| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
skull
Advanced Forum-Runner
Greece
408 Δημοσιεύσεις |
 Δημοσιεύτηκε - 25/03/2011 : 17:45:14
|
διαβάζω εδώ, αλλά και σε κάποιες άλλες ιστοσελίδες, για τα πλεονεκτήματα του τρεξίματος χωρίς παπούτσια. πάνω σε αυτό θα ήθελα να θέσω μερικά ερωτήματα - προβληματισμούς.
σίγουρα η φύση μας γέννησε χωρίς παπούτσια, οπότε εύλογα ισχυρίζονται οι υποστηρικτές ότι έτσι θα έπρεπε να περπατάμε και να τρέχουμε.
σκέφτομαι όμως ότι όταν αυτό συνέβαινε, ο άνθρωπος δεν ζούσε πάνω από 35 χρόνια. άραγε πόση θα είναι η καταπόνηση του οργανισμού, όταν πλέον ζούμε το διπλάσιο;
όταν τρέχουμε (αργά) η συνηθισμένη κίνηση του ανθρώπου είναι να προσκρούει πρώτα η φτέρνα στο έδαφος. αυτή όμως δεν παρέχει αντικραδασμική προστασία. θεωρώ ότι μόνο για το sprint είναι κατασκευασμένο το σώμα μας και να αντέχει την καταπόνηση.
και ένα τελευταίο. εσείς που τρέχετε χωρίς παπούτσια, που το κάνετε; φαντάζομαι μόνο στα γήπεδα, διότι οπουδήποτε αλλού μόνο τραυματισμένος θα επέστρεφα (γυαλιά, πέτρες, ακαθαρσίες και πολλά άλλα). |
|
|
Dejan
Master Forum-Runner
Greece
3884 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 25/03/2011 : 19:38:42
|
Εγώ που έχω βαρύ πάτημα αν τρέξω με γυμνά πόδια που το έχω δοκιμάσει, νιώθω να σκάω σα πέτρα και νιώθω όλους τους κραδασμούς να σκάνε στα γόνατά μου. Σίγουρα στα αρχαία χρόνια τρέχαν ξυπόλητοι και υπολογίζεται ότι έκαναν 40κμ τη μέρα για το κυνήγι. Αυτοί όμως έτρεχαν μέσα σε δάση και χόρτα και στη χειρότερη χώμα και πέτρες. Άσφαλτο δεν παίζει να συνάντησαν. Ωστόσο ακόμα και αυτοί το πρώτο πράγμα που έκαναν όταν ξεκίνησαν να εξελίσονται είναι να ντύνουν τα πέλματά τους μετά το κορμί τους. Έχουν γίνει πολύ καλές επιδόσεις μαραθωνίου με γυμνά πόδια αλλά αυτό δεν μπορώ να πω πως είναι ο κανόνας. Ο Μπεκίλα νομίζω είχε κάνει 2.11 - 2.12 ξυπόλητος και πρόσφατα σε κάποιον αγώνα ήταν προυπόθεση ο αγώνας με γυμνά πόδια που το τερμάτισε σε ιδιαίτερα καλό χρόνο....
______________________
“Ethiopians and Kenyans are running 160 miles a week, more than you will ever run, because it’s their only way out, and those who survive that are going to be really hard to beat unless you do everything perfectly,” Salazar told Ritzenhein. “If they have better biomechanics, too, you are in trouble.” |
 |
|
|
spyros1976
Senior Forum-Runner
889 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 26/03/2011 : 10:00:15
|
| Σύμφωνα με πληροφορίες που διέρρευσαν από το Μαξίμου, ο γιωργάκης μετά τον περσινό μαραθώνιο έπαθε λαγοκνημιαία και από τότε άρχισε να πειραματίζεται με minimal παπούτσια. Δε θα αποτελέσει έκπληξη αν στο φετινό τον δούμε με vibram five fingers. |
|
|
|
Bloom
Senior Forum-Runner
Greece
659 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 26/03/2011 : 13:02:38
|
| Μετά τα νεράτζια στη Σύρο, άλλο θα είναι το πρόβλημα του Γιωργάκη, και δε λύνεται με μινιμαλιστικά παπούτσια, αλλά με φουλ φέις κράνος. |
|
|
|
gargadua
Master Forum-Runner
Afghanistan
7473 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 26/03/2011 : 21:59:16
|
Ας είναι καλά ο δικός κ-λος που έχει πάρει φωτιά!!!!! :) :)
"Το αργά διορθώνεται, το γρήγορα ΟΧΙ!!!!" |
|
|
|
spyros1976
Senior Forum-Runner
889 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 27/03/2011 : 16:21:30
|
Ο Γιωργάκης στη Σύρο
URL=http://img12.imageshack.us/i/neorio.png/] [/URL]
|
|
|
|
spyros1976
Senior Forum-Runner
889 Δημοσιεύσεις |
|
|
spyros1976
Senior Forum-Runner
889 Δημοσιεύσεις |
|
|
trexantiris
Master Forum-Runner
Greece
5735 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 30/03/2011 : 16:35:30
|
quote:
Originally posted by skull
διαβάζω εδώ, αλλά και σε κάποιες άλλες ιστοσελίδες, για τα πλεονεκτήματα του τρεξίματος χωρίς παπούτσια. πάνω σε αυτό θα ήθελα να θέσω μερικά ερωτήματα - προβληματισμούς.
