| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
Etien
Master Forum-Runner
5171 Δημοσιεύσεις |
 Δημοσιεύθηκε - 17/11/2014 : 15:04:55
|
Σας ευχαριστω πολυ ολους σας για τα καλα σας λογια !!
Θεωρω καθε φορα, οτι ανηκει και σε εσας η περιγραφη -ειτε τρεξατε ειτε ως θεατες ...
Ευχαριστω |
 |
|
|
mashine
Advanced Forum-Runner
259 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 17/11/2014 : 17:09:23
|
Τα πιστοποιητικά χρόνου που τα βρίσκουμε;Στο site της οργάνωσης ή αλλού;
Ευχαριστώ |
|
|
|
anna_ves
Elite Forum-Runner
Greece
1101 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 17/11/2014 : 18:00:17
|
Συγχαρητήρια σε όλους παιδιά! Σε όσους πέτυχαν το στόχο τους, σε όσους είχαν την ευτυχία να σταθούν στην αφετηρία, σε όσους προσπάθησαν αλλά κάποια αναποδιά δεν τους άφησε να φτάσουν εκεί και φυσικά σε όσους ήταν εκεί για το χειροκρότημα που βάζει φτερά στα πόδια και του πιο κουρασμένου δρομέα.
Φέτος δεν ήταν η χρονιά μου. Ο αγώνας τελείωσε κάπου μετά τον ημί και μετά απλώς έτρεχα για να απολαύσω τη γιορτή.
Και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά και να το ξανακάνουμε!
------------------------------------------------------------------------
"ΕΞΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ ΦΥΣΙΣ" - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ |
|
|
|
Otiak
Forum-Runner
Greece
77 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 17/11/2014 : 18:40:18
|
quote:
Originally posted by mashine
Τα πιστοποιητικά χρόνου που τα βρίσκουμε;Στο site της οργάνωσης ή αλλού;
Ευχαριστώ
Στο www.marathon-photos.com, αφού επιλέξεις τον συγκεκριμένο αγώνα και συμπληρώσεις τον αριθμό συμμετοχής σου.
--------------------------
Ό,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει! |
|
|
|
ORKA
Newbie Forum Runner
26 Δημοσιεύσεις |
|
|
big-blue
Senior Forum-Runner
Greece
821 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 22/11/2014 : 12:10:13
|
quote:
Originally posted by ORKA
Εδω μπορειτε να δητε το πως οι 20 φιλοι μου απο την Ουψαλα της Σουηδιας ειδαν τον εφετινο μαραθωνα https://www.youtube.com/watch?v=sClCiDame-E
Ωραίος ο Gunnar!
Και του χρόνου πάλι εκεί! |
|
|
|
Skyrunner
Elite Forum-Runner
Greece
1111 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 22/11/2014 : 19:31:53
|
Η κλασική μπυροαποθεραπεία μετά την κούρσα !!!
quote:
Originally posted by ORKA
Εδω μπορειτε να δητε το πως οι 20 φιλοι μου απο την Ουψαλα της Σουηδιας ειδαν τον εφετινο μαραθωνα https://www.youtube.com/watch?v=sClCiDame-E
|
|
|
|
KostasPVol
Moderator
Greece
3992 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 23/11/2014 : 21:58:43
|
"Αντιμαραθώνιος"
Μόλις είδα στην εφημερίδα δυο μεγάλες σελίδες με φωτογραφίες από τον Μαραθώνιο και κείμενο με αυτό το τίτλο, είπα ώρα είναι να έχουμε καινούριες ιστορίες.
Τελικά όλα οκ. Πρόκειται για χρονογράφημα-κείμενο από μη αθλητή αλλά θεατή που βρέθηκε μάλιστα τυχαία στον αγώνα. Ως κείμενο δεν έχει κάτι για την αθλητική σκοπιά του, αλλά μπορεί να προσφέρει 15 λεπτά για όποιον θέλει να διαβάσει κάτι διαφορετικό.
http://issuu.com/e-thessalia/docs/23-11-14 σελίδες 28-29 (6-7 του ένθετου) |
|
|
|
Rigelian
Master Forum-Runner
Greece
10616 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 24/11/2014 : 13:10:56
|
quote:
Originally posted by KostasPVol
"Αντιμαραθώνιος"
Μόλις είδα στην εφημερίδα δυο μεγάλες σελίδες με φωτογραφίες από τον Μαραθώνιο και κείμενο με αυτό το τίτλο, είπα ώρα είναι να έχουμε καινούριες ιστορίες.
Τελικά όλα οκ. Πρόκειται για χρονογράφημα-κείμενο από μη αθλητή αλλά θεατή που βρέθηκε μάλιστα τυχαία στον αγώνα. Ως κείμενο δεν έχει κάτι για την αθλητική σκοπιά του, αλλά μπορεί να προσφέρει 15 λεπτά για όποιον θέλει να διαβάσει κάτι διαφορετικό.
http://issuu.com/e-thessalia/docs/23-11-14 σελίδες 28-29 (6-7 του ένθετου)
Ωραίο είναι! Τον τύπο με το τουρμπάνι και τα κίτρινα γάντια τον έβλεπα συχνά, νομίζω τερμάτισε λίγο πριν από μένα. |
|
|
|
Aroulio
Elite Forum-Runner
1580 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 28/11/2014 : 12:42:33
|
2014 - ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΛΑΣΣΙΚΟ…ΣΤΟΝ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟ
3η μου φορά κι –ελπίζω όχι- φαρμακερή.
