| ΠΡΟΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗnbsp; ΘΕΜΑΤΟΣ |
| Fidelio |
Δημοσιευτηκε - 12/11/2013 : 15:27:49
Του Σπύρου Βούγια
Οι πεζόδρομοι είναι ένα θέμα πολύ σημαντικό για τις πόλεις και η συζήτηση γι αυτούς, συνεχής και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, αρθρώνεται συνήθως γύρω από δύο καίρια ζητήματα: την επιλογή του κατάλληλου άξονα και τον έλεγχο των χρήσεων γης μετά την κατασκευή (για να μη γίνουν τρα-πεζόδρομοι).
Οι πρώτες μεγάλες μάχες κερδήθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες με την πεζοδρόμηση των τριών ιστορικών κάθετων αξόνων στο κέντρο της πόλης. Πρώτα έγινε ο κεντρικός αρχαιολογικός Ροτόντας-Καμάρας-Ναυαρίνου επί της Δημητρίου Γούναρη, που επεκτάθηκε ως την Παύλου Μελά και πρέπει να ολοκληρωθεί και να φτάσει στη θάλασσα. Αργότερα, το '97, ο δυτικός μνημειακός της Αριστοτέλους, από την αρχαία αγορά μέχρι τη λεωφόρο Νίκης, ενώ εκκρεμεί ο ανατολικός (Πανεπιστήμιο - Έκθεση - πάρκο Λευκού Πύργου), παραμένοντας ημιτελής και τεμαχισμένος.
Αν και λιγότερο σημαντικός πολεοδομικά από τους παραπάνω, ο πεζόδρομος της Ικτίνου (μαζί με της Ζεύξιδος), σηματοδότησε έντονα από τη δεκαετία του '80 την ανάγκη για προστασία της κίνησης και της ασφάλειας των πεζών σε μια περίοδο απόλυτης κυριαρχίας του Ι.Χ. Κι αυτή η πεζοδρόμηση πρέπει να συνεχιστεί από την Κούσκουρα και τη Βογατσικού μέχρι την παραλία, δίνοντας διέξοδο στη σύγχρονη “κάθοδο των μυρίων”, που κατηφορίζουν καθημερινά προς το θαλάσσιο μέτωπο για να ξεφύγουν λίγο από τη σκιά των θεόρατων πολυκατοικιών της αντιπαροχής. Στην ίδια λογική, αλλά με αποτυχημένο λειτουργικό και αισθητικό σχεδιασμό, κινήθηκε και η εφαρμογή του πολυσυζητημένου πεζόδρομου της Αγίας Σοφίας, που εξακολουθεί να πολώνει αδικαιολόγητα τους Θεσσαλονικείς παραβιάζοντας ανοιχτές θύρες.
Όπως φαίνεται από αυτό το σύντομο ιστορικό, οι πεζόδρομοι της πόλης επιλέγονται σωστά με κατεύθυνση προς την παραλία, τέμνοντας καθέτως τους μεγάλους οδικούς άξονες κυκλοφορίας που εξυπηρετούν το μοτίβο της κίνησης των οχημάτων που επαναλαμβάνεται καθημερινά από την ανατολική προς τη δυτική πλευρά και αντιθέτως. Με τον τρόπο αυτό οι πεζόδρομοι, σαν αστικά ηλιοτρόπια, αναζητούν απεγνωσμένα λίγο περισσότερο φως και ζεστασιά το χειμώνα ανάμεσα στις ρωγμές του τείχους των πολυκατοικιών, καθώς και την ανοιχτή θέα στην άκρη της κατηφορικής διαδρομής που οδηγεί αναπόφευκτα προς τη θάλασσα, την αιώνια μήτρα της πόλης.
