| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
gargadua
Master Forum-Runner
Afghanistan
7473 Δημοσιεύσεις |
|
|
Deorum
Moderator
Greece
7283 Δημοσιεύσεις |
 Δημοσιεύθηκε - 16/05/2016 : 23:55:07
|
Άλλος ένας σοσιαλιστικός παράδεισος καταρέει. Από αυτούς που ήταν χώρες πρότυπα.
Δλδ τι θέλει κάποιος να πειστεί ότι δεν δουλεύει αυτό το πράγμα?
Στις πόσες φορές θα το καταλάβει?
Και μιλάμε για πλούσια χώρα με πετρέλαια, που δεν έχει πατήσει και ποτέ ξένη μπότε, ή δεν έχει ζήσει πολέμους
https://www.youtube.com/watch?v=Yqrp3u1jDNo |
 |
|
|
Poexania
Forum-Runner
186 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 17/05/2016 : 00:10:27
|
Η επανασταση ξεκιναει απο μεσα μας και αμα θες κατι πολυ ολο το συμπαν συνομωτει για να το αποκτησεις
α... και αμα εχεις σκοπο να αλλαξεις τον κοσμο ξεκινα πρωτα απο τον εαυτο σου
α και οποιος ανοιγει το λακκο του αλουνου πεφτει ο ιδιος μεσα |
|
|
|
Poexania
Forum-Runner
186 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 17/05/2016 : 00:17:43
|
Προς εσενα που μου κυκλωνεις φωτογραφιες
ελεος φιλε ελεος
θες να σου βρω μια 20αρια φωτογραφιες στα γρηγορα με βορειοκορεατικα πληθη που να εκφραζονται με διαφορετικο τροπο για το ιδιο γεγονος;
επισης θες να σου βρω καμια 20αρια φωτογραφιες με δυτικους που να παιζουν ολοι μαζι στο ιδιο στυλ παλαμακια
η ελληνες που να κανουν ολοι μαζι το σταυρο τους;
η να ειναι γονυπετης στην παναγια της τηννου
η να ριχνουν ολοι μαζι μουτζες στη βουλη;
|
Edited by - Poexania on 17/05/2016 00:19:19 |
|
|
|
sakis1971
Senior Forum-Runner
499 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 17/05/2016 : 08:02:14
|
H επιμόρφωση του εαυτού μας φίλε GARGADUA για να γίνει πρέπει πρώτα να ξεχάσουμε ότι γνωρίζουμε και να σβήσουμε τον κοινωνικό προγραμματισμό που έχουμε υποστεί από μικρά παιδιά στο σπίτι στο σχολείο στη κοινωνία,αυτό είναι το πρώτο βήμα.
Ένα κοριτσάκι που θα γεννηθεί στο Αφγανιστάν θα γίνει μουσουλμάνα και θα φοράει μπούργκα,ένα αγοράκι που θα γεννηθεί στις ΗΠΑ θα φοράει ΝΙΚΕ και θα τρώει χάμπουργκερ και τα δύο παιδιά θα υιοθετήσουν συμπεριφορές που θα υπαγορεύονται από τις κοινωνίες στις οποίες ζουν και δε θα είναι τέτοια επειδή τα ίδια το επέλεξαν.
Ελάχιστες εως καθόλου σκέψεις που κάνουμε αλλά ούτε και η συμπεριφορά μας είναι "δικά μας" αλλά μας έχουν προγραμματίσει όπως έναν υπολογιστή.
Το ρόλο του προγραμματιστή παίζουν οι γονείς,το σχολείο,η τηλεόραση,οι θρησκείες και οι φύλακες που επιβλέπουν τη διατήρηση του προγράμματος είμαστε εμείς οι ίδιοι όπως με τους 5 πιθήκους.
Ένα παιδί που βλέπει τους γονείς να καπνίζουν το πρωί και να πίνουν καφέ νηστικοί μεγαλώνοντας θα κάνει τα ίδια,ενω οι γονείς που τρώνε πρωινό θα μάθουν στο παιδί τους να κάνει το ίδιο,προγραμματισμός.
Μας έχουν μάθει για τη δημοκρατία ότι κάθε 4 χρόνια πρέπει να ψηφίζουμε πείθοντάς μας ότι έχουμε δύναμη και το δικαίωμα της επιλογής.Αυτό είναι μια μεγάλη ψευδαίσθηση γιατί ψηφίζουμε κάποιους που άλλοι έχουν επιλέξει από πριν για εμάς.
Μέσα στο περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος όπου όλα είναι διασυνδεμένα,στα πλαίσια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ δε μπορεί καμμία χώρα να είναι ανεξάρτητη.
Οι συμμαχίες και οι συνεργασίες είναι απαραίτητες αλλά όχι με κάθε κόστος,με αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα δεν αξίζει να είμαστε με τους συγκεκριμένους συμμάχους γιατί είναι υποδούλωση.
