| ΠΡΟΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗnbsp; ΘΕΜΑΤΟΣ |
| Peter L |
Δημοσιευτηκε - 20/10/2018 : 00:21:22
Σε εξέλιξη στην οροσειρά της Ροδόπης ο αγώνας μυθος για τους λάτρεις του ορεινού τρεξίματος.
Πολλοί φίλοι και γνωστά ονόματα μέσα στον αγώνα ,οι "δικοί μας" trexantiris 15 ωρες περασμα στο Κ-95 και crisscross 14.35 στο K-76 .
Κατα πολλούς η ομορφότερη νύχτα σε αγώνα είναι μπροστά μας.....
η σκέψη μας μαζί σας.
http://www.rout.gr/index.php?name=Rout&file=results&year=2018 |
| 15 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ (Πρώτα η πιο πρόσφατη) |
| Aroulio |
Posted - 03/12/2018 : 15:44:37
quote:
Originally posted by trexantiris
quote:
Originally posted by Bladerunner
Συγχαρητήρια κι από 'μένα.
Τόσο για τον αγώνα σου, όσο και για την περιγραφή κι ενημέρωση!
__________________________
Think faster than you ride
Ευχαριστώ! Ευχή μου είναι περιγραφές αυτού του είδους - από όλους τους εμπλεκόμενους δρομείς και εθελοντές - να φέρουν περισσότερο κόσμο στην αγκαλιά του ορεινού τρεξίματος και των μεγάλων σε διάρκεια αγώνων (βουνού ή ασφάλτου).
@Aroulio: Άρη είσαι σε καλό δρόμο! 
@Rigellian: Κώστα περισσότερα σε επόμενη συνάντηση για άφθονο φαγητό..."you know better"!
Free your feet...free your senses!
Ιδέες υπάρχουν Μανώλη και μια απ' όλες:
https://www.jungfrau-marathon.ch/en/ |
| trexantiris |
Posted - 03/12/2018 : 14:30:26
quote:
Originally posted by gargadua
Το διάβασα και μου ήρθανε μνήμες από 1 ταπεινότερο αγώνα το 2013 στο Παρανέστι το ΡΡ που είναι μόνο 46 χλμ όμως η ομορφιά που είδα εκεί πάνω έχει μείνει ακόμα αποτυπωμένη στο ακέραιο! Φαντάζομαι ότι στο ROUT θα παθαίνεις οφθαλμολογικό σοκ! Έχοντας δει φωτο από άλλους ορεινούς αγώνες νομίζω ότι του Παρανεστίου έχουν προβάδισμα στην ομορφιά.
Τα 1000 μπράβο είναι λίγα.
Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει αλλά αυτός που παραιτείται.
...θυμάμαι Βασίλη μια φωτογραφία που είχες ανεβάσει από εκείνον τον αγώνα στο Παρανέστι!
Στο ROUT παρόλο που δεν υπάρχει κάποιο Αλπικό τοπίο ή κάποιος ιδιαίτερος Γεωλογικός σχηματισμός (όπως ένα μεγάλο φαράγγι για παράδειγμα), οι εναλλαγές στο ίδιο το πυκνό δάσος καθώς και η ιδιαίτερα μεγάλη ποικιλία της βλάστησης, σε συνδυασμό με το νερό, δημιουργούν ξεχωριστές εικόνες που εντυπώνονται πολύ καλά στο μυαλό του δρομέα! Χορταίνει το μάτι, ο νους και η ψυχή!
Μια που αναφέρθηκες πάντως στην ομορφιά του Παρανεστίου (και της ευρύτερης περιοχής της Ροδόπης), πιστεύω ότι κάθε βουνό έχει να προσφέρει κάτι μοναδικά όμορφο. Η αγριότητα της «απλότητας» ενός Αλπικού τοπίου για παράδειγμα, η «κάθετη μαχαιριά» στην οπτική ενός μεγαλειώδους φαραγγιού, η οργιώδης βλάστηση μια δασοσκέπαστης περιοχής, όλα αυτά – και τόσα άλλα – συνθέτουν ιδιαίτερες εικόνες που αναδεικνύουν την ομορφιά ενός βουνού, ενός τόπου, ενός αγώνα! Η Ροδόπη προφανώς δεν αποτελεί εξαίρεση!
