| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
tzatzikis90
Elite Forum-Runner
Greece
1555 Δημοσιεύσεις |
 Δημοσιεύθηκε - 08/04/2016 : 23:35:30
|
Άσε μη μου κάνουν πρόταση για βασικό μοντέλο σε οίκο μόδας και με χάσετε μετά😛
Τάσος
know your limits. then destroy them. |
 |
|
|
Aroulio
Elite Forum-Runner
1580 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 10/04/2016 : 04:11:30
|
Δε σκόπευα να γράψω πάλι ραψωδία, αλλά μέσα στο runner's high που βρίσκομαι και κατόπιν πιέσεων από τον εκδότη μου το χέρι έγραφε μόνο του...
11ος Μαραθώνιος Μέγας Αλέξανδρος 2016 - Η Θεσσαλονίκη έπεσε!
Αρχές Απριλίου 2016, ολοκληρώνοντας μια προετοιμασία 17 εβδομάδων με 1000 χιλιόμετρα ακριβώς (59km/εβδομάδα), μπορώ εκ των υστέρων να πω, ότι κατάφερα να κάνω την τρέλα μου, και μάλιστα με το παραπάνω. Συνδύασα τους αγώνες στην Ψάθα και στα Τρίκαλα, με το μαραθώνιο Θεσσαλονίκης. Πολύ σύντομο διάστημα οι έξι εβδομάδες για όλα αυτά και δρομικά εντελώς ανορθολογικό. Όχι μόνο λόγω της σωματικής καταπόνησης, αλλά κυρίως επειδή το πρόωρο φορμάρισμα με στόχο την Ψάθα και με κορύφωση στις αρχές Φλεβάρη, αναστάτωσε τελείως το υπόλοιπο πρόγραμμα προετοιμασίας. Επιπλέον, μετά τις μεγάλες –για τα δικά μου δεδομένα- επιδόσεις και τα ρεκόρ μου στους δύο πρώτους αγώνες, (5.17’ από 5.59’ στα 50km και 1.49’ από 1.58’ στον ημιμαραθώνιο) αισθανόμουν πλήρης από άποψη επίτευξης στόχων.
Καθώς όμως η 4ήμερη απόδρασή στη Θεσσαλονίκη, είχε ήδη οργανωθεί πλήρως από τη σύζυγο, θα απολάμβανα την εκδρομή μας, και μετά βλέποντας και κάνοντας με τον αγώνα. Παρασκευή πρωί λοιπόν, ταξίδι με το τραίνο και άφιξη το μεσημέρι στην αρκετά ομιχλώδη Θεσσαλονίκη. Χαρά εγώ για την απουσία ήλιου! Ταχτοποίηση στην ξενοδοχειάρα μας, πάνω στην παραλία και πολύ κοντά στο Λευκό Πύργο. Βόλτα στη σχετικά φτωχική έκθεση για παραλαβή των πραγμάτων μου και των απαραίτητων αναμνηστικών. Κατώτερα των προσδοκιών με την επίσημη μπλούζα του αγώνα να είναι φοβερά στενή και να θυμίζει περισσότερο το χορηγό, ενώ και το ενισχυμένο πακέτο με το αδιάβροχο και τη μπαντάνα, ήταν παντελώς αδιάφορο. Επιστροφή στο ξενοδοχείο και ακολούθησε η τελευταία χαλαρή μισάωρη προπόνηση, στην παραλία για να ζωντανέψει λίγο το κορμί. Βραδινή έξοδος για μακαρόνια και μετά ξεκούραση. Σάββατο, μετρημένο πρωινό, βόλτα στα κοντινά αξιοθέατα της πόλης –το Bershka και το Zara δηλαδή- και μετά μεσημεριανός ύπνος. Ετοιμασία των ρούχων του αγώνα και συγκέντρωση στο pasta party. Συνάντηση με παλαιότερους δρομικούς φίλους και γνωστούς (elda, trexantiris, winarg, tazi, zoro, stratus) και γνωριμία με καινούργιους (vicky, sigi, tzatzikis, elcid, spy, sotos, xipolitakos). Ανταλλαγή απόψεων περί στόχων και στρατηγικής και ανίχνευση προθέσεων για τη δημιουργία ομάδων με κοινούς χρονικούς στόχους. Ο στόχος που μου είχε σφηνωθεί στο μυαλό εδώ και τρία χρόνια, ήταν να βγάλω το μαραθώνιο με ρυθμό κάτω από 6min/km, γεγονός που αντιστοιχούσε σε τελικό χρόνο 4.12’. Το ρεκόρ μου στους πέντε προηγούμενους μαραθωνίους ήταν 4.40’ (6:38/km). Και μάλιστα έχοντας κινηθεί στους 4 από τους 5 στο εύρος 4.40-4.56, είχα αρχίσει να πιστεύω ότι για μέχρι εκεί είμαι. Βέβαια, αφενός μεν, το αντίστοιχο πέρασμα μου στο πρόσφατο 50άρι ήταν στο 4.22’ (6.12/km), αφετέρου δε, οι αναγωγές με βάση τον πρόσφατο ημί έδιναν βέλτιστο πιθανό χρόνο περί τα 3.50’-3.55’. Με βάση όλα αυτά, κι επειδή όλο αυτό τον καιρό, αισθανόμουν –και άκουγα κι από φίλους- ότι ήμουν σε πολύ καλή κατάσταση, αποφάσισα να ρισκάρω και να επιχειρήσω να πάω για το μεγάλο τζακ-ποτ και να σπάσω τις 4 ώρες. Η στρατηγική στην οποία κατέληξα, στόχευε σε συντηρητικό ξεκίνημα με τα πρώτα 3 km στο 5:55/km για ζέσταμα και μετά θα ακολουθούσα ένα σταθερό, αλλά οριακό για μένα ρυθμό μεταξύ 5:36-5:40 για όσο αντέξω, καθώς δεν είχα δουλέψει αρκετές ώρες σε τέτοιους ρυθμούς, κι η διάρκεια της αντοχής μου αποτελούσε ερωτηματικό. Επίσης, επειδή ήξερα ότι στο τέλος, δεν έχω συνήθως δύναμη για να επιταχύνω, θα επεδίωκα ένα positive split, με το πρώτο μισό σε 1.59 και το δεύτερο σε 2.01. Αν πάλι δε μου έβγαινε μέχρι τέλους το σχέδιο, θα είχα φτιάξει ένα μαξιλαράκι ασφαλείας και θα ήμουν υπερευχαριστημένος με οτιδήποτε κάτω από 4.10 - 4.12’. Αρκεί να μην έσκαγα και καιγόμουν. Από άποψη τροφοδοσίας πάλι, είχα αποφασίσει να είμαι αρκετά λιτός για να προστατευτώ από στομαχικές διαταραχές. Έτσι θα έπαιρνα δύο και ίσως τρία gel, καθόλου ισοτονικό, νερό με φειδώ, 5-6 saltstick και 2-3 κομματάκια μπανάνα.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο, παραλαβή του πρωινού που είχα προνοήσει να ζητήσω (τοστ με τυρί και κρουασανάκια βουτύρου) και προσπάθεια να κοιμηθώ. Ενώ δεν έχω άγχος, όλες οι σκέψεις –σχετικές και άσχετες- κατακλύζουν αδιάκοπα το μυαλό μου και δεν μπορώ να βυθιστώ. Τα ίδια βέβαια και χειρότερα είχα βιώσει και στους δύο προηγούμενους αγώνες, όπου ενώ δεν είχα κλείσει μάτι την παραμονή, τελικώς έσκισα. Σκέφτομαι λοιπόν κάτι φιλοσοφίες του τύπου «κάνε τον φόβο φίλο σου» και αποφασίζω να κερδίσω ότι μπορώ από αυτό το άβολο στριφογύρισμα. Η αϋπνία λοιπόν θα είναι πλέον φίλος μου… Όταν τελικά χτυπάει το ξυπνητήρι στις 5:00, δεν ξέρω αν έχω καταφέρει να κοιμηθώ 1-2 ώρες, αλλά το θεωρώ γούρι.