Το θέμα είναι είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε;Με όσα βλέπω γύρω μου απαντώ όχι δεν είμαστε έτοιμοι,πλην ελαχίστων που δεν επαρκούν.
same rules apply |
|
|
|
Savvas
Master Forum-Runner
Greece
4318 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 17/05/2016 : 08:09:22
|
quote:
Originally posted by gargadua
Η επανάσταση δεν είναι απαραίτητο να είναι ενάντια σε κάποιους αλλά προς τους ίδιους τους εαυτούς μας. Μιλάμε ότι μας φταίει ο καπιταλισμός ο κομμουνισμός το ΔΝΤ η ΕΕ οι πίθηκοι και 1002 άλλα όμως ουδέποτε δεν ασχοληθήκαμε με την επιμόρφωση του εαυτού μας. Αν κάνεις 1 βόλτα θα δεις 1000δες να σου αναλύουν πολύπλοκες πολιτικοκοινωνικές ιδέες αλλά δεν είναι σε θέση να καταλάβουν την θέση τους στο χώρο. Έτσι στην καθημερινότητά σου θα πρέπει να αντιμετωπίζεις αρκετούς "μορφωμένους" μικροδικτακτορίσκους που παρεμποδίζουν/παρενοχλούν εσένα και άλλους. Πιθανόν και μεις οι ίδιοι να είμαστε μικροδικτακτορίσκοι με τον τρόπο μας και να μην το αναγνωρίζουμε.
Η λογική ότι όποιος φωνάζει περισσότερο έχει δίκιο δυστυχώς στην χώρα δεν λειτούργησε θετικά.
Η επανάσταση αρχίζει πρώτα από το ΕΜΕΙΣ και μετά θα βρεθούμε σε θέση να γνωρίζουμε και τι ακριβώς ζητάμε. Κάτι τέτοιο όμως απαιτεί δουλειά και κάποιον να δείξει τον λάθος δρόμο(όχι άλλο σωστό δρόμο). Δεν μιλάω εν ονόματι κάποιας θρησκείας (άλλωστε έχουν ξεφτίσει από καιρό) όμως κάποιος/κάτι χρειάζεται να κερδίσουμε τον χαμένο αυτοσεβασμό μας. Έτσι μόνο ίσως να βρεθεί ο ηγέτης που θα οδηγήσει όχι να πάρουμε την Πόλη αλλά στην αποφυγή του αυτοεξευτελισμού μας. Να είσαι σίγουρος ότι τότε είτε με αριστερά είτε με δεξιά θα ισιώσουμε.
Μπορείς πολιτικά να πιστεύεις ότι θέλεις όμως συμμετέχοντας στις εκδηλώσεις του κόμματός σου εξωθείς τους πολιτικούς στο ψέμα. Οι πολιτικοί τρέφονται από τα παλαμάκια και ωθούνται στο ψέμα, ή μήπως όχι; Η μη συμμετοχή δεν είναι μια μικρή επανάσταση σε αυτό το μαμημένο πολιτικό κατεστημένο; Γιατί τους επιτρέπουμε να μας βάζουν φίλτρα στο μυαλό;
Μπορεί να είμαι και γραφικός πάντως στην ιστορία οι επιτυχίες είχαν ονοματεπώνυμο.
Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει αλλά αυτός που παραιτείται.
Κοιτα ο καθενας εχει την αποψη, του πχ αυτος πιστευει οτι ετσι θα σωθουμε.
Ο σεξουαλισμός που εκπνέει το πινέλο στο κώλο, αποτελεί ένα είδος αντίδρασης και διαμαρτυρίας προς μια εικαστική και κοινωνική νόρμα που κοχλάζει στα μη-φυσικά ανώμαλα στερεότυπά της, ένας τρόπος επανάστασης, απελευθέρωσης κι διαμαρτυρίας, έναντι σε έναν κόσμο και πολιτισμό που είναι ακόμα απολίτιστοι και βάρβαροι. ―Δ. Ανδρ. Πηγή: www.lifo.gr |
|
|
|
Savvas
Master Forum-Runner
Greece
4318 Δημοσιεύσεις |
|
|
sakis1971
Senior Forum-Runner
499 Δημοσιεύσεις |
|
|
Deorum
Moderator
Greece
7283 Δημοσιεύσεις |
|
|
sakis1971
Senior Forum-Runner
499 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 17/05/2016 : 11:40:29
|
Ένα τρανό παράδειγμα για το πως οι κομμουνιστές είναι υπέρμαχοι της αυτοδιάθεσης των λαών είναι η άνοιξη της Πράγας και η εισβολή των σοβιετικών αρμάτων.