Υπάρχει όμως ένας δρόμος, η λεωφόρος Νίκης, το τμήμα δηλαδή της παλιάς παραλίας από τον Λευκό Πύργο μέχρι το λιμάνι, πού ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους. Όχι μόνο γιατί λούζεται στο φως και απολαμβάνει την ήπια θερμοκρασία της μεσημβρινής και απογευματινής ηλιοφάνειας με θέα τον Όλυμπο, αλλά και γιατί συνοψίζει τη νεότερη ιστορία της πόλης, αποτελώντας το πιο αναγνωρίσιμο κομμάτι της ταυτότητάς της. Για τη διάσωση αυτής της αρχετυπικής εικόνας και τη διατήρηση της φυσιογνωμίας της, δόθηκαν (και ευτυχώς κερδήθηκαν) πολλές μάχες, πρώτα από την Ένωση Πολιτών για την προστασία της παλιάς παραλίας που ιδρύσαμε με τον Γιάννη Μπουτάρη στις αρχές του '90. Αφού αποτρέψαμε το σχεδιαζόμενο “μπάζωμα”, οργανώσαμε το καλοκαίρι του '96, με την Ένωση Πολιτών Θεσσαλονίκης για το περιβάλλον και τον πολιτισμό, την πρώτη πιλοτική πεζοδρόμηση της λεωφόρου Νίκης, στο πλαίσιο μιας γενικότερης καμπάνιας για την κίνηση και τα δικαιώματα των πεζών.
Η παραλία λειτούργησε τότε, για πρώτη φορά, ως ιδανικός πεζόδρομος, προσφέροντας μια συγκλονιστική εμπειρία για χιλιάδες ανθρώπους. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη μαγική ανάμνηση της απίστευτης ηρεμίας, της απρόσμενης ησυχίας και της απόλυτης ευχαρίστησης που χαρίζει η βόλτα δίπλα στο νερό, με όλη την άνεση του χώρου και την ασφάλεια μακριά από το αγριεμένο πλήθος των μηχανοκίνητων οχημάτων. Δεν ξεχνώ όμως και την οργή των έξαλλων οδηγών, την απελπισία των οργάνων της τροχαίας και το απίστευτο μποτιλιάρισμα στους υπόλοιπους δρόμους, αφού το εγχείρημα δεν είχε προετοιμαστεί, οργανωθεί και υποστηριχθεί σωστά. Το ίδιο συμβαίνει μέχρι σήμερα και στα επαναλαμβανόμενα πειράματα πεζοδρόμησης με διάφορες αφορμές (εβδομάδα χωρίς αυτοκίνητο, ΄΄Θεσσαλονίκη αλλιώς΄΄ κτλ.) αφού μία εξαίρεση (περιστασιακή εφαρμογή ενός μέτρου) επιβεβαιώνει πάντοτε τον κανόνα (κυριαρχία του Ι.Χ. στους δρόμους της πόλης).
Λίγους μήνες αργότερα, στις αρχές του ΄97 (χρονιά που η Θεσσαλονίκη ήταν η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης), η παλιά παραλία έκλεισε και πάλι υποχρεωτικά αυτή τη φορά για δύο ολόκληρους μήνες για τη ριζική ανανέωση του οδοστρώματος. Ύστερα από μερικές μέρες αναστάτωσης, η κυκλοφορία προσαρμόστηκε ομαλά, χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία πέρα από την αστυνόμευση της παράνομης στάθμευσης στη Μητροπόλεως. Ήταν θυμάμαι αλκυονίδες μέρες και η απόλαυση αυτού του ιδανικού πεζοδρόμου έντονη και συνεχής, ενώ η πόλη προσαρμόστηκε γρήγορα και έμαθε να λειτουργεί χωρίς να παρατηρούνται έκρυθμες καταστάσεις.
Η τεχνοκρατική αξιολόγηση της εμπειρίας αυτής, με τον αναλυτικό καταμερισμό των μετακινήσεων της Νίκης στους παράλληλους δρόμους, παρουσιάστηκε σε άρθρο μου, του Σεπτεμβρίου του ΄97, από το βιβλίο: ΄΄Η Θεσσαλονίκη είναι μια πεταλούδα΄΄. Πολύ περιληπτικά, από τον κυκλοφοριακό φόρτο της λεωφόρου Νίκης (που τότε κυμαινόταν από 50-60.000 αυτοκίνητα/ημέρα) ένα ποσοστό 25-30%, δηλαδή 15-20.000, μεταφέρθηκε σε άλλα μέσα (λεωφορεία, ταξί) ή δεν έγινε καθόλου. Η υπόλοιπη κυκλοφορία κατανεμήθηκε σχεδόν ισόρροπα στο δίκτυο των παράλληλων αξόνων που έχουν την ίδια κατεύθυνση. Έτσι η Μητροπόλεως πήρε το 30%, από 20% η οδός Ερμού και η Εγνατία, ενώ το υπόλοιπο μοιράστηκε κατά ένα μικρότερο ποσοστό στην Αγίου Δημητρίου και περισσότερο στην περιφερειακή οδό. Η συνεχής παρουσία της τροχαίας βοήθησε στην ομαλή ροή των οχημάτων, ενώ οι οδηγοί αποδέχτηκαν το γεγονός και προσαρμόστηκαν αδιαμαρτύρητα μετά από λίγες ημέρες. Το άρθρο καταλήγει σε πρόταση πεζοδρόμησης της Λ.Νίκης κάθε Σαββατοκύριακο (από το μεσημέρι του Σαββάτου μέχρι το βράδυ της Κυριακής) ώστε να εγγραφεί στην μνήμη και στη συνείδηση των μετακινουμένων ως μέρος μιας τακτικής εβδομαδιαίας ρουτίνας και όχι ως ένα εξαιρετικό γεγονός.