Στα απόνερα του 50αριού της Ψάθας, το σώμα, αλλά και το πνεύμα, ήθελαν ξεκούραση, οπότε οι όγκοι τρεξίματος έπεσαν στα 100km μηνιαίως. Κι αφού αυτό δεν ήταν αρκετό, σε συνδυασμό με τις διακοπές, σταμάτησα τελείως το τρέξιμο για 15 ημέρες τον Ιούλιο. Και για να αλλάξω παραστάσεις, το έριξα στο κολύμπι, κάνοντας περί το 1km την ημέρα. Έφυγε ο Ιούλιος με την εκπλήρωση ενός ακόμα στόχου. Ντεμπούτο σε αγώνα τριάθλου, στη μικρή απόσταση, τη λεγόμενη sprint (750m κολύμπι, 20km ποδήλατο και 5km τρέξιμο).
Για να ακολουθήσει στη συνέχεια αφοσίωση στην προετοιμασία για μαραθώνιο.
Μετά το 5.55’ του 2012 και το 4.50’ του 2013 ο στόχος εξακολουθεί να παραμένει το 4.13’. Δηλαδή μέσος ρυθμός 5’59”/km. Στόχος, όχι απίθανος κατά την άποψή μου.
Η Προετοιμασία
Από αρχές Αυγούστου ξεκινάω ορεξάτος φουλ προετοιμασία για 14 εβδομάδες με εξατομικευμένο πρόγραμμα που είχα από την ομάδα της Adidas. Την Τρίτη εβδομάδα, προέκυψαν κάποια θεματάκια υγείας που με οδήγησαν σε αναγκαστική αποχή 10 ημερών, μέχρι να πάρω το οκ των γιατρών. Έτσι μισοβγήκε κι ο Αύγουστος, έχοντας μείνει αρκετά πίσω στην προετοιμασία και με ένα μόνο μεγάλο τρέξιμο των 16km. Μόλις 100 τα συνολικά km.
Σεπτέμβριος.
Εργασίες στο σπίτι. Γκρεμίσματα, βαψίματα, εσωτερική αναδιάρθρωση.
Αρχές του μήνα δεύτερη συμμετοχή σε αγώνα sprint τριάθλου, στην πόλη καταγωγής μου και μάλιστα με τους γονείς μου να με χαίρονται στον τερματισμό. Αξία ανεκτίμητη!!!
Και συνέχεια με φουλ δρομική προετοιμασία, 19 προπονήσεις (ρεκόρ) και σύνολο 230km. Σερί Long Run 16-25-25-28.
Οκτώβριος.
Στενός συγγενής κλινήρης, αρχικά στο σπίτι και στη συνέχεια εντός νοσοκομείου με καθημερινές επισκέψεις μου εκεί για 10 μέρες.
Και προφανώς υπάρχουν πολύ σημαντικότερα πράγματα στη ζωή από το τρέξιμο…
Παρόλα αυτά, συνεχίζω πεισμωμένος. 18 προπονήσεις 232km. Long Run 21-30-25-18
Νοέμβριος.
Φορμάρισμα και οι τελευταίες ημέρες δεν περνάνε με τίποτα. Οι προπονητικοί όγκοι πέφτουν, αλλά οι ρυθμοί έντασης παραμένουν.
Η προετοιμασία ολοκληρώθηκε κι εκτός από το προβληματικό 10ήμερο του Αυγούστου, δε χάθηκε ούτε μια προπόνηση. Ούτε μία για 10 συνεχόμενες εβδομάδες. Ούτε από ζέστη, ούτε από προβλήματα, ούτε από χρονική πίεση, ούτε από κούραση, ούτε από βαριεστημάρα. Πείσμα, πείσμα, πείσμα κι όλα έγιναν όπως ήθελα. Και τα LR και οι 10 περίπου διαλειμματικές –μία ανά εβδομάδα- σε αντίθεση με το παρελθόν που όλο και κάποια δικαιολογία είχα. Και το κυριότερο απ’ όλα, δεν προέκυψε η παραμικρή μυοσκελετική ενόχληση. Επίσης πρωτόγνωρο!
Συνολικά 583km σε 14 εβδομάδες και 51 προπονήσεις. Γύρω στα 50-53km την εβδομάδα αν αφαιρεθεί το κενό του Αυγούστου και το tapering.
Τώρα που το ξανασκέφτομαι πέρυσι είχα κάνει 720km σε 61 προπονήσεις, αλλά σε 20 εβδομάδες. Άρα αρκετά λιγότερα –περί τα 40- ανά εβδομάδα. Σίγουρα Πρέπει να Κάνω Παραπάνω την επόμενη φορά!
