| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
dimitrissss
Elite Forum-Runner
1524 Δημοσιεύσεις |
 Δημοσιεύθηκε - 06/12/2016 : 17:12:44
|
Στα δημοψηφίσματα οι ψηφοφόροι περισσότερο εκφράζουν τη συμπάθεια ή την αντιπάθειά τους σε αυτόν που τους θέτει το ερώτημα παρά παίρνουν θέση για το ίδιο το ερώτημα.
No pain, no gain! |
 |
|
|
Rigelian
Master Forum-Runner
Greece
10616 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 06/12/2016 : 20:05:32
|
Δύο πολύ ενδιαφέροντα άρθρα για τα δημοψηφίσματα, για όποιον θέλει:
https://www.bloomberg.com/view/articles/2016-12-05/italy-s-vote-was-the-latest-stupid-referendum
https://www.bloomberg.com/view/articles/2016-10-13/the-trouble-with-referendums
Referendums are flawed in other ways, too. The outcome often depends on the exact phrasing of the referendum question, which opens the method to manipulation -- undermining it as a way to confer legitimacy on a clear course of action, which is supposed to be the point. And, as Brexit illustrates, plebiscites are rarely devised exclusively to resolve the issue at hand. Governments may use them for other purposes, such as uniting a divided ruling party, or placing the opposition at a tactical disadvantage.
The remedy for angry electorates and disconnected politicians is not the referendum. That device, attractive as it may sometimes seem, is just too unreliable. The remedy is a political class that remembers its place, listens to voters with respect, and succeeds in the day-to-day task of governing. Representative democracy almost always beats “direct democracy” -- but to work well, it has to, you know, represent. |
|
|
|
Rigelian
Master Forum-Runner
Greece
10616 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 06/12/2016 : 20:11:01
|
| (οι σχολαστικοί ας προσέξουν τη χρήση του όρου referendums αντί του ορθού referenda...) |
|
|
|
gargadua
Master Forum-Runner
Afghanistan
7473 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 08/12/2016 : 12:26:59
|
Ζητάνε 3,5% ετήσια ανάπτυξη;;;;;
Γελάνε και τα πόμολα!!!!!!!!!!
Μιλάμε για ΜΕΓΑΛΟΥΣ οικονομολόγους................
Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει αλλά αυτός που παραιτείται.
|
|
|
|
PATENTAS
Elite Forum-Runner
Greece
1494 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 08/12/2016 : 13:40:38
|
| εγγυημένη 3,5% ετήσια ανάπτυξη. Στο παρελθόν πότε είχαμε και με ποιές συνθήκες, άραγε; |
|
|
|
Rigelian
Master Forum-Runner
Greece
10616 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 08/12/2016 : 14:05:07
|
quote:
Originally posted by gargadua
Ζητάνε 3,5% ετήσια ανάπτυξη;;;;;
Γελάνε και τα πόμολα!!!!!!!!!!
Μιλάμε για ΜΕΓΑΛΟΥΣ οικονομολόγους................
Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει αλλά αυτός που παραιτείται.
Δεν μας αρέσει; Ας πάμε να βρούμε αλλού λεφτά!
Αλλά για εξηγήστε μου κάτι, εμείς πάνω απ' όλα δεν ζητάμε την ανάπτυξη; Ας φτιάξουμε τη χώρα, τις δομές, ας αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη για τους επενδυτές, ας κάνουμε επιτέλους κάτι αντί να κατηγορούμε μονίμως τους κακούς ξένους... |
|
|
|
Rigelian
Master Forum-Runner
Greece
10616 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 08/12/2016 : 14:13:28
|
quote:
Originally posted by PATENTAS
εγγυημένη 3,5% ετήσια ανάπτυξη. Στο παρελθόν πότε είχαμε και με ποιές συνθήκες, άραγε;
Μια σύντομη και απλή αναζήτηση θα βγάλει τα αποτελέσματα που ψάχνουμε, με greek gdp, όλα διαθέσιμα και δημοσιευμένα:
πχ http://www.tradingeconomics.com/greece/gdp
Επίσης http://www.alpha.gr/files/infoanalyses/weekly02122016.pdf
στην τελευταία σελίδα τα πιο πρόσφατα.