σίγουρα η φύση μας γέννησε χωρίς παπούτσια, οπότε εύλογα ισχυρίζονται οι υποστηρικτές ότι έτσι θα έπρεπε να περπατάμε και να τρέχουμε.
σκέφτομαι όμως ότι όταν αυτό συνέβαινε, ο άνθρωπος δεν ζούσε πάνω από 35 χρόνια. άραγε πόση θα είναι η καταπόνηση του οργανισμού, όταν πλέον ζούμε το διπλάσιο;
όταν τρέχουμε (αργά) η συνηθισμένη κίνηση του ανθρώπου είναι να προσκρούει πρώτα η φτέρνα στο έδαφος. αυτή όμως δεν παρέχει αντικραδασμική προστασία. θεωρώ ότι μόνο για το sprint είναι κατασκευασμένο το σώμα μας και να αντέχει την καταπόνηση.
και ένα τελευταίο. εσείς που τρέχετε χωρίς παπούτσια, που το κάνετε; φαντάζομαι μόνο στα γήπεδα, διότι οπουδήποτε αλλού μόνο τραυματισμένος θα επέστρεφα (γυαλιά, πέτρες, ακαθαρσίες και πολλά άλλα).
Skull, θα περιγράψω τις εντυπώσεις μου από διάφορες επιφάνειες που έχω τρέξει ξυπόλητος (γυμνό πέλμα, όχι με τη χρήση μινιμαλιστικών παπουτσιών ή strip-down αθλητικών).
- Τεχνητός χλοοτάπητας: μια σε γενικές γραμμές πολύ καλή επιφάνεια. Δεν ταλαιπωρεί παρά ελάχιστα το δέρμα ενώ ταυτόχρονα κάνεις και ένα ευχάριστο "μασάζ" στα δακτυλάκια και στο πέλμα εκεί κάτω Παρόλο αυτά δεν θα πρότεινα σε κάποιον που ξεκινάει το ανυπόδητο να επικεντρωθεί μόνο σε τέτοια επιφάνεια γιατί λόγω του ότι είναι μαλακή, πιθανόν να σε παρασύρει στο να αρχίσεις να κτυπάς φτέρνα. Αν όμως τρέχοντας ξυπόλητος και "εγκεφαλικά" ή συνειδητά δεν έχεις γυρίσει το πάτημα σε forefoot strike (πατώντας δηλαδή με το μπροστινό μέρος του πέλματος, ελαφριά σαν γάτα) και επιμένεις σε κτύπημα φτέρνας, τότε θα πάρεις τα πόδια σου στο χέρι, και καλύτερα να ξαναβάλεις τα παπούτσια σου και να συνεχίσεις το τρέξιμο όπως πριν! Βλέπεις το ανυπόδητο τρέξιμο και το forefoot strike είναι έννοιες στενά συνυφασμένες μεταξύ τους!