Σου εύχομαι να (ξανα)ζήσεις πολλές φορές ακόμα τέτοιες ομορφιές και όχι τίποτα άλλο: το Παρανέστι είναι πολύ «κοντά» στο σπίτι σου!
Free your feet...free your senses! |
| trexantiris |
Posted - 03/12/2018 : 13:54:02
quote:
Originally posted by Bladerunner
Συγχαρητήρια κι από 'μένα.
Τόσο για τον αγώνα σου, όσο και για την περιγραφή κι ενημέρωση!
__________________________
Think faster than you ride
Ευχαριστώ! Ευχή μου είναι περιγραφές αυτού του είδους - από όλους τους εμπλεκόμενους δρομείς και εθελοντές - να φέρουν περισσότερο κόσμο στην αγκαλιά του ορεινού τρεξίματος και των μεγάλων σε διάρκεια αγώνων (βουνού ή ασφάλτου).
@Aroulio: Άρη είσαι σε καλό δρόμο!
@Rigellian: Κώστα περισσότερα σε επόμενη συνάντηση για άφθονο φαγητό..."you know better"!
Free your feet...free your senses! |
| gargadua |
Posted - 30/11/2018 : 15:22:48
Το διάβασα και μου ήρθανε μνήμες από 1 ταπεινότερο αγώνα το 2013 στο Παρανέστι το ΡΡ που είναι μόνο 46 χλμ όμως η ομορφιά που είδα εκεί πάνω έχει μείνει ακόμα αποτυπωμένη στο ακέραιο! Φαντάζομαι ότι στο ROUT θα παθαίνεις οφθαλμολογικό σοκ! Έχοντας δει φωτο από άλλους ορεινούς αγώνες νομίζω ότι του Παρανεστίου έχουν προβάδισμα στην ομορφιά.
Τα 1000 μπράβο είναι λίγα.
Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει αλλά αυτός που παραιτείται.
|
| Rigelian |
Posted - 30/11/2018 : 11:50:08
Μπράβο ρε παιχταρά Μανώλη, μπράβο για όλα! |
| Etien |
Posted - 30/11/2018 : 07:58:29
Καλημερα Μανώλη !!
Μπραβο για ολα ! Για τον αγωνα και για την εξαιρετικη ( και λιγα λέω ) περιγραφή σου . Ελπιζω κ ευχομαι να αποτελέσει βασικός οδηγός ΄΄προετοιμασίας - πλοηγησης΄΄ για νεοφερμένους στον εν λόγω αγώνα αλλα και γενικότερα για βουνίσιους αγώνες !!
Ευχαριστω !
https://panosmaltezos.wordpress.com |
| Bladerunner |
Posted - 29/11/2018 : 13:38:03
Συγχαρητήρια κι από 'μένα.
Τόσο για τον αγώνα σου, όσο και για την περιγραφή κι ενημέρωση!
__________________________
Think faster than you ride
|
| Aroulio |
Posted - 29/11/2018 : 13:34:37
quote:
Originally posted by trexantiris
quote:
Originally posted by Aroulio
Μπράβο Μανώλη κι ευχαριστούμε για τις πληροφορίες εξοπλισμού!
Άρι και τί δεν θα έδινα για να σε δω με μπατόν να σκαρφαλώνεις ωσάν το αγρίμι σε ξεχασμένες κορυφές! Σου βάζω ιδέες τώρα!
Free your feet...free your senses!
Την προηγούμενη εβδομάδα απέκτησα το πρώτο μου (entry level) trail παπούτσι |
| trexantiris |
Posted - 29/11/2018 : 13:00:59
quote:
Originally posted by Aroulio
Μπράβο Μανώλη κι ευχαριστούμε για τις πληροφορίες εξοπλισμού!
Άρι και τί δεν θα έδινα για να σε δω με μπατόν να σκαρφαλώνεις ωσάν το αγρίμι σε ξεχασμένες κορυφές! Σου βάζω ιδέες τώρα!
