| ΠΡΟΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗnbsp; ΘΕΜΑΤΟΣ |
| trexantiris |
Δημοσιευτηκε - 03/07/2018 : 13:46:44
Ήρθε ο καιρός να απολαύσουμε τον Όλυμπο από την πιο "σκληρή" του πλευρά!
Μετά τον Olympus Marathon και το Mythical είναι η σειρά του F.O.M.
@Anastasios: δε βλέπω το όνομά σου στις συμμετοχές οπότε φαντάζομαι ότι μετά από 3 συνεχόμενες συμμετοχές (2015/16/17!!!), έχεις χορτάσει...ΟΛΥΜΠΟ! ;-)
Για μένα ο πρώτος σοβαρός αγώνας βουνού για το 2018 και η πρώτη συμμετοχή στον FOM και...συνεχίζουμε!...
Free your feet...free your senses! |
| 15 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ (Πρώτα η πιο πρόσφατη) |
| ANASTASIOS |
Posted - 23/07/2018 : 10:53:31
quote:
Originally posted by trexantiris
quote:
Originally posted by Peter L
Συγγνώμη που βγαίνω λίγο εκτός θέματος αλλά θα το πω
Μανώλη ακόμη δεν κατεβήκατε από το αεροπλάνο πιάσατε πρώτη θέση στο Ράλι (Κρονιον)Ακρόπολης. Είστε κάποιοι σεσημασμένοι εδώ μέσα που μας κόβετε τα πόδια. Ζηλεύω και δεν το κρύβω.
Υ.γ πριν 3 χρόνια στη Ζήρεια τα χρειάστηκα με την ομίχλη,νόμιζα ότι θα χαθώ. Όταν ανακοίνωσαν στο 18 ότι διακόπτετε ο αγώνας πήρα τέτοια χαρά που δεν περιγράφετε.
Αυτή όμως η "ατασθαλεία" μου στοίχισε πολύ ξέρεις! Ήταν βλακεία που 6 μόλις μέρες μετά τις απαιτήσεις του Φαέθων βρέθηκα στο 70άρι του Κρόνιου - έστω και με χαλαρό/προπονητικό ρυθμό! Στο 35Κ τα πόδια κρασάρανε ενώ - λόγω και της αυξημένης ζέστης - μετά το 54Κ ο αγώνας εξελίχθηκε σε ένα αργόσυρτο περπατοτρέξιμο, ευτυχώς όμως με την πολύ καλή παρέα/υποστήριξη του Στέλιου (mcqueen)...
Free your feet...free your senses!
Αυτό σκέφτηκα και εγώ Μανώλη αλλά δέν στο είπα  
Δεν έχει σημασία πόσο αργά πάς αρκεί να μην σταματάς.
Ανθρωπος που γελά δεν είναι απαραίτητα ευτυχισμένος,δυνατός είναι. |
| trexantiris |
Posted - 19/07/2018 : 17:44:32
quote:
Originally posted by Peter L
Συγγνώμη που βγαίνω λίγο εκτός θέματος αλλά θα το πω
Μανώλη ακόμη δεν κατεβήκατε από το αεροπλάνο πιάσατε πρώτη θέση στο Ράλι (Κρονιον)Ακρόπολης. Είστε κάποιοι σεσημασμένοι εδώ μέσα που μας κόβετε τα πόδια. Ζηλεύω και δεν το κρύβω.
Υ.γ πριν 3 χρόνια στη Ζήρεια τα χρειάστηκα με την ομίχλη,νόμιζα ότι θα χαθώ. Όταν ανακοίνωσαν στο 18 ότι διακόπτετε ο αγώνας πήρα τέτοια χαρά που δεν περιγράφετε.