- Διάδρομος: έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα...είναι μια εξ’ ορισμού απολύτως καθαρή επιφάνεια. Δεν έχεις να αγχώνεσαι μη τυχόν και πατήσεις τίποτα εκεί! Υπάρχει όμως και ένα σημαντικό μειονέκτημα: ο κινητήρας του διαδρόμου παράγει σημαντικά ποσά θερμότητας και η συνεχή επαφή του γυμνού πέλματος με την λαστιχένια επιφάνεια χειροτερεύει τα πράγματα. Μετά από λίγα χιλιόμετρα αισθάνομαι σαν αναστενάρης! Το μειονέκτημα της "υπερθέρμανσης" αντιμετωπίζεται σε καλό βαθμό φορώντας ένα απλό ζευγάρι αθλητικές κάλτσες. Κάθε ζευγάρι μπορεί να σε βγάλει ατελείωτα χιλιόμετρα και μετά με 1-2 ευρώπουλα αγοράζεις ένα καινούριο (ναι, για τέτοια ποιότητα κάλτσας μιλάω  )
- Μαλακή άμμος στην παραλία: ίσως η πιο ακατάλληλη και επικίνδυνη επιφάνεια! Ποτέ δεν ξέρεις πια κρυμένη κοτρόνα εκεί μέσα θα σου τσακίσει το πέλμα, ενώ χαλάει και το στυλ τελείως. Ασε που είναι και πολύ κουραστικό του να τρέχεις εκεί, είτε φοράς είτε όχι παπούτσια.
- Σκληρή άμμος στο ακρογυάλι: αποτελεί συνήθως μια θεϊκή επιφάνεια! Ακόμα και αν υπάρχουν αρκετά βότσαλα για να αποφύγεις, η αίσθηση της άμμου στα πέλματα και το γεγονός ότι μπορείς να τρέχεις εκεί που σκάει το κύμα (κάτι που δεν το κάνεις φορώντας παπούτσια) είναι "όλα τα λεφτά"! Βέβαια για τους πιο πολλούς από εμάς, τέτοιου είδους επιφάνεια είναι διαθέσιμη συνήθως κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών.
- Ταρτάν σε στίβο: πολύ καλή επιφάνεια. Μετά τον πρώτο κι όλας γύρο έχεις "εντοπίσει" τυχόν ανεπιθύμητα αντικείμενα που πρέπει να αποφύγεις ή να απομακρύνεις. Γενικά μπορείς να τρέχεις με άνεση και χωρίς να σε απασχολεί ιδιαίτερα η καθαρότητα και ασφάλειά της. Εχω τρέξει σε ταρτάν ιδιαίτερα "καλογιαλισμένο" το οποίο ήταν σαν "βελούδο". Το ταρτάν όμως του στίβου της περιοχής μου είναι σαν "γιαλόχαρτο" και δοκιμάζει το δέρμα του πέλματός μου πιο πολύ και από άσφαλτο!
- Πεζοδρόμιο/πεζόδρομος: αν αυτές οι διαδρομές είναι στρωμένες με λείες πλάκες ή τσιμεντόπλακες, τότε αποτελούν μια χαρά επιλογές. Όμως οι κυβόλιθοι και γενικότερα οι σαγρέ πλάκες είναι μάλλον απαγορευτικές, ενώ το ίδιο αποτρεπτικό είναι και το τσιμέντο που επίτηδες το έχουν "χαρακώσει" για να προσφέρει καλύτερη πρόσφυση.
- Άσφαλτος: τελικά η άσφαλτος είναι πιο άνετη και ασφαλή επιφάνεια από ότι φαντάζονται οι περισσότεροι από εμάς. Μερικές συμβουλές:
- Διάλεξε άσφαλτο που να μην είναι ταλαιπωρημένη από έντονη διάβρωση και λακούβες.
- Καλό είναι να μην αποτελεί ερημική τοποθεσία, γιατί έστω και τα λίγα αυτοκίνητα καθαρίζουν την επιφάνειά της.
- Ειδικά στην αρχή, συνιστώ η ασφάλτινη διαδρομή να κάνει έναν κύκλο οπότε να περνάς ανά τακτά δαστήματα από την πόρτα του σπιτιού σου ή του μέρους που έχεις παρκάρει, έτσι ώστε σε περίπτωση που κάτι στραβώσει, να μπορείς γρήγορα να επιστρέψεις στη "βάση".
