|
kostao
Advanced Forum-Runner
Greece
410 Δημοσιεύσεις |
 Δημοσιεύτηκε - 29/11/2017 : 10:24:18
|
Θα σας κάνω μια περιγραφή – διαφήμιση του Μαραθωνίου του Σαν Σεμπαστιάν, και για να μοιραστώ τις εμπειρίες μου αλλά και να δώσω μερικές πληροφορίες για έναν προορισμό που δεν είναι στις πρώτες προτιμήσεις των Ελλήνων.
Πάντα με ενδιέφερε η γεωγραφική περιοχή της χώρας των Βάσκων και ήθελα να την επισκεφτώ τουριστικά, και ειδικά το Σαν Σεμπαστιάν που έχει τη φήμη της γαστρονομικής πρωτεύουσας της Ευρώπης. Για αυτό, στην αναζήτηση φθινοπωρινού Μαραθωνίου εκτός Ελλάδας, μου τράβηξε αμέσως την προσοχή, ειδικά με την προϋπόθεση ότι συγχρόνως διεξάγεται και ο Ημιμαραθώνιος (κάτι που έκανε εφικτή την ενεργό συμμετοχή της συζύγου στην εκδρομή). Επειδή η περιοχή δεν εξυπηρετείται από απευθείας πτήσεις από Ελλάδα ή έστω με βολικές ανταποκρίσεις, έκλεισα αεροπορικό για Μαδρίτη και μετά από 2 ημέρες εκεί τουρισμού πήγαμε με τρένο Σαν Σεμπαστιάν. Οι 4 μέρες πριν τον αγώνα περιλάμβαναν πολύ περπάτημα, λίγο τρέξιμο , αρκετή δοκιμή γεύσεων (ειδικά στη Χώρα των Βάσκων τα τάπας λέγονται pintxos και νιώθεις υποχρεωμένος να δοκιμάσεις τα πάντα), αρκετή μπύρα χωρίς αλκοόλ, λιγότερο κρασί και σχεδόν καμία απόπειρα υδατανθράκωσης.
Σχετικά με τη διοργάνωση, δεν υπήρχε κάτι ανάλογο με το EXPO του δικού μας Μαραθωνίου, μια welcome area στην περιοχή του σταδίου Ανοέτα όπου πήραμε το πακέτο μας. Αυτά γενικά για μένα δεν έχουν σημασία.
Ημέρα του αγώνα με αρκετή βροχή μέχρι να φτάσουμε στην εκκίνηση και θερμοκρασία 6-7 βαθμοί. Την ώρα του αγώνα έριξε κατά διαστήματα με μικρή ένταση και η θερμοκρασία έφτασε 10-11 βαθμούς. Η εκκίνηση ήταν με μια πιστολιά και μπλοκ ανάλογα με το χρόνο που θέλεις να κάνεις, μαραθώνιος και ημί μαζί. Επειδή δεν είχα εμπειρία από παρόμοιο στήσιμο αγώνα, μου φάνηκε πολύ καλό γιατί ενώ ήμασταν πάρα πολλοί και στριμωγμένοι, τρέχαμε όλοι με παρόμοιο ρυθμό και δεν χρειάστηκε ούτε να κάνεις ζιγκ ζαγκ, ούτε να σπρωχτείς με άλλους. Εμένα ο αρχικός συνωστισμός καλό μου έκανε γιατί συγκράτησα το ρυθμό μου όπως θα ήθελα, έτσι και αλλιώς μετά το 4 χλμ έγινε πιο άνετη η παρουσία μας.