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ο αγώνας δε φεύγει ούτε στιγμή από το μυαλό μου, αλλά παραδόξως παραμένω χαλαρός. Έχω παραμερίσει συνειδητά άλλες υποχρεώσεις μου (μεταπτυχιακό, ανακαίνιση) και επιδιώκω να κοιμάμαι λίγο περισσότερο από τα συνήθη 5άωρά μου.
Μια βδομάδα πριν τον αγώνα έκανα και μασάζ στου κυρ Φώτη –μιλάμε για το μεγαλύτερο πόνο της ζωής μου- με αποτέλεσμα να εξαφανιστούν μυϊκές ενοχλήσεις μηνών. Ενοχλήσεις της τελευταίας στιγμής σε χαλασμένο δόντι –με τρύπα σαν την Αμφίπολη- αλλά με ένα ακόμα πρόχειρο μπάζωμα και 2 ημέρες mesulid αποφεύγονται τα χειρότερα. Ναι, ξέρω. Θααααα το φτιάξω.
Πέμπτη, βιαστική βολτίτσα στην έκθεση μαζί με τα πιτσιρίκια μου, χαιρετούρες με γνωστούς και φίλους. Χάζι και δοκιμές νέων προϊόντων στα περίπτερα των εταιρειών. Γνωριμία με Spartiati, τσίμπησα και την «Άδακρυ Μάχη» του, μένει να βρεθεί ο χρόνος για να τη διαβάσω….. Ψώνια αναμνηστικών και κάλυψη τυχόν ελλείψεων στου Leonardo. Χαιρετούρες στο ΣΔΥΑ -μα που είναι η Κα Ελένη?
Παρασκευή-Σάββατο χαλαρά και με κορύφωση της μακαρονοθεραπείας. Θέμα των ημερών έχει γίνει ο καιρός, καθώς αναμένονται έντονες βροχές το Σαββατοκύριακο, αλλά δεν ξέρουμε πότε ακριβώς και για πόσο. Μέχρι αργά το βράδυ του Σαββάτου η πρόβλεψη είναι για 16-19 βαθμούς, μεγάλη υγρασία, ενδεχομένως νοτιά, συννεφιά και βροχές σε Αθήνα και Μαραθώνα μετά τις 11:00. Παίρνω τα μέτρα μου για όλα τα ενδεχόμενα και κουβαλάω μαζί σακούλες, για να κρατήσω τα παπούτσια στεγνά, μέχρι την έναρξη του αγώνα, σε περίπτωση βροχής.
Ανήμερα
Κυριακή πρωί. Ξύπνημα στις 5:30. Τσιμπολόγημα, φρεσκάρισμα και τελευταίες ετοιμασίες. 6:20 άφιξη στο Σύνταγμα με τρελή κοσμοσυρροή, φωτό από το γνωστό-άγνωστο δρομέα—φωτογράφο, μαζί με καμιά 25αριά άλλους συντρέχτες από το πάρκο και μπίρι-μπίρι στο πούλμαν. 8:10 Μαραθώνας. Ορατή η μεγάλη διαφορά στους μετέχοντες (10.700 από 8.700) και γίνεται το αδιαχώρητο. Ανέβασμα στο γνωστό ύψωμα, για ντύσιμο κι ετοιμασίες και καθιερωμένη επίσκεψη στο εκκλησάκι. Δεν είχα παρατηρήσει ότι είναι του Αγίου Νεκταρίου που γιορτάζει τη μέρα αυτή. Κι είναι μεγάλη ειρωνεία ότι ο φίλος Νεκτάριος απουσιάζει, καθώς την παραμονή το βράδυ ανέβασε 39 πυρετό –κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.
Είμαι έτοιμος και χαλαρός. Κοντό σορτσάκι, φανελάκι με το σήμα Δρομέων Πεδίου Άρεως, παπούτσια adidas supernova glide boost, καπελάκι για ήλιο και βροχή και μικρό τσαντάκι μέσης με την απαραίτητη τροφοδοσία. Και στο χέρι το βραχιολάκι της adidas με τα περάσματα για χρόνο 4:10’. Λέμε τώρα… Έχω αποφασίσει να τρέξω χωρίς καρδιοσυχνόμετρο, για να μην αγχώνομαι παραπάνω από τους έτσι κι αλλιώς ψηλούς παλμούς μου. Παράδοση τσάντας στις 8:30 κι επιθεώρηση WC (…διδακτορικό θα κάνω στο θέμα). Τελικά οι εσωτερικές εγκαταστάσεις κοντά στο γήπεδο είναι μακράν οι καλύτερες. Να Το Θυμάμαι Αυτό!!!
Βρίσκω στην αφετηρία και τη φίλη Ηλέκτρα –με την οποία μοιραζόμασταν σκέψεις, στόχους και προβληματισμούς σε όλη την προετοιμασία μας- και χώνομαι δίπλα της μπροστά στο 4 block. Εορταστική ατμόσφαιρα και μπιζάρισμα του κόσμου στο δήμαρχο Ψινάκη-κούκλα τον έκανες το Μαραθώνιο.