"Εξ ου και οι «φιλειρηνικές» επεμβάσεις των τεθωρακισμένων της ΕΣΣΔ σε γειτονικές της χώρες, οι Κουβανοί και άλλοι μισθοφόροι της στην Αφρική, τα πραξικοπήματα για την επιβολή κρατικοφασιστικών καθεστώτων στον Τρίτο Κόσμο, σύμφωνα με την ηγεσία του ψευτοΚΚΕ, εφ’ όσον «αντικειμενικά» στρέφονταν κατά του δυτικού ιμπεριαλισμού, είναι νομιμοποιημένες και δίκαιες…"
Σ΄ αυτό το πλαίσιο λοιπόν ο σφετερισμένος και πρακτόρικος από τα 1956 «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει ανά καιρούς άρθρα για τις «ηρωικές» και «σωτήριες» για τους λαούς επεμβάσεις του σοσιαλιμπεριαλισμού στις χώρες που πατούσε με τη μπότα του και στις οποίες το δημοκρατικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα ενάντιά του έγραψε λαμπρές σελίδες αντιιμπεριαλιστικής, δημοκρατικής και αντιφασιστικής ιστορίας.
Έτσι, η φασιστοφυλλάδα του Περισσού δημοσιεύει ενίοτε στις «ιστορικές» της σελίδες διάφορα κατάπτυστα άρθρα για τη ρώσικη εισβολή στην Τσεχοσλοβακία, με πλέον πρόσφατο εκείνο του Σεπτέμβρη του 2011 με τίτλο «Η αντεπανάσταση στην Τσεχοσλοβακία στα 1968». Το αντίστοιχο του 2010 το υπόγραφε κάποιος Σ.Λ., που προφανώς ντρεπόταν να γράψει ολογράφως το όνομα του κάτω από τις αδιαντροπιές που χαλκεύει.
Φυσικά «αντεπαναστατικά γεγονότα» για τους αντικομμουνιστές αυτούς είναι η Άνοιξη της Πράγας, η δημοκρατική δηλαδή έγερση του τσεχοσλοβάκικου λαού κατά της σοσιαλφασιστικής ρωσόδουλης κλίκας Νοβότνυ μέσα στο «Κ»Κ Τσεχοσλοβακίας και σε τελευταία ανάλυση κατά της ρώσικης κατοχής, σε συμμαχία με την σε γενικές γραμμές αντισοσιαλφασιστική, αστοδημοκρατική (αν και εγκληματικά υποχωρητική και συμβιβαστική προς το σοσιαλιμπεριαλισμό) τάση Ντούμπτσεκ μέσα στο ρεβιζιονιστικό κυβερνητικό «κομμουνιστικό» κόμμα.
Ο κομμουνισμός όταν είναι εξουσία δεν του αρέσουν οι αντεπαναστάσεις αλλά ούτε και η δημοκρατικές διαδικασίες.
http://kokkinometerizi.blogspot.gr/2012/08/blog-post_21.html
same rules apply |
|
|
|
Savvas
Master Forum-Runner
Greece
4318 Δημοσιεύσεις |
|
|
Poexania
Forum-Runner
186 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 17/05/2016 : 11:49:13
|
εμας δεν μας νοιαζει τι λεει ο τσιπρας ρε φιλε
ακομα δεν το εχεις καταλαβει οτι ειμαστε κκε;
το κκε λοιπον ολα αυτα τα ελεγε απο την αρχη
εδεικτικα από το τεύχος του 2009 της ΚΟΜΕΠ
http://www.komep.gr/2009-teyxos-6/to-kommoynistiko-kinhma-kai-h-allagh-sysxetismon-sth-latinikh-amerikh
" Η ΛΑΤΙΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Οι εξελίξεις που σημειώθηκαν τη δεκαετία του 1990 και η όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων επέδρασαν και σε ανακατατάξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα και στην ανάδειξη δυνάμεων έξω από τους μέχρι τότε συνασπισμούς αστικών κομμάτων που εναλλάσσονταν στην κυβέρνηση.
Καμιά πολιτική δύναμη δεν μπορεί να κριθεί μόνο από τις διακηρύξεις της ούτε από το τι γνώμη έχει για τον εαυτό της ούτε μόνο από το ποιες κοινωνικές δυνάμεις την ακολουθούν, αλλά πρώτα απ’ όλα από την πράξη της, ποια γενικά συμφέροντα εξυπηρετεί. Είναι σίγουρο ότι για τη διαμόρφωση μιας τέτοιου είδους ολοκληρωμένης εκτίμησης για κάθε χώρα της Λατινικής Αμερικής χρειάζονται στοιχεία που δεν έχουμε στη διάθεσή μας. Δε θα ήταν όμως παρακινδυνευμένο να εντάξουμε στη σοσιαλδημοκρατία αυτές τις δυνάμεις που αναδείχτηκαν σε κυβερνήσεις. Είναι φυσικό η λατινοαμερικάνικη σοσιαλδημοκρατία να παρουσιάζει διαφορές σε σχέση με την κλασική ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Το γεγονός αυτό επίσης δεν είναι πρωτόγνωρο, αν θυμηθούμε ότι οι σοσιαλιστές του ευρωπαϊκού Νότου (Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία) τη δεκαετία του 1970 και 1980 διαφοροποιούνταν σε σχέση με τη γερμανική και σκανδιναβική σοσιαλδημοκρατία, αφού απευθύνονταν σε χώρες με διαφορετικές κοινωνικοοικονομικές και πολιτικές συνθήκες, π.χ. χώρες που μόλις είχαν βγει από δικτατορίες, δεν είχαν ακόμα ενταχθεί οργανικά στην ΕΟΚ κλπ.
