Συγγραφέας |
Θέμα |
Dejan
Master Forum-Runner
Greece
3884 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 23/09/2011 : 18:25:34
|
Τώρα τελευταία το σκέφτομαι όλο και πιο συχνά ^_^
______________________ “Ethiopians and Kenyans are running 160 miles a week, more than you will ever run, because it’s their only way out, and those who survive that are going to be really hard to beat unless you do everything perfectly,” Salazar told Ritzenhein. “If they have better biomechanics, too, you are in trouble.” |
|
|
giwrgosli
Forum-Runner
Greece
70 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 23/09/2011 : 20:23:11
|
http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/09/100_12.html Μήπως αυτοί είναι οι 100 λόγοι που πάμε κατά διαόλου? Μήπως αν αφήναμε αυτή την πιπίλα στην άκρη και κοιτάζαμε λίγο το μέλλον μας και όχι το παρελθόν μας κάτι μπορεί να άλλαζε σε αυτόν τον τόπο?
Όταν ήμουν παιδί προσευχόμουν κάθε βράδυ για ένα καινούργιο ποδήλατο. Μετά κατάλαβα πως ο Κύριος δεν δουλεύει έτσι, οπότε έκλεψα ένα και του ζήτησα να με συγχωρέσει. |
|
|
giwrgosli
Forum-Runner
Greece
70 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 23/09/2011 : 20:33:48
|
Και μην ξεχνιόμαστε, κάτι φωτεινό για την Ελλάδα είναι (ελπίζω τουλάχιστον) η ανατροπή των βολεψάκιδων και του ωχαδερφισμού!!!
Όταν ήμουν παιδί προσευχόμουν κάθε βράδυ για ένα καινούργιο ποδήλατο. Μετά κατάλαβα πως ο Κύριος δεν δουλεύει έτσι, οπότε έκλεψα ένα και του ζήτησα να με συγχωρέσει. |
|
|
KARLA
Advanced Forum-Runner
Greece
350 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 24/09/2011 : 12:50:48
|
Έχουμε το καλύτερο οικοπεδάκι της Ευρώπης. Ήλιος,θάλασσα και γεύση και απο τις 4 εποχές..... |
|
|
Deorum
Moderator
Greece
7283 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 24/09/2011 : 13:04:48
|
Το μόνο φωτεινό που μπορώ να σκεφτώ αυτήν την στιγμή, είναι ότι (ελπίζω!!!) τα παιδιά που θα γεννηθούν σήμερα θα ζήσουν σε μια οικονομία πολύ πιο υγιής από ότι η δικιά μας.
|
|
|
MANTONA
Advanced Forum-Runner
401 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 24/09/2011 : 13:26:13
|
quote: Originally posted by NIKOS T.
"Αν νομίζεις ότι τα έχεις όλα υπό έλεγχο, τότε δεν τρέχεις αρκετά γρήγορα"
+1000000000000000000000000000000000000000000
<<Ό,τι δεν με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατή>>! |
|
|
MANOLIS2004
Master Forum-Runner
Greece
6423 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 24/09/2011 : 14:25:32
|
1. Στην γειτονιά μου υπάρχουν 3 κάδοι σκουπιδιών στην σειρά. Οι 2 είναι μπλέ ανακύκλωσης και ο αλλος κανονικός. Ε λοιπόν πολλά απο τα παρακείμενα καταστήματα πετάνε το άδεια χαρτοκιβώτια συσκευασίας στον κανονικό. 2. Μέχρι πριν απο λίγο οταν έβγαινα για ποτό είχαμε πολλές επιλογές σε καταστήματα. Μπορούσαμε να διαλέξουμε ανάλογα με την εποχή, την διάθεση, την απόσταση η την σύνθεση της παρέας. Τώρα διαλέγουμε ανάμεσα σε εκείνα που δεν έχουμε τσακωθεί για το θέμα έκδοσης απόδειξης. Σε λίγο καιρό θα έχουμε τσακωθεί με ολους οπότε δεν θα πηγαίνουμε πουθενά. Οχι και τόσο κακό αυτό.... 3. Στις φανάρια για αριστερή στροφή με το αυτοκίνητο, πάντα θα έλθει κάποιος Ελληνάρας να μας περάσει ολους και να μπει μπροστά. Και πολλές φορές θα αργήσει να ξεκινήσει γιατί μιλάει και στο κινητό με αποτέλεσμα να περάσει αυτός και εμείς να μείνουμε εκεί. 4. Οταν είμαι πεζός έχω πράσινο και τα αυτοκίνητα πορτοκαλί βελάκια καλτερα να περιμένω στην διάβαση μέχρι να περάσουν τα μεσάνυχτα και να αραιώσει η κυκλοφορία η να πάω πιο κάτω και να βρω άλλη διάβαση.