Εγώ είχα μπει στο μπλοκ με στόχο το 3:15 και μετά από λίγο εντόπισα τους λαγούς μας (πρώτη φορά βρίσκω λαγούς σε διοργάνωση, δεν έχω και κάποια εμπειρία) μπήκα μέσα στο γκρουπάκι πίσω τους, το οποίο πρέπει να αριθμούσε 50-60 άτομα. Ο ρυθμός που έδιναν μου φάνηκε λίγο γρήγορος κάπου στο 4:33 ενώ θα έπρεπε για even split να είναι κάπου στο 4:37-4:36. Δεν κατάλαβα αν ήθελαν να δώσουν μια επίδοση 3:15 καθαρού χρόνου ή με το πιστόλι (είχαμε περίπου 2 λεπτά διαφορά). Πάντως, δεν ένιωθα να με δυσκολεύει ο ρυθμός και έμεινα μαζί τους. El grupo μας φώναζε ο κόσμος που είχε μαζευτεί (αρκετός και εκδηλωτικός κόσμος, αλλά όχι όσο στην Αθήνα). Η διαδρομή ήταν πολύ επίπεδη και περνούσε από τα αξιοθέατα και τις ωραίες παραλιακές λεωφόρους της πόλης, είναι σαφέστατα Μαραθώνιος για PB. Ακόμα και η υγρασία στο 90% δεν μας επηρέασε. Σταθμούς για νερό αρκετά τακτικά, είχαν και ισοτονικά. Εγώ είχα φέρει μερικά τζελάκια και κάψουλες ηλεκτρολύτες. Όλα κυλούσαν καλά, το γκρουπάκι πήγαινε τρένο, ήμασταν κοντά όπως οι ποδηλάτες στο γύρο της Γαλλίας. Ημιμαραθώνιο πέρασμα σε 1:36:35 (το ρολόι μου ήδη είχε γράψει 150 μέτρα παραπάνω) και όλα καλά δεν με πονούσε τίποτα, δεν ανέβασα παλμούς. Άρχισα να σκέφτομαι αν θα μείνω μαζί τους ή θα ξεκόψω. Τελικά, είδα μια κοπέλα που βγήκε καμιά 30 μέτρα μπροστά τους και πήγαινε 2-3 χλμ εκεί, αποφάσισα και εγώ κάπου στο 29,5 – 30 να φύγω από το grupo. Τότε κατάλαβα ότι είμαι πλέον μόνος, ο δρόμος μπροστά ήταν αρκετά άδειος είπα στον εαυτό μου «άντε, μια δύσκολη μοναχική προπόνηση 12 χλμ». Κοιτώντας το ρολόι μου έβλεπα ότι διατηρώ τον ίδιο ρυθμό ή λίγο πιο γρήγορα(1-2 δευτερόλεπτα) και περνούσα κόσμο. Οι λαγοί έμειναν πίσω, δεν κατάλαβα τη στρατηγική τους. Από πίσω μου είχε κολλήσει βδέλλα η κοπέλα που λέγαμε, μάλλον θα σκέφτηκε ότι ξέρω τι κάνω (την είχα από πίσω μου μέχρι το στάδιο). Λίγο λίγο κατέβαζα ανεπαίσθητα το ρυθμό μου και άρχισα να περνάω αρκετό κόσμο, και σκεφτείτε καλοί δρομείς ήταν, το ένιωθα. Το μόνο που με πονούσε στα τελευταία 3-4 χλμ ήταν πλάτη ,μέση, κοιλιακοί και διάφραγμα. Τα πόδια εντάξει, με κράτησαν και σε ρυθμό 4:15 με 4:20 προς το τέλος. Δυστυχώς, ο τερματισμός δεν ήταν στο εμβληματικό Ανοέτα, έδρα της Ρεάλ Σοσιεδάδ, λόγω εργασιών, αλλά το βοηθητικό. Μπαίνω, τερματίζω, κοιτάω το ρολόι 3:11:56. Τέλεια λέω, ο στόχος επετεύχθη, το προηγούμενο ρεκόρ ήταν 3:22 την άνοιξη. Με περίμενε και η σύζυγος που έκανε επίσης ρεκόρ 4 λεπτών στον ΗΜ. Αποδεδειγμένα η διαδρομή προσφέρεται, φαίνεται να έκανα 300 μέτρα παραπάνω με αρνητικό σπλιτ 1 λεπτού και ρυθμό του ρολογιού 4:30.
Και τώρα απολαμβάνουμε τα φαγητά και τα ποτά τις Ισπανίας.
|
|
Μαραθώνιος San Sebastian 26/11/2017