Νουμεράκια είναι, κουκιά μετρημένα, μην ακούτε μπογιοπουλομπαξεβάνηδες, ούτε πορτοσαλτομπάμπηδες, μην κολλάτε δεξιά και αριστερά, ψάξτε, με καθαρό μυαλό, το διαδίκτυο προσφέρει εκπληκτικές δυνατότητες!
|
|
|
|
gargadua
Master Forum-Runner
Afghanistan
7473 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 08/12/2016 : 15:31:18
|
Δικαίως
όταν το κράτος δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του
ο ΦΠΑ δεν αποδιδέται πλήρως
δεν πληρώνονται επαρκώς οι φορολογικές υποχρεώσεις των πολιτών
το κράτος δεν έχει πόρους πέραν της υψηλής φορολογίας
να μιλάμε για 3,5% ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ κάθε χρόνο!!!!
Όχι δεν μου φταίνε οι ξένοι(που επίσης θεωρώ αποτυχημένους) οι δικοί μας μου φταίνε που τα δέχονται και τα δεχόταν!!!!!
Γιατί αγαπητέ Κώστα το πρόβλημα πχ δεν βρίσκεται στην παράταση του ωραρίου και την Κυριακή αλλά στο ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ. Προφανώς και δεν πρέπει να είσαι οικονομολόγος για να μαντέψεις ότι οι Έλληνες όχι απλά δεν έχουν χρόνο για να σπαταλήσουν τα πολυαγαπημένα τους ευρώ, ΕΥΡΩ δεν έχουν!!!!.... Ή θα μου δείξεις κάποιο γράφημα που ισχυρίζεται το αντίθετο;
Το σίγουρο είναι ότι με τέτοιες δηλώσεις και "μεταρρυθμίσεις" στο τέλος την δραχμούλα θα την αγαπήσεις.....ακόμα και σύ, θέλοντας και μη!!!
Και να λες και ευχαριστώ αν είναι δραχμούλα.....
Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει αλλά αυτός που παραιτείται.
|
|
|
|
Rigelian
Master Forum-Runner
Greece
10616 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 08/12/2016 : 15:57:13
|
Εδώ κάνεις το μεγάλο λάθος, ίσως διότι δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο χειρότερα θα είναι τα πράγματα με άλλο νόμισμα. Επί της ουσίας, πάλι ευρώ θα έχουμε αλλά σε τρομακτικά χειρότερη ισοτιμία.
Επίσης, αντί γραφήματος, δες φωτογραφίες με τις ουρές σε καταστήματα την ...Black Friday. Όχι για φαγητά ή για είδη πρώτης ανάγκης* αλλά για λίγο φθηνότερα smartphones. Και μετά μου λέτε (και ίσως πιστεύετε) ότι πεινάνε παιδάκια στα σχολεία! (έκαναν πολύ καλή δουλειά τα συριζοτρόλς τελικά)
*ένα κινητό είναι, πλέον, είδος πρώτης αναγκης. Ενα smarthphone όχι.
Η απελευθέρωση του ωραρίου δεν γίνεται για άμεσους λόγους κατανάλωσης. Το σοφό ρητό λέει "έλλειψις χρημάτων, στάσις εμπορίου", δεν λέει "μη απελευθερωμένο ωράριο, στάσις εμπορίου". Γινεται για την ελευθερία του επιχειρείν. (έχουμε ξανακάνει αυτήν την κουβέντα, παλιά, εδώ!) |
|
|
|
ANASTASIOS
Master Forum-Runner
Greece
6135 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 08/12/2016 : 20:55:06
|
quote:
Originally posted by Rigelian
Εδώ κάνεις το μεγάλο λάθος, ίσως διότι δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο χειρότερα θα είναι τα πράγματα με άλλο νόμισμα. Επί της ουσίας, πάλι ευρώ θα έχουμε αλλά σε τρομακτικά χειρότερη ισοτιμία.