Η σύγχρονη λατινοαμερικάνικη σοσιαλδημοκρατία είναι ένα ιδιόμορφο σύνολο δυνάμεων που περιλαμβάνουν τμήματα παραδοσιακών «ποπουλιστικών» δυνάμεων (π.χ. περονιστές), εθνικιστές, κλασικές δυνάμεις που προέρχονται από τη σοσιαλδημοκρατία, σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Λατινικής Αμερικής που όμως δε συμμετείχαν στη Σοσιαλιστική Διεθνή (π.χ. το Βραζιλιάνικο Κόμμα των Εργατών του Λούλα), καθώς και πρώην αντάρτικα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα, ορισμένα από τα οποία είχαν και μαρξιστικό προσανατολισμό (όπως οι Σαντινίστας στη Νικαράγουα, το Μέτωπο Φαραμπούτο Μαρτί στο Σαλβαδόρ, οι Τουπαμάρος στην Ουρουγουάη) κ.ά. Η συνθηματολογία της διαμορφώνεται με βάση την ύπαρξη εκτεταμένων αγροτικών και μικροαστικών στρωμάτων σε αυτές τις χώρες και τις ευρύτερες λαϊκές διαθέσεις εναντίωσης με τις ΗΠΑ.
Η αντιιμπεριαλιστική συνθηματολογία δεν είναι τεκμήριο μιας συνεπούς αντιιμπεριαλιστικής γραμμής. Στην πραγματικότητα στις χώρες της Λ. Αμερικής (όπως και σε άλλες) υπάρχουν δύο «αντιιμπεριαλισμοί». Ο ένας είναι αστικός και εκφράζει τις τμήματα της αστικής τάξης αυτών των χωρών που επιδιώκουν να αναβαθμίσουν τη θέση τους εσωτερικά και στις σχέσεις τους στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, με αιτήματα επαναδιαπραγμάτευσης των πολιτικών και οικονομικών σχέσεων τους κυρίως με το ΔΝΤ και τις ΗΠΑ που έχει ηγεμονικό ρόλο σε αυτό. Ο άλλος, ο συνεπής αντιιμπεριαλισμός, εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, αντιτίθεται στον ιμπεριαλισμό ως μονοπωλιακό καπιταλισμό και σε αυτό το πλαίσιο αντιπαλεύει και τις ανισότιμες σχέσεις σε διεθνές επίπεδο. Η πρώτη, η αστική αντίληψη για την πάλη ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, ουσιαστικά βασίζεται στην ερμηνεία του ιμπεριαλισμού ως σχέσης υποτέλειας και περιστολής εθνικών και κυριαρχικών δικαιωμάτων. Στο βαθμό που αυτή η άποψη επιδρά και στο ΚΚ καλλιεργούνται επικίνδυνες συγχύσεις.
Εχει ενδιαφέρον η παρακάτω παρατήρηση: «Αυτό που είναι σαφές ειδικά στη Λατινική Αμερική, είναι ότι οι κυβερνήσεις και οι διανοούμενοι μιλούν για τη βιωσιμότητα και την υπόσχεση της σοσιαλδημοκρατίας - μολονότι ο όρος αυτός μπορεί να μη χρησιμοποιείται. Στη Λατινική Αμερική οι εκλογές μετά το 2000 έφεραν τη δημοκρατική ή σχεδόν δημοκρατική αριστερά στην εξουσία σε χώρες που αντιστοιχούν στα τρία τέταρτα του πληθυσμού της περιοχής: Βραζιλία, Αργεντινή, Ουρουγουάη, Βενεζουέλα, Ισημερινός, Νικαράγουα, Βολιβία και Χιλή. Οι κυβερνήσεις, τουλάχιστον στη Βραζιλία, την Αργεντινή, την Ουρουγουάη, και τη Χιλή, όπως και στην Κόστα Ρίκα, υιοθέτησαν μια σοσιαλδημοκρατική οδό.
Το γνωστό απόφθεγμα ότι η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση υποσκάπτει τις σοσιαλδημοκρατίες, ιδίως στις εξαρτόμενες χώρες του παγκόσμιου Νότου, είναι λανθασμένο. […] Δεν είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί ένα υψηλό επίπεδο κοινωνικής συνοχής προκειμένου να θεσπιστούν οι σοσιαλδημοκρατικές διευθετήσεις…»12.
