| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
gargadua
Master Forum-Runner
Afghanistan
7473 Δημοσιεύσεις |
 Δημοσιεύθηκε - 08/09/2020 : 22:06:27
|
Καταλαβαίνω τους προβληματισμούς σας, όμως, όταν έρχεται ένας άγνωστος προς εμάς ξέρουμε τις προθέσεις του; Όχι βέβαια. Όταν οδηγάτε στο δρόμο ξέρετε αν ο απέναντι πέσει πάνω σας ή όχι; Προφανώς όχι. Συνήθως ή χαμογελάμε ή κρατάμε το σοβαρό ύφος, δεν κλωτσάμε δεν πετάμε πέτρες και δεν βρίζουμε. Ναι αλλά ο σκύλος(τουλάχιστον εκδηλώνεται δεν στη φέρνει από πίσω) γαυγίζει! Σωστά, αλλά δεν έχει άλλο τρόπο να δείξει ότι φοβάται ή ότι παραβιάσαμε την περιοχή του! Υποτίθεται ότι εμείς είμαστε νοητικά ανώτεροι για να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση. Ο σκύλος ξέρει να γαβγίζει και να δαγκώνει, εμείς όμως πολλά περισσότερα, γιατί δεν τα χρησιμοποιούμε; Μα είναι σε αγέλη(πόσα περιστατικά με νεαρούς που κατα δεκάδες σαπίσαν κάποιον στο ξύλο!). Ναι είναι επικίνδυνα όμως αν τραπούμε σε φυγή το σίγουρο είναι ότι θα ακολουθήσουν και θα μας ξεσκίσουν. Αν παραμείνετε ακίνητοι, δείξετε ότι δεν φοβάστε και αρχίσετε να τους φωνάζετε δυνατά έχετε καλές πιθανότητες να αντιστρέψετε το αποτέλεσμα. Αν διακρίνετε μέσα στην αγέλη αυτό που είναι λιγότερο επιθετικό και το προσελκύσετε νομίζω κερδίσατε αρκετά.
Όλα τα παραπάνω τα δοκίμασα όταν έτρεχα σε βουνά και λαγκάδια κοντά σε στάνες όπου τα σκυλιά είναι αρκετά. Δόξα το Θεό δεν είχα απώλειες μέχρι σήμερα. Ούτε γητευτής ούτε εκπαιδευτής σκύλων είμαι.
Το σίγουρο είναι ότι ο σκύλος έχει πιο αγαθές προθέσεις από τον άνθρωπο.
Άραγε ένας άνθρωπος που τον κακομεταχειρίζονται ή μετά από χρόνια έκθεση σε κινδύνους, πως θα ήταν;
Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει αλλά αυτός που παραιτείται.
|
 |
|
|
gargadua
Master Forum-Runner
Afghanistan
7473 Δημοσιεύσεις |
|
|
oldspikes
Advanced Forum-Runner
245 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 20/06/2021 : 18:46:35
|
quote:
Originally posted by akira
Σαν δρομεις τι μετρα μπορουμε να παρυμε για να προστατευτουμε απο επιθεση σκυλου, ξερω οτι καποτε ειχε αναφερθει αλλα μια υπενθυμιση θα ηταν καλη
Τα λεμε στο τερματισμο
Καλησπέρα (μετά από χρόνια απουσίας).
Δεχτήκαμε επίθεση πριν καιρό στο δάσος με τον σκυλάκο μου (μεσαίου μεγέθους 12 κιλά κυνηγετικός) από ένα τερατάκι Γερμανικό ποιμενικό - ήταν με την κυρά του αλλά τα είχαμε και οι δύο λυτά εν ώρα περιπάτου από αντίθετες κατευθύνσεις.
Η εμπλοκή κράτησε περί τα 7 με 8 λεπτά αλλά όλα κρίθηκαν στα πρώτα 2 , 3 δευτερόλεπτα όταν το τέρας άρπαξε τον δικό μου από το σβέρκο και τον κρατούσε πλέον με τα δόντια του χωρίς να χαλαρώνει.
Το τι έζησα εκείνα τα λεπτά δεν θα το περιγράψω αλλά σίγουρα έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται αν μπορώ να χρησιμοποιήσω το μαχαίρι ή το ορειβατικό μπαστούνι που είχα μαζί μου.
Τίποτε δεν ήταν εφικτό διότι αποδεικνύεται πως άμα αγαπάς τα ζώα δεν μπορείς να κάνεις κάτι τέτοιο.
Μέχρι αυτή την επίθεση νόμιζα πως με αυτά τα δύο είμαστε προστατευμένοι έναντι οποιασδήποτε επίθεσης.
Η κυρά του είχε κουτρουβαλιαστεί μαζί και με τα δύο σε μια κατηφόρα δίπλα στο δρόμο και κρατούσε μεν σφιχτά από τα λουριά το δικό της αλλά χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα.
Τελικά από το σοκ (νόμιζα πως σε λίγο θα πέθαινε) δεν ξέρω πως βρέθηκε ο δικός μου έξω από τα δόντια του.