Λίγο πριν την εκκίνηση ακούω στα μεγάφωνα το αγαπημένο μου μαραθωνιακό τραγούδι. Conquest of paradise από το δικό μας Βαγγέλη Παπαθανασίου. Τόσες και τόσες φορές τις τελευταίες ημέρες με φανταζόμουν να σαλπάρω για παλιά και νέα λιμάνια, καλπάζοντας αέρινος προς το Καλλιμάρμαρο. Καλύτερο οιωνό δε θα μπορούσα να δω. Και μερικά δευτερόλεπτα πριν την εκκίνηση παίζει και το μουσικό θέμα από το mission impossible. Τα τραγούδι με το οποίο κάναμε την εμφάνισή μας στη δεξίωση γάμου. Και ξέρω ότι τίποτα δεν είναι απίθανο αρκεί να παλεύεις διαρκώς γι’ αυτό.
Παίρνω το πρώτο μου gelάκι κι αισθάνομαι πανέτοιμος.
Η Στρατηγική
Ο σχεδιασμός της στρατηγικής έχει γίνει με πολλή σκέψη και πολλά αναθεωρημένα excelάκια. Έχω αποφασίσει να κάνω την ίδια κούρσα με το 2013 ως το 25km. Αν και είμαι σε πολύ καλύτερη κατάσταση φέτος. Δηλαδή, αργό ξεκίνημα για να βγει το 1ο 5άρι σε 31 λεπτά και να ζεσταθώ σιγά-σιγά, χωρίς να ανέβουν απότομα οι παλμοί. Μετά, σταθερά στο ρυθμό του στόχου με 10άρι σε 61 λεπτά, 20άρι σε 2.01’ Ημιμαραθώνιος σε 2.08. Ακολουθεί μια μικρή μείωση στο ρυθμό και 25άρι σε 2.32’ 1-2 λεπτά πιο γρήγορα από το 2013. Από κει και πέρα, θέλω και ελπίζω να είμαι πιο δυνατός από πέρυσι και να αντέξω ώστε να δω τη διαφορά που θέλω. 3ο 10άρι σε 62-65 λεπτά με πολλά ερωτηματικά για το πόσο φιλόδοξο είναι αυτό. Και από το 31 και μετά δίνω ότι μου έχει μείνει από δυνάμεις, ενδεχομένως και για κάτω από 55 λεπτά. Ελπιδοφόρο ήταν ότι στο προπονητικό 30άρι πάνω στην κλασσική διαδρομή, είχα βγάλει πειραματιζόμενος τα τελευταία 3 km σε ρυθμό 5:20 με πάρα πολλές δυνάμεις.
Βασικός στόχος λοιπόν 4:13’. Κρυφή φαντασίωση 4:09’:59”. Πιθανότερο σενάριο 4:15’-4:20’. Χειρότερο ενδεχόμενο 4:30’’.
Ο Αγώνας
Μπαμ και φύγαμε για τελικό.
9:07 ξεκινάει το 4ο block και στον ουρανό δεν υπάρχει συννεφάκι ούτε για δείγμα. Αχχχ, έκτακτα καιρικά φαινόμενα μας υποσχέθηκαν, ήλιο ξανασυναντήσαμε…. Πηγαίνω πολύ χαλαρά στο 6:15 για ζέσταμα προσπαθώντας να μην παρασυρθώ από τον κόσμο. Κάποια στιγμή καταλαβαίνω τον ιδρώτα να κυλάει στο κούτελό μου. Κοιτάζω το ρολόι μου και βλέπω να γράφει μόλις 857 μέτρα. Αν είναι δυνατόν! Θα λιώσουμε πάλι…. Κάπου στο 3ο km, βλέπω μερικά μέτρα μπροστά μου το συντρέχτη, μέντορα και φίλο Αδάμ, πεντάκις Σπαρταθλητή. Ανοίγω λίγο για να τον προλάβω –ενίοτε στις προπονήσεις οι ρυθμοί μας ήταν πολύ κοντινοί- αλλά την ίδια ώρα, επιταχύνει τυχαία κι αυτός και μάλιστα παραπάνω αυξάνοντας έτσι τη διαφορά μας. Με ένα μικρό ανοιγματάκι τον πλευρίζω και χώνομαι με απότομη σφήνα μπροστά του κλείνοντας το δρόμο του. Αφού είδε το λογότυπο στη φανέλα μου, με γνώρισε και σκάσαμε κι οι δυο στα γέλια. Ανταλλάξαμε ευχές και απομακρύνθηκε με ανάλαφρο δρασκελισμό.
1ο 5άρι σε 31:05 (@ 6:13/km)
Είσοδος στην παράκαμψη του Τύμβου και παρατήρηση –πριν και μετά- των δρομέων που έτρεχαν με αντίθετη φορά. Στο 7,5 παίρνω το 2ο gelάκι. Αναγκαστική στάση στο 8ο km για πότισμα, ευτυχώς με καθυστέρηση μικρότερη του λεπτού.