Επίσης, αντί γραφήματος, δες φωτογραφίες με τις ουρές σε καταστήματα την ...Black Friday. Όχι για φαγητά ή για είδη πρώτης ανάγκης* αλλά για λίγο φθηνότερα smartphones. Και μετά μου λέτε (και ίσως πιστεύετε) ότι πεινάνε παιδάκια στα σχολεία! (έκαναν πολύ καλή δουλειά τα συριζοτρόλς τελικά)
*ένα κινητό είναι, πλέον, είδος πρώτης αναγκης. Ενα smarthphone όχι.
Η απελευθέρωση του ωραρίου δεν γίνεται για άμεσους λόγους κατανάλωσης. Το σοφό ρητό λέει "έλλειψις χρημάτων, στάσις εμπορίου", δεν λέει "μη απελευθερωμένο ωράριο, στάσις εμπορίου". Γινεται για την ελευθερία του επιχειρείν. (έχουμε ξανακάνει αυτήν την κουβέντα, παλιά, εδώ!)
Eλα ντε Τί χαμός ήταν αυτός
Δεν έχει σημασία πόσο αργά πάς αρκεί να μην σταματάς.
Ανθρωπος που γελά δεν είναι απαραίτητα ευτυχισμένος,δυνατός είναι. |
|
|
|
gargadua
Master Forum-Runner
Afghanistan
7473 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 09/12/2016 : 11:29:04
|
Κώστα
επειδή δεν περιμένω τον κάθε μακάκα της κυβέρνησης να με ενημερώσει δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να πιστεύω και τα γραφήματα του "φίλου μου του κλέφτη" που το όνομά του αρχίζει από ALPHA(τυχόν συνωνυμίες είναι απλή σύμπτωση). Του φίλου μου, που δάνειζε και την κουτσή Μαρία χωρίς έλεγχο, για να ανακαλύψει ο "ειδικός οικονομολόγος PhD" ετεροχρονισμένα ότι έχει κόκκινα δάνεια και εκλιπαρεί για αναχρηματοδότηση. Όχι, τέτοιους ειδικούς δεν συμβουλεύομαι.
Δεν καταλαβαίνω από γραφήματα καταλαβαίνω μόνο 1 αριθμό ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΕΡΓΙΑΣ. Έχεις κάτι που να δείχνει ότι μειώθηκε αισθητά; Αν όχι όλα τα άλλα είναι για μπλα μπλα και μόνο.
Οι τάσεις της μόδας δεν δείχνουν πλούτο σε 1 χώρα, μάλλον το αντίθετο. Εκτός και αν στήθηκαν οι πλούσιοι για να αγοράσουν. Ή μήπως είδες και συνταξιούχους;
Βέβαια, το επιχειρείν στη χώρα δεν έχει σαν βασικότερο πρόβλημα την υπερφορολόγηση αλλά το ωράριο. Είναι και αυτό 1 άποψη πάντα προς όφελος των μεγάλων αλυσίδων με μισθούς πείνας (πολύ αριστερό αυτό, έτσι;). Οι μικροί να πάνε να μαμηθούν ή να γίνουν υπάλληλοι για 4 κατοστάρικα. Ας βελτιωθούν τα υπόλοιπα του επιχειρείν και η αλλαγή στο ωράριο θα έρθει μόνη της, δεν μπορεί να ξεκινάς από τα μικρά όταν στα μεγάλα πάσχεις(και αυτό πολύ ρεαλιστικό δεν ακούγεται;}.
Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει αλλά αυτός που παραιτείται.
|
|
|
|
gargadua
Master Forum-Runner
Afghanistan
7473 Δημοσιεύσεις |
|
|
Rigelian
Master Forum-Runner
Greece
10616 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 21/12/2016 : 15:34:39
|
Βασίλη, μερικά στοιχεία και νούμερα εδώ: (τα bold δικά μου)
Μπορεί τα τελευταία οκτώ χρόνια η Ελλάδα και η κοινωνία μας να δοκιμάζονται από μια άνευ προηγουμένου –σε ένταση και διάρκεια– οικονομική κρίση, ωστόσο αυτό που παραβλέπουμε και δεν πολυσυζητούμε είναι το εξίσου άνευ προηγουμένου ράλι ή «φούσκωμα», κατά πολλούς, που προηγήθηκε την περίοδο 2000-2008, τα χρόνια του ευρώ. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ έχει κατρακυλήσει από 21.845 ευρώ το 2008 σε 16.181 εκατ. ευρώ σήμερα (-25,9%), ωστόσο παραμένει σε υψηλότερα επίπεδα από το 2000. Το ΑΕΠ μπορεί να καταγράφει στο διάστημα 2008-2015 «βουτιά» (-27,2%), όμως την περίοδο 2000-2008 είχε προηγηθεί εκρηκτική αύξηση κατά 70,8%: παρά τη «βύθιση», το ΑΕΠ σήμερα παραμένει κατά 45 δισ. ευρώ υψηλότερο απ’ ό,τι το 2000.
Οι καταθέσεις των τραπεζών έχουν μειωθεί στην κρίση κατά 103 δισ. ευρώ, αλλά παραμένουν κατά 16 δισ. ευρώ υψηλότερες απ’ ό,τι το 2000. Στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερες, καθώς περίπου 20 δισ. ευρώ παραμένουν στη χώρα σε θυρίδες και στρώματα, ενώ επιπλέον 50 δισ. ευρώ έχουν μετακινηθεί –τα τελευταία χρόνια– σε τράπεζες του εξωτερικού. Ανάλογη είναι και η εικόνα στην αγορά ακινήτων: πριν από την κατάρρευση (-40%) είχε προηγηθεί (1997-2007) αύξηση των τιμών κατά 170%, μία από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη!
Τα παραπάνω, ασφαλώς, δεν σημαίνουν ότι «και πάλι καλά είμαστε», ωστόσο η βαθιά ύφεση, 2008-2015, σε μεγάλο βαθμό δικαιολογείται από το απότομο άλμα που προηγήθηκε την περίοδο 2000-2008, άλμα που στηριζόταν σε πήλινα πόδια: στην υπερβολική αύξηση της κατανάλωσης –δημόσιας και ιδιωτικής– μέσω των άφθονων δανειακών κεφαλαίων που έφερε στη χώρα το ευρώ.
Την περίοδο 2000-2009, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 175 δισ. ευρώ και από τα 125 δισ. ευρώ (Δεκέμβριος 1999) βρέθηκε στα 299,7 δισ. ευρώ στο τέλος του 2009. Παράλληλα, ο δανεισμός επιχειρήσεων και νοικοκυριών από τις τράπεζες αυξήθηκε κατά 177 δισ. και από τα 48 δισ. ευρώ (ή 26,3% του ΑΕΠ το 1999) ανήλθε στα 225 δισ. ευρώ ή 94% του ΑΕΠ το 2008. Κράτος, πολίτες και επιχειρήσεις στα τέλη της δεκαετίας του 2000 είχαμε δανειστεί περισσότερα από 500 δισ. ευρώ, πάνω από δύο φορές το τότε ΑΕΠ της χώρας. Ετσι χρηματοδοτήθηκε η άνευ προηγουμένου στη νεότερη ιστορία της χώρας οικονομική «ανάπτυξη». Στα χαρτιά, η ελληνική οικονομία αναπτυσσόταν. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, δεν υπήρχε ανάπτυξη, υπήρχε μια συνεχής μεγέθυνση της οικονομίας, ένα «φούσκωμα» μεγεθών σε όλα τα επίπεδα. Ιδιωτική και δημόσια κατανάλωση χρηματοδοτούσαν ένα ξέφρενο πάρτι. Το Δημόσιο δανειζόταν με όρους Γερμανίας, τινάζοντας την μπάνκα στον αέρα στη χρηματοδότηση πελατειακών σχέσεων. Χιλιάδες προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων, χιλιάδες πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, εκτόξευση αμοιβών. Οι δαπάνες για μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές αυξήθηκαν κατά 90% την περίοδο 2001-2009. Στα χρόνια του πάρτι, ένας εργαζόμενος που συνταξιοδοτούνταν λάμβανε μεγαλύτερη σύνταξη από τον μισθό που είχε ως εργαζόμενος! Κατά μέσον όρο, το 2008, οι συντάξεις στην Ελλάδα αντιστοιχούσαν στο 110% των απολαβών που οι ίδιοι άνθρωποι είχαν ως εργαζόμενοι, έναντι 75% που ήταν στην Ε.