| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
trexantiris
Master Forum-Runner
Greece
5735 Δημοσιεύσεις |
 Δημοσιεύθηκε - 10/12/2018 : 15:11:49
|
quote:
Originally posted by Hermes
χαιρετώ! καλό Σ/Κ! σήμερα πρωΐ με το κρυάκι το ωραίο ανάβαση Υμηττού από Ούλωφ Πάλμε μέχρι την πύλη της μονάδας αεροπορίας και πίσω! 29χλμ
...αυτό το "ανεβοκατέβασμα" πρέπει να το (ξανα)εντάξω στο προπονητικό μου πλάνο (ξεκινάω μόνο από το πάρκιν της 4άρας). Φτιάχνει χαρακτήρα και ισχυρά πόδια!
Free your feet...free your senses! |
 |
|
|
RiffRaff
Senior Forum-Runner
Greece
826 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 10/12/2018 : 15:49:14
|
Καλημέρα και καλή βδομάδα σε όλους!
Αρχικά, να ευχαριστήσω τον Πάνο (Hermes), τον Φίλιππα (avatos) και το Μανόλη (trexantiris) που ήρθαν σε επικοινωνία μαζί μου, είτε μέσω κάποιας πλατφόρμας είτε μέσω τηλεφώνου. Με το Μανόλη, δε, λόγω των υποχρεώσεων και των δύο το όλο σκηνικό θύμιζε σκηνή από ταινία, με τον ένα πρωταγωνιστή να ανεβοκατεβαίνει με τις σκάλες και τον άλλο με το ανσανσέρ, αλλά ποτέ να μη μπορούν να συντονιστούν στον ίδιο όροφο.  Έτσι, σε κάποια φάση του έστειλα ένα λιβερογράφημα του ανθρώπου με όλη τη συμπτωματολογία, ώστε (ότ)αν καταφέρναμε επιτέλους να μιλήσουμε να μη χρειάζεται να σπαταλάει ο άνθρωπος το χρόνο του για να μου πετάει key words, αλλά η "διαδικασία" να περάσει απευθείας στο κομμάτι των συστάσεων. Και έχω έτσι και ένα έτοιμο log για να συζητήσω την Τετάρτη με τον άλλο ορθοπεδικό, μη μου ξεφύγει τίποτα από θέματα ιστορικού.
Η αλήθεια είναι πως έχω μεν μια πρώτη διάγνωση από ορθοπεδικό, η οποία λέει πως το πρόβλημα είναι στην πίσω πλευρά, στον τένοντα χάμστρινγκ (ή χάμστερ, όπως τον λέω εγώ). Από την άλλη, όπως σωστά επισήμανε και ο Μανόλης, αυτό δε δικαιολογεί τον πόνο μπροστά στην επιγονατίδα. Η ουσία είναι πως ο συγκεκριμένος ορθοπεδικός πήρε 50Ε για μια πλημμελή - θεωρώ - εξέταση, αφού (σαν να) αγνόησε αυτό που του ανέφερα περί ενοχλήσεων στην επιγονατίδα και πιάστηκε μόνο από το "μάγκωμα". Τέλος πάντων, είχα ήδη κλείσει ένα ραντεβού με το ορθοπεδικό στον Αγ. Παύλο για αυτήν την Τετάρτη, αλλά σήμερα κανονικά είχα τρίωρο μάθημα (με την επακόλουθη) ορθοστασία και έπρεπε να ξέρω αν επιτρέπεται, μιας και είμαι από αυτούς τους old school τύπους που συνεχίζουν να προτιμούν να λερώνουν τα χέρια τους γράφοντας εξισώσεις με την κιμωλία παρά το να "διαβάζουν" διαφάνειες.
Τέλος πάντων, με τα πολλά φαίνεται πως (αναμενόμενα) θα πρέπει να απέχω από τα δρομικά για ένα διάστημα, οπότε χθες πήγα για ένα demo στο κολυμβητήριο του top fitness (πάλαι ποτέ all star), το οποίο, παρότι ακριβό (2 φορές πάνω η συνδρομή μόνο για την πισίνα από ό,τι πλήρωνα για το γυμναστήριο) έχει μια σειρά από καλά, όπως το ότι βρίσκεται κοντά στη δουλειά και ότι το νερό στην πισίνα είναι as warm as it should be (πιθανολογώ γύρω στους 20 βαθμούς) και όχι κατρουλιό όπως σε άλλες περιπτώσεις.
Έφαγα, βέβαια, ένα μεγάλο deja vu, καθώς στο συγκεκριμένο γυμναστήριο/κολυμβητήριο πήγαινα τη διετία 2002-2004, όταν έμενα πίσω απτο πάλαι ποτέ μηχανουργείο του δήμου ως φοιτητής. Εκεί έκανα τα τελευταία κολυμβητικά μου session σε πισίνα το μακρινό 2004. Τότε είχα φτάσει να κάνω έως και 4,5 χιλιόμετρα, τα οποία σε 25άρα πισίνα προσομοίαζαν στη μέρα της μαρμότας. Βασικά, από τότε νομίζω πως είχα να μπω σε πισίνα.
Στο στίβο του all star, επίσης, πάλι ως φοιτητής, θυμάμαι να έχω κάνει και το μεγαλύτερο δρομικό μου session μέχρι το 2016 που έμπλεξα με τον "υπόκοσμο" των (ημι)μαραθωνοδρόμων. 54 γύροι (των 350 μέτρων) έχοντας πιάσει ρυθμό και απότομο σταμάτημα λόγω του επακόλουθου κοψίματος από τους πολλαπλούς απανωτούς κραδασμούς που δε μπόρεσε να διαχειριστεί το "σύστημα". Ευτυχώς το τότε σπίτι μου ήταν κοντά.  Τις επόμενες μέρες, βέβαια, το πέλμα του ποδιού που βρισκόταν στην εξωτερική (δεξί), δε μπορούσε να (περ)πατήσει, μετατρέποντας κάτι μηχανολογικά εργαστήρια που είχαμε εκείνη την εβδομάδα σε εφιάλτη, αλλά τι πάω τώρα και θυμάμαι...