MANOLIS2004 |
|
|
Elias_Run
Advanced Forum-Runner
Greece
355 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 24/09/2011 : 19:32:34
|
Εμένα μου αρέσει που πολύ συχνά μπορεί να μιλήσεις για πρώτη φορά μ’ έναν Έλληνα που δεν γνωρίζεις και να υπάρξει ένα πηγαίο και αμοιβαίο δέσιμο που δεν έχω δει να συμβαίνει τόσο έντονα μ’ άλλους λαούς.
Μου αρέσει που σ’ ένα Ελληνικό τραπέζι οι άνθρωποι μιλάνε, φωνάζουν και γελάνε και που η ώρα περνάει τόσο γρήγορα. Έχω κάτσει σ΄ άλλα Ευρωπαϊκά τραπέζια και στην Αμερική για φαγητό και σε αρκετές περιπτώσεις ένιωθα είτε αμηχανία ή βλακεία. Σε κάποιες περιπτώσεις ήταν σαν να παίζαμε το παιχνίδι ‘όποιος μιλήσει πρώτος δεν τρώει παγωτό’. Πολύ ξύσιμο…
Μου αρέσει που μ’ έναν Έλληνα σε μια παρέα, σε μια επαγγελματική συνάντηση ή σε ένα σημαντικό ραντεβού ο πάγος σπάει πιο γρήγορα. Δεν φοβόμαστε μήπως πούμε καμιά βλακεία!
Μου αρέσει που από πολύ μικροί μαθαίνουμε να σφίγγουμε στις χειραψίες το χέρι του άλλου δυνατά! Και το κυριότερο μαθαίνουμε ότι το να χαμογελάμε στους άλλους είναι δωρεάν! Και κάτι πολύ σημαντικό: ξέρουμε να ξεχωρίζουμε το ψεύτικο (Αμερικάνικο) χαμόγελο από το αυθεντικό τόσο εύκολα όσο ξεχωρίζει ένας κρεοπώλης το μοσχαρίσιο κρέας από το χοιρινό.
Μου αρέσει που (με ελάχιστες εξαιρέσεις) δεν χρειάζεται να πληρώσουμε όταν χρησιμοποιούμε τουαλέτες καταστημάτων ή δημοσίων οργανισμών. Μου αρέσει που (πάλι με ελάχιστες εξαιρέσεις) προτιμούμε την καφετέρια της Μαρίας, το καφενείο του κυρ Θανάση και το σουβλατζίδικο του κυρ Λάμπρου από τα Starbucks και τα MacDonald’s. Μου αρέσει που σε γενικές γραμμές (πάλι με πολλές εξαιρέσεις) έχουμε δείξει επιείκεια και φιλοξενία σε μη Έλληνες που έρχονται να δουλέψουν και να μείνουν στην χώρα μας όταν οι (κρετίνοι φίλοι μας Ιταλοί γνωστοί για τα φασιστικά τους ιδεώδη) βούλιαζαν πλοία γεμάτα ανθρώπους που το μόνο τους λάθος ήταν η εθνικότητα τους.
Μου αρέσει που σε Νατοϊκές υπηρεσίες όπου συμμετείχαν και Ελληνικά στρατεύματα δεν έχουν αναφερθεί βιαιοπραγίες από Έλληνες φαντάρους. Έχω αρκετά παραδείγματα όμως όπου Βέλγοι, Αμερικάνοι, Καναδοί και άλλοι βίαζαν και βασάνιζαν άοπλους πολίτες της εκάστοτε χώρας.
Μου αρέσει που είμαστε ατίθασοι και καχύποπτοι!
Και ίσως το σημαντικότερο απ΄όλα μου αρέσει που λατρεύουμε τις αδυναμίες μας και δεν παίρνουμε τα πράγματα και πολύ στα σοβαρά!