Αυτή όμως η "ατασθαλεία" μου στοίχισε πολύ ξέρεις! Ήταν βλακεία που 6 μόλις μέρες μετά τις απαιτήσεις του Φαέθων βρέθηκα στο 70άρι του Κρόνιου - έστω και με χαλαρό/προπονητικό ρυθμό! Στο 35Κ τα πόδια κρασάρανε ενώ - λόγω και της αυξημένης ζέστης - μετά το 54Κ ο αγώνας εξελίχθηκε σε ένα αργόσυρτο περπατοτρέξιμο, ευτυχώς όμως με την πολύ καλή παρέα/υποστήριξη του Στέλιου (mcqueen)...
Free your feet...free your senses! |
| Peter L |
Posted - 18/07/2018 : 00:05:25
Συγγνώμη που βγαίνω λίγο εκτός θέματος αλλά θα το πω
Μανώλη ακόμη δεν κατεβήκατε από το αεροπλάνο πιάσατε πρώτη θέση στο Ράλι (Κρονιον)Ακρόπολης. Είστε κάποιοι σεσημασμένοι εδώ μέσα που μας κόβετε τα πόδια. Ζηλεύω και δεν το κρύβω.
Υ.γ πριν 3 χρόνια στη Ζήρεια τα χρειάστηκα με την ομίχλη,νόμιζα ότι θα χαθώ. Όταν ανακοίνωσαν στο 18 ότι διακόπτετε ο αγώνας πήρα τέτοια χαρά που δεν περιγράφετε. |
| trexantiris |
Posted - 16/07/2018 : 17:12:12
quote:
Originally posted by Peter L
Συγχαρητήρια Μανώλη για τον αγώνα και την περιγραφή σου.
Ένοιωσα λίγο σαν επιβάτης αεροπλάνου ,καλή ξεκούραση και καλή συνέχεια.
...Πέτρο όταν τρέχεις μέσα ή πάνω από τα σύννεφα νιώθεις λίγο σαν από...πτήση!
@Aroulio: το να γλεντάς τον αγώνα (και την προετοιμασία του) είναι για μένα η επιτομή της ευχαρίστησης της αθλητικής προσπάθειας!
@geopa: ήσουνα ΚΑΙ εσύ εκεί!
@Rigelian: ευχαριστώ Ρίγκο!
Free your feet...free your senses! |
| Rigelian |
Posted - 13/07/2018 : 11:40:10
Πολλά μπράβο για όλα! |
| geopa |
Posted - 13/07/2018 : 10:26:12
quote:
Originally posted by geopa
Το μόνο μελανό σημείο της διοργάνωσης ήταν η αναμνηστική μπλούζα
Μπροστά εγραφε για μια ταβέρνα και πίσω για λογιστικό γραφείο ΗΜΑΡΤΟΝ
Στη δικιά μου του FOM δεν υπάρχει κάτι τέτοιο!
Free your feet...free your senses!
----------------------------------------
Ειλικρινά είναι για "γέλια" να παίρνεις μια ωραία μπλούζα η οποία σε τελική ανάλυση είναι και η διαφήμιση του αγώνα και να γράφει ταβέρνες και λογιστήρια.
Μανώλη και πάλι πολλά συγχαρητήρια και για τον αγώνα και για την όμορφη περιγραφή!! |
| Aroulio |
Posted - 13/07/2018 : 09:07:35
Συγχαρητήρια Μανώλη,
για την προετοιμασία, τον αγώνα, το χρόνο σου, το πολύ ψηλό πλασάρισμα, την περιγραφή και γενικά γιατί το γλέντησες! |
| Peter L |
Posted - 13/07/2018 : 08:54:20
Συγχαρητήρια Μανώλη για τον αγώνα και την περιγραφή σου.
Ένοιωσα λίγο σαν επιβάτης αεροπλάνου ,καλή ξεκούραση και καλή συνέχεια. |
| trexantiris |
Posted - 12/07/2018 : 19:13:39
"Παίζοντας με τις Κορυφές του Ολύμπου"!
