ΠΡΟΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗnbsp; ΘΕΜΑΤΟΣ |
kouninia |
Δημοσιευτηκε - 14/02/2014 : 07:46:03 Καλημέρα! Νομίζω πως δεν υπάρχει παρόμοιο θέμα κι εγώ το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον!Νιώθετε κάθε φορά που τρέχετε αυτή την ευφορία; Έχετε παρατηρήσει αν εξαρτάται από κάποιους παράγοντες; Πιστεύετε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να τη νιώσουν; Και... η αύξηση των χιλιομέτρων πώς την επηρεάζει; Όσο περισσότερα χιλιόμετρα κάνει κανείς τόσο πιο δύσκολα τη νιώθει;
Προσωπικές μου παρατηρήσεις απ τη λιγοστή μου εμπειρία: Ευφορία νιώθω όταν τρέχω αργά στην αρχή κι ανεβάζω σταδιακά. Κρατά και μετά το τρέξιμο. Νομίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν τη νιώθουν, κι ίσως γι αυτό δεν γυμνάζονται. |
15 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ (Πρώτα η πιο πρόσφατη) |
DaDi |
Posted - 01/07/2014 : 15:57:28 Τελικά υπάρχει αυτή η ευφορία; Γιατί μόνο πόνο έχω για την ώρα :))))
btw για τα παραπάνω παληκάρια, εγώ ακούω All That Remains ;)
IT NEVER GETS EASIER YOU JUST GET STRONGER! |
DaedraLord |
Posted - 26/05/2014 : 00:21:51 χαχαχα είναι και μέσα στο κλίμα. Όχι, κάτι από το powerslave άκουγα ή από Fear of The Dark.
---------- http://www.movescount.com/members/DaedraLord |
trickster |
Posted - 21/05/2014 : 15:33:51 quote: Originally posted by DaedraLord
άκουγα Maiden από τα ακουστικά και δεν μπορούσα να σηκωθώ
μάλλον άκουγες από τα καινούργια.. την επόμενη άκουσε το run to the hills για έμπνευση |
DaedraLord |
Posted - 20/05/2014 : 23:35:13 Σήμερα που έκανα μεγλαύτερο ζέσταμα και έριξα ένα γερό σπριντ στο τελευταίο χιλιάρι ανυπόδητος άρχισα να νιώθω ότι ειμαι αλλού και βλέπω απλώς το σώμα μου να τρέχει :P Μετά συνέχισα σε ελαφρύ ρυθμό για αποθεραπεία, έσκασα κάτι 300αρια, έκανα τις διατάσεις και υπόλοιπες ασκήσεις και ακόμη ήμουνα μέσα στη μαστούρα :P Αφού είχα κάτσει στον πάγκο και άκουγα Maiden από τα ακουστικά και δεν μπορούσα να σηκωθώ
---------- http://www.movescount.com/members/DaedraLord |
Rigelian |
Posted - 17/03/2014 : 10:00:50 quote:
Ὦ παῖδες Ἑλλήνων, ἴτε, ἐλευθεροῦτε πατρίδ᾿, ἐλευθεροῦτε δὲ παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τέ πατρῴων ἕδη, θήκας τε προγόνων· νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών. (Ὁ παιὰν τῶν Σαλαμινομάχων, 480 π.Χ. (Αἰσχύλος, «Πέρσαι», 402-405))
Νυν υπερ πάντων η Σιαγών! (το σύνθημα των Μπυροκιοφτέδων, Μεσσήνη, 2010, Σκυταλοδρομία Μαραθωνίου)
sorry... |
Pheidias |
Posted - 16/03/2014 : 14:31:36 quote: Originally posted by runsakis
Εχω αρχίσει να πιστεύω οτι το σώμα μας ακολουθεί την βουληση μας κατα κύματα με καθυστέρηση, ξεπερνώντας κάθε φορά κάποια κατώφλια. Υπάρχει λοιπόν τρία κατώφλια 1. Το κατώφλι της βαριεμάρας/ επιπλαστης αντοχής 2. Το κατώφλι της αντοχής ή πραγματικό κατώφλι 3. Το κατώφλι της υπεραντοχής ή ... της ζωής [...]