Ηλίας Α. |
|
|
xipolitakos
Master Forum-Runner
Greece
3754 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 24/09/2011 : 22:50:40
|
Στο θέμα της επικοινωνίας έχουμε λίγο μπασταρδέψει. Αυτό φαίνεται στην εργασία (ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα) και στην καθημερινή ζωή της "Μεγάλη Πόλης".
___________________ Run Natural... run Bare |
Edited by - xipolitakos on 24/09/2011 22:51:57 |
|
|
Lampros Runner
Senior Forum-Runner
Greece
846 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 25/09/2011 : 17:15:30
|
Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΟ 324 π.Χ. ΣΤΗΝ ΩΠΗ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ ΕΝΩΠΙΟΝ 9.000 ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΥΧΟΝΤΩΝ ΚΑΘΕ ΦΥΛΗΣ, ΕΛΛΗΝΩΝ - ΠΕΡΣΩΝ ΚΑΙ ΜΗΔΩΝ
<< Σας εύχομαι, τώρα που τελειώνουν οι πόλεμοι, να ευτυχήσετε με την Ειρήνη. Όλοι οι θνητοί, απ'εδώ και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός, μονοιασμένοι για την κοινή προκοπή. Να θεωρείτε την Οικουμένη Πατρίδα σας, με Κοινούς Νόμους, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξαρτήτως φυλής. Δεν χωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, σε Έλληνες και Βαρβάρους. Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν. Τους καταμερίζω μ'ένα μόνο κριτήριο, την Αρετή. Για μένα, κάθε καλός Ξένος, είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας, είναι χειρότερος από Βάρβαρο. Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε στα όπλα, παρά θα τις λύσετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ εγώ διαιτητής σας. Τον ΘΕΟ, δεν πρέπει να τον νομίζετε ως αυταρχικό κυβερνήτη, αλλά ως κοινό ΠΑΤΕΡΑ όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τ'αδέλφια στην οικογένεια. Από μέρους μου, θεωρώ όλους, ΙΣΟΥΣ, λευκούς και μελαμψούς. Και θα ήθελα να μην είστε μόνο υπήκοοι της κοινοπολιτείας μου, αλλά μέτοχοι, όλοι συνέταιροι. Όσο περνάει από το χέρι μου, θα προσπαθήσω να συντελεσθούν αυτά που υπόσχομαι >>.
si vis amari,ama |
|
|
Lampros Runner
Senior Forum-Runner
Greece
846 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 25/09/2011 : 17:27:03
|
Επισεις θελω να πω οτι στις περιεργες περιοδους που ζουμε το να στενοχωριομαστε το μεγαλυτερο κακο που κανουμε ειναι μονο στον εαυτο μας! Μια ελπιδοφορα ιστορια που διαβασα προσφατα για την αξια της καθε στιγμης απο τον Χορχε Μπουκαι και το βιβλιο του ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ μου αρεσε πολυ και ηθελα να την μοιραστω μαζι σας!!
Ο Ερευνητής ( του Χόρχε Μπουκάι)
Αυτή είναι η ιστορία ενός ανθρώπου τον οποίο εγώ θα χαρακτήριζα ερευνητή ...
Ερευνητής είναι κάποιος που ψάχνει, όχι απαραιτήτως κάποιοις που βρίσκει.
Ούτε είναι κάποιος που ξέρει στα σίγουρα τι είναι αυτό που ψάχνει. Είναι, απλώς, κάποιος για τον οποίο η ζωή αποτελεί μια αναζήτηση.
Μια μέρα, ο ερευνητής διαισθάνθηκε ότι έπρεπε να πάει προς την πόλη του Καμίρ. Είχε μάθει να δίνει μεγάλη σημασία στα προαισθήματα του, που πήγαζαν από ένα μέρος δικό του μεν, άγνωστο δε.
Μετά από δύο μέρες πορείας στους σκονισμένους δρόμους, διέκρινε από μακριά το Καμίρ. Λίγο πριν φτάσει στο χωριό, του τράβηξε την προσοχή ένας λόφος, δεξιά από το μονοπάτι. Ήταν σκεπασμένος από υπέροχη πρασινάδα και γεμάτος με δέντρα, πουλιά και μαγευτικά λουλούδια. Τον περιτριγύριζε κάτι σαν μικρός φράχτης φτιαγμένος από βαμμένο ξύλο.
