| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
messinezos
Newbie Forum Runner
Greece
30 Δημοσιεύσεις |
 Δημοσιεύτηκε - 12/01/2006 : 21:20:42
|
| Pisteuw oti alloi mas tha exoume anarwtithei(ektos apo tous upoloipous pou mas blepoun kathimerina me aporia) giati arxisame na trexoume...einai loipon mia kali eukairia na to suzitisoume parea loipon... |
|
|
Diamantis
Lost Poet of Forum
Greece
1847 Δημοσιεύσεις |
|
|
VAGELARAS
Forum-Runner
158 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 13/01/2006 : 09:22:31
|
TO GIATI TREXOUME INE ENA MEGALO EROTIMA KAI IPARXOUN SXETEKA VIVLIA GIA AFTO.TO MONO SIGOURO INE OTI TREXOUME EPIDI MAS ARESI!ETSI APLA... |
 |
|
|
kons
Newbie Forum Runner
32 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 13/01/2006 : 11:46:08
|
| htan septemvrios kai mou leei enas filos oti tha simetasxei ston klassiko marathwnio -to noemvrio....kai apofasisa na tre3w mazi tou... Kai apo tote 3ekinisa na trexw |
|
|
|
antonis.n
Advanced Forum-Runner
Greece
358 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 13/01/2006 : 13:04:31
|
Γεια σας!!!
Εγώ επειδή ήμουν πολλά κιλά βαρύτερος μέχρι το 2002 ξεκινησα αρχικά να κάνω ποδήλατο. Σιγά σιγά άρχισα και το τρέξιμο ξεκινώντας απο τα 5 λεπτά. Μετά απο λίγο καιρο το ποδήλατο τα φτυσε οπότε το ριξα αποκλειστικά στο τρέξιμο. Φυσικά τώρα οι λόγοι που συνεχίζω και τρέχω είναι άλλοι.
Έχει αλλάξει πολύ η ζωή μου απο τότε που ξεκινήσα! |
|
|
|
MANOLIS
Great Master of Literature
1704 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 13/01/2006 : 15:39:52
|
| Ημασταν Κρητη στο Καβουσι,πηγαιναμε βολτα προς το βουνο ειχαμε απομακρυνθει 2χιλιομετρα 3 απ το χωριο,σουρουπο Νοεμβρης-ειχα κατεβει με τη Λιανα για ελιες-ξεχαστηκαμε και γεφυρα κλεινει επρεπε να προλαβουμε η να κοιμηθουμε κατω απ τα δεντρα,ηθελε ακομη ενα τεταρτο,ηταν το πιο γρηγορο δυχιλιαρο,ακομη και τωρα το ζηλευω,σταματησαμε μισοπεθαμενοι και σκεφτηκα αντεχει ο γερακος ακομη,εκτοτε εκοψα τσιγαρο και ναμαστε τωρα παρεουλα. |
|
|
|
Speedy
Road Runner
Greece
2750 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 13/01/2006 : 16:29:48
|
Εγώ πάντως παιδιά απο τότε που θυμαμαι τον εαυτό μου ποτέ δεν περπάταγα. Πάντα έτρεχα...
Οτι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό>>>Speedy |
|
|
|
turtle
Senior Forum-Runner
Greece
553 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 13/01/2006 : 19:19:36
|
Εγώ πάντα ήμουνα το παιδί με το ποδήλατο. Το τρέξιμο το άρχισα στα φοιτητικά μου χρόνια στην Πάτρα, προσπαθώντας να καλύψω αποστάσεις, 1-5 km μέσα στην πόλη πιο γρήγορα, ειδικά το βράδυ που απέφευγα το ποδήλατο. Τότε δέν είχαν σκάσει ακόμα τα κινητά, και συνηθίζαν να έχουν οι φοιτητές αυτοκίνητα, οπότε για να βρεθείς με κάποιον ή να και να μιλήσεις έπρεπε να πας ώς το σπίτι του. Σιγά σιγά άρχισα να τρέχω όπου και άν πήγαινα και αποφάσισα να μπω και στο στίβο να κάνω μερικές στροφές. Όλα αυτά αποτέλεσαν τη βάση, γιατι ουσιαστικά άρχισα να τρέχω την τελευταία πενταετία, από ένα πανώ του ΣΔΥΠ στον Αγ. Κοσμά για το κλασσικό πια 12αρι του συλλόγου. Αυτός ήταν και ο πρώτος μου αγώνας. 