2ο 5άρι σε 31:00 (@ 6:12/km)
10άρι σε 62min (@ 6:12/km)
Παρατηρώ ότι σε κάθε ταμπέλα χιλιομέτρου, το garmin μου γράφει 10 μέτρα παραπάνω, άρα αναμένω να κάνω συνολικά περίπου 42,600-700m. Συναντάω την πρώτη ανηφορίτσα λίγο μετά τη Ραφήνα 11-12-13ο km , αλλά με ελάχιστη πίεση συνεχίζω σταθερότατα στο ρυθμό μου. Στο 15ο παίρνω και το 3ο gelάκι. Λίγο βαρύ μου έπεσε παρ’ όλες τις δοκιμές στις προπονήσεις.
3ο 5άρι σε 30:00 (@ 6:00/km)
Φτάνω στην πρώτη γερή ανηφόρα του 16ου –λίγο μετά τη Ραφήνα- αλλά και πάλι χωρίς ιδιαίτερη πίεση συνεχίζω σταθερά σα να μην υπάρχει. Αντίστοιχα, στη μεγάλη κατηφόρα που ακολουθεί συγκρατήθηκα για να μην ταλαιπωρήσω τους τετρακέφαλούς μου. Στην αρχή του 20km με τη ζόρικη παρατεταμένη ανηφόρα πετυχαίνω παρέα που το γλεντάει τραγουδώντας από το «τώρα αρχίζουν τα δύσκολα», του Σααααάκηηηηηη, μέχρι Παντελίδη και Βουγιουκλάκη.
Κάπου εκεί ο ρυθμός μου αναμενόμενα επιβραδύνεται.
4ο 5άρι σε 30:00 (@ 6:00/km)
2ο 10άρι σε 60min (@ 6:00/km)
20άρι 2.02’ (@6:03/km)
Ημιμαραθώνιος σε 2:08 (@6:04) με το gamin, ή 2:09:40 επίσημο (@6:08)
Κι όλα by the book
Περνώντας το Πικέρμι, η ανηφόρα δείχνει τα δόντια της για τα καλά. Στο 22,5 έπρεπε να πάρω το 4ο και τελευταίο gelάκι, αλλά το στομάχι μου είναι ανακατωμένο. Πλησιάζω στην κολασμένη ανηφόρα του Alex Pak και κάνω πάλι το γνωστό σχέδιο. Κατεβάζω πιο κάτω το καπέλο και σκύβω το κεφάλι για να μην τη βλέπω. Ίσως και να μην πιάνει το κόλπο τελικά. Πάω λίγο πιο αργά σε σχέση με αυτό που υπολόγιζα, αλλά δε θέλω να το πιέσω παραπάνω. Ξέρω εξάλλου, ότι είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της διαδρομής από άποψη υψομετρικών διαφορών.
5ο 5άρι σε 33:30 (@ 6:42)
Τα πρώτα 25km βγήκαν τελικώς σε 2.36’ λίγο πιο αργά από πέρυσι και με ελάχιστη απόκλιση από το σχέδιο.
Από το 26ο km και μετά αρχίζει το μεγάλο ζόρι. Ενοχλήσεις –κυρίως στον αριστερό τετρακέφαλο- όχι οδυνηρές, αλλά τόσες ώστε να δώσουν στο μυαλό μου άλλοθι για να κάνω μικρές στάσεις, 1-2 ίσως και 3 φορές για διατάσεις.1-2 χαμένα λεπτά. Περπάτημα για μερικά μέτρα και γρήγορη στάση στους διασώστες για κρυο-gel στα γόνατα. Το μυαλό έχει αρχίζει να παίζει τα δικά του παιχνίδια και μάλιστα νωρίτερα από το αναμενόμενο. Δοκιμάζω να κάνω πλάγια βήματα και να κάνω μερικά μέτρα με την όπισθεν για να ξεμπλοκάρω. Κάπου εκεί στο 27ο-28ο km στην Παλλήνη, βγήκε κι ένα φανταστικό συννεφάκι και ένιωσα σα να άνοιξε air condition που έριξε απότομα κάμποσους βαθμούς τη θερμοκρασία. Γυρνάω το γείσο του καπέλου προς τα πίσω για να με χτυπάει καλύτερα ο αέρας και προσπαθώ να επωφεληθώ. Τα πόδια πάντως, παρά τις προσπάθειές μου, εξακολουθούν να μην υπακούν στις εντολές μου για να ανεβάσουν στροφές.
6ο 5άρι σε 39:00-40:00 λεπτά (@7:50 μαζί με τις στάσεις)
3ο 10άρι σε 73min (@ 7:17/km) και πλέον απομακρύνομαι από τους αισιόδοξους στόχους μου. Ούτε κατάλαβα πως έγινε αυτό.
30άρι 3.16’09’’ (@6:26/km) 20 μόλις δευτερόλεπτα αργότερα από πέρυσι!