Στα της προπόνησης, τώρα, 2 σετ των 450 μέτρων ελεύθερο σε ταχύτητες που δεν έχει νόημα να συζητάμε αφού ήταν "χωρίς πόδια", αφού η δική μου τεχνική στο ελεύθερο έχει τα πόδια να μην κινούνται πάνω-κάτω, όπως συνηθίζεται, αλλά να λυγίζουν και να τεντώνουν, κάτι που μάλλον δεν είναι και τόσο δόκιμο όταν έχεις ζήτημα στο γόνατο. Έτσι, απλά αποφάσισα να μην τα χρησιμοποιώ καθόλου, κάτι που συνδυαστικά με το γεγονός ότι στην πισίνα βουλιάζεις λίγο περισσότερο από ό,τι στη θάλασσα, επέφερε μια μίνι υπερχρήση σε χέρια-κορμό. Τα παραπάνω συμπληρώθηκαν από 300 μέτρα "πρόσθιο" μόνο χέρια/κορμός με τα πόδια σε "καθιστή" θέση και άλλα 100 μέτρα ελεύθερο χωρίς πόδια. Σήμερα ώμοι, κοιλιακοί και πλάτη (με αυτή τη σειρά) είναι πιασμένοι, παρότι τελευταίο κολύμπι δεν ήταν τόσο πίσω, κάπου στα μέσα του Οκτώβρη, γύρω στα 3 χιλιόμετρα στη θάλασσα.
Πολύ θα ήθελα, πάντως, να έχω μετρήσει σφυγμούς. Αίσθησή μου είναι πως σε κάποιες φάσεις, μιας και το σώμα πάλευε να κρατηθεί στην επιφάνεια χωρίς τα πόδια, πρέπει να ανέβηκαν αρκετά. Σκέφτομαι πώς θα ήταν στη θέση μου κάποιος που το νερό δεν αποτελεί δεύτερη φύση του και τρομάζω! 
ΥΓ. Παιδιά, ας μάθουμε να ακολουθούμε τα μηνύματα που στέλνει το σώμα μας. Εγώ, δυστυχώς, σχεδόν έχω πάθει κώφωση ως προς αυτό το κομμάτι. Το χτύπημα ήταν Παρασκευή, δεν έδωσα σημασία, ΣΚ έκανα δυο εκτεταμένες βόλτες και ασκήσεις δύναμης, Δευτέρα προπόνηση ελλειπτικό, Τρίτη προπόνηση τρέξιμο, στο τέλος κάτι που ίσως με μία βδομάδα ξεκούραση θα μπορούσε να έχει - κατά κάποιο τρόπο - περάσει, όχι μόνο εξελίχθηκε σε κάτι πιο εκτεταμένο και φυσικά επηρέασε και το (επίσης ταλαιπωρημένο, αλλά όχι χτυπημένο) αριστερό πόδι, αφού η αστάθεια της δεξιάς πλευράς μετέφερε μεγάλο μέρος της πίεσης στα αριστερά με επακόλουθο να αρχίσουν και εκεί οι ενοχλήσεις.
ΥΓ.1 Μιας και δεν έχω πλέον και πολλά προπονητικά νέα να καταγράψω, αλλά μου αρέσει η παρέα στο καθημερινό δρομικό (και όχι μόνο) μας καφενείο, ας συνεχίσω την ιστορική αναδρομή στην ανθρώπινη βλακεία. Μέχρι πριν από 2-3 χρόνια είχαμε με κάποια απτα παιδιά στη δουλειά μία ομάδα με την οποία συμμετείχαμε σε τουρνουά ποδοσφαίρου, της οποίας ατύπως ηγούμουν, καθώς εκτός από πολλαπλάσια αντοχή και ποδοσφαιρικά skill σε σχέση με τους υπόλοιπους μπουχέσες (μετριόφρων alert! ) είχα και υπερπολλαπλάσια υπομονή, αρετή ιδιαίτερα χρήσιμη σε αυτόν που είναι επιφορτισμένος με τη διαδικασία της αναζήτησης κατάλληλης ώρας/μέρας/ατόμων από την ευρύτερη δεξαμενή.
Για να μην τα πολυλογώ (εγώ παρλαπίπας, ποτέ!  ), κατά τη διάρκεια μιας κατεβασιάς τρώω ένα σπρώξιμο από πίσω με αποτέλεσμα να γυρίσει το πέλμα μου και να πέσει όλο το βάρος του σώματος μαζί με την αδράνεια εκεί πάνω. Η αλήθεια είναι πως εκείνη τη στιγμή πόνεσα αρκετά, αλλά δεν έδωσα σημασία. Συνέχισα κανονικά το παιχνίδι, μιας και δε μπορούσα αυτούς τους θλιβερούς κατά την τότε δική μου εκτίμηση τύπους που ανά πάσα ώρα και στιγμή πέφτουν κάτω σαν τα κατσίκια και βάζουν πάγο στα πόδια τους. Στο τέλος του παιχνιδιού, όταν όλοι πέσαν κάτω, κατά την προσφιλή μου τακτική πήρα τη μπάλα και έκανα καμιά δεκαριά κατεβασιές πάνω-κάτω με σπριν και σουτ. Ευτυχώς, είχα τουλάχιστον το "μυαλό" τα σουτ να είναι με το αριστερό.