Κάθε φορά που συμμετέχω για πρώτη φορά σε έναν αγώνα τρεξίματος (και ειδικά ορεινού) ανακαλύπτω μία ακόμα όμορφη γωνιά αυτής της χώρας. Μία ακόμα κορυφή που σου κόβει την ανάσα, ένα ακόμα δάσος που αγκαλιάζει τις αισθήσεις σου, ένα ακόμα αλπικό τοπίο που σε καλεί να εξερευνήσεις την απλότητα και ομορφιά του!
Θυμάμαι πριν καιρό τα λόγια κάποιου συνδρομέα που «καυτηρίαζαν» το γεγονός της διεξαγωγής ενός ακόμα αγώνα στον Όλυμπο, ειδικά ενός Μαραθωνίου μετά τις ήδη καλά καταξιωμένες διοργανώσεις του Ορειβατικού Μαραθωνίου αλλά και του Μαραθωνίου Ολύμπου, όπου μάλιστα εκείνη την εποχή σηκωνόταν η αυλαία και του Mythical των 100 χιλιομέτρων στο ίδιο βουνό. Όμως σε μία τέτοιου μεγέθους και ποικιλομορφίας περιοχή όπως ο Όλυμπος, μπορούν να «φιλοξενηθούν» πάρα πολλές διοργανώσεις και ακόμα και στην ίδια απόσταση η κάθε μία να έχει να δώσει στον αθλητή κάτι τελείως μοναδικό και όμορφο. Ο Φαέθων δεν αποτελεί εξαίρεση!
Μέσα στο ανάπτυγμα της Μαραθώνιας απόστασης, πολύ δυνατά υψομετρικά, κίνηση σε αλπικό πεδίο εκτός μονοπατιών (off-trail), κορυφογραμμές, συνεχώς μεγάλο υψόμετρο αλλά και κατά μέσο όρο ένα εξαιρετικά απαιτητικό και σε πολλά σημεία μεγάλης τεχνικότητας έδαφος περιμένουν το δρομέα να του χαρίσουν μοναδικές εμπειρίες. Η διαδρομή δε χαρίζεται σε κανέναν από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο της μέτρο!
Αν ήθελα να περιγράψω τον αγώνα μέσα σε δύο προτάσεις θα έλεγα:
Απίστευτα μοναδικός, με γερή δόση άγριας ομορφιάς μέσα του.
Απίστευτα σκληρός, με μικρή δόση σαδισμού μέσα του.
Προετοιμασία – Εκκίνηση
Γνωρίζοντας για τις δυσκολίες του συγκεκριμένου αγώνα, μπήκαν μέσα στο προπονητικό πλάνο για ένα μήνα πιο πολλά χιλιόμετρα ορεινού τρεξίματος – ειδικά σε απαιτητικότερα μονοπάτια του αγαπημένου μου Υμηττού, σε συνδυασμό με περισσότερα υψομετρικά. Σε κάθε μέτρο σφυροκοπήματος του αγώνα αισθανόμουνα ότι αυτή η προπονητική προσέγγιση εξαργυρωνόταν και με το παραπάνω.
Ο καιρός αποφάσισε να παίξει τα δικά του παιχνίδια με καταιγίδες και μεγάλη αστάθεια αλλά τουλάχιστον για τη μεγαλύτερη διάρκεια του Μαραθωνίου, ήταν καλός και δροσερός με μόνο εμπόδιο τη χαμηλή νέφωση που δημιουργούσε θέματα προσανατολισμού και «απώλειας» της σηματοδοσίας σε κάποια σημεία της διαδρομής. Επίσης από τη βροχόπτωση της προηγούμενης μέρας, πέτρες και χορτάρια σε κάποιες περιοχές γλιστρούσαν επικίνδυνα. Όμως από νωρίς το απόγευμα άνοιξαν οι ουρανοί με αποτέλεσμα πολλοί δρομείς να φάνε όχι μόνο βροχή αλλά ακόμα και χαλάζι!