Free your feet...free your senses! |
| trexantiris |
Posted - 29/11/2018 : 12:53:44
quote:
Originally posted by georun
πολλα συγχαρητηρια κ απο εδω τοσο για τον αγωνα σου οσο κ για την περιγραφη σου!!καταφερες κ με καθηλωσες!!στην σημερινη προπονηση σκεφτομουν ποτε θα γυρισω πισω στο σπιτι να αραξω κ να διαβασω παρεα με τον καφε μου την περιγραφη σου(την ειχα δει το πρωι στο γραφειο).και ενα μεγαλο ευχαριστω που μοιραζεσαι απλοχερα την γνωση σου κ την εμπειρια σου!
Γιώργο η γνώση είναι να μοιράζεται…αποκτάει μεγαλύτερη ισχύ και…πολλαπλασιάζεται αναλόγως! Ευχή μου να βρεθείς στα μαγικά βουνά της Ροδόπης! Έχουμε να πούμε κάμποσα και από κοντά στις ωραίες διαδρομές της Σάμου!
Free your feet...free your senses! |
| trexantiris |
Posted - 29/11/2018 : 12:51:07
quote:
Originally posted by Peter L
Πρώτα απ' όλα ευχαριστουμε που δεν μας ξέχασες,έπειτα συγχαρητήρια για άλλη μια φορά για τον αγώνα σου και τέλος πρέπει να να δεχτούμε ως δώρο τις αναφορές και κρίσεις σου για τον εξοπλισμό .
Αυτό είναι ένα θέμα από μόνο του.
Ευχαριστούμε και πάλι.
Ευχαριστώ Πέτρο! Όντως το θέμα του εξοπλισμού, ειδικά σε τέτοιους αγώνες αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο από μόνο του! Και πιστεύω ότι η «διάχυση» της εμπειρίας και γνώσης βοηθάει όλους τους δρομείς. Έχω μάθει πολλά διαβάζοντας «κόλπα» και εμπειρίες σε race reports ή από απευθείας συνομιλίες με συνδρομείς που έχουν ήδη επιχειρήσει ανάλογα εγχειρήματα.
Free your feet...free your senses! |
| Aroulio |
Posted - 29/11/2018 : 10:03:39
Μπράβο Μανώλη κι ευχαριστούμε για τις πληροφορίες εξοπλισμού! |
| georun |
Posted - 28/11/2018 : 21:10:39
πολλα συγχαρητηρια κ απο εδω τοσο για τον αγωνα σου οσο κ για την περιγραφη σου!!καταφερες κ με καθηλωσες!!στην σημερινη προπονηση σκεφτομουν ποτε θα γυρισω πισω στο σπιτι να αραξω κ να διαβασω παρεα με τον καφε μου την περιγραφη σου(την ειχα δει το πρωι στο γραφειο).και ενα μεγαλο ευχαριστω που μοιραζεσαι απλοχερα την γνωση σου κ την εμπειρια σου! |
| Peter L |
Posted - 28/11/2018 : 13:08:55
Πρώτα απ' όλα ευχαριστουμε που δεν μας ξέχασες,έπειτα συγχαρητήρια για άλλη μια φορά για τον αγώνα σου και τέλος πρέπει να να δεχτούμε ως δώρο τις αναφορές και κρίσεις σου για τον εξοπλισμό .
Αυτό είναι ένα θέμα από μόνο του.
Ευχαριστούμε και πάλι. |
| trexantiris |
Posted - 28/11/2018 : 12:10:44
Πρακτικά ζητήματα:
Θα καταγράψω λεπτομέρειες για κάποια πρακτικά ζητήματα που προκύπταν κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για το φετινό ROUT αλλά και του ίδιου του αγώνα, που έχουν σχέση με τον εξοπλισμό, την προπόνηση καθώς και την ίδια τη διαδρομή.
