυτά τα γράφω χωρίς καμία πρόθεση να σας κουράσω με μια μακριά διήγηση. Απλά αν κανείς που δεν το έχει δοκιμάσει έχει ενδοιασμούς, του/της προτείνω ολόψυχα να προετοιμαστεί σωστά και να το κάνει μόνο και μόνο για την στιγμή του τερματισμού.

Από ευχαριστίες, εκτός από τις αυτονόητες (οικογένεια και κοντινοί φίλοι) θέλω να ευχαριστήσω όλα τα μέλη του φόρουμ που με τις αναρτήσεις τους έχουν φτιάξει μια πολύτιμη εγκυκλοπαίδεια που δεν θα βρεις σε κανένα βιβλίο ή άλλο δρομικό site. Σας ευχαριστώ πολύ!

Ναι, είμαι και εγώ (πια) Μαραθωνοδρόμος!

Ζαχαρίας - zakis

ΥΓ. Για την ιστορία ο χρόνος μου ήταν 4:54:31.



Συγχαρητηρια!!!, δε σου κρυβω οτι όταν εμαθα πως κανεις μονο 3 προπονησεις την εβδομαδα σε περιμενα well above 5 hrs. Μπραβο λοιπον γιατι με την ελάχιστη θα ελεγα προπονηση τα πηγες περιφημα. Κριμα που δε σε ειδα στη Φειδιππιδου, μια και ημουν εκει μέχρι να δω φιλο που τερματισε σε 510+.
Οταν και αν το ξαναεπιχειρήσεις, μου φαινεται πως αυτο δε θα αργησει να συμβει, κοιτα τις 3 να τις κανεις 4, θα δεις διαφορα.
Μετάβαση στην κορυφή της σελίδας

Aytoxeiras
Elite Forum-Runner

1247 Δημοσιεύσεις

Δημοσιεύθηκε - 14/11/2014 :  20:02:16  Εμφάνιση Προφίλ  Απάντηση σε αποστρόφους
Συγχαρητήρια σε όσους έτρεξαν και σε όσους έγραψαν την περιγραφή τους εδώ. Προσωπικά μετά από 20αγώνες τολμώ να πω οτι δεν έζησα ποτέ αντίστοιχα συναισθήματα (και στους 10 πήγα τον οργανισμό μου στο κόκκινο). Οπότε εγώ δε νιώθω μαραθωνοδρόμος (γιαυτό και δε μπορώ να εμπνεύσω κόσμο να αρχίσει το τρέξιμο), έχω όμως απέραντο σεβασμό σε όσους νιώθουν. Οπότε διάβασα μεν κάποιες υπερβολές στα παραπάνω ποστ, τις θεωρώ όμως πέρα μα πέρα δικαιολογημένες. Και πάλι συγχαρητήρια!
Μετάβαση στην κορυφή της σελίδας
Page: of 4 Προηγούμενο Θέμα Θέμα Επόμενο Θέμα  
Προηγούμενη σελίδα
 Νέο Θέμα  Απάντηση στο θέμα
 Εκτυπώσιμη μορφή
Μετάβαση σε:
RunningNews.gr Forum © RunningNews.gr Go To Top Of Page
Snitz Forums 2000