Με την ίδια λογική σήμερα, ύστερα από 16 χρόνια προσπαθειών από οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και με τη στήριξη της νέας δημοτικής αρχής, μπορεί να κερδηθεί ο χαμένος χρόνος και να αποφασιστεί η μόνιμη πεζοδρόμηση της παλιάς παραλίας. Για να γίνει αυτό, χρειάζονται εκτός από την απαραίτητη ζύμωση και τον διάλογο με τους πολίτες, μια σειρά από ρυθμίσεις και μέτρα (όχι πολλά, ούτε ακριβά) που θα υποστηρίξουν την τολμηρή αυτή επιλογή. Το κυριότερο από τα μέτρα αυτά είναι η μετατόπιση της αποκλειστικής λωρίδας για λεωφορεία από τη Μητροπόλεως στην Τσιμισκή με αντίθετη κατεύθυνση προς την υπόλοιπη κυκλοφορία (contra-flow bus lane). Με τον τρόπο αυτό, που θα βοηθήσει και την ταχύτερη κίνηση των λεωφορείων χωρίς απώλεια λειτουργικού χώρου (αφού η αριστερή πλευρά της Τσιμισκή είναι μονίμως κατειλημμένη από παράνομα σταθμευμένα αυτοκίνητα) θα απελευθερωθεί μια ακόμα λωρίδα στη Μητροπόλεως που θα απορροφήσει τη μισή περίπου κυκλοφορία της λεωφόρου Νίκης. Οι υπόλοιπες μετακινήσεις, που είναι ήδη μειωμένες κατά 20% και κυμαίνονται σήμερα περί τις 40.000 ημερησίως, θα κατανεμηθούν αυτομάτως, όπως προαναφέρθηκε στους παραλλήλους άξονες και στα υπόλοιπα μέσα μεταφοράς.
Συνοψίζοντας λοιπόν τις προϋποθέσεις, απαιτούνται: α) Η κατανόηση της μεγάλης σημασίας αυτής της παρέμβασης για τη φυσιογνωμία και την ταυτότητα της πόλης και την αποκατάσταση της σχέσης της με τη θάλασσα. β) Η πειστική αιτιολόγησή της προς όλους τους Θεσσαλονικείς μέσα από διάλογο και η υποστήριξη της εφαρμογής της στην πράξη από την τροχαία, ειδικά τις πρώτες κρίσιμες εβδομάδες και γ) Η θαρραλέα βούληση του δήμου. Αν ο δήμαρχος θέλει να είναι ο εκφραστής των ονείρων της πόλης του, μπορεί με τόλμη και αυτοπεποίθηση να κάνει αυτό το όνειρο πραγματικότητα: Να πεζοδρομήσει τώρα μόνιμα την παλιά παραλία.
http://www.parallaximag.gr/parallax-view/palia-paralia-o-idanikos-pezodromos
People make life so much worse than it has to be and believe me, it's a nightmare without their help. ~ Boris Yelnikoff |
| 15 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ (Πρώτα η πιο πρόσφατη) |
| ANASTASIOS |
Posted - 24/02/2017 : 22:01:58
Θα περπατήσω αυτό το 3ήμερο στην νέα παραλία,θα χτυπήσω φραπέδες κλπ και γενικά θα το καταευχαριστηθώ.Θα μου λείψουν βέβαια η κινέτα , το μπανάκι,το τζάκι και σαφέστατα το τρεξιματάκι αλλά θα με καλύψουν τα υπόλοιπα.....(αυτά που προανέφερα).....................