Από το 30οkm είχα καταφέρει να ανοίξω λίγο ρυθμό με τη σκέψη και μόνο ότι θα συναντήσω το φίλο Vavouli που ήξερα ότι θα με περίμενε στον Κωτσόβολο. Και έπρεπε να δείχνω στοιχειωδώς χαρούμενος, έχω εξάλλου και μια φήμη να δικαιολογήσω. Αμέσως μετά την ανηφόρα του Σταυρού λοιπόν, έσφιγγα τα δόντια και κοίταζα τους θεατές στα δεξιά. Πράγματι στην κατηφόρα στο 31 περίπου βλέπω από μακριά το Γιώργο να τρέχει προς το μέρος μου. Που πας ρε τρελέ!!! του φώναξα με όλη μου τη δύναμη κάνοντας ένα ακροβατικό σάλτο στον αέρα. Αφού δεν έπαθα μαζικές κράμπες εκεί, πάλι καλά. Τρέξαμε μαζί λίγα μέτρα και μου προσέφερε νερό, coca-cola και σοκολατάκι το οποίο τίμησα καθώς δεν είχα πάρει gel μετά το 15οkm. Έκτοτε είχα αντικαταστήσει το gel με ισοτονικό και μπανάνα, ενώ στο 30ο είχα πιει και coca-cola μπας και ζωντανέψω λιγάκι. Λίγα μέτρα πιο κάτω –κι ενώ είχα αρχίσει να ψιλοχαμογελάω- συνάντησα και τον coach Δούση που μου φώναξε ότι πάω αρκετά γρήγορα. Μάλλον demo θα είδε!
7ο 5άρι σε 33:00-34:00 λεπτά (@ 6:45) το οποίο όμως στα 31-35 ήταν 6:20
Κάπου εκεί άρχισε να στραβώνει λίγο παραπάνω ο αγώνας. Το συννεφάκι είχε εξαφανιστεί, οι παλμοί φούντωναν, εκτός από το σώμα έχει κουραστεί πλέον αρκετά και το μυαλό. Παράλληλα το στομάχι είναι τελείως ανακατωμένο από όλα τα καλούδια που έχω ρίξει μέσα. Νερά, gel, μπανάνα, ισοτονικό, saltstick, coca-cola, σοκολατάκι και διαμαρτύρεται καμπόσο. Μοναχικό και βαρετό αυτό το χωρίς θεατές κομμάτι της Μεσογείων. Νομισματοκοπείο-Χολαργός-Εθνική Άμυνα. Κάνω υπολογισμούς στο μυαλό μου και Αποφασίζω ότι αν και δεν απέχω πολύ, δεν αντέχω να πιεστώ παραπάνω για να τερματίσω σε μέσο ρυθμό κάτω από 6:30/km. Φτάνοντας κοντά στη δουλειά μου στην Κατεχάκη, συναντάω και τους Λαγούς κοντά στη γέφυρα, που με τα κρουστά τους, μας εμψυχώνουν λίγο παραπάνω. Θέλοντας και μη, ο ρυθμός ασυναίσθητα ανεβαίνει για λίγο. Κατηφορίζω στο Ντυνάν κι ανηφορίζω τη Φειδιππίδου περιμένοντας να δω το Νικόλα που θα είναι εκεί προς ενίσχυση φίλων. Τελευταία στιγμή τον βλέπω και τον χαιρετάω. Τελικά είναι απίστευτο πόση δύναμη μπορείς να πάρεις στα τελευταία χιλιόμετρα από μια φωνή, ένα χειροκρότημα, ή έστω και μια απλή διασταύρωση των ματιών με ένα φίλο! Επόμενος στόχος-καροτάκι να φτάσω στην πλατεία Μαβίλη που θα με περιμένει –αντί του σταδίου φέτος- η οικογένειά μου. Από μακριά βλέπω τη σύζυγο μου –αν δεν είχα και σένα, τι θα ήμουν στη γη!- τις κόρες μου και τον πεθερό μου. Σταματάω για φιλιά και διαβάζω τα χαρτόνια που μου έχουν φτιάξει, «είσαι ο καλύτερος δρομέας του κόσμου», και «Άρη γερά, το τέρμα είναι κοντά». ΤΕΛΙΚΑ, η εικόνα που έχουν τα παιδιά μου για μένα, είναι πολύ σημαντικότερη από οτιδήποτε κι αν λέει σούπερ-ντούπερ αθλητικό ρολόι-gps μου.
8ο 5άρι σε 35:00 παρά κάτι λεπτά (@7:00/km μαζί με τις στάσεις)
4ο 10άρι σε περίπου 69min (@ 6:55/km)
40άρι 4.26’ (@6:39/km)
Συνεχίζω πλέον προς το Στάδιο με συμπαθητικό ρυθμό, εκεί που πέρυσι περπάταγα. Στρίβουμε στο άγαλμα-σύμβολο του Δρομέα και λίγο μετά συναντάω και την παρέα του Σκοτεινού (με το καλό Παύλο στο πιο μεγάλο Ultra). Λίγο πριν στρίψω παίρνω κι ένα γερό χειροκρότημα από την πάντα χαμογελαστή Άννα από το πάρκο.