Ετοιμασίες, ευχές να το ευχαριστηθώ και γλυκό φιλί για καλή τύχη. Σκοτάδι ακόμα, κι ενώ περπατάω στην παραλία, υπάρχει ακόμα κίνηση στα νυχτερινά μαγαζιά. Αλί σε μας... Επιβίβαση στα πούλμαν, τελευταία αποτυχημένη προσπάθεια ξεκούρασης φορώντας ωτοασπίδες και άφιξη πριν τις 7:00 στην Πέλλα. Μου φαίνεται σα χωριό, όπου όλα κυλούσαν σε πιο χαλλλαααρούς ρυθμούς σε σχέση με την Αθήνα και την κλασσική διαδρομή. Σ’ αυτό βοηθάει ο μουντός ουρανός κι ο αρκετά λιγότερος κόσμος, περίπου 1600 δρομείς κι όλα μαζί συμβάλλουν στην αποσυμφόρηση του όποιου άγχους. Συγκέντρωση, κοντά στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπου ακούγονταν η τέλεια υποβλητική μουσική για την περίσταση. Το επικό Alexander the Great του Σπανουδάκη και το ταξιδιάρικο Byzantine Meditation των επίσης δικών μας Antaeus. Οδηγίες από τα μεγάφωνα, ετοιμασίες, κόσμος στις τουαλέτες, ζέσταμα και ζύγισμα των καιρικών συνθηκών. Ο ουρανός είναι τελείως συννεφιασμένος όπως πιθανολογούσαν οι προβλέψεις. Ευτυχώς!! Έτσι αποφάσισα να μη φορέσω τα γυαλιά μου, αλλά να κουβαλάω το καπέλο μου. Σίγουρα βέβαια, δεν κάνει κρύο -πρέπει να είμαστε στους 12-14 βαθμούς- καθώς η απολαυστική για μένα δροσιά των δύο προηγούμενων ημερών έχει καλμάρει, ενώ είναι έντονη κι η υψηλή υγρασία στην ατμόσφαιρα. Ανταλλαγή ευχών με φίλους, elda, zoro και Anna_Ves (που μετέπειτα έσκισε με 3.17’), τελευταίες νευρικές βόλτες στα wc, μερικές διατάσεις και στήσιμο χαλαρά στο δεύτερο μπλοκ εκκίνησης. Πανέτοιμος!
Αντίστροφη μέτρηση κι ενιαία εκκίνηση στις 08:00 για όλους μας, με λίγο μποτιλιάρισμα στην αρχή, καθώς ο δρόμος της αφετηρίας είναι στενός μέχρι να βγούμε στον κεντρικό δρόμο Έδεσσας-Θεσσαλονίκης. Μέσα στο πρώτο πεντάλεπτο αισθάνομαι πάλι μια ψιλοενόχληση για πότισμα. Είναι δυνατόν σκέφτομαι. Από τώρα? Μαθημένος όμως από τα λάθη του παρελθόντος είμαι αποφασισμένος να μη σταματήσω αν δεν κοντεύω να εκραγώ. Πάω χαλαρά, στα τρία πρώτα km, αλλά πιο γρήγορα από το σχεδιασμό μου, περίπου στο 5:45 καθώς σ’ αυτό βοήθησε η αρκετά κατηφορική κλίση. Βέβαια, παρά τη συννεφιά η υγρασία ήταν αισθητή και είχε ως αποτέλεσμα να τρέχει ο ιδρώτας μου από την αρχή. Άσχημο σημάδι. Από την άλλη πλευρά όμως, η διαδρομή ανάμεσα σε καταπράσινες αγροτικές εκτάσεις με αποζημίωνε, αφού ήταν χαλαρωτική κι ευχάριστη αλλαγή σε σχέση με το γκρίζο αστικό περιβάλλον. Σταδιακά και με συχνές ματιές στο ρολόι, έπιασα το σταθερό ρυθμό που ήθελα και λίγο ταχύτερα, δηλαδή ελάχιστα κάτω απ’ το 5:35. Στο 8ο km περάσαμε από την πόλη της Χαλκηδόνας, όπου δεν κατάλαβα καν την πρώτη ανηφόρα της διαδρομής και έτσι βγήκε άνετα το 1ο 10άρι σε 56:16 (@ 5:38).