Έξοχο σημείωμα, φίλε runsakis. Πραγματικά, έτσι! Το πρώτο κατώφλι τό ξεπερνούμε με την σωματική δύναμη. Το δεύτερο, με την ψυχική δύναμη. Το τρίτο (αν, κάποιοι, κάποτε, ένας Γιάννης Κούρος), με την υπερφυσική.
Ὦ παῖδες Ἑλλήνων, ἴτε, ἐλευθεροῦτε πατρίδ᾿, ἐλευθεροῦτε δὲ παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τέ πατρῴων ἕδη, θήκας τε προγόνων· νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών. (Ὁ παιὰν τῶν Σαλαμινομάχων, 480 π.Χ. (Αἰσχύλος, «Πέρσαι», 402-405)) |
giorgos277 |
Posted - 19/02/2014 : 14:00:47 quote: Originally posted by runsakis
Ενδιαφέρον Θέμα ανοιξε η Κωνσταντίνα!
Προσοχή στην ευφορία και στο πόσες φορές έρχεται κατα την διαρκεια ενός τρεξίματος!
Εχω αρχίσει να πιστεύω οτι το σώμα μας ακολουθεί την βουληση μας κατα κύματα με καθυστέρηση, ξεπερνώντας κάθε φορά κάποια κατώφλια. Υπάρχει λοιπόν τρία κατώφλια 1. Το κατώφλι της βαριεμάρας/ επιπλαστης αντοχής 2. Το κατώφλι της αντοχής ή πραγματικό κατώφλι 3. Το κατώφλι της υπεραντοχής ή ... της ζωής
...........................
Υπαρχουν και πολλά μικρά ενδιάμεσα κατώφλια αλλά τα μεγαλα τα .... νιώθεις. Ποτε μην περάσεις πάνω από 1 στις προπονήσεις και πάνω από 2 στους αγώνες ..... Run Forest ...
Φιλε θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου,ετσι ακριβως το νοιωθω και εγω,το τελευταιο διάστημα μαλιστα νομιζω πως το ειχα παρακανει καποιες φορες,σκεφτομουν προηγουμενως πως υπηρξαν φορες που ζορισα πολυ το σωμα να συνεχισει ενω αυτο τα ειχε δωσει ηδη ολα.Κατεληξα πως στην ηλικια που ειμαι δε μπορω απο τη μια στιγμη στην αλλη να αποτιναξω απο πανω μου τα χρονια του καναπε,τις κακες συνηθεις(βλεπε τσιγαρο) και να το παιξω αθληταρας.Δε μπορουμε εν ολιγης να αγνοησουμε την φωνη του σωματος που για εμενα ειναι ο απολυτος ρυθμιστης της ασκησης.
Καλα τρεξιματα σε ολους.
|
Despixi |
Posted - 18/02/2014 : 00:57:38 Με το που κλείνω την πόρτα του σπιτιού μου και φεύγω για τρέξιμο αλλάζει όλη η ψυχοσύνθεσή μου.. Όταν τελείωνει η προπόνηση είτε μεγάλη σε διάρκεια είτε μικρή το συναίσθημα είναι απίστευτο. Ειδικά τα βράδια που τελειώνω κάπως αργά και ξαπλώνω στο χορτάρι για διατάσεις και χαλάρωμα όλα τα λεφτά... τώρα που έχει και φεγγάρι είναι η ώρα που αναπολώ τα πεπραγμένα της ημέρας και σκέφτομαι την επόμενη προπόνηση... |
Rigelian |
Posted - 17/02/2014 : 15:25:34 quote: Originally posted by runsakis
Προσοχή στην εφορία και στο πόσες φορές έρχεται κατα την διαρκεια ενός τρεξίματος!
Γενικά, προσοχή στην εφορία! |
kalogeridis |
Posted - 17/02/2014 : 14:49:47 πολυ ωραιος!!! |
runsakis |
Posted - 17/02/2014 : 11:03:52 Ενδιαφέρον Θέμα ανοιξε η Κωνσταντίνα!
Προσοχή στην ευφορία και στο πόσες φορές έρχεται κατα την διαρκεια ενός τρεξίματος!