Ε. Το έλλειμμα του ασφαλιστικού συστήματος, δηλαδή οι δαπάνες για συντάξεις και υγεία, ανήλθε το διάστημα 1994-2009 στα 89 δισ. ευρώ, που αντιστοιχεί στο 30% του συνολικού χρέους όπως διαμορφώθηκε στο τέλος του 2009.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι ενώ οι τιμές ακινήτων, οι καταθέσεις, οι αμοιβές κ.λπ. «ξεφουσκώνουν» βίαια, δεν συμβαίνει το ίδιο με τα δάνεια: το δημόσιο χρέος ξεπερνάει τα 300 δισ. ευρώ, ενώ τα δάνεια νοικοκυριών και επιχειρήσεων στις τράπεζες φτάνουν τα 200 δισ. ευρώ. Το ευρώ αναδεικνύεται σε άλλη μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία για τη χώρα, όπου η πρόσβαση σε φτηνό χρήμα, αντί να αξιοποιηθεί για τον εκμοντερνισμό της οικονομίας, της δημόσιας διοίκησης και την ενίσχυση των υποδομών, κατασπαταλήθηκε. Η κρίση μπορεί να ήταν αναπόφευκτη, ωστόσο την κατάρρευση που βιώνουμε θα μπορούσαμε να την αποφύγουμε αρκεί το πολιτικό προσωπικό να είχε συναινέσει στα αυτονόητα. Αντί γι’ αυτό, κυριάρχησαν ο λαϊκισμός, ο διχασμός, το κυνήγι μαγικών λύσεων και η αβεβαιότητα, που διέλυσαν την οικονομία.
Πηγή: http://www.kathimerini.gr/888369/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/apo-to-foyskwma-ths-dekaetias-toy-2000-sthn-anwmalh-prosgeiwsh
(θα επανέλθω για τα υπόλοιπα) |
|
|
|
Rigelian
Master Forum-Runner
Greece
10616 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 22/12/2016 : 14:41:55
|
Κάτι πολύ ενδιαφέρον, αξίζει να αφιερώσετε λίγο χρόνο να το διαβάσετε:
FOR a certain kind of liberal, 2016 stands as a rebuke. If you believe, as The Economist does, in open economies and open societies, where the free exchange of goods, capital, people and ideas is encouraged and where universal freedoms are protected from state abuse by the rule of law, then this has been a year of setbacks. Not just over Brexit and the election of Donald Trump, but also the tragedy of Syria, abandoned to its suffering, and widespread support—in Hungary, Poland and beyond—for “illiberal democracy”. As globalisation has become a slur, nationalism, and even authoritarianism, have flourished. In Turkey relief at the failure of a coup was overtaken by savage (and popular) reprisals. In the Philippines voters chose a president who not only deployed death squads but bragged about pulling the trigger. All the while Russia, which hacked Western democracy, and China, which just last week set out to taunt America by seizing one of its maritime drones, insist liberalism is merely a cover for Western expansion.
Faced with this litany, many liberals (of the free-market sort) have lost their nerve. Some have written epitaphs for the liberal order and issued warnings about the threat to democracy. Others argue that, with a timid tweak to immigration law or an extra tariff, life will simply return to normal. That is not good enough. The bitter harvest of 2016 has not suddenly destroyed liberalism’s claim to be the best way to confer dignity and bring about prosperity and equity. Rather than ducking the struggle of ideas, liberals should relish it.