Ήδη από τα πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής καταλαβαίνεις ότι η συνέχεια θα είναι συναρπαστικά απαιτητική! Σύντομα το μονοπάτι βγήκε από τις δασωμένες πλαγιές και άρχισε πλέον να κινείται στην πρώτη κορυφογραμμή με το αλπικό τοπίο να δεσπόζει στο χώρο. Προς τα δεξιά φαίνεται η ευρύτερη περιοχή της Ελασσόνας ενώ από τα αριστερά ξεχωρίζουν τα υπόλοιπα κομμάτια του Ολύμπου, ακόμα και τμήματα της διαδρομής του αγώνα προς την επιστροφή. Παρότι η θέα είναι εκπληκτική (και ακόμα δεν έχουμε φτάσει στο μεγαλύτερο υψόμετρο του αγώνα), προσπαθώ να είμαι συγκεντρωμένος στη πλάνο της τροφοδοσίας μου καθώς και στα πατήματά μου αφού το έδαφος δε συγχωρεί το παραμικρό λάθος!
Από κορυφή σε κορυφή
Στο 8ο χιλιόμετρο που πιάνουμε την πρώτη κορυφογραμμή το υψόμετρο είναι ήδη στα 2100 και ανεβαίνει συνεχώς. Δεν πρόκειται να πέσει κάτω από τα 2100 πριν φτάσουμε στο 40ο χιλιόμετρο! Οι αναπνοές όλο και πιο βαριές και οι υψομετρικές ενδείξεις στο ρολόι όλο και «ανεβαίνουν». Η κίνηση στα 2300+ μέτρα γίνεται πλέον ο κανόνας, εκεί δηλαδή που άλλοι ορεινοί αγώνες απλά «φτάνουν» στην κορύφωσή τους για λίγο, στο Φαέθων έχεις το προνόμιο να γίνεσαι ένα με το τοπίο συνεχώς σε αυτό το υψόμετρο!
Μετά το πέρασμα της πρώτης επιβλητικής κορυφής κοντά στα 2600 υψόμετρο, η διαδρομή κατηφορίζει απότομα σε αλπικό λιβάδι όπου και αποκτάει ένα βαθμό «δρομικότητας». Είναι αξιοσημείωτη πάντως η σκληρότητα του τεραίν σχεδόν καθόλα τη διάρκεια του Φαέθων. Ακόμα και όταν η επιφάνεια είναι – όσο το δυνατόν – «χωμάτινη» απαιτείται μεγάλη προσοχή στα πατήματα γιατί οι παγίδες που θα γυρίσουν το πόδι παραμονεύουν παντού! Στα πιο πολλά όμως σημεία του αγώνα το έδαφος είναι πετρώδες με ιδιαίτερα έντονες διαβρώσεις.
Μετά το τραβερσάρισμα αρκετών πλαγιών άφιξη στο σταθμό «4» (Καταφύγιο Ανάγκης), γρήγορος ανεφοδιασμός σε νερό και συνέχιση της πορείας προς την επόμενη κορυφή που πλησιάζει τα 2700. Ο καιρός παραμένει δροσερός με χαμηλή νέφωση να σκεπάζει αρκετά περάσματα της διαδρομής. Τα ανεβοκατεβάσματα στις πολλές κορυφές του αγώνα αφαιρούν σταθερά τη φρεσκάδα και η διαχείριση των δυνάμεων αποτελεί έναν κρίσιμο παράγοντα για την ομαλή έκβαση της προσπάθειας. Η προσοχή μου πάντα τεταμένη στο να μην έχω κάποια πτώση ενώ η εντυπωσιακή θέα τριγύρω (όπου το επέτρεπε η απουσία ομίχλης) τροφοδοτούσε το μυαλό με αξέχαστες εικόνες!