Πλησιάζοντας τον Αξιό ποταμό, στο 12,5 πήρα το 1ο μου gel και συνέχισα σταθερά χωρίς κούραση. Κάπου προς τη μέση της διαδρομής κι απρόσμενα αργά για τον αγώνα, με έφτασε η παρέα των sigi, elda με λαγό τον trexantiri. Ανταλλάξαμε ευχές και σχετικά γρήγορα ξεμάκρυναν στα 50-100 μέτρα, περιέργως όμως όχι παραπάνω, βάζοντάς μου ιδέες. Λίγα λεπτά αργότερα πέτυχα το Μανώλη που έκανε το pit-stop του και τον ρώτησα για το ρυθμό τους μήπως επιβιβαζόμουν κι εγώ στο τραίνο τους. Το 5:25/km που μου είπε, μου φάνηκε αρκετά επιθετικό σε σχέση με τα σχέδιά μου κι έτσι αποφάσισα να μην πάρω μεγαλύτερο ρίσκο και σκάσω. Τελικώς το 2ο 10άρι έγινε σε 55:50 (@ 5:35), και το 20άρι σε 1.52 (@ 5:37).
Ιδανικά πέρασα στον τάπητα του ημιμαραθωνίου by the book σε 1:58:52 (@ 5:38), που αποτελούσε ένα από τους 3-4 καλύτερους χρόνους που έχω κάνει σ’ αυτή την απόσταση. Όλα αυτά φυσικά ανέβαζαν την ψυχολογία και με έκαναν να εξακολουθώ να πιστεύω στο θαύμα. Παράλληλα καταλάβαινα ότι όσο συνέχιζα έτσι, τόσο πιο πιθανό ήταν το κλείδωμα του πιο χαλαρού στόχου. Κάπου εκεί διαπίστωσα ότι μου είχε πέσει το ένα από τα τρία gel άρα αναγκαστικά θα την έβγαζα με δύο. Ευτυχώς, λίγο πιο κάτω, μοίραζαν gel από τη διοργάνωση κι έτσι πήρα ένα μήπως μου χρειαστεί. Συνάντησα επίσης την Άννα, που τράβαγε φωτογραφίες στο 22ο km και οι φωνές και το χαμόγελο της με ανέβασαν παραπάνω. Στον ίδιο λοιπόν ρυθμό έφτασα και στο 25ο km όπου ευτυχώς πήρα το 2ο gel, καθώς εκεί πετύχαμε ταυτόχρονα, την παρατεταμένη ανηφόρα της Σιδενόρ, λίγο ήλιο και κυρίως δυνατό κόντρα άνεμο. Προσπαθούσα να δω κάποια σημαία για να καταλάβω την κατεύθυνση του ανέμου και να κινούμαι αναλόγως, ενώ όπου μπορούσα κρυβόμουν πίσω από άλλους δρομείς για εξοικονόμηση δυνάμεων. Με όλα αυτά ο ρυθμός έπεσε αισθητά κατά 15-20sec και σε συνδυασμό με την κούραση άρχισα να ανησυχώ πολύ καθώς είχα άλλα 17 ακόμα χιλιόμετρα μπροστά μου. Κάπως έτσι πέρασα το 30άρι σε 2.49 (@ 5:39), μακράν το καλύτερό μου, με το 3ο 10άρι στο 5:43 κι ενώ ο ρυθμός του 5ου 5αριού έπεσε στο 5:51.
Μετά τελείωσε η ανηφόρα, ή έδρασε το gel κι η coca-cola στο 30ο και άρχισα να παίρνω λίγο τα πάνω μου. Στο 32ο και κάτι, έκανα τους υπολογισμούς μου και είδα ότι χρειαζόμουν να βγάλω τα τελευταία 10km σε ρυθμό 5:42 για να τα καταφέρω. Σκεφτόμουν λοιπόν ότι θα πήγαινα οριακά σε αυτό το ρυθμό κι αν επιβράδυνα λιγάκι θα μπορούσα να προσπαθήσω να το μαζέψω στο τέλος. Η σκέψη να πάρω το τρίτο gel δεν πέρασε καν από το μυαλό που ήδη υπολειτουργούσε, ενώ για κάποιο ανεξήγητο λόγο, δεν είχα φάει μπανάνα πουθενά.. Ακολουθώντας αυτό το ρυθμό έβγαλα το 7ο 5άρι στο 5:43.