- Όπως και στις άλλες επιφάνειες (εκτός του διαδρόμου) καλό είναι να ελέγχεις συχνά το τι βρίσκεται μπροστά σου. Έτσι θα αποφύγεις δυσάρεστες εκπλήξεις. Αυτό το γρήγορο και συχνό "σκανάρισμα" γίνεται σύντομα συνήθεια. Σε γενικές γραμμές όταν τρέχεις ξυπόλητος, καλό είναι να μην κοιτάς συνεχώς τον ορίζοντα ;-)
|
|
|
|
xipolitakos
Master Forum-Runner
Greece
3754 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 05/04/2011 : 18:05:30
|
Συμφωνώ με τον trexantiris.
Νούμερο ένα επιφάνεια για ανυπόδητο τρέξιμο είναι η χρησιμοποιημένη και μη ταλαιπωρημένη άσφαλτος . Ύστερα ακολουθεί ο στίβος.
Οι λείες πλάκες και οι τσιμεντόπλακες θα έλεγα ότι είναι άψογη επιφάνεια για να ξεκινήσει κανείς αφού η καταπόνηση του δέρματος είναι ελάχιστη.
Το χορτάρι είναι κατάλληλο για να καταλάβει κανείς τι σημάνει ανυπόδητο τρέξιμο χωρίς να υπάρχει καμία καταπόνηση στο δέρμα.
Ο διάδρομος είναι φωτιά και λάβρα. Όταν αρχίσει να ζεσταίνεται (μετά από κάποια χιλιόμετρα) αρχίζεις να έχεις το feeling των αναστενάρηδων…
Την άμμο δεν την έχω ακόμα εντάξει στο ανυπόδητο τρέξιμο. Η σκληρή άμμος ακούγεται πολύ ελκυστική επιφάνεια σύμφωνα με τον trexantiris. Το καλοκαίρι είναι κοντά!
|
|
|
|
Veteran84
Senior Forum-Runner
Greece
430 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 05/04/2011 : 19:18:04
|
quote:
Originally posted by trexantiris
quote:
Originally posted by skull
διαβάζω εδώ, αλλά και σε κάποιες άλλες ιστοσελίδες, για τα πλεονεκτήματα του τρεξίματος χωρίς παπούτσια. πάνω σε αυτό θα ήθελα να θέσω μερικά ερωτήματα - προβληματισμούς.
σίγουρα η φύση μας γέννησε χωρίς παπούτσια, οπότε εύλογα ισχυρίζονται οι υποστηρικτές ότι έτσι θα έπρεπε να περπατάμε και να τρέχουμε.
σκέφτομαι όμως ότι όταν αυτό συνέβαινε, ο άνθρωπος δεν ζούσε πάνω από 35 χρόνια. άραγε πόση θα είναι η καταπόνηση του οργανισμού, όταν πλέον ζούμε το διπλάσιο;
όταν τρέχουμε (αργά) η συνηθισμένη κίνηση του ανθρώπου είναι να προσκρούει πρώτα η φτέρνα στο έδαφος. αυτή όμως δεν παρέχει αντικραδασμική προστασία. θεωρώ ότι μόνο για το sprint είναι κατασκευασμένο το σώμα μας και να αντέχει την καταπόνηση.
και ένα τελευταίο. εσείς που τρέχετε χωρίς παπούτσια, που το κάνετε; φαντάζομαι μόνο στα γήπεδα, διότι οπουδήποτε αλλού μόνο τραυματισμένος θα επέστρεφα (γυαλιά, πέτρες, ακαθαρσίες και πολλά άλλα).
Skull, θα περιγράψω τις εντυπώσεις μου από διάφορες επιφάνειες που έχω τρέξει ξυπόλητος (γυμνό πέλμα, όχι με τη χρήση μινιμαλιστικών παπουτσιών ή strip-down αθλητικών).
- Τεχνητός χλοοτάπητας: μια σε γενικές γραμμές πολύ καλή επιφάνεια. Δεν ταλαιπωρεί παρά ελάχιστα το δέρμα ενώ ταυτόχρονα κάνεις και ένα ευχάριστο "μασάζ" στα δακτυλάκια και στο πέλμα εκεί κάτω Παρόλο αυτά δεν θα πρότεινα σε κάποιον που ξεκινάει το ανυπόδητο να επικεντρωθεί μόνο σε τέτοια επιφάνεια γιατί λόγω του ότι είναι μαλακή, πιθανόν να σε παρασύρει στο να αρχίσεις να κτυπάς φτέρνα. Αν όμως τρέχοντας ξυπόλητος και "εγκεφαλικά" ή συνειδητά δεν έχεις γυρίσει το πάτημα σε forefoot strike (πατώντας δηλαδή με το μπροστινό μέρος του πέλματος, ελαφριά σαν γάτα) και επιμένεις σε κτύπημα φτέρνας, τότε θα πάρεις τα πόδια σου στο χέρι, και καλύτερα να ξαναβάλεις τα παπούτσια σου και να συνεχίσεις το τρέξιμο όπως πριν! Βλέπεις το ανυπόδητο τρέξιμο και το forefoot strike είναι έννοιες στενά συνυφασμένες μεταξύ τους!