Εχω αρχίσει να πιστεύω οτι το σώμα μας ακολουθεί την βουληση μας κατα κύματα με καθυστέρηση, ξεπερνώντας κάθε φορά κάποια κατώφλια. Υπάρχει λοιπόν τρία κατώφλια 1. Το κατώφλι της βαριεμάρας/ επιπλαστης αντοχής 2. Το κατώφλι της αντοχής ή πραγματικό κατώφλι 3. Το κατώφλι της υπεραντοχής ή ... της ζωής
και εξηγούμαι:
Ξεκινάω το τρέξιμο και μετά απο λίγο το σώμα μου διαμαρτύρεται "Τι ειναι αυτα ρε? Πάλι? Σε χαλασε δλδ μια μπυρίτσα, έχει και καλό ταινιάκι? Τουλάχιστον οπου πάμε ας παρουμε το αυτοκίνητο - ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!" .... αλλά λέει ψέματα ... μπορεί! Οποτε μετά από λίγο το σώμα το παίρνει απόφαση πως δεν κανουμε πίσω και έτσι περνάει το πρώτο κατώφλι. Περνώντας το κατώφλι (οποιο κατώφλι) υπάρχει ένα πλατώ ευφορίας. Ειναι το σημείο που το σώμα παίρνει απόφαση οτι πάμε για περισσότερα και έτσι βαζει μπρος extra δύναμη ή εφεδρείες. Συνεχίζουμε λοιπόν και μετά από πολλά (πραγματικά πολλά) ερχεται το δευτερο κατώφλι "Μεγαλε, ωραία ήταν, αλλά τώρα πραγματικά τα παιξα. Ακούς? Δεν ακους! Θυμάσαι τον λαγό που σε ενοχλούσε? Τον αστραγαλό? για να μην πω για τον αχιλλειο.... θελεις να στα θυμίσω? Δεν πήρες και κανα τζελάκι παραπάνω τρομάρα σου!" Εδω πια, έχει δικιο. Αλλά μπορεί να δώσει κι άλλο από εκτακτες εφεδρείες. Αν περάσουμε και το δεύτερο κατώφλι περνάμε σε ένα πολύ προχώ πλατό ευφορίας ... εκεί που δεν μπορείς, την ίδια στιγμή πετάς! Αν βεβαια δεις τον εαυτό σου σε βίντεο πηγαίνεις σαν ξεχαρβαλη αγελάδα με την γλώσα έξω αλλά νιώθεις πως πετάς! Περνώντας το κατώφλι αυτό αρχίζουν τα γαλακτικά καιτα καψίματα από ότι έχεις ενώ ο τοίχος παντα παραμονεύει στην γωνία. Συνεχισες (πολύ κακώς!!) "Δεν εχω τπτ άλλο να δώσω, φιλαρακι σβήνω ... δλδ σβήνουμε. ΕΛΕΟΣ!" Αν (ποτε ομως) το ξεπεράσεις και αυτό το κατώφλι βρίσκεσαι σε μία τελείως μεταφυσική εφορία ... μπορεί να αρχίσεις να βλέπεις τον εαυτό σου να τρέχει απέξω από το σώμα σου, μπορεί να μην συνηδτοποιείς τι κάνεις εκεινη την στιγμή ή που πας ή ποιος είσαι. Μπορεί να μην μπορείς να σταματήσεις ενώ δεν μπορείς να συνεχίσεις. ΔΕΝ ΘΥΜΑΣΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ ΠΡΙΝ ΞΕΙΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ και το κυριότερο ... μπορεί να τρέχει πλάι σου πια και ένας μαυροφορεμένος με δρεπάνι να σε βλέπει και να γελάει! ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ!!!
Υπαρχουν και πολλά μικρά ενδιάμεσα κατώφλια αλλά τα μεγαλα τα .... νιώθεις. Ποτε μην περάσεις πάνω από 1 στις προπονήσεις και πάνω από 2 στους αγώνες .....