Μέχρι και το 36ο km λοιπόν, κρατιόμουν με ολοένα και μεγαλύτερη δυσκολία οριακά εντός στόχου για sub 4 (5:41). Εκεί βρήκα μπροστά μου μια αρκετά δύσκολη ανηφόρα σε γέφυρα –βουνό μου φαινόταν- στην οποία ίσως δεν έκοψα όσο θα έπρεπε και με διέλυσε τελείως. Οι τετρακέφαλοι μου άρχισαν να βράζουν, απότομα άδειασα ενεργειακά και ένιωσα πάρα πολύ εξαντλημένος. Το ρολόι έδειξε χρόνο χιλιομέτρου 6:24 ρίχνοντας την ψυχολογία στα νύχια. Για λίγη ώρα προσπάθησα να επιταχύνω, αλλά αυτό ήταν αδύνατο κι όχι μόνο συνειδητοποίησα ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση να σπάσω το 4ωρο, αλλά διάφορες αρνητικές σκέψεις έκαναν την εμφάνιση τους και φοβήθηκα μήπως τα χάσω όλα. Έκοψα λοιπόν αρκετά προκειμένου να μπορέσω να τερματίσω και συνέχισα σε ένα αργόσυρτο ρυθμό μεταξύ 6:20-6:40, ενώ αναγκάστηκα να σταματήσω για πρώτη φορά κι από μισό περίπου λεπτό στο 38ο και στο 40ο km προκειμένου να βρω ανάσες και να ανασκουμπωθώ. Νομίζω ότι χωρίς αυτό δε θα τα κατάφερνα, ενώ φοβήθηκα μήπως κάνω χρόνο χειρότερο από 4.10. Για τελευταία φορά εμφανίστηκε και το γνώριμο διαβολάκι μου εκεί, όταν σκέφτηκα να σταματήσω για το πότισμα που είχα αναβάλει, αλλά τελικά του επιβλήθηκα. Πέρασα έτσι και το 40άρι περίπου στο 3.52 (@ 5:48) με το 4ο 10άρι στο 6:10.
Κάπως έτσι έφτασα και στη Νίκης, στα γνώριμα μέρη που είχα δει στην προπόνησή μου. Η διαδρομή στην παραλία και η θέα του Λευκού Πύργου στο βάθος, ήταν αρκετές για να φέρουν μια μικρή ανάταση. Κάτω από τον ήχο της μουσικής και των χειροκροτημάτων του κόσμου, συνέχισα ανεβασμένος, αλλά με σφιγμένα δόντια, να τρέχω μηχανικά τα τελευταία δύο χλμ μετρώντας ανάποδα την απόσταση που μου είχε απομείνει. Πλησιάζοντας το τέρμα, πέτυχα και το Γιώργο με την Άννα που μας αποθανάτιζαν και έκανα τις τελευταίες μου γκριμάτσες δείχνοντας με τα δάχτυλα το νούμερο έξι, όσα και οι μαραθώνιοί μου. Παραδόξως στις φωτογραφίες αυτές φαίνομαι σχεδόν ζωντανός, σε αντίθεση με το πώς αισθανόμουν μέσα μου.
Πέρασα έτσι πανηγυρικά τη γραμμή του τερματισμού σε 4.07:37 !!!
Πολύ μεγάλη διαφορά! 33 λεπτά κάτω από το 4.40’ που είχα παλαιότερα, ενώ ομοίως, τεράστια ήταν και η διαφορά στο μέσο ρυθμό, από 6:38 σε 5:52/km. Ήμουν τόσο εξαντλημένος που δεν μπορούσα να περπατήσω τα 50 μέτρα που έπρεπε να διανύσω για να παραλάβω το μετάλλιό μου. Με κάμποσο κόπο το πήρα και το φόρεσα κι η επόμενη μου σκέψη ήταν να ρωτήσω τους διασώστες, που μπορούσα να βάλω ορό, για να συνέλθω πιο σύντομα. Τελικά έκατσα κάτω κι αφού ήπια ένα χυμό, άρχισα να συνέρχομαι σιγά-σιγά. Μετά, έψαξα και με τα πολλά βρήκα τη γυναίκα μου, η οποία είχε μπερδευτεί και είχε ακολουθήσει άλλο δρομέα που είχε τερματίσει λίγο πριν από μένα, χάνοντας έτσι τον τερματισμό μου! Τέσσερις ώρες έλειψα της είπα… και ξέχασες πως μοιάζω. Η αλήθεια πάντως, είναι ότι δεν είχε συνηθίσει να με περιμένει και τόσο νωρίς. Στην πορεία συναντήσαμε κάποιους φίλους, κι αφού είχα παραλάβει τα πράγματα μου κάτσαμε και πλακώσαμε τα τηλέφωνα ενημερώνοντας την οικογένεια. Φωτογραφίες μπροστά από το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και στάση στην τέντα όπου υπήρχε εταιρεία που χάρασσε το όνομα και το χρόνο πάνω στα μετάλλια. Αρχικά μου έγραψαν το χρόνο μου με άσχετο όνομα, μετά έγραψαν σωστά το όνομα αλλά προσέθεσαν 20 λεπτά παραπάνω –τσάμπα η κούραση μου. Ε, με την Τρίτη μου έδωσαν σωστά το πολυπόθητο μετάλλιο. Παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής προς το ξενοδοχείο, βρεθήκαμε μπροστά σε μια αντιφατική εικόνα. Ο δρόμος είχε κατακλυστεί από τους δρομείς των 5km, ενώ στη δεξιά άκρη του, πέρναγαν σποραδικά κι εμφανώς καταβεβλημένοι, κάποιοι μαραθωνοδρόμοι των πέντε περίπου ωρών –εκεί δηλαδή που ήμουν κι εγώ μέχρι χτες-προχτές. Δεν άφησα ούτε έναν χωρίς χειροκρότημα, ενώ ούρλιαζα κυριολεκτικά για να τους εμψυχώσω. Μακάρι να είχαμε πάντα περισσότερο κόσμο στο πλευρό μας....