- Διάδρομος: έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα...είναι μια εξ’ ορισμού απολύτως καθαρή επιφάνεια. Δεν έχεις να αγχώνεσαι μη τυχόν και πατήσεις τίποτα εκεί! Υπάρχει όμως και ένα σημαντικό μειονέκτημα: ο κινητήρας του διαδρόμου παράγει σημαντικά ποσά θερμότητας και η συνεχή επαφή του γυμνού πέλματος με την λαστιχένια επιφάνεια χειροτερεύει τα πράγματα. Μετά από λίγα χιλιόμετρα αισθάνομαι σαν αναστενάρης! Το μειονέκτημα της "υπερθέρμανσης" αντιμετωπίζεται σε καλό βαθμό φορώντας ένα απλό ζευγάρι αθλητικές κάλτσες. Κάθε ζευγάρι μπορεί να σε βγάλει ατελείωτα χιλιόμετρα και μετά με 1-2 ευρώπουλα αγοράζεις ένα καινούριο (ναι, για τέτοια ποιότητα κάλτσας μιλάω )
- Μαλακή άμμος στην παραλία: ίσως η πιο ακατάλληλη και επικίνδυνη επιφάνεια! Ποτέ δεν ξέρεις πια κρυμένη κοτρόνα εκεί μέσα θα σου τσακίσει το πέλμα, ενώ χαλάει και το στυλ τελείως. Ασε που είναι και πολύ κουραστικό του να τρέχεις εκεί, είτε φοράς είτε όχι παπούτσια.
- Σκληρή άμμος στο ακρογυάλι: αποτελεί συνήθως μια θεϊκή επιφάνεια! Ακόμα και αν υπάρχουν αρκετά βότσαλα για να αποφύγεις, η αίσθηση της άμμου στα πέλματα και το γεγονός ότι μπορείς να τρέχεις εκεί που σκάει το κύμα (κάτι που δεν το κάνεις φορώντας παπούτσια) είναι "όλα τα λεφτά"! Βέβαια για τους πιο πολλούς από εμάς, τέτοιου είδους επιφάνεια είναι διαθέσιμη συνήθως κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών.
- Ταρτάν σε στίβο: πολύ καλή επιφάνεια. Μετά τον πρώτο κι όλας γύρο έχεις "εντοπίσει" τυχόν ανεπιθύμητα αντικείμενα που πρέπει να αποφύγεις ή να απομακρύνεις. Γενικά μπορείς να τρέχεις με άνεση και χωρίς να σε απασχολεί ιδιαίτερα η καθαρότητα και ασφάλειά της. Εχω τρέξει σε ταρτάν ιδιαίτερα "καλογιαλισμένο" το οποίο ήταν σαν "βελούδο". Το ταρτάν όμως του στίβου της περιοχής μου είναι σαν "γιαλόχαρτο" και δοκιμάζει το δέρμα του πέλματός μου πιο πολύ και από άσφαλτο!
- Πεζοδρόμιο/πεζόδρομος: αν αυτές οι διαδρομές είναι στρωμένες με λείες πλάκες ή τσιμεντόπλακες, τότε αποτελούν μια χαρά επιλογές. Όμως οι κυβόλιθοι και γενικότερα οι σαγρέ πλάκες είναι μάλλον απαγορευτικές, ενώ το ίδιο αποτρεπτικό είναι και το τσιμέντο που επίτηδες το έχουν "χαρακώσει" για να προσφέρει καλύτερη πρόσφυση.
- Άσφαλτος: τελικά η άσφαλτος είναι πιο άνετη και ασφαλή επιφάνεια από ότι φαντάζονται οι περισσότεροι από εμάς. Μερικές συμβουλές:
- Διάλεξε άσφαλτο που να μην είναι ταλαιπωρημένη από έντονη διάβρωση και λακούβες.