Η αλήθεια είναι πως, παρότι το σημείο δεν πρήστηκε, τις 2-3 πρώτες μέρες υπήρχε έντονος πόνος, αλλά εγώ σπούτσαμ. Περπατούσα κανονικά, έκανα ποδήλατο σε ένα στατικό που είχα σπίτι (τα αγαπημένα μου session ήταν τα "τιμωρητικά", όταν γυρνούσαμε απτη μπάλα και αισθανόμουν πως δεν τα είχα δώσει όλα, ανέβαινα και έκανα μια ώρα, ακόμη και αν είχαμε γυρίσει 11 το βράδυ...), bussiness as usual... Την επόμενη Τρίτη, κανονικά τα τηλεφωνήματα για να μαζευτούμε, κανονίζεται το ματσάκι Τετάρτη, όλα κομπλέ. Με το που μπαίνουμε στο (πλαστικό) γρασίδι, πάμε να ξεκινήσουμε τα κλασικά με πασούλες, κτλ. για ζέσταμα. Εκεί, που λέτε, αντιλαμβάνομαι με το πρώτο ήπιο λάκτισμα πως με το δεξί πόδι, όχι πάσα (πόσο μάλλον σέντρα ή σουτ) δεν είμαι σε θέση να κάνω, αλλά ούτε κοντρόλ. Εκείνη τη στιγμή αποφασίζω να κάνω αυτό που θα έκανε ο οποιοσδήποτε φυσιολογικός άνθρωπος.
Ναι, καλά καταλάβατε. Απτη στιγμή που το είχα (δουλέψει) εξίσου καλά και με το αριστερό πόδι, απλά το δεξί το είχα για στήριξη και όλες οι δουλειές γίνονταν "αριστερόστροφα". Δεν πιστεύω να φαντάστηκε κανείς ότι δε θα έπαιζα το ματς! Τις επόμενες 2-3 βδομάδες αυτό το "βιολί" συνεχίστηκε, αν και κάθε βδομάδα στη φαρέτρα του δεξιού ποδιού άρχισε να προστίθεται και κάτι ακόμη, αρχικά η ικανότητα ενός κοντρόλ, στη συνέχεια μία πάσα, μία σέντρα και τέλος ένα σουτ. Με την "αίσθηση", φυσικά, να παραμένει στο σημείο, απλά χωρίς να δημιουργεί προβλήματα.
Κάποια στιγμή, με την πάροδο αρκετών ετών, αυτή η αίσθηση εξαφανίστηκε. Αλλά είναι διαχρονικά το πιο απτό παράδειγμα αυτής της αίσθησης του "δε μασάω" η οποία (καλώς ή κακώς) με συντρόφευε πάντα. Υπάρχουν και άλλα, όπως το να φεύγω με μια φόρμα και ένα φούτερ "για τρέξιμο" περίοδο διακοπών Χριστουγέννων από τη Ν. Μάκρη για να μην υποπτευτεί κανείς το "βρώμικο" σκοπό μου (να κολυμπήσω στη θάλασσα) και περάσω τη δοκιμασία της ζαλούρας των γενετήσιων οργάνων, να φτάνω Μαραθώνα τρέχοντας να μπαίνω στη θάλασσα κανά τέταρτο - είκοσι λεπτά με το εσώρουχο, να βγαίνω απτη θάλασσα και να στεγνώνω με τον αέρα μην έχοντας κάτι άλλο και να επιστρέφω τρέχοντας πίσω.
Το κακό είναι πως μπλέκοντας με το μαραθώνιο χωρίς να το έχω σχεδιάσει (απλά κάποια στιγμή τον Αύγουστο του 2016 κάποιος γνωστός μου έριξε την πρόταση/πρόκληση να συμμετάσχω στο Νυκτερινό εκείνης της χρονιάς και εγώ σκεπτόμενος πως δε γίνεται να μπορεί αυτός ο μπουχέσας και να μη μπορέσω εγώ, με τα επακόλουθα να είναι το σύνηθες αποτέλεσμα του να βάζεις το χέρι στο βάζο με το μέλι...) συνέχισα να φέρω τη συγκεκριμένη λογική. Είπαμε, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. Οι συγκεκριμένες αποστάσεις, όμως, θέλουν το χρόνο τους όσο καλό μοτέρ και αν φοράς, ειδικά δε αν είσαι plus size (για να μιλήσω με όρους "επικαιρότητας").
Επειδή, όμως, ούτε χαρακτήρα ούτε σωματότυπο γίνεται να αλλάξουμε στα 35, αλλά πλέον οι φθορές που προκαλούμε στο σώμα μας δεν επουλώνονται τόσο γρήγορα όσο εκείνο το διάστρεμα (?) στο πέλμα στα 27, ακόμη και αν επανέλθω σε αγωνιστική δρομική κατάσταση, δύσκολα πλέον θα ξαναπλέξω με οτιδήποτε πάνω από 15 χιλιόμετρα. Ειλικρινά, ακόμη πιστεύω πως με λίγη δουλειά ακόμη και με τα 82 μου κιλά θα μπορούσα να πιάσω το 3ωρο σε μια φλαταδούρα, αλλά from where I stand right now (ακόμη και αν αρχικά ο τραυματισμός δεν είχε άμεση σχέση με τη δρομική φθορά) δεν αξίζει το οποιοδήποτε ρίσκο. Το να βλέπεις αυτόν τον υπέροχο δρομικό καιρό έξω και να αισθάνεσαι σαν το θηρίο στο κλουβί δεν ανταλλάσσεται με καμία επίδοση σε οποιονδήποτε αγώνα.