Άφιξη στο ξενοδοχείο, χαλαρωτικό αφρόλουτρο, παραγγελία φαγητού στο δωμάτιο, ξεκούραση και σκέψεις.
Προσπαθώ να καταλάβω τι έχω κάνει. Τρίτος σερί αγώνας που απογειώνομαι. Σκέφτομαι αν μπορούσα να είχα πάει καλύτερα. Ξέρω ότι έκανα λάθη. Δε χειρίστηκα σωστά το θέμα της τροφοδοσίας και αυτό συνέβαλε στην πτώση μου στο τέλος. Επίσης, οι δυο προηγούμενοι αγώνες και η μπερδεμένη προετοιμασία, σίγουρα δεν ήταν ότι καλύτερο. Αλλά τελικώς, αφού τερμάτισα τόσο εξαντλημένος, σημαίνει ότι είχα δώσει το 100% που θα μπορούσα να δώσω τη συγκεκριμένη μέρα.
Η τροφοδοσία μου ήταν 2 gel (energy-up, πορτοκάλι), 5 saltstick, 2 ποτηράκια coca-cola και λιγότερο από 1 λίτρο νερό, ενώ η απώλεια ιδρώτα 3.3lt. Την επόμενη φορά με 3 gel πιθανώς συγκεντρωμένα σε μαλακό φλασκί και λήψη πιο συχνά, καθώς και μπανανίτσα. Α, και με δικό μου σφουγγάρι μαζί αφού σήμερα δεν υπήρχαν πουθενά σφουγγάρια.
Για τον καιρό… ούτε του παπά μη το πούμε. Δύο ώρες μετά τον τερματισμό έβγαλε ήλιο, ενώ και τη Δευτέρα η Θεσσαλονίκη είχε τρελή λιακάδα και πολλή ζέστη με πάνω από 20-22 βαθμούς. Πρέπει να τρέξαμε την τελευταία, ψιλοδροσερή και συννεφιασμένη μέρα της άνοιξης.
Βραδάκι, απολαυστική βόλτα Νίκης, Εγνατίας, Τσιμισκή, Αριστοτέλους, Λαδάδικα. Ύπνος γλυκός και βαθύς, χωρίς ίχνος άγχους και στριφογυρίσματος πλέον. Πρωινό, δικαιωματικά μετά την αυτοσυγκράτηση των προηγούμενων ημερών, μπορώ να δοκιμάσω όλο το μπουφέ. Check-out. Επίσκεψη και ανάβαση στο Λευκό Πύργο. Αναδρομή στην ιστορία της πόλης από οικονομική, κοινωνική, πολιτική, θρησκευτική και εμπορική σκοπιά. Συνέχεια στην αψίδα του Γαλέριου και μετά στην εντυπωσιακή Ροτόντα που από πέρυσι παραδόθηκε στο κοινό μετά από 100 χρόνια.
Τέλος, εφοδιασμός με τσουρέκι απ’ τον Τερκενλή και με τρίγωνα από τον Ελλενίδη κι είμαστε έτομοι για την επιστροφή μας. Η Θεσσαλονίκη ήταν υπέροχη και μας άφησε τις καλύτερες αναμνήσεις. Και πιθανότατα θα ξαναβρεθούμε εδώ.