Δεν έχει σημασία πόσο αργά πάς αρκεί να μην σταματάς.
Ανθρωπος που γελά δεν είναι απαραίτητα ευτυχισμένος,δυνατός είναι. |
| skiritis |
Posted - 22/11/2013 : 21:08:56
Μήπως γνωρίζει κάποιος, ποιος, 2-3 μήνες πριν (νομίζω Σεπτέμβριο) "καρατόμησε" μέσα σε μια νύχτα όλες τις λεύκες που υπήρχαν στο πεζοδρόμιο έξω από την παλιά παραλία, επί της Μεγάλου Αλεξάνδρου, από το ύψος του αγάλματος του Καραμανλή ως και τον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο; Μήπως εμπόδιζαν τη θέα προς την καινούρια τσιμεντένια μορφή της παλιάς παραλίας;Και αν μπορεί κάποιος να το ισχυριστεί αυτό, τότε γιατί δεν έκοψαν και τις λεύκες από τον Ιστιοπλοϊκό μέχρι και το Μέγαρο Μουσικής; |
| Fidelio |
Posted - 20/11/2013 : 20:18:58
quote:
Πατριώτη, εγώ κατεβαίνω τη Μαρτίου και αρχίζω από το Μέγαρο.
Ναι αυτός είναι.
Ψάχνω το μαιλ σου αλλα δεν το βρίσκω.
Στείλε μου εδώ, μπορεί και να γνωριζόμαστε 
xristos.mat@gmail.com
People make life so much worse than it has to be and believe me, it's a nightmare without their help. ~ Boris Yelnikoff |
| skiritis |
Posted - 20/11/2013 : 15:31:46
Αυτός είναι ο κύριος Βούγιας; http://www.spyrosvougias.gr/whois |
| stypag |
Posted - 20/11/2013 : 15:25:51
στα γρασιδια ολοι οι κοπροι, τι φταινε οι καημενοι με τ αγεντικα που μπλεξανε! |
| skiritis |
Posted - 20/11/2013 : 15:06:35
quote:
Originally posted by Fidelio
...να μην λυσμονήσουμε δε τα παραλιακά-αστικά Long Runs. 100 μέτρα και είμαι στην παραλιακή πλαστήρα, μετά βουρ για λευκο πυργο και λιμάνι... Επιτέλους !!
People make life so much worse than it has to be and believe me, it's a nightmare without their help. ~ Boris Yelnikoff
Πατριώτη, εγώ κατεβαίνω τη Μαρτίου και αρχίζω από το Μέγαρο. |
| Fidelio |
Posted - 20/11/2013 : 12:39:25
...να μην λυσμονήσουμε δε τα παραλιακά-αστικά Long Runs. 100 μέτρα και είμαι στην παραλιακή πλαστήρα, μετά βουρ για λευκο πυργο και λιμάνι... Επιτέλους !!
People make life so much worse than it has to be and believe me, it's a nightmare without their help. ~ Boris Yelnikoff |
| GERMANOS |
Posted - 20/11/2013 : 12:36:30
Αυτός ο ποδηλατόδρομος στην Ολλανδία
καλό είναι να ''καταχωρείται''
στα ωραία της μνήμης μας |
| Fidelio |
Posted - 20/11/2013 : 12:35:21
Ελπίζω να διατηρηθηκε το πάρκο των σκύλων !
Ηρθε νωρίτερα από οτι πιστευα. Ελεγαν για μέσα στο '14. Κι όμως με ιδιαίτερη χαρά διαβάζω σήμερα οτι θα παραδοθεί την 1η του μηνός. Κατεύθυνση στο κέντρο λοιπον απο την παραλία !!! 
People make life so much worse than it has to be and believe me, it's a nightmare without their help. ~ Boris Yelnikoff |
| GERMANOS |
Posted - 20/11/2013 : 12:15:35
Διέκρινα δύο γήπεδα τέννις
Άρα εγκρίνεται 100% |
| Fidelio |
Posted - 20/11/2013 : 11:59:09
Η παραλιακή θα ανοιξει για τους πεζους 1η Δεκεμβρίου.
http://www.parallaximag.gr/photoblog/ligo-prin-tin-premiera-tis-1is-dekemvri
Για να δούμε και απο κοντά. Δυό χρόνια περιμένουμε , πηξαμε στην αναμονή..