Μια μπρούντζινη πορτούλα τον προσκαλούσε να μπει.
Ξαφνικά, αισθάνθηκε να ξεχνά το χωριό και υπέκυψε στην επιθυμία του να ξαποστάσει για λίγο σ' εκείνο το μέρος.
Ο ερευνητής πέρασε την είσοδο κι άρχισε να βαδίζει αργά δίπλα στις λευκές πέτρες που ήταν τοποθετημένες ανάκατα ανάμεσα στα δέντρα.
Άφησε το βλέμμα του να ξαποστάσει σαν την πεταλούδα, σε κάθε λεπτομέρεια του πολύχρωμου αυτού παραδείσου.
Τα μάτια του, όμως, ήταν μάτια ερευνητή, κι ίσως γι' αυτό ανακάλυψε εκείνη την επιγραφή πάνω σε μια απ' τις πέτρες: Αμπντούλ Ταρέγκ: έζησε 8 χρόνια, 6 μήνες, δύο εβδομάδες και 3 μέρες.
Τρόμαξε λίγο συνειδητοποιώντας ότι εκείνη η πέτρα δεν ήταν απλώς μια πέτρα: ήταν μια ταφόπλακα.
Λυπήθηκε όταν σκέφτηκε ότι ένα παιδί τόσο μικρής ηλικίας ήταν θαμμένο σ' εκείνο το μέρος.
Κοιτάζοντας γύρω του, ο άνθρωποις ότι και η διπλανή πέτρα είχε μια επιγραφή. Πλησίασε να τη διαβάσει. Έλεγε:Γιαμίρ Καλίμπ: έζησε 5 χρόνια, 8 μήνες και 3 εβδομάδες.
Ο ερευνητής αισθάνθηκε φοβερή συγκίνηση.
Αυτό το πανέμορφο μέρος ήταν νεκροταφείο, και κάθε πέτρα ήταν ένας τάφος.
Μία μία, άρχισε να διαβάζει τις πλάκες.
Όλες είχαν παρόμοιες επιγραφές: ένα όνομα και τον ακριβή χρόνο ζωής του νεκρού.
Αλλά αυτό που τον τάραξε περισσότερο ήταν η διαπίστωση ότι ο άνθρωπος που είχε ζήσει τον πιο πολύ καιρό, μόλις που ξεπερνούσε τα έντεκα χρόνια ...
Νικημένος από μια αβάσταχτη θλίψη, έκατσε κι άρχισε να κλαίει.
Ο φύλακας του νεκροταφείου που περνούσε από εκεί τον πλησίασε.
Τον κοίταξε να κλαίει για λίγο σιωπηλός, και μετά τον ρώτησε αν έκλαιγε για κάποιον συγγενή.
«Όχι, για κανέναν συγγενή» είπε ο ερευνητής. «Τι συμβαίνει σ' αυτό το χωριό; Τι πράγμα φοβερό έχει αυτός ο τόπος; Γιατί έχει τόσα πολλά νεκρά παιδιά θαμμένα σ' αυτό το μέρος; Ποια είναι η τρομερή κατάρα που βαραίνει αυτούς τους ανθρώπου; και τους έχει υποχρεώσει να φτιάξουν ένα νεκροταφείο για παιδιά:»
Ο ηλικιωμένος χαμογέλασε και είπε:
«Μπορείτε να ηρεμήσετε. Δεν υπάρχει τέτοια κατάρα. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι εδώ έχουμε ένα παλιό έθιμο. Θα σας εξηγήσω ...
»Οταν ένας νέος συμπληρώνει τα δεκαπέντε του χρόνια, οι γονείς του του χαρίζουν ένα τετράδιο όπως αυτό που έχω εδώ, για να το κρεμάει στο λαιμό. Είναι παράδοση στον τόπο μας. Από τη στιγμή εκείνη κι έπειτα, κάθε φορά που κάποιος απολαμβάνει έντονα κάτι, ανοίγει το τετράδιο και σημειώνει:
Στα δεξιά, αυτό που απόλαυσε.
Στ' αριστερά, πόσο χρόνο κράτησε η απόλαυση.