Στο 26ο χιλιόμετρο χάνω για δεύτερη φορά το μονοπάτι (συνολικά τρεις φορές την πάτησα με τουλάχιστον ένα 8λεπτο χρονικής απώλειας), όχι λόγω κακής σηματοδοσίας που ήταν σε γενικές γραμμές πολύ καλή, αλλά λόγω κακής συγκέντρωσης από τη δική μου πλευρά αλλά και της απειρίας στη συγκεκριμένη διαδρομή. Μάλιστα η συγκεκριμένη «χασούρα» στοίχισε όχι μόνο πολύ σε χρόνο αλλά και σε ενέργεια και…παραπάνω υψομετρικά! Αντί να στρίψω αριστερά σε ένα κρίσιμο σημείο για να μπω στο μονοπάτι που οδηγεί προς την κορυφή «Σκολιός», συνέχισα τη διαδρομή που θα με έβγαζε στο καταφύγιο «Αγαπητός».
Γολγοθάς & Reality Distortion Field
Διαβάζεις περιγραφές απαιτητικών ανηφοριών σε ορεινούς αγώνες και σκέφτεσαι: «δεν μπορεί να είναι τόσο δύσκολο στην πραγματικότητα, μάλλον καμιά φορά υπερβάλλουμε εμείς οι δρομείς»! Άλλωστε τόσες ανηφόρες έχω βγάλει σε προπονήσεις και αγώνες, η ανάβαση προς την υψομετρική κορύφωση του αγώνα, το «Σκολιό» μέσα από το «Γολγοθά» πρέπει να είναι μία ακόμα απαιτητική ανηφόρα που απλά θα βγει και αυτή με τη σειρά της. Ήδη αρκετές αναβάσεις είχαν ολοκληρωθεί με επιτυχία πιο πριν μέσα στον αγώνα, καιρός να σφίξουν τα πόδια μας και σε αυτήν…
Με τέτοιες σκέψεις ξεκινάει η άνοδος του μονοπατιού προς τη δεύτερη ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου (2911 μέτρα), προς τη Στέγη της Ελλάδας! Με ηθικό ακμαίο, πολύ όρεξη και…κάμποσες ακόμα δυνάμεις. Και για μια ακόμα φορά σε αγώνα άρχισα να επηρεάζομαι από ένα «Πεδίο Διατάραξης της Πραγματικότητας» ή Reality Distortion Field όπως αναφέρεται σε αγαπημένη μου σειρά επιστημονικής φαντασίας. Αισθανόμουνα ότι το κάθε επίπονο βήμα μπροστά ήταν απλά για να με κουράσει χωρίς να με οδηγεί πουθενά. Ο χρόνος προχωρούσε αλλά εγώ δεν προχωρούσα, έμενα συνεχώς στο ίδιο σημείο όσο και να πολεμούσα για το αντίθετο! Επιπλέον το σαθρό έδαφος, η ζαλάδα λόγω υψομέτρου και η ομίχλη φρέναραν ακόμα περισσότερο την άνοδό μου προς Σκολιό! Δύο φορές που τόλμησα να κοιτάξω προς τα πάνω τη συνέχεια του μονοπατιού αποτέλεσε την πλήρη απογοήτευση οπότε ταπεινά έσκυβα το κεφάλι και απλά έβαζα το ένα πόδι μπροστά από το άλλο με τα χέρια να υποβοηθούν πιέζοντας τα γόνατα, σκεπτόμενος ότι κάποια στιγμή θα τελειώσει αυτός ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ!!!