Μπατόν
Για μερικούς άχρηστα ενώ για άλλους αποτελούν τα «έξτρα πόδια τους»! Θεωρώ ότι τα μπατόν αποτελούν ένα χρήσιμο κομμάτι του εξοπλισμού για αγώνες βουνού τόσο μεγάλων αποστάσεων, ακόμα και αν το υψομετρικό προφίλ αυτών των διαδρομών δεν είναι τόσο επιθετικό. Παίρνουν κούραση από τα πόδια και βοηθάνε σημαντικά σε όσα σημεία της διαδρομής υπάρχουν έντονες κλίσεις, ακόμα και στην κατηφόρα! Αρκετά χιλιόμετρα προπόνησης καλό θα ήταν να γίνουν με τη χρήση τους, αν κάποιος θέλει τελικά να τα πάρει μαζί του στη διαδρομή του αγώνα έτσι ώστε να έχει επιτευχθεί η κατάλληλη εξοικείωση με αυτά.
Κάποια χρήσιμα συμπεράσματα που αποκόμισα από την χρήση των μπατόν σε προπονήσεις και αγώνες:
- Ιδιαίτερα πρακτική η ύπαρξη φελλού στις λαβές τους! Ότι καλύτερο για να μη γλιστράει η παλάμη, όσο ιδρωμένη και να είναι.
- Παρόλο που η ύπαρξη των «ιμάντων» στις λαβές τους βοηθάει στην καλύτερη – και πιο ξεκούραστη – μεταφορά της δύναμης από τα χέρια/καρπούς στα μπατόν, τους έχω πλέον αφαιρέσει! Στις κατηφόρες όχι μόνο είναι άχρηστοι αλλά τους θεωρώ και επικίνδυνους στη χρήση τους γιατί σε ενδεχόμενη πτώση μπορεί ο καρπός/χέρι να «κλειδώσει» στους ιμάντες και να σπάσει! Επίσης στα τμήματα της διαδρομής όπου η χρήση/μη χρήση των μπατόν συνεχώς εναλλάσσεται, το πέρασμα του καρπού στους ιμάντες και το βγάλσιμο στη συνέχεια όταν δεν χρησιμοποιούνται καταντάει εκνευριστικό και…μια χρονοβόρα διαδικασία.
Μπατόν που χρησιμοποίησα στο ROUT: Black Diamond, Ultra Distance Cork. Βαθμολογία 9/10 (είναι αλουμινίου οπότε είναι σχετικά βαριά, ενώ τα αντίστοιχα carbon είναι ελαφρύτερα αλλά βέβαια ακριβότερα και πιο ευαίσθητα για στράβωμα σε τυχόν εγκάρσιες δυνάμεις λόγω κακής χρήσης).
Σακίδιο
Ένα βασικό κομμάτι του εξοπλισμού για αγώνες υπεραποστάσεων, κυρίως βουνού. Απίστευτη ποικιλία, πολλές και διαφορετικές δυνατότητες που ενδέχεται να μπερδέψουν το δρομέα. Σε κάθε περίπτωση το σακίδιο πρέπει να έχει «δουλευτεί» εντατικά στις προπονήσεις έτσι ώστε η χρήση του να είναι όσο το δυνατόν πιο οικεία και το σώμα να έχει προσαρμοστεί στην εφαρμογή και βάρος του. Οι ώμοι, τραπεζοειδής και το κόκαλο της «κλείδας» προβληματίζονται από την πολύωρη χρήση ενός σακιδίου που μπορεί να είναι φορτωμένο με ένα σωρό πράγματα! Στις προπονήσεις πέρα από τα φλασκιά που ήταν γεμάτα (ακόμα και αν δεν χρειαζόμουνα όλη την ποσότητα του νερού) έβαζα μέσα και έξτρα βάρος (έρμα) έτσι ώστε το σώμα να προσαρμόζεται/δυναμώνει ακόμα πιο πολύ στην πολύωρη χρήση του. Όλες οι μεγάλες προπονήσεις μου στο βουνό έβγαιναν με το σακίδιο πλήρως φορτωμένο!