»Εστω ότι γνώρισε μια κοπέλα και την ερωτεύτηκε. Πόσο κράτησε το μεγάλο αυτό πάθος και η χαρά της γνωριμίας τους; Μια εβδομάδα; Δύο; Τρεις και μισή:»
»Και μετά, η συγκίνηση του πρώτου φιλιού, η θαυμάσια ευχαρίστηση του πρώτου φιλιού ... Πόσο κράτησε; Μόνο το ενάμισι λεπτό του φιλιού; Δύο μέρες; Μια εβδομάδα;
»Και η εγκυμοσύνη, και η γέννηση του πρώτου παιδιού;
»Και ο γάμος των φίλων;
»Και το ταξίδι που πάντα ήθελε;
»Και η συνάντηση με τον αδελφό που γυρίζει από μια μακρινή χώρα;
»Πόσο κράτησε στ' αλήθεια η απόλαυση αυτών των αισθήσεων;
»Ώρες; Μέρες;
Έτσι , συνεχίζουμε να σημειώνουμε στο τετράδιο κάθε λεπτό που απολαμβάνουμε ... Κάθε λεπτό.
»Οταν κάποιοιος πεθαίνει, έχουμε τη συνήθεια να ανοίγουμε το τετράδιό του και να αθροίζουμε το χρόνο της απόλαυσης για να τον γράψουμε πάνω στον τάφο του. Γιατί αυτός είναι για εμάς ο μοναδικός και πραγματικός χρόνος ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΖΗΣΕΙ»
si vis amari,ama |
|
|
xipolitakos
Master Forum-Runner
Greece
3754 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 25/09/2011 : 22:19:00
|
+1000 Γεια σου ρε Λαμπρό, Τα καλύτερα ποσταρίσματα από όλους!
___________________ Run Natural... run Bare |
Edited by - xipolitakos on 25/09/2011 22:30:17 |
|
|
TMan
Newbie Forum Runner
Spain
13 Δημοσιεύσεις |
|
Elias_Run
Advanced Forum-Runner
Greece
355 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 26/09/2011 : 14:34:05
|
Μπράβο Λάμπρο! Να' σαι καλά!
Ηλίας Α. |
|
|
Fidelio
Master Forum-Runner
2582 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 26/09/2011 : 16:44:07
|
Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι αποτέλεσμα απο ένα συνδιασμό μεταξύ της φύσης του ανθρώπου και της ιδιοσυγκρασίας του έλληνα, ως ον κοινωνικοποιημένο στην ευρήτερη αυτή ζώνη της μεσογείου. Είναι μια διαδικασία 100δων χρόνων από την άποψη την πολιτοκοινωνική και εκατομυρίων από την άποψη της εξέλιξης του αδηφάγου αυτού δίποδου.
Γενικότερα κλαιγόμαστε γιατι συγκρίνουμε τα μουτρα μας με αυτά των αμερικανών, των σουηδών, γερμανών, άγγλων , ολλανδων και όπου τέλος πάντων σημειώνεται ένα ανώτερο επίπεδο ανάπτυξης πολιτισμού κτλ κτλ.
Θα συμφωνήσω οτι πρέπει να προσπαθούμε να γινομαστε καλύτεροι ,ναι στον θετικό τρόπο σκέψης αλλά πρώτα θα πρέπει να παραδεχθούμε το ιδιωμά μας , σαν ζώα αυτου του πλανήτη και σαν έλληνες , αν θέλετε καλύτερα , σαν μια ομάδα ανθρώπων που έζησαν σε αυτό το τόπο.
Μπορούμε να κοιταχτούμε στον καθρέπτι και να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας, να πέσουμε σε βαθειά περισυλλογή και κατάθλιψη και μέσα απο κει να τοποθετήσουμε ένα σπόρο. Δεν έχει σημασία που δεν πιστεύουμε οτι θα καλυτερέψουμε , σημασία έχει να κάνουμε το ελάχιστον δυνατό για να καλυτερέψουμε την ψυχή μας , να λογοδοτήσουμε απέναντι στον εαυτό μας πρώτα. Ετσι βάζεις τον σπόρο.
Τώρα κραυγές , για τις ωραίες θάλασσες , τα ποτάμια , τα δάση , τον όλυμπο και τους θεούς του , τα ρημάξαμε και αυτά. Αλλά εντάξει , τέλος πάντων , είπαμε λίγο θετικοί ή μάλλον λίγο σιωπηλοί .. |
Edited by - Fidelio on 26/09/2011 16:46:50 |
|
|
Θέμα |
|
|
|