Πλησιάζοντας στο μέγιστο υψόμετρο της διαδρομής η ομίχλη είχε γίνει πλέον τόσο πυκνή που και στα 10 μέτρα δεν έβλεπες ούτε μονοπάτι, ούτε σημάδια αλλά ούτε και κάποιον άλλο άνθρωπο. Στο βάθος άκουγες μόνο τις δυνατές φωνές των εθελοντών που προσπαθούσαν με αυτόν τον τρόπο να καθοδηγήσουν τους δρομείς! Κάποια στιγμή φτάνω και στην κορυφή του Σκολιού όπου γίνεται μόνο καταγραφή των αθλητών και αρχίζει μια γρήγορη κατάβαση προς τον επόμενο σταθμό ανεφοδιασμού. Δυστυχώς η ομίχλη μας στερούσε εκείνη τη στιγμή τη μοναδική θέα που θα είχαμε σε άλλη περίπτωση. Στο σταθμό δε σταματώ καθώς ήμουν πλήρης και συνεχίζω την τρελή κατάβαση προς το καταφύγιο «Χρηστάκης» που αποτελεί τον όγδοο σταθμό ανεφοδιασμού αλλά και σημείο χρονομέτρησης καθώς και χρονική πόρτα του αγώνα στις 9 ώρες. Η άφιξή μου στο καταφύγιο σε 5:16 με βρίσκει με πολλές δυνάμεις και όρεξη να συνεχίσω το κοπάνημα στον αγώνα, κάτι που αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη. Η συνέχεια της διαδρομής για τα επόμενα 4 χιλιόμετρα συντελείται σε ένα χωματόδρομο που αποτελεί ουσιαστικά και το πιο «τρεξιματικό» κομμάτι του αγώνα!
Η μεγάλη κατάβαση
Στο 34ο χιλιόμετρο ο αγώνας μας «βγάζει» από το χωματόδρομο και αρχίζει μια ακόμα απαιτητική κίνηση σε κορυφογραμμή για τα επόμενα 4 χιλιόμετρα. Δυστυχώς η έντονη ομίχλη στερούσε τη δυνατότητα να έχουμε μια καλή οπτική επαφή με όλες τις υπόλοιπες πλαγιές του βουνού τριγύρω μας, μια που μέσα από κάποια «ανοίγματα» στα σύννεφα μπορούσες να διαπιστώσεις το πόσο κοντά πλησίαζε το μονοπάτι σε κάποια βάραθρα! Εντυπωσιακές εικόνες που συνδυάζονταν όμως και από το πιο πετρώδες και «ακανόνιστο» έδαφος που αντιμετώπιζα μέσα στον αγώνα…ταπεινή μου άποψη είναι ότι αν κάποιος σας πει ότι ο Φαέθων είναι «τρεξιματικός αγώνας βουνού», να είστε σίγουροι ότι…ψεύδεται ασύστολα! 
Τελευταία κορυφή στα 2400 μέτρα, προτελευταίος σταθμός και…ξεκινάει η τρελή κατάβαση προς τον τερματισμό, μέσα στον «Κόκκινοπλο»! 6 χιλιόμετρα απαιτητικότατης κατηφόρας όπου στα τέσσερα από αυτά (ουσιαστικά τα τελευταία της διαδρομής) χάνεις 1000 μέτρα υψομετρικής κινούμενος σε μια χωμάτινη σάρα όπου δεν υπάρχουν πατήματα, και αν «τολμήσεις» να σταθείς όρθιος απλά πέφτεις από το γλίστρημα. Οπότε αναγκαστικά αυτό το κομμάτι (που είναι κοινό με τον μικρότερο αγώνα Rupicapra) μόνο τρέχεται χωρίς να προσπαθείς να σταματήσεις κάπου! Συνυπολογίζοντας την κούραση όλης της υπόλοιπης διαδρομής, ήταν το σημείο που άρχισα να πιστεύω ότι ο αγώνας με εκδικούνταν σαδιστικά επειδή δεν είχα πολυ-πιστέψει το πόσο απαιτητικός θα ήταν συνολικά!
Μετά από αυτό το κατέβασμα, η «προσγείωση» στον ομαλό δρόμο που οδηγούσε στην πλατεία του χωριού ήταν ένα βάλσαμο για τα πόδια ενώ το πέρασμα της αψίδας σε 7:13 έδωσε δυνατά αισθήματα ικανοποίησης για την ολοκλήρωση μιας τέτοιας διαδρομής!