Το σακίδιό μου ήταν το «Inov8 – Race Ultra 10». Βαθμολογία 9/10. Παρόλο που έχει πολλούς πρακτικούς αποθηκευτικούς χώρους μπροστά/πλάγια, θα ήθελα να έχει κάποια αδιάβροχη τσέπη (για ένα κινητό παράδειγμα), καθώς και πιο εύκολη πρόσβαση στον «πίσω» αποθηκευτικό χώρο χωρίς να είναι απολύτως απαραίτητο να το βγάζεις από πάνω σου πρώτα. Το τελευταίο είναι βέβαια και ο μεγαλύτερος περιορισμός των περισσότερων σακιδίων της αγοράς!
Παπούτσια/Κάλτσες
Όπως και στο ROUT 2016 προτίμησα τη χρήση παπουτσιών με επιθετική εξώσολα, δηλαδή με μεγάλα «τακουνάκια» (studs), μαλακής γόμας και με σημαντικά μεσοδιαστήματα ανάμεσα σε αυτά, για την εύκολη αποβολή της λάσπης. Την ίδια επιλογή ακολούθησα και στο φετινό αγώνα με τα Inov8 X-Claw να προσφέρουν αβυσσαλέα κρατήματα σε όλη τη διαδρομή. Ένα όμως μειονέκτημά τους είναι η μέτρια απομόνωση της αίσθησης των μυτερών πετρών – όπου αυτές υπήρχαν στο μονοπάτι – με αποτέλεσμα στα τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής το πέλμα να τα βρίσκει λίγο σκούρα όταν περνούσα από πιο πετρώδες τερέν. Επίσης η «αποβολή» του νερού από το εσωτερικό τους ήταν μοναδική (καλός αερισμός) και αυτό το κρίνω σημαντικό προσόν στον αγώνα καθώς τα περάσματα μέσα από νερά/λάσπες είναι πολλά. Βαθμολογία 10/10.
Τα παπούτσια συνόδευε η χρήση «γκετών» της Salomon για να αποφευχθεί η παρείσφρηση βρωμιάς μέσα σε αυτά. Παρόλο που στο σακίδιο είχα συνεχώς ένα ζευγάρι κάλτσες καθώς και άλλα ζευγάρια στα drop bags, τελικά όλη η διαδρομή βγήκε χωρίς να αλλάξω παπούτσια ή κάλτσες! Δεν αισθάνθηκα ποτέ αυτήν την ανάγκη. Τα τελευταία χρόνια έχω κατασταλάξει στη χρήση των καλτσών της Bridgedale.
Ρουχισμός
Όπως και στο 2016, έτσι και στο ROUT φέτος προτίμησα την προσέγγιση «λίγα και καλά». Ρούχα που έχω εκτεταμένα δοκιμάσει σε προπονήσεις και άλλους αγώνες. Τα «μανίκια» με εξυπηρετούν πολύ επίσης καθώς ανάλογα με τη θερμοκρασία μπορώ να τα «ανεβοκατεβάζω» επιτυγχάνοντας κάθε φορά την ιδανική άνεση. Ένα λεπτό – αλλά ιδιαίτερα ζεστό – base layer μπήκε στο σακίδιο στο Κρούσοβο, πριν το κρύο της νύχτας δείξει για τα καλά τα δόντια του. Δεν χρειάστηκε μεν αλλά ποτέ δεν ξέρεις τί μπορεί να συμβεί σε τόσες ώρες κίνησης μέσα στο δάσος! Αλουμινοκουβέρτα/μίνι φαρμακείο μονίμως μέσα στο σακίδιο μαζί με ένα καπέλο για την περίπτωση βροχής ή δυνατού ήλιου σε συγκεκριμένα σημεία της διαδρομής. Το αδιάβροχο επίσης ήταν μονίμως στο βασικό εξοπλισμό που κουβαλούσα (κάτι που χρειάστηκε τόσο πολύ στα τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής όπου άνοιξαν οι ουρανοί)! Και εκτός από τα γάντια που είχα για τις ώρες τρεξίματος σε χαμηλές θερμοκρασίες, σε αγώνες βουνού (και προπονήσεις) πάντα φοράω και ποδηλατικά γάντια (με κομμένα δάκτυλα) για την προστασία των χεριών σε περίπτωση πτώσης.