Μια βδομάδα μετά και με μόνιμο χαμόγελο στα χείλη μου, σχέφτομαι τα επόμενα βήματα του σχεδίου....
ΥΓ είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι σε ένα αγώνα, ότι ολόκληρη η παρέα του φόρουμ, προχωρήσαμε μαζί ένα βήμα παρακάτω! |
|
|
|
sigi
Senior Forum-Runner
925 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 10/04/2016 : 08:44:50
|
Πολλά μπράβο Άρη!!!Συγχαρητήρια για την επιδοσή σου!!
Δεν είναι και λίγο πράγμα να ρίχνεις τον χρόνο σου κατά 33' λεπτά κάτω!!
Νομίζω πως το 4ωρο είναι πλέον θέμα χρόνου να το καταρίψεις για μην πω για πιο κάτω
Ωραία και η περιγραφή που μας έδωσες
Χάρηκα που τα είπαμε
Υ.γ Τελικά η φωτό μπροστά στην βιτρίνα με τα μακαρόνια σου έδωσε super ενέργεια
Τα παιδιά δίνουν χρώμα στην ζωή.. |
|
|
|
dimitrissss
Elite Forum-Runner
1524 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 10/04/2016 : 10:43:40
|
Μπράβο Άρη και συγχαρητήρια γιατί πάνω από όλα το διασκέδασες! Από ότι διαβάζω πάντως σχεδόν όλοι έχουμε μείνει ευχαριστημένοι από αυτό τον αγώνα. Total success!!
No pain, no gain! |
|
|
|
el Cid
Advanced Forum-Runner
Greece
412 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 10/04/2016 : 10:50:17
|
Συγχαρητήρια Άρη! Εύχομαι στον ΑΜΑ να κάνεις ακόμα μια υπέρβαση! Χάρηκα που σε γνώρισα και που τα είπαμε!
__________________________
"practice makes perfect" |
|
|
|
zoro
Master Forum-Runner
Greece
3934 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 10/04/2016 : 16:24:20
|
Μπράβο Άρη!
Έχω αδυναμία σε δρομείς που συνδυάζουν το τρέξιμο με βελτίωση και φαγητό καλό
3 σε 1!!!
(άλλαξες επίπεδο νομίζω) |
|
|
|
zoro
Master Forum-Runner
Greece
3934 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 10/04/2016 : 16:27:09
|
Όσοι δεν έχουν κάνει επίσκεψη στον Λευκό να το κάνουνε.
Με άνεση χρόνου για να πάτε σε όλους τους ορόφους |
|
|
|
big-blue
Senior Forum-Runner
Greece
821 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 10/04/2016 : 17:49:32
|
Aroulio όντως έχεις ανέβει επίπεδο, βάλε όμως λιγο φρένο για να μην καείς.
Τα τζελ είναι πολύ λίγα (οκ, μικρό το κακό) αλλά το 1lt νερό για 4 ώρες είναι εγκληματικό για τον εαυτό σου. Αφού μάλιστα μέτρησες κ τις απώλειές σου, θα πρέπει να το δεις αυτο.
Και πάλι μπράβο για τον αγώνα σου!
ΥΓ. Τελικά είμαι ο μόνος που βγήκε εκτος στόχου στον αγώνα;
|
|
|
|
tzatzikis90
Elite Forum-Runner
Greece
1555 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 10/04/2016 : 20:22:53
|
συγχαρητήρια για τον αγώνα σου Άρη! εις το επανιδείν!
Τάσος
know your limits. then destroy them. |
|
|
|
trexantiris
Master Forum-Runner
Greece
5735 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 10/04/2016 : 21:21:36
|
@Aroulio: Άρη με τον αγώνα σου στη Θεσσαλονίκη επισφράγισες μια συνεχώς ανοδική πορεία με εμπειρίες, επίτευξη στόχων, πείσμα και...επιδόσεις!!!