- Καλό είναι να μην αποτελεί ερημική τοποθεσία, γιατί έστω και τα λίγα αυτοκίνητα καθαρίζουν την επιφάνειά της.
- Ειδικά στην αρχή, συνιστώ η ασφάλτινη διαδρομή να κάνει έναν κύκλο οπότε να περνάς ανά τακτά δαστήματα από την πόρτα του σπιτιού σου ή του μέρους που έχεις παρκάρει, έτσι ώστε σε περίπτωση που κάτι στραβώσει, να μπορείς γρήγορα να επιστρέψεις στη "βάση".
- Όπως και στις άλλες επιφάνειες (εκτός του διαδρόμου) καλό είναι να ελέγχεις συχνά το τι βρίσκεται μπροστά σου. Έτσι θα αποφύγεις δυσάρεστες εκπλήξεις. Αυτό το γρήγορο και συχνό "σκανάρισμα" γίνεται σύντομα συνήθεια. Σε γενικές γραμμές όταν τρέχεις ξυπόλητος, καλό είναι να μην κοιτάς συνεχώς τον ορίζοντα ;-)
Καλησπερα Μανωλη.Ωραια τα γραφεις οπως παντα.Ξεκινησαμε απο χθες,για να δουμε.Για αρχη τριαντα[30] λεπτα. |
|
|
|
Laga
Elite Forum-Runner
1698 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 06/04/2011 : 00:14:16
|
Επειδή είμαι σε μια φάση ψαξίματος σχετικά με το πάτημά μου και τα επόμενα παπούτσια που θα αγοράσω, διάβασα τη φράση που ακολουθεί σε ένα -μάλλον σοβαρό- site
http://www.barefootrunning.fas.harvard.edu/index.html
και σας τη μεταφέρω:
Do barefoot runners get injured less?
Barefoot runners often adopt forefoot or midfoot strike gaits and have a softer, more gentle landing, which may reduce their risk of injury. While there are anectodal reports of barefoot runners being injured less, there is very little scientific evidence to support this hypothesis at this time. Well-controlled studies are needed to determine whether barefoot running results in fewer injuries.
--------------------------------------------------------
Pain is temporary. Quitting lasts forever.
Λανς Άρμστρονγκ
|
|
|
|
sugar
Elite Forum-Runner
Greece
2249 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 06/04/2011 : 16:36:00
|
στον μαραθωνιο της θεσσαλονικης θα υπαρχει αθλητης που θα τρεξει χωρις παπουτσια με στοχο να τερματισει σε 4 ωρες...
ΤΟ ΑΡΓΑ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΟΤΕ... |
|
|
|
trexantiris
Master Forum-Runner
Greece
5735 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 07/04/2011 : 13:18:31
|
@Veteran84: Ελπίζω να μην εννοείς ότι για πρώτη φορά έτρεξες 30 λεπτά ανυπόδητος(!?!)
Αν ισχύει αυτό τότε...πάτα φρένο και κάνε 10λεπτες (το πολύ) διαδρομές για τις πρώτες μέρες, μετά συνεχίζεις με τα παπούτσια σου. Ακόμα και αν στην αρχή τα πέλματα τα αισθάνεσαι "φρέσκα", σύντομα θα αρχίσουν οι πρώτες "ενοχλήσεις". Τα 30 λεπτά (και με πολύ ήπιο ρυθμό) θα τα έχεις σε 3-4 εβδομάδες. Θα χρειαστείς πολλούς μήνες προσαρμογής για να "ανταλλάξεις" πλήρως τα χιλιόμετρα που έκανες με παπούτσια με αυτά του ανυπόδητου τρεξίματος (ειδικά αν τρέχεις τελείως ξυπόλητος και όχι με τη χρήση μινιμαλιστικών παπουτσιών)!
Αν κάποιος δεν σεβαστεί την προσαρμογή, θα ανακαλύψει όλες τις διαφορετικές ενοχλήσεις/πόνους που μπορούν να έχουν καθένα από τους 19 μυς/19 τένοντες/60+ συνδέσμους/33αρθρώσεις, του κάθε πέλματος! 