Βασικά, έβαλα τη γυναίκα μου να μου υποσχεθεί πως δε θα με αφήσει να ξανατρέξω τέτοια απόσταση, μιας και εγώ ξέρω πως ό,τι και να λέω τώρα στα πιτς, αν επανέλθω δε θα συγκρατιέμαι. Τουλάχιστον για την τρέχουσα περίοδο, το κολύμπι για μένα ήταν πάντοτε η "επίσημη αγαπημένη" (αν και άλλο θάλασσα, άλλο πισίνα), οπότε δε θα έχω τόσο τρομακτικό πρόβλημα. Σκέφτομαι, όμως, πώς θα ήταν η φάση από ψυχολογική άποψη για κάποιον μονομανή δρομέα και πραγματικά τρομάζω...
--------------------------
Run-time Error |
|
|
|
gargadua
Master Forum-Runner
Afghanistan
7473 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 10/12/2018 : 16:22:48
|
12 χλμ σε 63 μίνιτς. ΣΚ λόγω βροχής και άλλων δεν έκανα τίποτα εκτός από 20λεπτο μπανάκι στο όμορφο Θρακικό Πέλαγος. Η θερμοκρασία εντός, 11 βαθμοί. Νομίζω ότι αν συνεχίσει το κρύο, τα εορταστικά μπάνια θα είναι κοντά στους 8 βαθμούς.
Αχχ βρε Ριφ Ραφ,
στο παρελθόν υπήρχαν και άλλοι που δεν "ακούγανε" τον πόνο και το πληρώσανε με μακροχρόνια ακινησία, θαύμασε τη βλακεία τους: http://forum.runningnews.gr/topic.asp?TOPIC_ID=6200&whichpage=1
Του τραυματισμένου ο τράχηλος δεν καταλαβαίνει "Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα είναι!". Περαστικά και υπομονή.
Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει αλλά αυτός που παραιτείται.
|
|
|
|
Hermes
Elite Forum-Runner
Greece
2398 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 10/12/2018 : 21:37:47
|
γειά σου Λευτέρη! κάθε άλλο παρά Riffraff είσαι
θυμάμαι προ 10ετίας, σε ένα ενδοεταιρικό πρωτάθλημα μπάλας - εγώ άμπαλος 100% αλλά και τότε σε καλή φυσική κατάσταση και καλή σωματική ικανότητα (όχι σαν τώρα βε΄βαια) - να πηγαίνω να μαρκάρω κάτι "αλάνια" συναδέλφους που έπαιζαν ημιεπαγγελματικό σε τοπικά, τσακάλια σκέτα! Μετά από μια φιλική ακούσια κλωτσά που έφαγα, έβγαλα στον αστράγαλο του ενός ποδαριού από τα δύο, δε θυμάμαι ποιο, ένα μικρό κότσι που έμεινε παραπάνω από ένα χρόνο μέχρι να αποροφηθεί, χωρίς ευτυχώς να πονάει. Α, ως τερματοφύλακας προσπαθούσα να καλυφτώ από τα μπομπόνια που πεταγανε, αδιανόητο να πάω στην πορεία της μπάλας, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης
Στα δικά μου σημερινά, 10χλμ το πρωΐ στο Χαλανδρίου με 3χλμ ανυπόδητο κ κάτι ανοίγματα μετά και το απόγευμα σκοινάκι (τρομπάρω ακόμα αλλά θα μάθω) με pushups & κοιλιακούς |
|
|
|
Hermes
Elite Forum-Runner
Greece
2398 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 10/12/2018 : 21:40:19
|
quote:
Originally posted by trexantiris
quote:
Originally posted by Hermes
χαιρετώ! καλό Σ/Κ! σήμερα πρωΐ με το κρυάκι το ωραίο ανάβαση Υμηττού από Ούλωφ Πάλμε μέχρι την πύλη της μονάδας αεροπορίας και πίσω! 29χλμ
...αυτό το "ανεβοκατέβασμα" πρέπει να το (ξανα)εντάξω στο προπονητικό μου πλάνο (ξεκινάω μόνο από το πάρκιν της 4άρας). Φτιάχνει χαρακτήρα και ισχυρά πόδια!
Free your feet...free your senses!
ωραία ηταν Μανώλη!!!
θα σου έλεγα το άλλο Σάββατο για μια άλλη διαδρομή στον Υμηττό, παρόμοια απόσταση... |
|
|
|
trexantiris
Master Forum-Runner
Greece
5735 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 11/12/2018 : 16:38:06
|
quote:
Originally posted by Hermes
quote:
Originally posted by trexantiris
quote:
Originally posted by Hermes
χαιρετώ! καλό Σ/Κ! σήμερα πρωΐ με το κρυάκι το ωραίο ανάβαση Υμηττού από Ούλωφ Πάλμε μέχρι την πύλη της μονάδας αεροπορίας και πίσω! 29χλμ
...αυτό το "ανεβοκατέβασμα" πρέπει να το (ξανα)εντάξω στο προπονητικό μου πλάνο (ξεκινάω μόνο από το πάρκιν της 4άρας). Φτιάχνει χαρακτήρα και ισχυρά πόδια!
Free your feet...free your senses!
ωραία ηταν Μανώλη!!!
θα σου έλεγα το άλλο Σάββατο για μια άλλη διαδρομή στον Υμηττό, παρόμοια απόσταση...
Αν εννοείς αυτό το Σάββατο μέσα! Για το "άλλο" όμως στις 22 άκυρο..θα βολτάρω στο Καστόρι! Θα μιλήσουμε...