Πάντα υπήρχε στο ΄σπίτι και ένα μετάλλιο του παππού, ξεθωριασμένο με περίπου στρογγυλό σχήμα απο κάποιο αγώνα δρόμου ούτε που ξέρω που και πότε. Οπότε ο σπόρος πρέπει να είναι κληρονομικός...
: mind the gap! : |
Edited by - turtle on 13/01/2006 19:20:14 |
|
|
|
GeorgeY
Marathon Runner
Greece
989 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 13/01/2006 : 20:07:05
|
Προσωπικά πάντα μου άρεσε ο αθλητισμός. Μικρός τα κλασικά ποδόσφαιρο, μπάσκετ αλλά και αυτοσχέδιοι αγώνες στίβου: γύρω-γύρω το τετράγωνο, μήκος, ακοντισμό με σκουπόξυλο για ακόντιο και άλλα ωραία! Το τρέξιμο όμως κάπως το βαριόμουνα μόνος μου, δεν είχα κάποιο κίνητρο ή στόχο για να τρέξω.
Όταν μεγαλύτερος πια παράτησαν οι φίλοι μου το μπάσκετ βρέθηκα να μην έχω και πολλές επιλογές στον αθλητισμό. Ξεκίνησα λοιπόν να τρέχω στο διάδρομο στο γυμναστήριο. Χωρίς κίνητρο όμως φοβόμουν ότι θα τα παρατήσω οπότε και πήγα στον πρώτο "αγώνα" στον Γύρο της Αθήνας. Έβαλα και στόχο να κάνω κάτω από 50 λεπτά χρόνο. Μετά από αυτό ήρθαν και άλλοι αγώνες και σιγά σιγά μπήκα στο "κυνήγι" των επιδόσεων και το μικρόβιο έγινε χρόνιο.
Φτάσε όπου δεν μπορείς!
Νίκος Καζαντζάκης |
|
|
|
tasosrunner
Newbie Forum Runner
Greece
28 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 13/01/2006 : 21:32:55
|
Τρέχω απλά γιατί αισθάνομαι ωραία. Αυτό μου αρκεί, ώστε να αποτελεί βασικό κίνητρο. Δέν προσπαθώ να το εμβαθύνω περαιτέρω, διότι θεωρώ πως δεν υπάρχει λόγος. Όποια άλλα πιθανά ωφέλη, προκύπτουν μόνα τους, χωρίς να είναι αυτοσκοπός.