Run Forest ... |
anna_ves |
Posted - 16/02/2014 : 14:27:28 Πάντα τη νιώθω, είτε είναι λίγα τα χιλιόμετρα είτε πολλά. Μου αφήνει και μια αίσθηση ηρεμίας μετά. Το καταλαβαίνω περισσότερο αν συμβεί κάτι και δεν μπορέσω να τρέξω, που είμαι μέσα στα νεύρα!
------------------------------------------------------------------------ "ΕΞΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ ΦΥΣΙΣ" - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ |
Fidelio |
Posted - 16/02/2014 : 01:12:31 Τα tempo run προσφέρονται περισσότερο. Περίπου για μισή ώρα για συνεχόμενο tempo ή και λίγο παραπάνω για διαλειμματικό tempo. Τρεξιματικό σφηνάκι ευφορίας..
People make life so much worse than it has to be and believe me, it's a nightmare without their help. ~ Boris Yelnikoff |
Nikola |
Posted - 15/02/2014 : 21:49:13 Οι ενδορφίνες περισσότερο με παρακινούν προς την αποχή από την άσκηση. Η ευφορία μπορεί να κρύψει σοβαρούς τραυματισμούς που θα αποκαλυφθούν κατόπιν εορτής. Θέλω "να τρέχω", όχι "να τρέξω".
Για το ξυπόλητο τρέξιμο θα συμφωνήσω με τον κύριο Καλογερίδη για τον έναν εκ των δύο λόγων του και έναν επιπρόσθετο δικό μου. Δίνει την ευκαιρία να σταματήσω νωρίτερα με αντιληπτό πόνο όταν πάω να ξεπεράσω τα όρια μου. Ταυτίζομαι αρκετά με την περιγραφή όμως σε εκείνο το σημείο που αναφέρει την απώλεια πολιτισμικών στοιχείων. Η βαλίτσα και η λίστα με τα δήθεν απαραίτητα ρημάδια του αγώνα πλέον μένουν σπίτι. Θα κατατάξω εκεί και τον ιδρώτα που ανέφερε άλλος δρομέας. Φαντάζομαι εννοεί κάτι διαφορετικό, σε μένα προσωπικά ο ιδρώτας δρα ως οσμή συμβάλλοντας στην απώλεια περιττών ψευδοπολιτισμικών στοιχείων κατά την άθληση, με το αποσμητικό ανάμεσα στα πρώτα σκουπίδια που ελάφρυναν την άδεια πλέον βαλίτσα γυμναστηρίου. Για χάρη ειλικρίνειας, ακόμα γεμίζω βαλίτσα, σε αγώνες που απαιτούν διανυκτέρευση αποβραδίς (αν ελαφρύνω και από τα σκουπίδια που νομοθετούν ίσως δεν θα ριψοκινδυνεύω 300 ευρώ σε τέτοιες διανυκτερεύσεις). Το βλέπω όμως σαν ενίσχυση της όλης εμπειρίας και δυνατή επαφή με όσα απαρτίζουν έναν αγώνα. Αρκεί τόση ευφορία;
Όσο για το άγχος που άφησα τελευταίο, δεν θα γίνω χυδαίος, εν έτει 2014 όλοι γνωρίζουμε πως να το διώξουμε φυσικά και αποτελεσματικά. Ο νοών νοείτω, κι ο γιατρός συναινεί τω. Δεν χρειάζομαι ξεσπάσματα υπερπροπόνησης. Εκτιμώ την άθληση αλλά το "ευγενές στοιχείο" που εκπέμπει, ειδικά η αντοχή, δεν θα με φυλακίσει σε ρόλο μάρτυρα. Θέλω να ξαναφέρω στο προσκήνιο το εξής http://www.runningnews.gr/item.php?id=16622 και να υπενθυμίσω πόσο αρέσει σε εμάς τους ανθρώπους να εθιζόμαστε σε αλληλοδιεγειρόμενα ερεθίσματα όπως ρόλους και πόνους. |
zoro |
Posted - 15/02/2014 : 00:53:08 εχουν οι ασιατες καμπινγκ;;;; xaxaxaxa α) η αδεια απο την δουλεια ευθυνεται γι'αυτο που λες β) καντο και στο χορτο στο Κιλκις, δεν θα ειναι το ιδιο μετα |