Μοναδικός αγώνας
Απαιτητικός, σκληρός αλλά ταυτόχρονα χορταστικός και εντυπωσιακός, καλά οργανωμένος με μεράκι, ο Φαέθων είναι ο αγώνας που θα σε λυγίσει αλλά και θα σε ικανοποιήσει στο μέγιστο βαθμό! Ίσως και για αυτό έχει και τόσους «φανατικούς» φίλους!
https://connect.garmin.com/modern/activity/2837575844 |
| trexantiris |
Posted - 12/07/2018 : 15:44:31
quote:
Originally posted by geopa
Το μόνο μελανό σημείο της διοργάνωσης ήταν η αναμνηστική μπλούζα
Μπροστά εγραφε για μια ταβέρνα και πίσω για λογιστικό γραφείο ΗΜΑΡΤΟΝ
Στη δικιά μου του FOM δεν υπάρχει κάτι τέτοιο!
Free your feet...free your senses! |
| geopa |
Posted - 12/07/2018 : 14:09:20
Το μόνο μελανό σημείο της διοργάνωσης ήταν η αναμνηστική μπλούζα
Μπροστά εγραφε για μια ταβέρνα και πίσω για λογιστικό γραφείο ΗΜΑΡΤΟΝ |
| trexantiris |
Posted - 12/07/2018 : 14:05:57
quote:
Originally posted by ANASTASIOS
Συγχαρητήρια σε όλους και ειδικά στον Μανώλη για τον απίστευτο χρόνο του.
Δεν έχει σημασία πόσο αργά πάς αρκεί να μην σταματάς.
Ανθρωπος που γελά δεν είναι απαραίτητα ευτυχισμένος,δυνατός είναι.
Ευχαριστώ Αναστάσιε! Αφού στο συγκεκριμένο αγώνα τερμάτισα χωρίς κάποια ιδιαίτερη πτώση και...αλώβητος...πάλι καλά!
Θα επιστρέψω πολύ συντομα με ραπόρτο...
@Κώστα η ομίχλη δυσκόλευε στις κορυφογραμμές και αρκετές κορυφές με περιορισμένη ορατότητα και κίνδυνο απώλειας της σωστής κατέυθυνσης ενώ κάμποση βροχή (ακόμα και χαλάζι) επιρέασε ένα σημαντικό όγκο δρομέων που τερμάτισε τον αγώνα κοντά στις 10 ώρες και μετά...
Free your feet...free your senses! |
| KostasVer |
Posted - 10/07/2018 : 11:39:38
Συγχαρητήρια σε ολους τους συμμετέχοντες!Ελπιζω να μην ειχατε προβλημα με τον καιρο και την ομιχλη |
| ANASTASIOS |
Posted - 10/07/2018 : 11:28:32
Συγχαρητήρια σε όλους και ειδικά στον Μανώλη για τον απίστευτο χρόνο του.
Δεν έχει σημασία πόσο αργά πάς αρκεί να μην σταματάς.
Ανθρωπος που γελά δεν είναι απαραίτητα ευτυχισμένος,δυνατός είναι. |
| Peter L |
Posted - 06/07/2018 : 00:52:13
quote:
Originally posted by trexantiris
quote:
Originally posted by Bladerunner
Καλό -υγιή- τερματισμό. Να πάνε όλα όπως τα σχεδίασες!
__________________________
Think faster than you ride
Ευχαριστώ! Μια που ο καιρός μπορεί να κάνει τη ζωή μας λιιιιίγο πιο δυσκολη εκεί πάνω!
@Peter_L: πάντως πριν βρεθείς αγκαλιά με τους θεούς εκεί πάνω...ξεκίνα από κάτι πιο εύκολο ε; :D
Free your feet...free your senses!
Μανώλη έχω κάνει πριν 2 χρόνια τον Hercules marathon και είμαι σε σκέψη να πάω και φέτος. Το βουνό είναι όμορφο αλλά νομίζω δεν μου ταιριάζει.
Για του χρόνου πρώτα ο Θεός Θέλω παλι υπεραποσταση .Ψάθα και Ευχιδα ή μονο Ευχιδα. |