Και μη ξεχνάς: το σύγχρονο αθλητικό παπούτσι με την απίστευτη ακαμψία του και την ΤΕΡΑΣΤΙΑ σόλα του (τα κλασσικά δηλαδή "χοντροπάπουτσα"), είναι ένα είδος γύψου για το πέλμα - όπως εύστοχα έχουν σχολιάσει και άλλοι σε αυτό το φόρουμ. Όταν λοιπόν βγάζεις το πόδι σου από αυτόν τον γύψο και το "δοκιμάζεις" γυμνό στο έδαφος, τότε θέλει κάμποσο χρόνο προσαρμογής και "γυμναστικής". Έρευνα έδειξε ότι το πέλμα ενός μέσου ενυπόδητου ανθρώπου είναι έως και 50% πιο αδύναμο (και επιρρεπές σε τραυματισμούς) από ότι το πέλμα ανυπόδητου! |
|
|
|
trexantiris
Master Forum-Runner
Greece
5735 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 07/04/2011 : 13:33:04
|
@sugar: αν ειδικάς αυτός ο δρομέας τρέξει χωρίς καν μινιμαλιστικά παπούτσια, τότε ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!
Στο επόμενο 10άρι του ΚΜΑ (2011) που θα τρέξω, είμαι σε δίλημα αν θα "κατέβω" με γυμνό πέλμα ή με μινιμαλιστικό. Το μόνο άγχος για γυμνό πέλμα είναι μέσα στο "μπουλούκι" μην τυχόν και δεν προσέξω κάποιο "ανεπιθύμητο" αντικείμενο στην άσφαλτο. Από την άλλη αυτός είναι ίσως και ένας ψυχολογικός και όχι τόσο πραγματικός φόβος. Είδομεν... |
|
|
|
Veteran84
Senior Forum-Runner
Greece
430 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 07/04/2011 : 13:44:38
|
quote:
Originally posted by trexantiris
@Veteran84: Ελπίζω να μην εννοείς ότι για πρώτη φορά έτρεξες 30 λεπτά ανυπόδητος(!?!)
Αν ισχύει αυτό τότε...πάτα φρένο και κάνε 10λεπτες (το πολύ) διαδρομές για τις πρώτες μέρες, μετά συνεχίζεις με τα παπούτσια σου. Ακόμα και αν στην αρχή τα πέλματα τα αισθάνεσαι "φρέσκα", σύντομα θα αρχίσουν οι πρώτες "ενοχλήσεις". Τα 30 λεπτά (και με πολύ ήπιο ρυθμό) θα τα έχεις σε 3-4 εβδομάδες. Θα χρειαστείς πολλούς μήνες προσαρμογής για να "ανταλλάξεις" πλήρως τα χιλιόμετρα που έκανες με παπούτσια με αυτά του ανυπόδητου τρεξίματος (ειδικά αν τρέχεις τελείως ξυπόλητος και όχι με τη χρήση μινιμαλιστικών παπουτσιών)!
Αν κάποιος δεν σεβαστεί την προσαρμογή, θα ανακαλύψει όλες τις διαφορετικές ενοχλήσεις/πόνους που μπορούν να έχουν καθένα από τους 19 μυς/19 τένοντες/60+ συνδέσμους/33αρθρώσεις, του κάθε πέλματος!
Και μη ξεχνάς: το σύγχρονο αθλητικό παπούτσι με την απίστευτη ακαμψία του και την ΤΕΡΑΣΤΙΑ σόλα του (τα κλασσικά δηλαδή "χοντροπάπουτσα"), είναι ένα είδος γύψου για το πέλμα - όπως εύστοχα έχουν σχολιάσει και άλλοι σε αυτό το φόρουμ. Όταν λοιπόν βγάζεις το πόδι σου από αυτόν τον γύψο και το "δοκιμάζεις" γυμνό στο έδαφος, τότε θέλει κάμποσο χρόνο προσαρμογής και "γυμναστικής". Έρευνα έδειξε ότι το πέλμα ενός μέσου ενυπόδητου ανθρώπου είναι έως και 50% πιο αδύναμο (και επιρρεπές σε τραυματισμούς) από ότι το πέλμα ανυπόδητου!
Οπως το ειπες...,φρενο πρεπει να βαλω... |
|
|
|
Θέμα |
|
Σκέψεις για το barefoot running
