| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
|
winarg
Elite Forum-Runner
1902 Δημοσιεύσεις |
 Δημοσιεύτηκε - 09/04/2015 : 11:08:25
|
Είναι κάτι που το έχουμε ακούσει πολλές φορές και ίσως στην αρχή να μας φόβιζε όταν ο καθένας μας είχε την απορία να δει πως ειναι να τρέχεις. Και όχι να τρέχεις για 5-10 λεπτά αλλά για πολλά παραπάνω. Αφορμή για αυτό το θέμα είναι η προχθεσινή μου προπόνηση. Ξύπνημα στις 5:45 ώστε να καταφέρω να βγάλω την προπόνηση και μετά να πάω για δουλειά. Ίσως ο γείτονας που με βλέπει το πρωι (καθώς φεύγει για δουλειά) να σκέφτεται πως το έχω χάσει που τέτοια ώρα πάω για τρέξιμο. Απλά δεν ξέρει...
Δεν ξέρει πως με το που θα φτάσω στο γήπεδο θα είναι και άλλοι "μοναχικοί" δρομείς που παραδόξως συζητάνε, γελάνε και φαίνεται να περνάνε ωραία και σίγουρα όχι μοναχικά!
Αφού τελειώσω με το ζέσταμα ξεκινάω τα γρήγορα κομμάτια. Αφού τελειώνω το 1ο βλέπω τον Δημήτρη. Είχαμε γνωριστεί μέσω του Μανώλη και είναι ζήτημα να είχαμε τρέξει μαζί 30 λεπτά. Τον ρωτάω τη προπόνηση έχει και τον προτρέπω να με ακολουθήσει παρόλο που έχει μικρότερη απόσταση να καλύψει. Δεν πειράζει όμως, είμαστε καλή παρέα και θα καλύψουμε ο ένας τον άλλο!
Τελικά έβγαλε 3 κομμάτια μαζί μου παρόλο που όπως είπα γνωριζόμαστε λίγο. Το σημαντικό όμως ήταν στην τελευταία στροφή όπου του είπα πως έχω πέσει (λόγω κούρασης). Το garmin χτυπάει 2 μέτρα πριν τη γραμμή των 200 μέτρων οπότε πρέπει να το καλύψω!
Ο Δημήτρης μου λέει "Έλα πάμε να δούμε τι μπορώ να κάνω!". Ήθελε να με τραβίξει, να με βοηθήσει! Ποιός; Αυτός ο άγνωστος, ο μοναχικός δρομέας να βοηθήσει έναν άλλο μοναχικό! Τελικά όχι μόνο με βοήθησε αλλά δε μπορούσε να με φτάσει στο τελευταίο 200άρι!
Στο τέλος μια χειραψία ήταν η ελάχιστη ευγνωμοσύνη που μπορούσα να δείξω.
Που θέλω να καταλήξω. Φυσικά και όλα τα αθλήματα μπορούν να μεταμορφωθούν σε μοναχικά αν τα άτομα που συμμετέχουν σκέφτονται τον εαυτό τους. Έχοντας περάσει από κάποια (μπάσκετ, βόλλευ, ποδηλασία) σε κανένα δεν είχα δίπλα μου άτομα που κατά τη διάρκεια του αθλήματος να θέλουν τόσο πολύ να σε βοηθήσουν, να σου κάνουν παρέα (εκτός ίσως από το ποδήλατο αλλά μόνο στις χαλαρές βόλτες).