Free your feet...free your senses! |
|
|
|
trexantiris
Master Forum-Runner
Greece
5735 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 11/12/2018 : 16:41:14
|
quote:
Originally posted by Hermes
γειά σου Λευτέρη! κάθε άλλο παρά Riffraff είσαι
θυμάμαι προ 10ετίας, σε ένα ενδοεταιρικό πρωτάθλημα μπάλας - εγώ άμπαλος 100% αλλά και τότε σε καλή φυσική κατάσταση και καλή σωματική ικανότητα (όχι σαν τώρα βε΄βαια) - να πηγαίνω να μαρκάρω κάτι "αλάνια" συναδέλφους που έπαιζαν ημιεπαγγελματικό σε τοπικά, τσακάλια σκέτα! Μετά από μια φιλική ακούσια κλωτσά που έφαγα, έβγαλα στον αστράγαλο του ενός ποδαριού από τα δύο, δε θυμάμαι ποιο, ένα μικρό κότσι που έμεινε παραπάνω από ένα χρόνο μέχρι να αποροφηθεί, χωρίς ευτυχώς να πονάει. Α, ως τερματοφύλακας προσπαθούσα να καλυφτώ από τα μπομπόνια που πεταγανε, αδιανόητο να πάω στην πορεία της μπάλας, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης
Στα δικά μου σημερινά, 10χλμ το πρωΐ στο Χαλανδρίου με 3χλμ ανυπόδητο κ κάτι ανοίγματα μετά και το απόγευμα σκοινάκι (τρομπάρω ακόμα αλλά θα μάθω) με pushups & κοιλιακούς
Ποδοσφαιρικά/Μπασκετικά ματσάκια με συναδέλφους: τα πιο extreme και επικίνδυνα σπορτς! σακατεύεσαι σε χρόνο "dt"...
3Κ ανυπόδητο ε;...και το "πετάς" έτσι...απροβλημάτιστα! (στο χορτάρι ή στο ταρτάν;)
Free your feet...free your senses! |
|
|
|
trexantiris
Master Forum-Runner
Greece
5735 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 11/12/2018 : 17:10:22
|
quote:
Originally posted by gargadua
12 χλμ σε 63 μίνιτς. ΣΚ λόγω βροχής και άλλων δεν έκανα τίποτα εκτός από 20λεπτο μπανάκι στο όμορφο Θρακικό Πέλαγος. Η θερμοκρασία εντός, 11 βαθμοί. Νομίζω ότι αν συνεχίσει το κρύο, τα εορταστικά μπάνια θα είναι κοντά στους 8 βαθμούς.
Αχχ βρε Ριφ Ραφ,
στο παρελθόν υπήρχαν και άλλοι που δεν "ακούγανε" τον πόνο και το πληρώσανε με μακροχρόνια ακινησία, θαύμασε τη βλακεία τους: http://forum.runningnews.gr/topic.asp?TOPIC_ID=6200&whichpage=1
Του τραυματισμένου ο τράχηλος δεν καταλαβαίνει "Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα είναι!". Περαστικά και υπομονή.
Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει αλλά αυτός που παραιτείται.
#1 Not bad, not bad at all!
#2 ...οκ, μετά από κάτι τέτοια μπάνια δεν πιστεύω να "θέλεις" και θέρμανση στο σπίτι ε;
@RiffRaff: SOS...το σημαντικότερο (για μένα) είναι να μπορείς να "κινείσαι" αθλητικά για τα επόμενα πολλά χρόνια που έρχονται... χαλάρωσε λοιπόν τους ρυθμούς (στη γυναίκα σου έβαλες πάντως "βαρύ" φορτίο :Ρ). Είτε μιλάμε για τρέξιμο είτε για κολύμπι. Στο χώρο της άθλησης πιστεύω ότι δεν είμαστε "υποχρεωμένοι" να κάνουμε κάτι απλά για να το κάνουμε (σε ποιότητα/ποσότητα ή ό,τι άλλο) και το σημαντικότερο είναι να το απολαμβάνουμε χωρίς πίεση, φορτίσεις, τραυματισμούς, ενοχλήσεις και...οποιαδήποτε στοιχεία "ψυχαναγκασμού".
180ο στροφή...
...ο gargadua παρέθεσε το νήμα από την προσωπική υπόθεση πολύ εύστοχα!
Free your feet...free your senses! |
|
|
|
RiffRaff
Senior Forum-Runner
Greece
826 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 11/12/2018 : 19:02:59
|
Μανόλη, η αλήθεια είναι ότι κάπως μου λείπουν εκείνες οι "αθώες" προ 2016 ημέρες που απλά όταν ήθελα να τρέξω έβγαινα απτο (τότε) σπίτι μου στην Α. Πόλη και απλά κατέβαινα τρέχοντας παραλία με τα ακουστικά μου, πήγαινα μέχρι το Μέγαρο, το έκανα μια γύρα και επέστρεφα πίσω. Χωρίς καμία ακρίβεια ούτε στην απόσταση ούτε στο χρόνο, με μόνο "μετρήσιμο" μέγεθος την αίσθηση. Το ίδιο και με το στατικό ποδήλατο ή το κωπηλατικό που είχα σπίτι και δε διέθεταν ηλεκτρονικές ενδείξεις. Απλά έκανα, just for fun`s shake. Βέβαια, ως λάτρης της στατιστικής, πάντοτε είχα και μια αγάπη στο διάδρομο που εδώ μέσα δεν τη συναντάς εύκολα. Αλλά το τελευταίο διάστημα είχα φτάσει σε ένα σημειο να δυσκολεύομαι να κάνω μια οποιαδήποτε προπόνηση χωρίς το ρολοι και τον παλμογράφο, πράγμα που κοιτώντας το τώρα με πιο καθαρό μυαλό μάλλον σημαίνει πως πως πριν αρχίσουν να χαλάνε πράγματα στο σώμα είχε πρώτα (δια)φθαρεί το μυαλό...