Είσοδος στην Ηρώδου Αττικού χωρίς συναισθηματική φόρτιση, αλλά με τη συνειδητοποίηση ότι η νίκη είναι κοντά.
Αυτή η ευθεία έχει ένα μυστήριο πράγμα. Είναι ατελείωτη και είναι σαν να τρέχεις σε κενό αέρος. Δε μπορώ να θυμηθώ κανένα ήχο από αυτό το κομμάτι. Είναι το δικό μου Πράσινο Μίλι!!!
Πέρασμα κάτω από τη γέφυρα με την ταμπέλα «250 μέτρα ακόμη» και είσοδος στο Καλλιμάρμαρο. Το δρομικό μας δισκοπότηρο. Βλέπω από μακριά το χρόνο στο τέρμα και βλέπω ότι για λίγα δευτερόλεπτα δεν προλαβαίνω το κάτω από 4.40’ λεπτά. Ε, και? Απολαμβάνω τα τελευταία μέτρα. Βλέπω και χαιρετάω τον κουμπάρο μου στην κερκίδα και κάνω φιγούρες στους φωτογράφους σχηματίζοντας με τα δάχτυλα τον αριθμό 3. 3ος Μαραθώνιος γαρ.
Τερματίζω ξεφυσώντας και κοιτάζω το ρολόι μου. Το κοιτάζω αλλά δε θυμάμαι να το βλέπω. Και οι φωτό του τερματισμού το επιβεβαιώνουν. Μια θολούρα πρέπει να την είχα εκείνη την ώρα…
4:40:15 ο χρόνος μου
10 λεπτά καλύτερα από πέρυσι παρόλο που το Garmin έδειξε 42,75km!
Γύρω στο 6:33-6:38 ο μέσος ρυθμός από 6:50 πέρυσι.
Και τα κατάφερα για τρίτη συνεχόμενη φορά! Ότι και να προγραμματίζεις 42,195 μέτρα είναι πάρα πολλά και στην πορεία πολλά πράγματα μπορούν να συμβούν!
Μετά από μερικά μέτρα έκατσα κάτω να ξαποστάσω, αλλά το στομάχι εξακολουθεί να διαμαρτύρεται, εντόνως πλέον, κι άρχισαν οι ψιλοεξαγωγές χαλώντας μου τη διάθεση. Βρίσκω τον κουμπάρο με τις μικρές του, αστειευόμαστε για λίγο, αλλά ανακατεύομαι ακόμα. Τους διώχνω κακήν-κακώς για να ησυχάσω και να συνέλθω. Με βρίσκει κι η Ηλέκτρα, η οποία ξεκινώντας λίγο πιο συντηρητικά μέχρι τη μέση, μου έριξε στο κεφάλι 8-9 λεπτά στο τέλος. Έχει βρει ένα γνωστό της που έκανε τον πρώτο του μαραθώνιο ξεπερνώντας για πρώτη στη ζωή του το 10άρι. Έλεος! Δεν έχω κέφι ούτε για κουβέντες ούτε για φωτογραφίες. Το μόνο που με νοιάζει είναι να πάρω τα ρούχα μου και να βρω επειγόντως κάποιο WC. Χαιρετάω τον Spartiati που επίσης ξεκουράζεται. Παίρνω το μετάλλιό μου –με το καινούργιο πλέον λογότυπο- και προχωράω αφού βγάζω και μία φωτό για το καλό. Ξανά στάση από τις αναγούλες έξω από το γήπεδο. Συνεχίζω κάμποσο ελαφρύτερος. Συναντάω και τον εξίσου υπερηχητικό με μένα Vlont. Με τα πολλά φτάνω κάτω από το συντριβάνι του Ζαππείου και παραλαμβάνω τα πράγματα μου.
Έχει περάσει τόση ώρα, έχω απομακρυνθεί τόσο πολύ από το Στάδιο -όπου ήθελα διακαώς να παραμείνω καμπόσο για χάζι- κι έχω ζοχαδιαστεί τόσο πολύ με το στομάχι μου, που μπαίνω στο πρώτο ταξί που βρήκα και βουρ για το ολοήμερο οικογενειακό γλέντι.
Σπίτι με περιμένει το στενό σόι -11 ενήλικες και 8 παιδιά- και γίνομαι αντικείμενο αποθεωτικής υποδοχής κάνοντας το κύμα και φωνάζοντας όλε.
Και φυσικά έχει έρθει η ώρα για ένα γερό τσιμπούσι αποκατάστασης με κρέατα και
μπόλικα μεζεδάκια.
Εκ των υστέρων
Όσο απομακρύνεται κανείς από το γεγονός και βλέπει τα πράγματα αποστασιοποιημένα και με πιο καθαρό μυαλό, μπορεί να κρίνει τελείως διαφορετικά. Η αρχική αίσθηση που είχα ήταν ένα αίσθημα μεγάλης αποτυχίας κι απογοήτευσης.
Τι να έφταιξε άραγε?
Μήπως η ανεπαρκής ενδεχομένως προετοιμασία σε συνδυασμό με το φορτωμένο πρόγραμμά μου?
Η επιθετική στρατηγική που ακολούθησα?