Το παραπάνω απόσπασμα αναδεικνύει το γεγονός ότι η δυνατότητα της σοσιαλδημοκρατίας να αποτελεί εναλλακτική πολιτική επιλογή για τη διαχείριση του συστήματος δεν περιορίζεται μόνο σε χώρες όπου υπάρχει παραδοσιακή και ισχυρή εργατική αριστοκρατία και ανάλογο συνδικαλιστικό κίνημα που εκφράζει τα συμφέροντα της, δηλαδή αντικειμενικά ισχυρή κοινωνική βάση. Δεν πρέπει βεβαίως να υποτιμήσουμε την ύπαρξη τμημάτων εργατικής αριστοκρατίας σε ορισμένες χώρες της Λ. Αμερικής (π.χ. τμήματα εργαζομένων στην πετρελαϊκή εταιρεία της Βενεζουέλας PDVSA), τα πιο παραδοσιακά τμήματα της οποίας είχαν διαμορφώσει δεσμούς με παλιότερα αστικά πολιτικά κόμματα, όπως επίσης δεν πρέπει να υποτιμηθεί και η διαμόρφωση νέων τμημάτων εργατικής αριστοκρατίας. Σε μεγάλο βαθμό η σοσιαλδημοκρατία της Λ. Αμερικής στηρίζεται σε μισοπρολεταριακές, αγροτικές και μικροαστικές μάζες, οι οποίες υιοθετούν τον αστικό αντιιμπεριαλισμό.
Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί το αστικό -με τις ιδιαιτερότητές του- περιεχόμενο των πολιτικών αυτών των κυβερνήσεων. Οι εθνικοποιήσεις, τα προγράμματα άμβλυνσης της οξυμένης φτώχειας, που στις περισσότερες περιπτώσεις γίνονται μέσω θεσμών που θυμίζουν «κοινωνία των πολιτών», οι αστικοί εκσυγχρονισμοί, η επαναδιαπραγμάτευση των διεθνών σχέσεων σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο είναι στοιχεία που έχουν συναντηθεί ιστορικά σε διάφορες εκδοχές της αστικής διαχείρισης. Η διαμόρφωση συμμαχιών της αστικής τάξης με τη μεγάλη αγροτική φτωχολογιά και τα φτωχά μεσαία και μισοπρολεταριακά στρώματα είναι ένα βασικό στοιχείο αυτών των πολιτικών διαχείρισης.
ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ «ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ»
Σήμερα ένα βασικό στοιχείο της κρίσης του κομμουνιστικού κινήματος σήμερα είναι ότι επικρατεί σε μεγάλο βαθμό η θέση περί «εθνικών ιδιαιτεροτήτων» για τη σοσιαλιστική επανάσταση και σοσιαλιστική οικοδόμηση. Βεβαίως η σοσιαλιστική οικοδόμηση σε συνθήκες που υπάρχουν σημαντικές καθυστερήσεις στην καπιταλιστική ανάπτυξη θα έρθει αντιμέτωπη με μεγαλύτερες δυσκολίες, με πιο σύνθετα καθήκοντα, θα απαιτηθούν μεταβατικά μέτρα, θα χρειαστεί σκληρή πάλη με τις επιβιώσεις της παλιάς κοινωνίας. Η αξιοποίηση της πείρας από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση του 20ού αιώνα και ο εμπλουτισμός με αυτή της θεωρίας για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση μπορεί να συμβάλει στην ωριμότητα και ετοιμότητα του υποκειμενικού παράγοντα και πρώτα απ’ όλα της πρωτοπορίας του, του ΚΚ, σε αυτό το καθήκον.