Είμαι σίγουρος πλέον πως το τρέξιμο δεν είναι το μοναχικό άθλημα που οι πιο πολλοί πιστεύουν αλλά ένα ακόμα μέσο να γνωρίσεις άλλους υπέροχους ανθρώπους! |
|
|
spy
Master Forum-Runner
Greece
2817 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 09/04/2015 : 12:26:24
|
...Αργυρη...χωρις να θελω να διαφωνησω, αφου μεσα απο το τρεξιμο εχω γνωρισει εξαιρετικους ανθρωπους, αλτρουιστες και ανιδιοτελεις...το τρεξιμο για μενα προσωπικα ειναι μοναχικο αθλημα...δραστηριοτητα τα συναισθηματα της οποιας ειναι δυσκολο να μοιρασθεις με αλλους...κι αυτο διοτι θεωρω οτι τρεχοντας το ζητουμενο ειναι η κατακτηση του ρυθμου εκεινου, που καθιστα οποαδηποτε αλλη σκεψη η δραστηριοτητα υποδεεστερη απο το γεγονος της στιγμης, δηλαδη απο το ιδιο τρεξιμο, με στοχο την καλυψη μιας ορισμενης αποστασης οσο το δυνατον αβιαστα!Ο καθενας εχει τον δικο του ρυθμο...με αποτελεσμα, πολλες φορες οταν τρεχεις με αλλους, να αποσυντονιζεσαι χανοντας την αισθηση του παλμου, που καθιστα την ολη διαδικασια ευκολοτερη! Εκτος των αλλων, η επικοινωνια με οποιοδηποτε αλλον, ειναι δυσκολη...διοτι εχω την αισθηση οτι αποσπωμαι απ'αυτο που πραγματικα στοχευω τελικα να κανω...οποτε προτιμω σχεδον παντα να τρεχω μονος!Ισως φταιει η εσωστρεφεια μου, το γεγονος οτι αυτοσυγκεντωνομαι οταν τρεχω... αλλωστε δεν ειναι καθολου τυχαιο οτι φετος προτιμησα για παραδειγμα για αγωνα μαραθωνιου τη Μεσσηνη...εναν αγωνα, που κυριολεκτικα αν αφαιρεθεις...μπορει και να χαθεις...!!!
...καθε χιλιομετρο κι ενα δακρυ χαρας κι ευτυχιας...στο μοναχικο δρομο των ονειρων!!! |
 |
|
|
Despixi
Advanced Forum-Runner
Greece
284 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 18/04/2015 : 01:51:51
|
Μάλλον θα συμφωνήσω και με τους δυο σας. Η αλήθεια είναι ότι όταν πρωτοξεκίνησα να τρέχω - κάπου στα 15 με 16 μου- έτρεχα πάντα μόνη μου. Ήταν η ώρα που ηρεμούσα, που ξέφευγα από όλα τα προβλήματα, που έβαζα τις σκέψεις μου σε μια τάξη, οργάνωνα το πρόγραμμα της ημέρας ή έκανα τον απολογισμό της, και γενικότερα ήταν η ώρα που ήταν ΜΟΝΟ για μένα. Δεν μου άρεσε να τρέχω με άλλους τότε, γιατί ακολουθούσα τον δικό μου ρυθμό που άλλοτε ήταν γρήγορος και άλλοτε αργός. Γενικά δεν μου άρεσε να ακολουθώ κάποιο πρόγραμμα,το έφτιαχνα μόνη μου, οπότε μάλλον εκείνα τα χρόνια μάλλον ή "μοναξιά του δρομέα" μου ταίριαζε περισσσότερο...
Τώρα στα 37 μου πλέον, και τρέχοντας σε αγώνες τα τελευταία 2 σχεδόν χρόνια, έχω κάνει αρκετούς φίλους και έχω γνωρίσει αξιόλογους ανθρώπους. Δεν είμαι τόσο απόλυτη στο να τρέχω μόνη μου. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μεγάλα κομμάτια άνω των 2 ωρών σίγουρα είναι επιθυμητό το να έχω παρέα, αλλά κι αν τρέξω μόνη μου πάλι μια χαρά θα είμαι. Η αλήθεια πάντως είναι ότι ακόμη κι αν το μεγαλύτερο μέρος της "τρεξιματικής" μου ζωής το έκανα μόνη μου, η κουβέντα με έναν συναθλητή την ώρα της προπόνησης και η ανταλλαγή απόψεων παραμένει κάτι μοναδικό.... ίσως γιατί μοιραζόμαστε κοινά ενδιαφέροντα και θέτουμε παρόμοιους στόχους.... |
|
|
|
trexantiris
Master Forum-Runner
Greece
5735 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 20/04/2015 : 13:23:24
|
Μερικές σκέψεις:
- Πιθανόν κάποιος να θεωρήσει τα ομαδικά αθλήματα λιγότερα "μοναχικά" από το τρέξιμο, π.χ. μπάσκετ/βόλεϊ/ποδόσφαιρο κλπ. Κατά τη διάρκεια όμως προπόνησης σε ένα από αυτά δεν ανταλλάσεις εύκολα κουβέντες περί γενικών θεμάτων, όπως θα έκανες κατά τη διάρκεια χαλαρού τρεξίματος με άλλους δρομείς!