Τέσπα, εις αύριον τα σπουδαία. Αλλά μιας και δεν έχω πλέον τη διάθεση να το πιέσω πολύ (έχω και δυο ζευγάρια πατούσες που "κρέμονται" από μένα), το προσεχές διάστημα θα το πάω πολύ ήπια. Πράγμα που σημαίνει πως δε θα έχω πολλές ιστορίες προπόνησης να διηγηθώ (όπως θα έχετε καταλάβει, εκτός απτον αθλητισμό μου αρέσει και το γράψιμο). Όμως, έχω έναν τομο ιστορίες από πεπραγμένα μη φυσιολογικών ανθρώπων σχετικά με προπονήσεις. Έτσι, κάθε μέρα λέω να παραθέτω και από μία. Το γεγονός οτι όλοι αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν το ίδιο πρόσωπο, ελπίζω να μην ενοχλήσει κανέναν...
--------------------------
Run-time Error |
|
|
|
Hermes
Elite Forum-Runner
Greece
2398 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 11/12/2018 : 20:17:10
|
RiffRaff περαστικά γρήγορα φίλε, και ευχαριστούμε που μοιράζεσαι!
Μανώλη στο χορτάρι... και από το κρύο ήταν σαν να με κόβεις με μαχαίρι λίγο!
σήμερα είχε το πρόγραμμα 13-14χλμ με 7 χιλιαρια στο Χαλανδρίου & απόγευμα σκοινάκι με σανίδες και κάτι κινησεις καλλισθενικές (πολύ απλές, μη φανταστεί κανείς ζογκλερ) "animal movements" |
|
|
|
gargadua
Master Forum-Runner
Afghanistan
7473 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 11/12/2018 : 21:27:38
|
30 μίνιτς θαλάσσιο κολύμπι και 12 βαθμοί. Η αλήθεια είναι ότι στην θάλασσα χειμώνα οι μύες δεν δείχνουν να είναι και πολύ συνεργάσιμοι, σα να κουβαλάς βάρκα!
Το απόγευμα πήγα τον μεγάλο στον στίβο(προσπαθώ μπας και πέσει το μήλο σε σωστό μέρος, όχι απαραίτητα κάτω από την μηλιά) και είπα να χαζοτρέξω λίγο. Άρχισα με 5:50 ρυθμό απολαμβάνοντας το ράδιο και κάπου 2,5 χλμ πριν το τέλος βρήκα και 1 γνωστό για ολιγόλεπτο μπλα μπλα. Είχα αργήσει όμως και πήγα τα τελευταία χλμ με 05:00. Σύνολο 8,600 σε 48΄.
Για να εξομολογηθώ και κάτι, από τότε που αποφάσισα να μην συμμετέχω σε αγώνες τα τρεξίματα καθώς και η γενικότερη αθλητική δραστηριότητα αποκτήσαν περισσότερο κέφι και καλή διάθεση. Εντάξει δεν βάζω φωτιά στο δρόμο όμως και αυτή η "κατα"πίεση του προπονητικού προγράμματος(κυνήγα το δευτερόλεπτο) για συμμετοχή σε αγώνες δεν υπάρχει και έτσι υπάρχει χώρος και για κάτι άλλο .
Μανώλη
και εγώ κρυώνω!!!!!!!!!! Ναι θέλω θέρμανση......δυστυχώς!
Κάπου προς Ιανουάριο μέχρι Μάρτιο βλέπεις στη θάλασσα μέχρι και 6 βαθμούς. Βέβαια τότε το μπάνιο περιορίζεται στο 10λεπτο γιατί εγώ γίνομαι κόκκινος!!!! Δεν είναι κάτι το εξωπραγματικό απλά δεν πρέπει να κόψεις τα μπάνια. Φυσικά και κρυώνω μέσα(δεν είμαι σούπερμαν πια !!!!) απλά έχω διαφορετική αίσθηση του κρύου από σένα που δεν κάνεις μπάνιο.
Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει αλλά αυτός που παραιτείται.
|
|
|
|
Hermes
Elite Forum-Runner
Greece
2398 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 12/12/2018 : 09:54:57
|
| καλημέρα, σήμερα 6χλμ στους διαδρόμους του Αxion, τους πολύπαθους τους ηρωΐκούς (αν και σήμερα δεν δεινοπάθησαν, είχα ευκολάκι) και μετά "compact core trainer", όπου τραβηξα σχοινί σε μέτριο επίπεδο δυσκολίας επί 10' |
|
|
|
RiffRaff
Senior Forum-Runner
Greece
826 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 12/12/2018 : 11:19:37
|
Καλημέρα σε όλους! Όπως ανέφερα και χθες, για ένα διάστημα θα περιοριστώ σε καταγραφές "ανδραγαθημάτων" παρελθόντος χρόνου. Έτσι, έκατσα χθες στο κινητό (μιας και στο σπίτι από ένα combo επιλογής και ανάγκης δεν έχω πισί) και έγραψα αυτό. Επειδή βγήκε σε αρκετά σημεία off topic και πιθανολογώ πως και τα επόμενα κάπως έτσι θα είναι (είπαμε, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι ακόμη και στον τρόπο γραφής), αν κανείς ενοχλείται επειδή χαλάει κατά κάποιο τρόπο η ροή του νήματος, θα μπορούσα ίσως απλά να φτιάξω ένα μπλογκ και να τα πετάω εκεί. Αν και προτιμώ να τα μοιραστώ εδώ μαζί σας. Αnyway, μπαίνουμε στη χρονομηχανή και πάμε:
Σωτήριον έτος 2001. Η χώρα ετοιμάζεται να μπει στη ζώνη του ευρώ, οι δίδυμοι σοκάρουν την υφήλιο, ένα ολλανδικής έμπνευσης τηλεπαιχνίδι με οργουελλικής προέλευσης ονομασία ετοιμάζεται να φέρει και στην Ελλάδα την τηλεθέαση της κλειδαρότρυπας και ένας περίεργος τύπος που γουστάρει ACDC, Motorhead και Judas Priest και μάλλον προτιμούσε να γίνει μετεωρολόγος, αλλά είχε υπερβολικά μεγάλη βαθμολογία για να περάσει φυσικό, ανεβαίνει για δεύτερη φορά στη ζωή του στο βορρά για να ταλαιπωρήσει στο προσεχές εξάμηνο εαυτόν και αλλήλους με τις επιδόσεις του στο μηχανολογικό σχέδιο. Προορισμός, η περιοχή της Χαριλάου, λίγο πίσω από το σάπιο μήλο που λέω στους φίλους μου τους Αρειανούς για να τους πειράξω.