Για τις επόμενες έξι ημέρες δεν μπορούσε να κατέβει τα σκαλιά και τον κατέβαζα αγκαλιά από τον 2ο όροφο στο δρόμο.
Τον φορούσα ένα γιλέκο για ψυχρούλα και ίσως αυτό τον έσωσε. Στην ταραχή μου να βρω αίματα και πληγές το έσκισα με το μαχαίρι. Δεν έτρεχαν αίματα. Πήρα μαζί μου όμως το γιλέκο για να έχω το dna του ποιμενικού αν τελικά κατέληγε ο σκυλάκος μου.
Αυτό δεν έπρεπε να συμβεί ξανά άσχετα τι λένε οι νόμοι και οι αμπελοφιλοσοφίες των διαφόρων συζητητών.
Αυτός είναι και ο λόγος που αποφάσισα να γράψω διότι πριν λίγες ημέρες ξαναδεχτήκαμε επίθεση έξω από ιππικό όμιλο από σκύλο τύπου ντόμπερμαν που δεν φορούσε απολύτως τίποτε και ήταν φυσικά λυτός. Μας πλησίασε τρέχοντας κι όταν έφτασε περί το ένα μέτρο κοντά τον άκουσα να γρυλλίζει. Κατάλαβα ακαριαία πως βρίσκομαι στην ώρα μηδέν ίσως και για μένα αυτή τη φορά.
Αυτή τη φορά όμως ο νόμος ήμουν εγώ.
Από την προηγούμενη επίθεση διάβασα πολλά άρθρα και κατέληξα να επισκεφτώ κατάστημα με είδη κάμπινγκ εξοχής προσκοπικά κλπ
Προμηθεύτηκα σπρέυ πιπεριού γνωστή γερμανική μάρκα σε δύο διαφορετικές εκδοχές :
JET και FOG
Θα έλεγα πως όχι απλά είναι φτηνά αλλά είναι δωρεάν μπροστά σε αυτό που προσφέρουν. Είναι μικρού μεγέθους , ελαφριά και κουβαλιούνται παντού χωρίς να δίνουν στόχο.
όλο αυτό το διάστημα ξόδεψα στο δάσος τέσσερα μπουκαλάκια 2 JET και δύο FOG σε δοκιμές ώστε να έχω απόλυτη επίγνωση του τι μπορώ να κάνω όταν έρθει εκείνη η στιγμή (και θα έρθει - το ξέρουμε ή το υποψιαζόμαστε όλοι)
Και τα δύο εκτοξεύουν συμπιεσμένο αέρα με πιπέρι σε μορφή νέφους αλλά ενώ το FOG βγάζει έναν κώνο αρκετά ευρύ , το JET είναι σαν μια λωρίδα λέηζερ πολλών μέτρων. Θα έλεγα πως το JET είναι εξαιρετικά επικίνδυνο και ταυτόχρονα έχει πιθανότητες να μην κάνει την δουλειά ...
Το Fog όμως δημιουργεί έναν πραγματικό αεροφράκτη εντός του οποίου με την πρώτη αναπνοή του επιτιθέμενου σκύλου σταματάνε όλα.
Μία φορά κόντρα αέρα στις δοκιμές κατά λάθος το ανέπνευσα και έχασα την ανάσα μου.
Αυτό κατέληξα πλέον και είχα μαζί μου και με δύο απανωτούς ψεκασμούς ο σκύλος έκανε μεταβολή αμέσως και έφυγε όχι απλά, αλλά τρέχοντας έφυγε πίσω. Φυσικά χρειάζεται ψυχραιμία και εμπιστοσύνη στο σκεύασμα και στην εκτέλεση τη σωστή στιγμή ούτε πολύ αργά ούτε πολύ νωρίς.
Αυτό προυποθέτει μια στοιχειώδη εξάσκηση. Αυτό που είχα μαζί μου ήταν το τρίτο μπουκαλάκι FOG αχρησιμοποίητο. Τα προηγούμενα δύο ξοδεύτηκαν πάνω σε δέντρα διαφόρων αποστάσεων.
Επίσης το αχρησιμοποίητο έχει ένα πλεονέκτημα ότι δεν θα έχει απωλέσει συμπίεση (όπως το χρησιμοποιημένο μετά από μήνες) αλλά έχει μία ανεπαίσθητη πλαστική ασφάλεια η οποία σπάει με το πρώτο πάτημα.
Στο πρώτο σπάει η ασφάλεια και στο δεύτερο εκτοξεύει.
Καλό καλοκαίρι σε όλους.
Safety first φίλοι.
Χαιρετισμούς στους νόμους (τους σχετικούς νόμους εννοώ, αυτούς που μου συμπαραστάθηκαν στην πρώτη επίθεση)
__________________________________________________
"Αυτό που περιφρονείτε, αυτό με κάνει να ελπίζω" Νίτσε |
|
|
|
Θέμα |
|
|
|
Επίθεση σκύλων και τραυματισμός