People make life so much worse than it has to be and believe me, it's a nightmare without their help. ~ Boris Yelnikoff |
| Bloom |
Posted - 14/11/2013 : 15:35:55
Δεν υπάρχει λογική στο να πεζοδρομηθεί η Νίκης. Θα προκληθεί κυκλοφοριακή ασφυξία, γιατί η Θεσσαλονίκη δεν έχει καθόλου δρόμους. Θα μείνει μόνο η ήδη φορτωμένη Εγνατίας για να κατευθυνθεί κανείς ανατολικά. Εγώ το ξαναλέω, όποιος θέλει να δει πώς είναι η σωστή πολεοδομία και πώς είναι οι αληθινές πόλεις, να πάει στο Ρόττερνταμ (έχει και μαραθώνιο στις 13 Απριλίου). Σε σύγκριση με την χαβούζα που όλοι ξέρουμε (Αθήνα), ναι η Θεσσαλονίκη είναι καλύτερη, ειδικά στα μάτια του αταξίδευτου Έλληνα που καμαρώνει ανίδεος πως ζει "στην ωραιότερη χώρα του κόσμου". Αντικειμενικά όμως, είναι μια πολύ χάλια πόλη και τα προβλήματά της είναι αμέτρητα. Στην Ολλανδία είδα ιδέες, που εδώ δεν περνάνε από το μυαλό κανενός δικού μας τάχα προοδευτικό φωστήρα, στην πράξη όμως απλά επιβήτορα της εξουσίας. Για να αδειάσει η πόλη από αυτοκίνητα χρειάζεται οι πολίτες να έχουν αξιόλογη εναλλακτική λύση. Να λίγες σκόρπιες ιδέες:
- Το μετρό έπρεπε να υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Και όχι σαν το λάθος της Αθήνας με τους πολύ αραιούς σταθμούς και λίγες γραμμές.
- Να χρησιμοποιηθεί το τρένο. Η πόλη ουσιαστικά είναι πεδινή. Τρένο προς όλα τα δυτικά προάστια με περισσότερες γραμμές, με τη δυνατότητα να πάρεις μαζί το ποδήλατό σου, με εισητήριο 3 ευρώ (και πολλά λέω) και δρομολόγια κάθε 5 λεπτά. Κανείς δε θα ξαναπάρει αυτοκίνητο για να πάει στη δουλειά του. Το τρένο έπρεπε να φτάνει και στην άλλη μεριά, μέχρι το αεροδρόμιο - είναι σημαντική πύλη της πόλης.
- Τώρα που λέμε αεροδρόμιο, γυρνώντας από Λονδίνο στις 11:00 ώρα Ελλάδος, φτάσαμε μαζί δύο πτήσεις και 300 άτομα περιμέναμε το λεωφορείο. Έκανε 45 λεπτά να έρθει, ήταν μόνο μία φυσαρμόνικα και δε βαριέσαι, ας στριμωχτούν οι μ@$@κες. Και φυσικά, για να φτάσει στο κέντρο ο κόσμος υπέφερε για πάνω από μία ώρα. Αυτή η τριτοκοσμική καφρίλα είναι η πρώτη εικόνα της Ελλάδας στα μάτια του ξένου που μας επισκέπτεται. Σε όλες τις χώρες που έχω πάει υπάρχουν συχνά και πυκνά δρομολόγια από και προς το αεροδρόμιο, μόνο στη χαβούζα του Θερμαϊκού συνάντησα τέτοιο χάλι. Ένα σωστό δίκτυο προς το αεροδρόμιο θα έπρεπε να είναι πρώτη και άμεση προτεραιότητα.