Εκείνο το φθινόπωρο ήταν για τη Θεσσαλονίκη ίσως το πιο θερμό που είχε βιώσει η πόλη για πολλά χρόνια. Θυμάμαι πως μέχρι αρχές Νοέμβρη κυκλοφορούσαμε με βερμούδες, ενώ χαρακτηριστικότατο ήταν το γεγονός πως μια Παρασκευή στα μέσα του μήνα πήγα να παραλάβω ένα φίλο που θα φιλοξενούσα για κάποιες μέρες από τη στάση με σαγιονάρες! Pretty impressive. Δυο μέρες μετά, το σκηνικό έχει αλλάξει άρδην. Το απόγευμα εκείνης της Κυριακής η επέλαση του Βαρδάρη μας έχει φέρει στην πορεία του Πολυτεχνείου με ζεστά τσάγια και μπουφάν (ακόμη και γω που δεν καταδεχόμουν να βάλω μπουφάν, έφερα πάνω μου αυτό το τζιν με τα "ραφτά"). Από εκείνη τη μέρα και έπειτα ξεκίνησε μια μακρά περίοδος ψύχους για την πόλη. Χαρακτηριστικά, θυμάμαι στη διαδρομή από το σπίτι μου για το πανεπιστήμιο να παρατηρώ καθημερινά την ένδειξη ενός θερμομέτρου που υπήρχε στο ύψος της ασφαλιστικής του Γκάλη που για τουλάχιστον 20 μέρες δεν είδα θετική ένδειξη.
Η συγκεκριμένη περίοδος κλιμακώθηκε κάποια στιγμή στις αρχές του Δεκέμβρη, με έντονες χιονοπτώσεις (και) μέσα στην πόλη. Όπως ήταν φυσικό, με τέτοιο κρύο το χιόνι όχι απλά δεν έλιωσε, αλλά δημιούργησε πολλά μικρά ή και μεγαλύτερα παγοδρόμια, κάτι που συνδυαστικά με τα ναυάγια των μπασκετικών ομάδων της πόλης εκείνη την εποχή, μετέφερα το ενδιαφέρον του τοπικού φίλαθλου κοινού από την καλαθόσφαιρα σε πιο ευγενή αθλήματα, όπως το καλλιτεχνικό πατινάζ και το χόκεϊ επί πάγου, ενώ πλέον κάτι Μπατήδες και Παπαδογιάννηδες φάνταζαν ελαφρώς μπας κλας μπροστά στις ντελικάτες περιγραφές του Αλέξη Κωστάλλα.
Μέσα σε αυτό το "εορταστικό" κλίμα, λοιπόν, έρχονται οι Uriah Heep στο Μύλο ή στην Υδρόγειο, δε μπορώ να θυμηθώ είναι η αλήθεια (κάποτε τα εισητήρια από τις συναυλίες ή τους μεγάλους αγώνες τα καρφίτσωνα σε ειδικό ταμπλό, αλλά απτην επέλαση των κανίβαλων δε γλίτωσε ούτε το πικάπ μου, αυτά θα παρέμεναν άθικτα...). Anyway, το live λάμβανε χώρα στην ευρύτερη περιοχή των Σφαγείων. Τα φράγκα περιορισμένα, φοιτητής γαρ, οπότε εκείνη τη στιγμή (και για να αρχίσουμε να μπαίνουμε στα on topic) πέφτει επί τάπητος η πρώτη φαεινή του γράφοντος. "Ε, αφού δε βρήκα κανέναν για παρέα και να μοιράσουμε τα έξοδα του ταξί στο πάνε-έλα, ας πάω με τα πόδια, για να έχω κάβα όλο το πακέτο στο τέλος που θα είμαι κουρασμένος να το σκάσω στον ταρίφα.". Φοράω, λοιπόν, ένα t-shirt με στάμπες, από πάνω ένα μακρυμάνικο με λίγο περισσότερες στάμπες και, τέλος, το τζιν μπουφάν με τα ραφτά και ξεκινάω. Μάλιστα...
Χαριλάου-Σφαγεία πρέπει να είναι γύρω στα 8 χιλιόμετρα απόσταση. Σε νορμάλ συνθήκες, η συγκεκριμένη απόσταση θα γινόταν σε περίπου 80 λεπτά. Με τις επικρατούσες, όμως, πρέπει να τράβηξε πάνω από δίωρο. Ευτυχώς, προνόησα να φύγω ένα γεμάτο τρίωρο νωρίτερα και ήμουν μπρούκλης. Αφού περάσαμε ένα όμορφο δίωρο με ορθοστασία και good friendly violent fun που λέγανε και οι Exodus (νομίζω), έχοντας γεμίσει τα πνευμόνια μας πηχτό, υγρό καπνό, μιας και κλασικά ο εξαερισμός για το μέσο Έλληνα διοργανωτή συναυλιών μάλλον παραπέμπει σε έκλυση εντερικών αερίων, έρχεται η ώρα της επιστροφής. "Άντε, λοιπόν, να βγω γρήγορα να προλάβω τα πρώτα ταξί να γυρίσω "νωρίς" σπίτι, να προλάβω αύριο να σηκωθώ πριν ξεκινήσει το Σούπερ Σάββατο!". Με μερικές κινήσεις νίντζα τα καταφέρνω να ξεμπλοκάρω και να βγω απτους πρώτους, σποτάρω το σημείο που βρίσκονται αραχτοί οι ταξιτζήδες, αλλά φευ!