no guts no glory |
|
|
|
nikats
The Book
Greece
6332 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 14/01/2006 : 09:48:03
|
| Εχω ασχοληθεί με τον αθλητισμό γενικότερα,απο μικρό παιδί. Τρέξιμο, μόνο για καλή φυσική κατάσταση, την οποία απαίτουσαν όλα τα άλλα σπόρ. Κάθε σπόρ όμως είχε εξάρτηση απο άλλους παράγοντες. Έπρεπε να "κλείσεις" γήπεδο, την συγκεκριμένη ώρα, και να ειναι ταυτόχρονα διαθέσιμοι και οι συμπαίκτες σου! Σ΄όλα τα σπορ. Τεννις, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλευ. Μόνο σ΄ενα άθλημα βρήκα την ελευθερία του να διαχειριστώ εγώ τον χρόνο μου, την διαθεσιμότητά μου,αν θέλετε. Χωρίς να δίνω λογαριασμό, παρα μόνο στον ύπέρτατο κριτή. Αυτόν που δε μπορείς να τον ...γελάσεις.- |
|
|
|
gaboula
Advanced Forum-Runner
Greece
292 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 16/01/2006 : 08:48:05
|
| Ta ipes ola Nikats. Kai ego kapos etsi arhisa. Kai yia mena egine meta kati pou boro na to kano opote thelo, opou n'ame, kati pou den chriasete dromero exoplismo (palia den ipirhan kan akriva, sophisticated papoutsia), den eksartomai apo kapion allon pou mia den borei, mia den ehei oreksi... Opote eho diathesi, vaso ta papoutsia mou kai efiga. |
|
|
|
Lazaros
Senior Forum-Runner
Greece
845 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 16/01/2006 : 11:49:18
|
Η δικη μου μικρη ιστορια εχει ως εξης:
Απο πιτσιρικος ημουνα παντα κοντα στα σπορ. Μπασκετ στην αρχη 1-2 χρονια ποδηλατο δρομου, ξανα μπασκετ( Ερμης Πειραια, Παραδεισος Αμαρουσιου), μεχρι που αρχισανε οι επαγγελματικες υποχρεωσεις(20 χρονια πριν), και το μπασκετ συνεχιστηκε ως μια φορα την εβδομαδα με τα φιλαρακια για καμια ωριτσα, ενναλλαξ με 5Χ5 ποδοσφαιρο.
Μετα το γαμο εγινε ανα δεκαπενθημερο και πριν απο 4,5 χρονια ( αρχη εγκυμοσυνης πρωτου μπομπιρα ) εγινε ανα τριμηνο!!!.
Ολα αυτα μεχρι το 2003. Ενα επαγγελματικο ταξιδη στην Βιεννη, και η ανεπιτυχης προσπαθεια, μαζι με το αντιστοιχο κοροιδευμα, να ακολουθησω ενα παλαιο φιλο στην προπονηση του ( εκεινος in-line skating, eγω να ακολουθω με το ποδηλατο του), με "τσαντισαν" και αποφασισα να βελτιωσω την φυσικη μου κατασταση.
Μαιος 2003, εγγραφη σε γυμναστηριο και βαρη μαζι με 2-3χλμ στο διαδρομο.
Οκτωβριος 2003, βλεπω σε σταση λεωφορειου την αφισα του Μαραθωνιου και ξαναθυμαμαι το εφηβικο μου ονειρο να τρεξω εναν μαραθωνιο. Βεβαια με 2-4 χλμ μερα παρα μερα η σκεψη απομακρυνεται, αλλα βλεπω οτι υπαρχει και καποιο δεκαρακι, Αγ, Παρασκευη-Σταδιο. Σκεφτομαι ψιλοκατηφορα ειναι θα τρεξω θα περπατησω θα τα καταφερω. Πραγματι τα καταφερνω, αρκετα καλα θα ελεγα και φτανω στην αψιδα του Σταδιου σε 48:12. Συγκινηση και ακομη μεγαλυτερη βλεποντας τους μαραθωνοδρομους, οχι τους πρωτους αλλα αυτους των +3 και +4 ωρων και δει δρομοις μεγαλυτερους σε ηλικια.
Αυτο ηταν, το ηθελα και εγω. Ρωτωντας γυρω εμαθα οτι υπαρχουν καποιοι ΣΔΥ που ασχολουντε με το τρεξιμο μεγαλων αποστασεων και θα μπορουσανε να μου σωσουνε καποιες συμβουλες. Παιρνω τα τηλεφωνα του ΣΔΥΑ και ΣΔΥΠ, και αποφασιζω να επικοινωνησω με το ΣΔΥΠ, διοτι γεννηθηκα και μεγαλωσα στον Πειραια. Προπονησουλες στη Γλυφαδα και το Καβουρι, περιπου 30χλμ την εβδομαδα και 2-3 αγωνες σε Γοργοποταμο, Δαφνι, Ναυπλιο, και το τρεξιμο εγινε κατασταση μη αναστρεψιμη στον οργανισμο μου. Καταπληκτικες οι εκδρομες γαι τους αγωνες, απιθανη η παρεα και οι συζητησεις επι παντος επιστητου, απεριγραπτα τα συναισθηματα απο το "παμε" μεχρι το "μπραβο, το νουμερο σου η το καρτελακι σου παρακαλω".