Οι δυσκολίες στην πολιτική συμμαχιών ΚΚ περιπλέκονται κι εξαιτίας του γεγονότος ότι κυβερνητικές πολιτικές δυνάμεις, όπως στη Βενεζουέλας και στη Βολιβία, ισχυρίζονται ότι δρομολογούν το «σοσιαλισμό του 21ου αιώνα», σε αντιπαράθεση μάλιστα με το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε τον 20ό αιώνα στην ΕΣΣΔ και σε άλλες χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Ο «σοσιαλισμός του 21ου αιώνα», σύμφωνα με τις απόψεις δύο ηγετικών στελεχών του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας (PSUV) Αλί Ροδρίγες Αράκε και Αλμπέρτο Μουγέρ Ρόχας, στηρίζεται στην αναδιανομή του πλούτου από το κράτος, δεν απαγορεύει την ίδρυση και δράση του ιδιωτικού κεφαλαίου, αφού «είναι μια διαδικασία που δεν περιορίζει τις οικονομικές ελευθερίες καθώς θεωρεί ότι ο ανταγωνισμός είναι δημοκρατικός υπό τον όρο να είναι σαφής και να μην οδηγεί στη δημιουργία ολιγοπωλίων ή μονοπωλίων», «δεν πέφτει στο λάθος να θεωρεί ότι μπορεί να επιβληθεί μέσω της δικτατορίας του προλεταριάτου», έχει ως σκοπό «τη διεύρυνση του δημόσιου χώρου», «ανάπτυξη του παραγωγικού μηχανισμού στο πλαίσιο μιας βιώσιμης οικονομίας μέσω της δημιουργίας νέων -δημόσιων, κοινοτικών και ιδιωτικών- επιχειρήσεων και την ενίσχυση των ήδη υπαρχουσών».13
Πρόκειται για τις κλασικές και δοκιμασμένες θέσεις της σοσιαλδημοκρατίας. οι οποίες όμως υιοθετούνται από οπορτουνιστικές δυνάμεις που ασκούν ανάλογη πίεση στη γραμμή κομμουνιστικών κομμάτων. Τέτοιες θεωρίες υιοθετούνται και από οπορτουνιστικές δυνάμεις στην Ελλάδα.
Στο ερώτημα «αν η διεύθυνση των αστικών θεσμών ιδίως της διακυβέρνησης του κράτους» είναι μέσο «για το ριζοσπαστικό μετασχηματισμό του σε σοσιαλιστική κατεύθυνση» απαντούν ότι «…υπάρχουν περιπτώσεις κινηματικών διαδικασιών που κατέκτησαν και την κυβέρνηση, όπως η περίπτωση Μοράλες στη Βολιβία, το “φαινόμενο” Τσάβες στη Βενεζουέλα…». Τέλος καταλήγουν στο εξής συμπέρασμα: «…η επαναστατική στρατηγική σοσιαλιστικού μετασχηματισμού δεν μπορεί παρά να ταυτίζεται με το ριζοσπαστικό μετασχηματισμό του κράτους και της αγοράς στην κατεύθυνση κατάργησής τους (απονέκρωση: Λένιν) και ότι αυτή η διαδικασία δεν αρχίζει “μετά την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη”: (Μπορεί να) διεξάγεται ακόμα μέσα στο καθεστώς τυπικής καπιταλιστικής κυριαρχίας, με τον περιορισμό του χώρου της αγοράς, τη διεκδίκηση “δημόσιου χώρου” και “δωρεάν υπηρεσιών” και προπαντός με την προώθηση μορφών κοινωνικού και εργατικού ελέγχου και άμεσης δημοκρατίας σε λειτουργίες του κράτους και της οικονομίας».14
Από αυτή τη διαδικασία δεν πρόκειται ούτε να καταργηθεί ούτε να αμβλυνθεί η εκμετάλλευση του κεφαλαίου. Επομένως παραμένει αναγκαία η αυτοτελής οργάνωση και η ιδεολογική και πολιτική δράσης των ΚΚ για τη συγκέντρωση δυνάμεων στην προοπτική σύγκρουσης και ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας και εκμετάλλευσης.
Είναι σίγουρο ότι ακόμα και στην προβαλλόμενη ως πιο ριζοσπαστική εκδοχή των λεγόμενων «αριστερών κυβερνήσεων» της Λατινικής Αμερικής, όπως αυτή της Βενεζουέλας, δε συντελείται μια μεταρρυθμιστική προσέγγιση του σοσιαλισμού. Αλλωστε δεν υπάρχει συμφωνία ανάμεσα στις δυνάμεις που υποστηρίζουν την κυβέρνηση Τσάβεζ για το περιεχόμενο της έννοιας σοσιαλισμός, όπως επισήμανε και ο ΓΓ του ΚΚ Βενεζουέλας Οσκαρ Φιγκέρα: «Για άλλους σοσιαλισμός μπορεί να θεωρηθεί η προσφορά πρωινού στους μαθητές, τα προγράμματα. Αλλά, σοσιαλισμός σημαίνει βαθιά αλλαγή της συνείδησης, διαρκής συμμετοχή, βαθιά αλλαγή στις σχέσεις παραγωγής»15. Τα μέτρα που παίρνονται δε θίγουν τη βάση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής ούτε βεβαίως τον αστικό χαρακτήρα της εξουσίας.
Ορισμένα μέτρα, όπως η δημιουργία κοινοτικών συμβουλίων, λαϊκών συνελεύσεων της γειτονιάς, συστήματος «αυτοδιοίκησης», είναι θεσμοί οι οποίοι εντάσσονται στον εκσυγχρονισμό του αστικού κράτους, όπως άλλωστε έχει συμβεί σε μια σειρά χώρες της Ευρώπης εδώ και δεκαετίες, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα και μια πιο διευρυμένη ενσωμάτωση των εργαζομένων.