Φακός/Νυχτερινές προπονήσεις
Σε αντίθεση με τη συμμετοχή του 2016 όπου είχα βγάλει μόνο μία ολονύχτια πολύωρη προπόνηση στο βουνό πριν βρεθώ στην αφετηρία – και μάλιστα χωρίς καν το φακό που τελικά χρησιμοποίησα στον ίδιο τον αγώνα, ακολούθησα μια διαφορετική προσέγγιση φέτος. Τα πολύωρα τρεξίματα που γίνονταν μέσα στο Σαββατοκύριακο συνήθως περιλάμβαναν κίνηση στο σκοτάδι για πολλές ώρες, καμιά φορά με την εκκίνηση της προπόνησης να γίνεται στις 03:00 αξημέρωτα. Ακόμα και κάποιες προπονήσεις μέσα στην εβδομάδα τελείωναν νυχτερινές ώρες, με εκκίνηση αργά το απόγευμα. Και σε όλες αυτές τις νυχτερινές προπονήσεις χρησιμοποιούσα πάντα τον κύριο και εφεδρικούς φακούς που θα είχα στον αγώνα, έτσι ώστε να είμαι πλήρως εξοικειωμένος με τη συμπεριφορά και τις δυνατότητές τους. Το αποτέλεσμα ήταν η μεγάλη άνεση κίνησης κατά τη διάρκεια της νύχτας στον αγώνα. Μάλιστα οι ώρες βραδινής κάλυψης της διαδρομής μπορεί να είναι περισσότερες και από αυτές της ημερήσιας κίνησης! Δίνω ιδιαίτερη έμφαση μέσα στον αγώνα να μην έχω μόνο εφεδρικές μπαταρίες για τον κύριο φακό αλλά και στο να έχω έναν καλό και δυνατό εφεδρικό, από τη στιγμή που τα ηλεκτρονικά ενός φακού (ή το ίδιο το λαμπάκι LED) μπορεί να δυσλειτουργήσουν ανά πάσα στιγμή. Και σε τέτοιου είδους αγώνες η αστοχία φωτισμού της νυχτερινής κίνησης μέσα στη διαδρομή μπορεί να αποβεί άκρως επικίνδυνη.
Κύριος φακός: Fenix HP30R (κεφαλής) που θα τον βαθμολογούσα 12/10 (και λίγο βάζω). Με ξεχωριστό battery pack που διαθέτει 2 Χ 18650 μπαταρίες λιθίου και το οποίο μπορεί να τοποθετηθεί μέσα στο σακίδιο ή πάνω σε μία ζώνη με την ενσωματωμένη αγκράφα του, έτσι ώστε να μη «βαραίνει» το σύνολο του φακού στο κεφάλι. Το battery pack δουλεύει ταυτόχρονα και ως power bank που στην περίπτωσή μου αποδείχθηκε ιδιαίτερα χρήσιμο χαρακτηριστικό στο να φορτίζω το ρολόι κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Με τρία LEDs τοποθετημένα σε αντίστοιχα ξεχωριστά κάτοπτρα που συνδυάζουν δύο ειδών διαφορετικές δέσμες (spot αλλά και διάχυσης), μέγιστη συνδυασμένη ένταση τα 1750 lumens και λειτουργική συνεχόμενη φωτεινότητα μέχρι τα 800 lumens, είναι ότι καλύτερο έχω χρησιμοποιήσει! Ειδικά η ισχυρή δέσμη διάχυσης (που ρυθμίζεται ανεξάρτητα από τη στενή δέσμη spot) δημιουργεί απόλυτα ξεκούραστες συνθήκες νυχτερινού τρεξίματος μεγιστοποιώντας και την ασφάλεια κίνησης. Οι μπαταρίες του pack αλλάζουν σε δευτερόλεπτα ενώ είναι πολύ οικονομικές στην αγορά τους.