- Εάν είσαι άνθρωπος που προτιμάς τη "μοναχικότητα" της αθλητικής προσπάθειας, τότε το τρέξιμο (όπως βέβαια και το κολύμπι) αποτελεί μια πολύ καλή προσέγγιση! Εάν είσαι άνθρωπος που προτιμάς τη συνεχή επικοινωνία με άλλους κατά τη διάρκεια της άθλησης, τότε το τρέξιμο μπορεί να αποτελέσει καλύτερη λύση ακόμα και από κάποιο ομαδικό άθλημα!...αρκεί βέβαια να βρεις κατάλληλη παρέα!
- Εάν τώρα είσαι σε ένα μέρος που ο "περίγυρος" δεν αθλείται συστηματικά...τότε ότι και να κάνεις...στη μοναξιά θα είσαι!
- Ακόμα και σε δύσκολες προπονήσεις η παρέα μου αρέσει (παρόλο που εκείνη τη στιγμή δεν έχω ανάσες ούτε μια καλημέρα να πω!), αρκεί να "κλειδώνει" κάπως στον ίδιο ρυθμό...
...στην τελική: η μοναχικότητα - ή όχι - του τρεξίματος δεν καθορίζεται από τη φύση του συγκεκριμένου αθλήματος αλλά από την "τύχη" και την ιδιοσυγκρασία του κάθε αθλητή...
Free your feet...free your senses! |
|
|
|
Despixi
Advanced Forum-Runner
Greece
284 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 21/04/2015 : 00:24:24
|
| Noμίζω Μανώλη ότι οι σκέψεις σου είναι πολύ εύστοχες... ιδιαίτερα η τελευταία ότι η μοναχικότητα καθορίζεται αρκετά από την τύχη και την ιδιοσυγκρασία του καθενός τις συνοψίζει όλες... |
|
|
|
roberto4carlos
Advanced Forum-Runner
421 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 21/04/2015 : 11:07:08
|
Το καλό στην δρομική "εξίσωση" είναι ότι μπορείς να παίξεις με πολλούς παραμέτρους. Για παράδειγμα
Θες να τρέξεις μοναχικά; Διαλέγεις το Χ μέρος την Ψ ώρα
Θες να τρέξεις με παρέα; Διαλέγεις το Χ μέρος την Ψ ώρα έχοντας μιλήσει με τον Ζ συνδρομέα να βρεθείτε.
Θες να τρέξεις με μεγάλη παρέα: Διαλέγεις το Χ μέρος την Ψ1 ώρα με τον Ζ1 σύλλογο/ομάδα/ που προπονείται και είναι ελεύθερη η συμμετοχή στον οποιοδήποτε.
Θες να τρέξεις μόνος μεν αλλά σε ερημικό περιβάλλον; Διαλέγεις Χ1 μέρος, την Ψ2 ώρα.
Άρα υπάρχουν επιλογές, και μπορείς με λίγο κόπο και χρόνο να ταιριάξεις ως "σταθερά" στην οποιαδήποτε δρομική "εξίσωση".
Προσωπικά, δεν μπορώ να πω ότι νιώθω την δρομική αυτή μοναξιά,
γιατί από τη μια τα μέρη που προπονούμε έχουν "άπλα", άνεση και κόσμο, χωρίς να εγκλωβίζεται ο νους και η ματιά σου στις ίδιες και ίδιες εικόνες, από την άλλη (όσο παράξενο και αν ακουστεί) νιώθοντας το τι "δουλειά" γίνεται μέσα στο σώμα μου εκείνη την ώρα, το πως μοχθούν κάποιοι "εργάτες" του οργανισμού προκειμένου να βοηθήσουν το αίμα και το οξυγόνο να φτάσει σε όλα τα μήκη και πλάτη ή να παράξουν την απαραίτητη ενέργεια για τη μηχανή, ή το πως οι μύες ομαδικά παλεύουν ώστε να στηρίξουν την όλη προσπάθεια έχοντας μάλιστα συνεχώς εργατικά ατυχήματα, το πως η καρδιά προσπαθεί να κρατήσει τον απαραίτητο ρυθμό και να συντονίσει τους πάντες ώστε όλα να κυλήσουν ομαλά, το πως ο εγκέφαλος προσπαθεί να βοηθήσει την κατάσταση με εικόνες, φαντασίες, σκέψεις, διαλόγους και ημερήσιους απολογισμούς, μόνο μοναξιά δεν νιώθω. Νιώθω Δέος!!! Πραγματικά Δέος |
|
|
| |
Θέμα |
|
|
|
Η μοναξιά του δρομέα