Είναι βασική προϋπόθεση για το σοσιαλισμό η επαναστατική εγκαθίδρυση της εξουσίας της εργατικής τάξης που είναι ο φορέας των νέων σχέσεων παραγωγής, για να μπορέσει να προχωρήσει στην οικοδόμηση αυτών των σχέσεων, καθοδηγώντας σε αυτή τη διαδικασία όλη τη μάζα του πληθυσμού16. Είναι προϋπόθεση η διάλυση όλου του παλιού κρατικού μηχανισμού και διαμόρφωση νέων θεσμών της εργατικής εξουσίας.
Τα μέσα παραγωγής γίνονται κοινωνική ιδιοκτησία περνώντας όχι στον έλεγχο του κράτους γενικά, αλλά του εργατικού επαναστατικού κράτους. Ταυτόχρονα διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για τη συνένωση της μικρής εμπορευματικής παραγωγής σε συνεταιρισμούς με στόχο τη μετατροπή της σε άμεσα κοινωνική. Σοσιαλισμός σημαίνει κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, δηλαδή συνειδητός προσδιορισμός στόχων, πλάνων, κινήτρων για την παραπέρα ανάπτυξη των κομμουνιστικών σχέσεων παραγωγής, για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων με στόχο το πέρασμα στην ολοκληρωμένη κομμουνιστική κοινωνία κλπ. "
|
Edited by - Poexania on 17/05/2016 11:49:48 |
|
|
|
Savvas
Master Forum-Runner
Greece
4318 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 17/05/2016 : 11:50:07
|
quote:
Originally posted by Savvas
quote:
Originally posted by sakis1971
Ένα τρανό παράδειγμα για το πως οι κομμουνιστές είναι υπέρμαχοι της αυτοδιάθεσης των λαών είναι η άνοιξη της Πράγας και η εισβολή των σοβιετικών αρμάτων.
"Εξ ου και οι «φιλειρηνικές» επεμβάσεις των τεθωρακισμένων της ΕΣΣΔ σε γειτονικές της χώρες, οι Κουβανοί και άλλοι μισθοφόροι της στην Αφρική, τα πραξικοπήματα για την επιβολή κρατικοφασιστικών καθεστώτων στον Τρίτο Κόσμο, σύμφωνα με την ηγεσία του ψευτοΚΚΕ, εφ’ όσον «αντικειμενικά» στρέφονταν κατά του δυτικού ιμπεριαλισμού, είναι νομιμοποιημένες και δίκαιες…"
Σ΄ αυτό το πλαίσιο λοιπόν ο σφετερισμένος και πρακτόρικος από τα 1956 «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει ανά καιρούς άρθρα για τις «ηρωικές» και «σωτήριες» για τους λαούς επεμβάσεις του σοσιαλιμπεριαλισμού στις χώρες που πατούσε με τη μπότα του και στις οποίες το δημοκρατικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα ενάντιά του έγραψε λαμπρές σελίδες αντιιμπεριαλιστικής, δημοκρατικής και αντιφασιστικής ιστορίας.
Έτσι, η φασιστοφυλλάδα του Περισσού δημοσιεύει ενίοτε στις «ιστορικές» της σελίδες διάφορα κατάπτυστα άρθρα για τη ρώσικη εισβολή στην Τσεχοσλοβακία, με πλέον πρόσφατο εκείνο του Σεπτέμβρη του 2011 με τίτλο «Η αντεπανάσταση στην Τσεχοσλοβακία στα 1968». Το αντίστοιχο του 2010 το υπόγραφε κάποιος Σ.Λ., που προφανώς ντρεπόταν να γράψει ολογράφως το όνομα του κάτω από τις αδιαντροπιές που χαλκεύει.
Φυσικά «αντεπαναστατικά γεγονότα» για τους αντικομμουνιστές αυτούς είναι η Άνοιξη της Πράγας, η δημοκρατική δηλαδή έγερση του τσεχοσλοβάκικου λαού κατά της σοσιαλφασιστικής ρωσόδουλης κλίκας Νοβότνυ μέσα στο «Κ»Κ Τσεχοσλοβακίας και σε τελευταία ανάλυση κατά της ρώσικης κατοχής, σε συμμαχία με την σε γενικές γραμμές αντισοσιαλφασιστική, αστοδημοκρατική (αν και εγκληματικά υποχωρητική και συμβιβαστική προς το σοσιαλιμπεριαλισμό) τάση Ντούμπτσεκ μέσα στο ρεβιζιονιστικό κυβερνητικό «κομμουνιστικό» κόμμα.
Ο κομμουνισμός όταν είναι εξουσία δεν του αρέσουν οι αντεπαναστάσεις αλλά ούτε και η δημοκρατικές διαδικασίες.
http://kokkinometerizi.blogspot.gr/2012/08/blog-post_21.html
same rules apply
Σάκη γνωρίζεις τα γεγονότα ή αναμασάς την προπαγάνδα των Μαοικων?