Ο καιρός με τη ζέστη και την υγρασία?
Μήπως οι ανηφόρες με επηρεάζουν παραπάνω και ειδικά η διαδρομή αυτή?
Ή μήπως γενικά είμαι για μέχρι 25, άντε το πολύ για 30 χιλιόμετρα?
Ήταν όμως έτσι πραγματικά?
Οκ, δεν έκανα το μεγάλο –και ίσως υπερβολικό- ρεκόρ που ήθελα για 30-40λεπτά, αλλά βελτίωσα το χρόνο μου για 10 λεπτά. Και μάλιστα όχι σε κάποιο τυχαίο κομμάτι. Τα 10 και κάτι λεπτά κερδήθηκαν αποκλειστικά από το 30o km και μετά. Εκεί δηλαδή που τα πόδια είναι κούτσουρα και το μυαλό σε εγκαταλείπει. Εκεί που πέρυσι περπάταγα φέτος κέρδισα τόσο χρόνο. Από 3-4 λεπτά σε καθένα από τα τρία τελευταία κομμάτια 30-35, 36-40, 40-τέλος.
Ψάχνοντας περισσότερο τα αγαπημένα μου ποσοτικά δεδομένα, παρατήρησα τα εξής: το 2012 είχα τερματίσει στο 92% της γενικής κατάταξης, το 2013 στο 62% και το 2014 στο 53%. Αξιοσημείωτη βελτίωση κι αυτή.
Επιπλέον, το 2013 από το 5ο έως το 25οkm είχα προσπεράσει ένα 13,5% των δρομέων, αλλά έκτοτε έπεφτα συνεχώς σε όλα τα υπόλοιπα 5άρια μέχρι το τέλος για να με ξαναπεράσει ένα 10%.
Αντίθετα, φέτος πέρασα ένα 8% μέχρι το 25ο, μετά με πέρασε 4% στο άσχημό μου 25-30km, αλλά έκτοτε ξανάρχισα να περνάω κόσμο και συνέχισα έτσι διαρκώς έως το τέλος.
Συμπέρασμα
Καταληκτικά, μπορώ να πω ότι στο πρώτο μισό είχα μια μικροκαθυστέρηση λόγω της στάσης στο 8ο km, ενώ και στο δεύτερο μισό είχα ένα τραγικό 5ο 5άρι στο οποίο βεβαίως έκανα και στάσεις. Όμως παρά την κούραση μου μετά συνέχισα να περνάω κόσμο σε όλα τα υπόλοιπα κομμάτια ανεβαίνοντας ελαφρά.
Τέλος, πέρα από τα νούμερα και τις στομαχικές ενοχλήσεις, υπάρχουν και τα ποιοτικά δεδομένα. Τερμάτισα τον αγώνα σε πολύ καλύτερη σωματική κατάσταση σε σχέση με τις προηγούμενες φορές. Και η συνέχεια στο σπίτι, αλλά και η επόμενη μέρα στη δουλειά –πρώτη φορά δεν πήρα καθόλου άδεια- δεν είχε κανένα κουσούρι εκτός από τα αναμενόμενα πιασιματάκια, κυρίως στους τετρακέφαλους. Άρα αρχίζει σιγά-σιγά το σώμα να συνηθίζει και να προσαρμόζεται.
Κι αφού ξεκουραστώ για λίγο, πάνω σ’ αυτές τις προσαρμογές θα στηριχτώ για να προσπαθήσω ακόμα περισσότερο και να πάω σε 18ο εβδομάδες στο μαραθώνιο του Ναυπλίου για να δοκιμάσω την τύχη μου σε επίπεδη διαδρομή και με ανοιξιάτικη δροσιά.....
|
|
|
|
winarg
Elite Forum-Runner
1902 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 28/11/2014 : 13:01:00
|
| Μπράβο σου Άρη! Πολύ ωραία η περιγραφή σου! |
|
|
|
runner1979
Senior Forum-Runner
Greece
637 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 28/11/2014 : 13:33:41
|
| συγχαρητήρια και για τον τερματισμό και για την περιγραφή |
|
|
|
echetlos
Master Forum-Runner
9191 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 28/11/2014 : 13:52:55
|
Μπράβο Άρη! Ωραίος!
Λίγα περισσότερα χιλιομετράκια να είχες στα πόδια σου...
"My sport is your sport's punishment" |
|
|
|
Rigelian
Master Forum-Runner
Greece
10616 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 28/11/2014 : 14:04:54
|
| Άρχοντας, υπέροχος! Πολλά μπράβο, για όλα! |
|
|
|
kalogeridis
Elite Forum-Runner
Greece
2099 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 28/11/2014 : 14:06:48
|
| ευγε για το ολο εργο σου... της προετοιμασιας, του αγωνα και της καταθεσης του σε μας!!! σε ευχαριστουμε! μακαρι να υλοποιησεις το στοχο σου την ανοιξη! |
|
|
|
Θέμα |
|
|
|
32ος Μαραθώνιος Αθήνας, ο Αυθεντικός 9 Νοε 2014