Δεν περιμένω να καταλάβει τη σημασία τέτοιων ιδεών κανένας που δεν έχει ζήσει λίγες μέρες σε βόρεια ευρωπαϊκή πόλη. Είναι εντελώς πέρα από τη φαντασία του. Εμείς εδώ στην Ελλάδα ακόμα νομίζουμε πως αν φτιάξουμε ένα τσιμεντοπεζόδρομο για τις βόλτες μας και τους φραπέδες μας, γουάου, σε λέω είναι ωράια. Και να φανταστείς, το Ρόττερνταμ, εκτός από ποδηλατόδρομους σε όλη την πόλη, καθαριότητα που σε σκανδαλίζει, συγκοινωνίες που λειτουργούν καλύτερα και από ελβετικό ρολόι, αρχιτεκτονική σα να παίζεις σε μελλοντολογική ταινία, λίμνες με κύκνους, κανάλια και δάση μέσα στην πόλη, έχει και πεζοδρόμηση στο κέντρο. Σε αυτό η ωωω-ωωω-όμορφη Θεσσαλονίκη έχει να αντιπαραβάλλει τα χαλασμένα σκουπιδιάρικα, τις σάπιες πια πολυκατοικίες και το καμένο Σέιχ Σου. |
| Fidelio |
Posted - 14/11/2013 : 14:38:51
Μα για να κάνεις πολιτική του 1980 πρέπει να στηριχθείς στον ήδη υπάρχοντα παλμό, που φυσικά δεν είναι τίποτα άλλα παρα μια γκρίνια και μια μαζοχιστική στασιμότητα. Αν θα έπρεπε ένα λαμόγιο να κερδίσει τον πολίτη μάλλον θα ήταν κατά της πεζοδρόμησης..
Επίσης κάτι άλλο. Πως γίνεται να καταρρίπτεται μια επιχειρηματολογία βάση μιας συνωνιμίας ή όχι; Εγώ σαν αθώος αναγνώστης του portal (της πηγής απο την οποία προέρχεται το άρθρο http://www.parallaximag.gr/parallax-view/palia-paralia-o-idanikos-pezodromos), δεν εξέτασα ποιος ακριβώς είναι ο Σ.Βουγιας . Μπηκα στο τρυπ μετά απο υπονούμενα που καταχωρήθηκαν απο τους προλαλήσαντες. Σε κάθε περίπτωση λαμόγιο ή όχι, η προταση του στηρίζεται σε μια λογική με παράδειγμα.
Πάντως η πάγιδα στην οποία έχουμε περιέλθει ομαδικως εδώ στην ελλάδα είναι βαθιά σαν ένα καταμαυρο πηγάδι. Τίποτα δεν φαινέται να είναι εύκολο γιατί δεν υπάρχει πλέον εμπιστοσύνη σε κανέναν. Δυστυχώς το νιώθω αυτό καθημερινά και το βιώνω σαν ένα βίαιο συναισθηματικό δίπολο. Ποιον να ακουσεις και ποιον να εμπιστευτείς;
Μέχρι επιτέλους να αποφασίσουμε όλα θα μείνουν στάσιμα και ίδια.
People make life so much worse than it has to be and believe me, it's a nightmare without their help. ~ Boris Yelnikoff |
| Bloom |
Posted - 14/11/2013 : 14:27:01
Συγνώμη, ο Βούγιας που λέτε πως θα σώσει τη Θεσσαλονίκη είναι εκείνος που είχε κάνει παράνομη μεταγραφή την κόρη του και είπε πως επρόκειτο για "εθιμικό δίκαιο"; Για αυτόν τον απατεώνα μιλάμε, ή είναι συνωνυμία;
Και σιγά την πρωτοποριακή ιδέα, να πεζοδρομήσει ένα δρόμο. Πάω στοίχημα έχει δικά του ακίνητα ή ποσοστό σε επιχειρήσεις πάνω στη Νίκης. Γιατί αν το σκεφτείτε, αν κάνουν τη Νίκης πεζόδρομο πού θα πάνε τα αυτοκίνητα; Είναι που είναι ανυπόφορη η πόλη, θα γίνει και αβίωτη.