Σε 7 μηνες, Απριλιος 2004, με σχεδον 100χλμ το μηνα προπονηση, καταφερνω να τερματισω τον πρωτο μου μαραθωνιο στη Μεσσηνη. Τα δακρυα ποταμι και υποσχεση οτι οσο με κρατανε το ποδια μου, δεν θα το σταματησω. Ετσι οπως βλεπω και τον "μεντορα" μου, τον αειθαλη Παναγιωτη Καραμπατο (+70), ο οποιος ερχεται σε ολους του αγωνες, απο 10χλμ εως Μαραθωνιο με αξιοξηλευτες ακομη και για νεοτερους του επιδοσεις. Επομενο μεγαλο ονειρο ο τερματισμος στην Κλασσικη, το οποιο και επιτευχθει τον Νοεμβριο του 2004.
Και τωρα(περα απο τα μικροτερης σημασιας, στοχων επιδοσεων), το ονειρο μου ειναι σε καμια 15-20 χρονια να τερματισουμε στην Κλασσικη, ολοι η οικεγενεια μαζι, η συζυγος μου στη μια μερια, εγω στην αλλη και στη μεση ο Φοιβος με το Μαξιμακο μας.
"Always look on the bright side of life..." |
|
|
|
nickp7
persona NON grata
Greece
2071 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 16/01/2006 : 12:34:24
|
| Eγω ξεκινησα βλεποντας και ακουγοντας το φιλο Νικο Δημητριαδη ο οποιος ειναι τωρα προπονητης αποστασεων στην εθνικη ομαδα στιβου. |
|
|
|
gmf
Forum-Runner
142 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 16/01/2006 : 13:44:58
|
Για εμένα αφορμή ήταν ο συχωρεμένος ο Μιχάλης Κούσης που τον θαύμαζα όταν τον έβλεπα να αγωνίζεται σε βαλκανικούς αγώνες
" ΤΟ ΛΑΚΩΝΙΖΕΙΝ ΕΣΤΙΝ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ " |
|
|
|
GeorgeSyn
Advanced Forum-Runner
Greece
370 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 16/01/2006 : 14:19:56
|
Πάντα ασχολιόμουνα με τα σπορ (έπαιζα - παρακολουθούσα τα πάντα), και ο αδελφός μου ήταν και αθλητής σε ομάδα χωρίς ιδιαίτερες διακρίσεις. Μάλιστα θυμάμαι τον κορόιδευα κιόλας ("τι τρέχεις γύρω-γύρω στο παλιό καλό ΟΑΚΑ;;;") . Εγώ έμπλεξα με σπουδές, ξενύχτια, ποτά και τσιγάρα. Το 94 απολύθηκα από τον στρατό βαρύτερος από ποτέ (100+ κιλά) και ενώ έψαχνα για δουλειά ξεκίνησα να τρέχω μισή ώρα έτσι για να χάσω κανένα κιλό και ακόμα δεν έχω σταματήσει... Πρώτος αγώνας Μεσσήνη 2004 όπου τερμάτισα τελευταίος. Η κόρη μου ως θεατής ακόμα δεν το έχει ξεπεράσει ("γιατί μπαμπά ήρθες τελευταίος;;; " - που να ήξερε με τι προσπάθεια τερμάτισα ξεπερνώντας τα όρια μου). Εκτοτε έχω βελτιωθεί αρκετά αλλά οι υποχρεώσεις και η κούραση δεν μου έχουν επιτρέψει να κάνω αυτά που θα μπορούσα.
Από το τρέξιμο έχω κόψει όλες τις κακές συνήθειες και πλέον δεν αισθάνομαι καλά όταν ΔΕΝ ΤΡΕΧΩ και αυτό νομίζω πως είναι το σημαντικότερο |
Edited by - GeorgeSyn on 16/01/2006 14:20:44 |
|
|
|
Θέμα |
|
Γιατί άρχισα να τρέχω?