Δηλαδή είσαι υπερ της Κίνας του Μαο?
Για δες τι λεει εδώ ενας που ηταν υπερ της Ανοιξης της Πραγας τωρα που
εφαγε τα σκατα του καπιταλισμου.
http://www.toperiodiko.gr/%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%8D%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C-%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF/
|
Edited by - Savvas on 17/05/2016 11:51:58 |
|
|
|
sakis1971
Senior Forum-Runner
499 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 17/05/2016 : 11:59:04
|
Γνωρίζω ότι άρματα σοβιετικών εισέβαλαν σε άλλη χώρα,αυτό μου αρκεί.
same rules apply |
|
|
|
Savvas
Master Forum-Runner
Greece
4318 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 17/05/2016 : 11:59:58
|
quote:
Originally posted by sakis1971
Ένα τρανό παράδειγμα για το πως οι κομμουνιστές είναι υπέρμαχοι της αυτοδιάθεσης των λαών είναι η άνοιξη της Πράγας και η εισβολή των σοβιετικών αρμάτων.
"Εξ ου και οι «φιλειρηνικές» επεμβάσεις των τεθωρακισμένων της ΕΣΣΔ σε γειτονικές της χώρες, οι Κουβανοί και άλλοι μισθοφόροι της στην Αφρική, τα πραξικοπήματα για την επιβολή κρατικοφασιστικών καθεστώτων στον Τρίτο Κόσμο, σύμφωνα με την ηγεσία του ψευτοΚΚΕ, εφ’ όσον «αντικειμενικά» στρέφονταν κατά του δυτικού ιμπεριαλισμού, είναι νομιμοποιημένες και δίκαιες…"
Σ΄ αυτό το πλαίσιο λοιπόν ο σφετερισμένος και πρακτόρικος από τα 1956 «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει ανά καιρούς άρθρα για τις «ηρωικές» και «σωτήριες» για τους λαούς επεμβάσεις του σοσιαλιμπεριαλισμού στις χώρες που πατούσε με τη μπότα του και στις οποίες το δημοκρατικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα ενάντιά του έγραψε λαμπρές σελίδες αντιιμπεριαλιστικής, δημοκρατικής και αντιφασιστικής ιστορίας.
Έτσι, η φασιστοφυλλάδα του Περισσού δημοσιεύει ενίοτε στις «ιστορικές» της σελίδες διάφορα κατάπτυστα άρθρα για τη ρώσικη εισβολή στην Τσεχοσλοβακία, με πλέον πρόσφατο εκείνο του Σεπτέμβρη του 2011 με τίτλο «Η αντεπανάσταση στην Τσεχοσλοβακία στα 1968». Το αντίστοιχο του 2010 το υπόγραφε κάποιος Σ.Λ., που προφανώς ντρεπόταν να γράψει ολογράφως το όνομα του κάτω από τις αδιαντροπιές που χαλκεύει.
Φυσικά «αντεπαναστατικά γεγονότα» για τους αντικομμουνιστές αυτούς είναι η Άνοιξη της Πράγας, η δημοκρατική δηλαδή έγερση του τσεχοσλοβάκικου λαού κατά της σοσιαλφασιστικής ρωσόδουλης κλίκας Νοβότνυ μέσα στο «Κ»Κ Τσεχοσλοβακίας και σε τελευταία ανάλυση κατά της ρώσικης κατοχής, σε συμμαχία με την σε γενικές γραμμές αντισοσιαλφασιστική, αστοδημοκρατική (αν και εγκληματικά υποχωρητική και συμβιβαστική προς το σοσιαλιμπεριαλισμό) τάση Ντούμπτσεκ μέσα στο ρεβιζιονιστικό κυβερνητικό «κομμουνιστικό» κόμμα.
Ο κομμουνισμός όταν είναι εξουσία δεν του αρέσουν οι αντεπαναστάσεις αλλά ούτε και η δημοκρατικές διαδικασίες.
http://kokkinometerizi.blogspot.gr/2012/08/blog-post_21.html
same rules apply
Και επειδη βαριεμαι να απανταω σε ιδεαλιστικες αρλουμπες, διαβασε πρωτα να έχεις πρώτα άποψη και μετα ασκησε κριτική.
Το να κάνεις κριτική σε κάτι που δεν γνωρίζεις, κάνοντας στείρα προπαγάνδα, βαζοντας αποσπασματικα καποια πραγματα που ουτε καν τα καταλαβαινεις, δεν εχει κανενα νοημα για την συζητηση.
http://www.komep.gr/2007-teyxos-6/merika-zhthmata-gia-to-sosialistiko-epoikodomhma-sthn-empeiria-ths-essd |
|
|
|
Θέμα |
|
|
|
Πολιτικό καφενείο