1oς εφεδρικός: Olight S2 Baton (χειρός) όπου με 1 Χ 18650 μπαταρία λιθίου μπορεί να αποδώσει το μέγιστο 950 lumens με τα 400 lumens έντασης να είναι συνεχόμενα και απολύτως λειτουργικά σε μια πολύ διευρυμένη δέσμη (wide spot). Με μεγάλη αυτονομία, συνολικό βάρος 100γρ και μικρό μέγεθος, τον καθιστούν πιο ισχυρό και αποτελεσματικό από τους περισσότερους φακούς κεφαλής που έχω δει.
2ος εφεδρικός: Olight i3E EOS (χειρός) Μικροσκοπικός, με μια μπαταρία ΑΑΑ και συνολικό βάρος 20γρ αποδίδει 90 lumens για +1 ώρα σε μια πολύ διευρυμένη δέσμη “wide spot”.
Ρολόι
Και στις δύο συμμετοχές μου εκμεταλλεύτηκα τη δυνατότητα που σου παρέχουν κάποια αθλητικά ρολόγια για «ιχνηλάτηση» της διαδρομής, έχοντας προαποθηκεύσει το κατάλληλο αρχείο (συνήθως με τη μορφή «gpx»). Με αυτήν τη δυνατότητα θεωρητικά είναι αδύνατον να χαθείς στη διαδρομή. Πρακτικά βέβαια είσαι δεσμευμένος στη διάρκεια λειτουργίας του ρολογιού (ή και στη δυνατότητα που έχεις για την ενδιάμεση φόρτισή του) καθώς και στην πιθανότητα αυτό να πάθει κάποια βλάβη ή να «κολλήσει».
Την πρώτη φορά εκμεταλλεύτηκα τη δυνατότητα αυτής της «καθοδήγησης» σε ένα Garmin 310XT, που ως παλιό μοντέλο δεν είχε την κατάλληλη υπολογιστική ισχύ/μνήμη για την ταυτόχρονη και απρόσκοπτη ιχνηλάτηση αλλά και καταγραφή της διαδρομής. Το αποτέλεσμα ήταν πριν τη μέση του αγώνα το ρολόι να κολλήσει και μετά από μια επανεκκίνηση που του έκανα τουλάχιστόν διατήρησε την ικανότητα απλά να κάνει καθοδήγηση μέσα στον αγώνα χωρίς όμως να τον καταγράφει.
Στη δεύτερη συμμετοχή μου χρησιμοποίησα ένα Suunto Ambit3 Sport, το οποίο αποδείχθηκε ικανό στο να δουλέψει ταυτόχρονα την καθοδήγηση μαζί με την καταγραφή του αγώνα. Κάποια στιγμή όμως προς το τέλος του αγώνα, έφαγε ένα ψιλοκόλλημα και με έβγαζε για κάποια ώρα τελείως εκτός του ίχνους του αγώνα, κάτι το οποίο αποκαταστάθηκε από μόνο του αμέσως μετά. Γενικά όμως η συμπεριφορά του ρολογιού αποδείχθηκε άψογη και πολύ χρηστική!
Υψομετρικά/τεχνικότητα εδάφους
Πολύ συχνά κάποιος θα ακούει ότι το ROUT είναι ένας ιδιαίτερα «δρομικός» αγώνας βουνού, με ήπια υψομετρικά και ευκολοπάτητα μονοπάτια. Με τέτοια αντίληψη είχα μπει μέσα στην πρώτη μου συμμετοχή έχοντας κάνει και τις αντίστοιχες προπονήσεις που ακολουθούσαν ένα ήπιο υψομετρικό προφίλ.
Τα προβλήματα όμως με το ROUT είναι:
- Πολύ μεγάλη συνολική απόσταση οπότε η συσσωρευμένη κούραση στα πόδια κάνει ακόμα και έναν ομαλό δείκτη ανάβασης/κατάβασης να φαίνεται ως…βουνό ολόκληρο! Καλό θα ήταν να υπάρχει στα πόδια του δρομέα αυτό που ονομάζω «πλεόνασμα ισχύος», έτσι ώστε ακόμα και προς το τέλος της διαδρομής να έχει να δώσει το κάτι παραπάνω για να μπορεί να κινηθεί με μια σχετική άνεση.