Είμαστε στο 2013, πάμε για 2014. Πλέον δεν πρέπει οι πολίτες να τσιμπάνε στο κάθε όμορφα γραμμένο κείμενο που ουσιαστικά δε λέει τίποτα απολύτως. Θέλω να πω, οι πολίτες οφείλουν μετά από όσα έχουμε τραβήξει να βλέπουμε ξεκάθαρα την ουσία σε τέτοιες "πρωτοβουλίες": ένας πολιτικά καμένος φίλος του ΓΑΠ προσπαθεί να βρει τρόπο να επιστρέψει στην πολιτική. Το αν θα γίνει ποτέ ο πεζόδρομος δεν έχει σημασία - εκτός από το ότι είναι γελοία ιδέα, αν δεν υλοποιηθεί, ο πολιτικά στιγματισμένος κειμενογράφος μπορεί να ισχυρίζεται πως οι στρεβλώσεις δεκαετιών και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα (που ποτέ δε θα κατονομάσει βέβαια) εμπόδισαν το "όραμά" του, θα το παίζει και πολέμιος "του συστήματος". Βλέπετε, ο Μπουτάρης γερνάει και κάποιος πρέπει κάποια στιγμή να τον διαδεχθεί. Πέρασαν τρία χρόνια από το καταστρεπτικό για τους πασοκτζίδες πολιτικούς 2010, σου λέει τα κορόιδα (εμείς οι πολίτες είμαστε τα κορόιδα) αρχίζουν και ξεχνούν, θα το κάνω το καμ μπακ, πού θα πάει, θα ξανατρουπώσω (όπως έλεγε και ο Βουτσάς)... Αρκεί λοιπόν εμείς οι πολίτες να γίνουμε υπεύθυνοι απέναντι στον εαυτό μας πρώτα απ' όλα και απλά να μην ξεχνάμε, να θυμόμαστε. Αλλιώς, σε λίγο καιρό θα βλέπουμε κανένα ΓΑΠ να έχει επανέλθει και θα τρίβουμε τα μάτια μας (και μετά θα ξαναχτυπάμε το κεφάλι μας).
Υ.Γ.: όλα τα παραπάνω δεν ισχύουν αν ο αυτός ο Βούγιας είναι απλή συνωνυμία με τον άλλο, τον πολιτικό αλήτη και υφυπουργό του ΓΑΠ. |
| Fidelio |
Posted - 14/11/2013 : 12:15:58
Μα ο σκοπος δεν είναι τα αυτοκινητα να οδηγηθούν ΟΛΑ αλλού , αλλά οι δημοτες να χρησιμοποιησουν περισσότερο τα ΜΜΜ. Ενώ μπορούν να αποροφηθούν αυτά που πρέπει από τους παράλληλους άξονες. Ακόμα και σήμερα χωρίς καμιά αλλαγη στους κεντρικούς άξονες είναι κάτι που πρέπει να περάσει στις συνειδήσεις σε κάθε πόλη. Μέσα μεταφοράς , πεζος ή με ποδήλατο μπορείς να πας στην δουλειά σου. Οπως επίσης για τον καφέ σου, την ταβέρνα σου, το σινεμα σου.
Για δυό χρόνια έμενα στο Ν. Ρυσιο, ήρθα φέτος θεσσαλονικη και απο τότε που εγκαταστάθηκα μια δυό φορές την εβδομάδα βάζω εμπρός το αυτοκινητο να φορτίσω την μπαταρία...
Χρησιμοποιώ λεωφορείο ή ποδήλατο σε συνδιασμό με τα πόδια μου. 
Λίγα λόγια για την βόρεια Ευρώπη. Δεν υπάρχει περίπτωση να τους φτάσουμε άμεσα, αυτός δεν είναι ο σκοπός εξάλλου. Διαβασα πρόσφατα οτι στην φιλανδία έκλεισαν φυλακές , τέσσερεις παρακαλώ , καθώς και ένα κέντρο κράτησης γιατί μειώθηκαν οι πελάτες τους.. Αυτό φυσικά γιατί εκτός απο παιδεία έχουν και αποτελεσματικό πρόγραμμα επανένταξης. (!!)
Επίσης δεν μπορούμε να φτάσουμε σίγουρα στο παρακάτω επιπεδo. Ποδηλατικός δακτύλιος στην Ολλανδία:
Επαναλαμβάνω όμως, αυτός δεν είναι ο σκοπος να ανταγωνιστούμε την βόρεια ευρώπη αλλά να δουμε πως το αστικό τους όραμα έγινε ρεαλισμός γιατί το θέλησε πρώτα από όλα ο κοσμος. Για αυτό στις πιλοτικές παρεμβάσεις η συμμετοχή έχει μεγάλη σημασία!!!
Ο Σ.Βουγιας το περιγράφει χαρακτηριστικά στο παραπάνω κείμενο. Οτανχρειάστηκε να κλίσει η Νικης για δύο ολοκληρους μήνες ολοι προσορμοστηκαν...
People make life so much worse than it has to be and believe me, it's a nightmare without their help. ~ Boris Yelnikoff |
|
|