Στη τροφοδοσία όντως χρειάζεσαι ακόμα πολυυυυύ δουλειά! ;-) Και για μένα είναι η μόνη εξίσωση που σου "στέρησε" το 3:57 στη Θεσσαλονίκη και ουσιαστικά στο 2ο μισό πήγες με 30'' πιο αργό ρυθμό από ότι στο 1ο μισό (καταστροφικό positive split δηλαδή!)... Και όπως τόνισε και το "Απέραντο Γαλάζιο": αν όντως ήπιες μόνο 1lt υγρά καθόλη τη διάρκεια του αγώνα (έστω και κάτι παραπάνω μαζί με coca κλπ) τότε πάλι καλά που δε λιποθύμησες πριν τον τερματισμό (ή αμέσως μετά) :Ρ :D
Και εις άλλα σπουδαία τώρα!
Free your feet...free your senses! |
|
|
|
Aroulio
Elite Forum-Runner
1580 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 11/04/2016 : 08:49:35
|
Ευχαριστώ παιδιά για όλες τις απόψεις, τόσο τώρα, όσο και σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας.
Συγχαρητήρια επίσης σε όλους για την προσπάθειά τους ανεξαρτήτως τελικού χρόνου.
|
|
|
|
kalogeridis
Elite Forum-Runner
Greece
2099 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 11/04/2016 : 09:14:32
|
Αρχικά να συγχαρώ τον Αρη για την τριπλή επιτυχία του. Τι να πούμε τώρα...
Συγχαρητήρια αξίζουν σε όλους τους δρομείς του φόρουμ αφού ακόμα και αν δεν πιάσαμε το μέγιστο, δεν αφήσαμε ρέστα στην κούρσα. Τα δώσαμε όλα. Πήραμε ότι μας αναλογουσε από συνθήκες, διαχειρηση, προπόνηση κλπ. Δρομείς με μεγάλες αποκλίσεις στις επιδόσεις που όμως τους ενώνει το 100%. Αυτό είναι που μετράει.
Τώρα που εκατσαν ορμόνες σαν μέρος του απολογισμου μου, πιστεύω ότι το μεγαλύτερο λάθος μου ήταν που έχασα τη μεθοδικοτητα στην προσέγγιση του στόχου. Βεβιασμενες επιλογές, παρατολμες κινήσεις που παραλίγο να με αφήσουν ολοκληρωτικά εκτός στόχου. Όμως τα λάθη είναι γι αυτό το λόγο, για να μαθαίνουμε από αυτά. Ένα λάθος όμως πέραν του ρίσκο για τραυματισμό που ευτυχώς το πέρασα ξοφαλτσα, μου τραυματισε την ψυχολογία. Εξίσου κακό. Χάθηκε η πίστη και η αυτοπεποίθηση.
Επιστροφή λοιπόν από τη βάση. Από την απόλαυση στο τρέξιμο και πάμε για αλλά!
Myasics.com πασα-tempo run! |
|
|
|
Vicky
Senior Forum-Runner
494 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 11/04/2016 : 09:17:55
|
Μπράβο Άρη!!!
Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις.
quote:
Originally posted by Aroulio
Ευχαριστώ παιδιά για όλες τις απόψεις, τόσο τώρα, όσο και σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας.
Συγχαρητήρια επίσης σε όλους για την προσπάθειά τους ανεξαρτήτως τελικού χρόνου.
|
|
|
|
winarg
Elite Forum-Runner
1902 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 11/04/2016 : 14:08:47
|
Μπράβο Άρη!!! (για τον αγώνα και την περιγραφή)
Σίγουρα πρέπει να δεις το θέμα της ενέργειας γιατί είναι κρίμα να τα παίζεις τα τελευταία 4χλμ λόγω ενέργειας. |
|
|
|
sugar
Elite Forum-Runner
Greece
2249 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 13/04/2016 : 00:55:15
|
ΠΕΡΑΣΑΝ 10 ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΒΓΟΥΝΕ ΤΑ ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ....ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΝΕΠΙΣΗΜΑ ΔΙΧΩΣ ΚΑΘΑΡΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΔΙΧΩΣ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΤΙ ΝΑ ΠΕΙΣ....ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ 10 ΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟ 5 ΑΡΙ....
ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΙΛΗΣΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΑΘΛΗΤΕΣ ....ΤΟ GARMIN ΜΟΥ ΕΔΕΙΞΕ 42.340 ΜΕΤΡΑ....ΣΕ ΣΑΣ ???
"SUGAR"..TO ΑΡΓΑ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΟΤΕ!!! |
|
|
|
Θέμα |
|
|
|
11ος Μαραθώνιος "Μέγας Αλέξανδρος" 03.04.2016