- Πολλά τεχνικά ξεσπάσματα διασκορπισμένα σε διάφορα σημεία της διαδρομής που ταλαιπωρούν το δρομέα και αφαιρούν σταθερά πολύ ενέργεια από τα πόδια του, αυξάνοντας ταυτόχρονα και τον κίνδυνο πτώσεων. Οπότε είναι ιδιαίτερα χρήσιμο να υπάρχει η κατάλληλη υποδομή διαχείρισης τέτοιων εδαφών που απαιτούν αυξημένη ιδιοδεκτικότητα, δύναμη και ακρίβεια στα πατήματα.
- Πολλαπλά σκαμπανεβάσματα στα υψομετρικά της διαδρομής που κουράζουν όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχολογικά τους αθλητές.
- Πολύωρη νυχτερινή κίνηση όπου σε συνδυασμό με τη συνολική κούραση που κάποια στιγμή θα συσσωρευτεί, καθιστούν το δρομέα επιρρεπή στο να κάνει λάθη στα πατήματά του, στη διαχείριση των δυνάμεων αλλά και στην τροφοδοσία του.
Έχοντας όλα τα παραπάνω κατά νου, η προετοιμασία μου αυτήν τη φορά ήταν καθολικά διαφορετική από την αντίστοιχη του 2016 και της πρώτης μου συμμετοχής:
- Έντονο υψομετρικό προφίλ σε όλες τις ορεινές προπονήσεις, ακόμα και σε αυτές με μεγάλη διάρκεια.
- Στοχευμένες προπονήσεις σε εβδομαδιαία βάση με ακραίο υψομετρικό προφίλ και σε πολύ απαιτητικό έδαφος (+1000 υψομετρικής μέσα σε 8 μόλις χιλιόμετρα).
- Έμφαση στο να βγαίνουν πολλά χιλιόμετρα σε δύσκολα μονοπάτια με πετρώδες έδαφος που δεν συγχωρούσαν λάθος στα πατήματα.
- Σημαντική μείωση του χιλιομετρικού όγκου που έβγαινε σε χωματόδρομους: όταν έμπαινα στο βουνό, έκανα προπόνηση στα μονοπάτια του και όχι στους χωματόδρομους που ενδέχεται να υπήρχαν στη διαδρομή. Παρόλο που ο αγώνας διατρέχει σημαντικές αποστάσεις σε χωματόδρομους και μια βελτιωμένη δρομικότητα είναι χρήσιμη, την τελευταία τη βελτίωνα εκ των πραγμάτων στο γήπεδο με τις προπονήσεις ταχύτητας.
- Πολλές ώρες νυχτερινής κίνησης σε μονοπάτι με «πλήρη εξάρτηση» σε σακίδιο και λοιπό εξοπλισμό. Τη νύχτα στο βουνό την αισθανόμουνα ως «δεύτερο σπίτι μου».
Το αποτέλεσμα ήταν στο φετινό αγώνα όχι μόνο να κινούμαι πιο γρήγορα (παρόλο τα προβλήματα με το στομάχι που αντιμετώπισα για το 1/3 της χρονικής απόστασης), αλλά κυρίως πολύ πιο άνετα και με ασφάλεια. Στην πρώτη μου συμμετοχή είχα δύο καλές πτώσεις και πολλά παραπατήματα από την αρχή κιόλας της διαδρομής, ενώ προς το τέλος του αγώνα τα πόδια ήταν απλά «καταστραμμένα». Τώρα όμως δεν χάθηκε ούτε ένα πάτημα ενώ πάντα αισθανόμουνα ότι είχα τον απόλυτο έλεγχο του μονοπατιού, όσο δύσκολο και να ήταν αυτό. Μέχρι και το τέλος τα πόδια είχαν να δώσουν το κάτι παραπάνω που χρειαζόμουνα, ενώ η αποκατάστασή μου μετά τον αγώνα ήταν τάξεις μεγέθους πιο γρήγορη από ότι την πρώτη φορά! |
|
|