Όσο προσεγγίζω το σημείο ψάχνω παράλληλα να βρω αυτό το χιλιάρικο* που ήμουν σίγουρος πως έχει περισσέψει σε κάποια από τις τσέπες μου. Δεν το βρίσκω και αρχίζουν να με ζώνουν τα φίδια. Μάλλον κάποιο λάθος έκανα στους υπολογισμούς όταν πήγα στο κυλικείο να προμηθευτώ ξίδια. Και τώρα τι κάνουμε; "Μμμμμ, έχω δυο τρία back up plans στο μυαλό μου. Ας ακολουθήσουμε αυτό που φαντάζει το πιο λογικό την παρούσα ώρα και στιγμή. Ναι, αυτό θα κάνω...". (Trust your legs) and follow your heart που έλεγε και μια διαφήμιση της εποχής. Με μία μικρή λεπτομέρεια. Αυτή τη φορά δε θα το περπατήσω, θα το τρέξω. Είπαμε, πρέπει να επιστρέψουμε νωρίς. Ευτυχώς, ήμουν από τους ελάχιστους της συνομοταξίας μου που δε φορούσε άρβυλα ή αντίστοιχους καταστροφείς ποδιών παρά μόνο αθλητικά παντού και πάντοτε, οπότε από αυτήν την πλευρά υπήρχε μια άλφα άνεση. Από την άλλη, βέβαια, το τερέν παραήταν γλιτσερό για ένα τυπικό αθλητικό flat παπούτσι. Συνέπεια αυτού ήταν κανά δυο επικές τούμπες, οι οποίες δεν κόστισαν τίποτε παραπάνω από τον γέλωτα των λίγων είχαν τη διάθεση να βγουν έξω εκείνο το βράδυ Παρασκευής με τους μείον πέντε. Πάλι καλά να λέω που όροι όπως "you tube" και "viral" ήταν ακόμη επιστημονική φαντασία...
* Ένα χιλιάρικο ισούτο με χίλιες δραχμές. Θεωρητικά, η αντιστοιχία είναι 1 χιλιάρικο για 3 ευρώ, αλλά στην πράξη εκείνη την εποχή με ένα χιλιάρικο έβγαινες, ενώ με ένα πεντοχίλιαρο έβγαινες με την αίσθηση ότι μπορείς να @#$%εις το σύμπαν. Δεκαπέντε χρόνια μετά, αν κανείς βγει με ένα 20ευρω στην τσέπη (θα) αισθάνεται ανασφαλής. Πολύ χαίρομαι που βγήκα πολύ τότε και τώρα δε μου λείπει!
ΥΓ. Μιας και πιάσαμε τις ιστορίες του χιονιού, αύριο θα έχει μια πιο κοντινή τόσο θεματολογικά όσο χρονικά.
--------------------------
Run-time Error |
Edited by - RiffRaff on 12/12/2018 11:41:27 |
|
|
|
gargadua
Master Forum-Runner
Afghanistan
7473 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 13/12/2018 : 07:08:56
|
Καλημέρες
καλή μέρα η χθεσινή, ξεκίνησε από τα χαράματα με σκοινάκι 1000 επαναλήψεις (1χ500, 1χ300, 1χ200) και ενδιάμεσα βαράκια. Συνεχίστηκε με μισάωρο μπανάκι και κάπου το απόγευμα ολοκληρώθηκε με σκοινάκι 1000 επαναλήψεις (2χ500) κοιλιακούς και ραχιαίους στα ενδιάμεσα.
Να συμπληρώσω και 30λεπτο μπανάκι σήμερα.
Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει αλλά αυτός που παραιτείται.
|
Edited by - gargadua on 13/12/2018 15:55:04 |
|
|
|
Hermes
Elite Forum-Runner
Greece
2398 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 13/12/2018 : 21:29:32
|
quote:
Originally posted by trexantiris
quote:
Originally posted by Hermes
quote:
Originally posted by trexantiris
quote:
Originally posted by Hermes
χαιρετώ! καλό Σ/Κ! σήμερα πρωΐ με το κρυάκι το ωραίο ανάβαση Υμηττού από Ούλωφ Πάλμε μέχρι την πύλη της μονάδας αεροπορίας και πίσω! 29χλμ
...αυτό το "ανεβοκατέβασμα" πρέπει να το (ξανα)εντάξω στο προπονητικό μου πλάνο (ξεκινάω μόνο από το πάρκιν της 4άρας). Φτιάχνει χαρακτήρα και ισχυρά πόδια!
Free your feet...free your senses!
ωραία ηταν Μανώλη!!!
θα σου έλεγα το άλλο Σάββατο για μια άλλη διαδρομή στον Υμηττό, παρόμοια απόσταση...
Αν εννοείς αυτό το Σάββατο μέσα! Για το "άλλο" όμως στις 22 άκυρο..θα βολτάρω στο Καστόρι! Θα μιλήσουμε...
Free your feet...free your senses!
καλησπέρα Μανώλη, μπες κάποια στιγμή fb |
|
|
|
Θέμα |
|
|
|
Λοιπον πως παει η προπονηση σας?Νο12.
Κλειδωμένο Θέμα