Mill wheels
In the past quarter-century liberalism has had it too easy. Its dominance following Soviet communism’s collapse decayed into laziness and complacency. Amid growing inequality, society’s winners told themselves that they lived in a meritocracy—and that their success was therefore deserved. The experts recruited to help run large parts of the economy marvelled at their own brilliance. But ordinary people often saw wealth as a cover for privilege and expertise as disguised self-interest.
After so long in charge, liberals, of all people, should have seen the backlash coming. As a set of beliefs that emerged at the start of the 19th century to oppose both the despotism of absolute monarchy and the terror of revolution, liberalism warns that uninterrupted power corrupts. Privilege becomes self-perpetuating. Consensus stifles creativity and initiative. In an ever-shifting world, dispute and argument are not just inevitable; they are welcome because they lead to renewal.
What is more, liberals have something to offer societies struggling with change. In the 19th century, as today, old ways were being upended by relentless technological, economic, social and political forces. People yearned for order. The illiberal solution was to install someone with sufficient power to dictate what was best—by slowing change if they were conservative, or smashing authority if they were revolutionary. You can hear echoes of that in calls to “take back control”, as well as in the mouths of autocrats who, summoning an angry nationalism, promise to hold back the cosmopolitan tide.
Liberals came up with a different answer. Rather than being concentrated, power should be dispersed, using the rule of law, political parties and competitive markets. Rather than putting citizens at the service of a mighty, protecting state, liberalism sees individuals as uniquely able to choose what is best for themselves. Rather than running the world through warfare and strife, countries should embrace trade and treaties.
Such ideas have imprinted themselves on the West—and, despite Mr Trump’s flirtation with protectionism, they will probably endure. But only if liberalism can deal with its other problem: the loss of faith in progress. Liberals believe that change is welcome because, on the whole, it is for the better. Sure enough, they can point to how global poverty, life expectancy, opportunity and peace are all improving, even allowing for strife in the Middle East. Indeed, for most people on Earth there has never been a better time to be alive.
Large parts of the West, however, do not see it that way. For them, progress happens mainly to other people. Wealth does not spread itself, new technologies destroy jobs that never come back, an underclass is beyond help or redemption, and other cultures pose a threat—sometimes a violent one.
If it is to thrive, liberalism must have an answer for the pessimists, too. Yet, during those decades in power, liberals’ solutions have been underwhelming. In the 19th century liberal reformers met change with universal education, a vast programme of public works and the first employment rights. Later, citizens got the vote, health care and a safety net. After the second world war, America built a global liberal order, using bodies such as the UN and the IMF to give form to its vision.
Nothing half so ambitious is coming from the West today. That must change. Liberals must explore the avenues that technology and social needs will open up. Power could be devolved from the state to cities, which act as laboratories for fresh policies. Politics might escape sterile partisanship using new forms of local democracy. The labyrinth of taxation and regulation could be rebuilt rationally. Society could transform education and work so that “college” is something you return to over several careers in brand new industries. The possibilities are as yet unimagined, but a liberal system, in which individual creativity, preferences and enterprise have full expression, is more likely to seize them than any other.
The dream of reason
After 2016, is that dream still possible? Some perspective is in order. This newspaper believes that Brexit and a Trump presidency are likely to prove costly and harmful. We are worried about today’s mix of nationalism, corporatism and popular discontent. However, 2016 also represented a demand for change. Never forget liberals’ capacity for reinvention. Do not underestimate the scope for people, including even a Trump administration and post-Brexit Britain, to think and innovate their way out of trouble. The task is to harness that restless urge, while defending the tolerance and open-mindedness that are the foundation stones of a decent, liberal world.
Πηγή: http://www.economist.com/news/leaders/21712128-liberals-lost-most-arguments-year-they-should-not-feel-defeated-so-much
|
|
|
|
avatos
Forum-Runner
125 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 02/01/2017 : 12:52:58
|
| φιλε RIGELIAN σε διαβαζω με προσοχη ,πολυ ενημερωμενος ,εξαιρετικος |
|
|
|
Θέμα |
|
|
|
Πολιτικό καφενείο
