| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
Deorum
Moderator
Greece
7283 Δημοσιεύσεις |
 Δημοσιεύθηκε - 20/03/2015 : 14:25:13
|
| Φωτογραφίες θα σας έρθουν, λίγο υπομονή |
 |
|
|
GiAle
Forum-Runner
Greece
60 Δημοσιεύσεις |
|
|
helios21
Forum-Runner
128 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 21/03/2015 : 12:06:33
|
| Αυτά τα ενεργειακά τα mike taison που έδιναν στο τέλος και σε εμένα και σε έναν φίλο μου ήταν ληγμένα! Ήμαρτον. Ελπίζω να μην ήταν και τα ισοτονικά που έδιναν στον δρόμο. |
Edited by - helios21 on 21/03/2015 12:14:23 |
|
|
|
Deorum
Moderator
Greece
7283 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 21/03/2015 : 12:19:15
|
quote:
Originally posted by helios21
Αυτά τα ενεργειακά τα mike taison που έδιναν στο τέλος και σε εμένα και σε έναν φίλο μου ήταν ληγμένα! Ήμαρτον. Ελπίζω να μην ήταν και τα ισοτονικά που έδιναν στον δρόμο.
29/3 λήγουν. Μην λέμε ανακρίβειες για σοβαρά πράγματα. Ακόμα έχω αρκετά τέτοια σπίτι μου,
|
Edited by - Deorum on 21/03/2015 12:20:44 |
|
|
|
helios21
Forum-Runner
128 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 21/03/2015 : 12:51:07
|
| Το δικό μου έλεγε 6/3/15. |
Edited by - helios21 on 21/03/2015 12:51:32 |
|
|
|
Deorum
Moderator
Greece
7283 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 21/03/2015 : 13:12:15
|
Δεν ξέρω, αν είσαι σίγουρος σου ζητάω συγγνώμη.
Επειδή είχαν μείνει πολλές ΠΑΛΕΤΕΣ ολόκληρες, και τις κόσμος τις φορτώνε σε αμάξια, σε καροτσάκια, σε σε σε, πολύ πράγμα, λέμε ας πήρουμε και εμείς μερικά. (τώρα αυτή η μάρκα... anyway...)
Όλα που τσεκάραμε, και μιλάω για πολλά γιατί κοιτάξαμε να έχουν όσο πιο μακρινή ημ/νια λήξης, αλλά δεν βρίσκαμε.
Ήταν όλα 29/3.
Και βέβαια έτσι ήταν μια λογική εξήγηση γιατί αφήσαν μερικές χιλιάδες παραπάνω για μοίρασμα.
|
|
|
|
echetlos
Master Forum-Runner
9191 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 21/03/2015 : 13:13:48
|
Από πολλούς άκουσα ότι πήραν ληγμένα...
"My sport is your sport's punishment" |
|
|
|
Nek2000
Elite Forum-Runner
Greece
1276 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 21/03/2015 : 15:05:21
|
Και μοίρασαν πολλά τέτοια Mike Tyson; Θα πάω να αγοράσω μεγάλα ακουστικά που καλύπτουν όλο το αυτί για να τα φοράω στους επόμενους αγώνες 
Νην τρελαίνεστε πάντως τόσο με τις ημερομηνίες λήξεως ειδικά για προιόντα που κρατάνε αρκετούς μήνες όπως είναι τα αναψυκτικά. Το πολύ πολύ να αλλοιωθεί η γεύση τους. |
Edited by - Nek2000 on 21/03/2015 17:27:05 |
|
|
|
ALEXANDRA
Master Forum-Runner
3240 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 21/03/2015 : 17:55:50
|
quote:
Originally posted by Deorum
Δεν ξέρω, αν είσαι σίγουρος σου ζητάω συγγνώμη.
Επειδή είχαν μείνει πολλές ΠΑΛΕΤΕΣ ολόκληρες, και τις κόσμος τις φορτώνε σε αμάξια, σε καροτσάκια, σε σε σε, πολύ πράγμα, λέμε ας πήρουμε και εμείς μερικά. (τώρα αυτή η μάρκα... anyway...)
Όλα που τσεκάραμε, και μιλάω για πολλά γιατί κοιτάξαμε να έχουν όσο πιο μακρινή ημ/νια λήξης, αλλά δεν βρίσκαμε.
Ήταν όλα 29/3.
Και βέβαια έτσι ήταν μια λογική εξήγηση γιατί αφήσαν μερικές χιλιάδες παραπάνω για μοίρασμα.
Τι λες. Μεθυσμενος εισαι; |
|
|
|
echetlos
Master Forum-Runner
9191 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 21/03/2015 : 17:56:49
|
quote:
Originally posted by Nek2000
Θα πάω να αγοράσω μεγάλα ακουστικά που καλύπτουν όλο το αυτί για να τα φοράω στους επόμενους αγώνες
Μου πήρε 3-4 λεπτά αλλά στο τέλος το κατάλαβα!
"My sport is your sport's punishment" |
|
|
|
Rigelian
Master Forum-Runner
Greece
10616 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 21/03/2015 : 18:47:17
|
quote:
Originally posted by echetlos
Από πολλούς άκουσα ότι πήραν ληγμένα...
"My sport is your sport's punishment"
Γενικό είναι αυτό!  |
|
|
|
Aroulio
Elite Forum-Runner
1580 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 21/03/2015 : 19:24:03
|
2ος ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ 2015
ΣΤΟΧΟΣ-ΠΛΑΝΟ
Πρώτος ανοιξιάτικος μαραθώνιός μου κι ο στόχος παραμένει ο ίδιος. Να καταφέρω να διατηρήσω το ρυθμό φετίχ 5’59”/km, για ένα ολόκληρο μαραθώνιο και να τερματίσω σε 4 ώρες και 12 λεπτά.
Κι αφού στον Κλασσικό μαραθώνιο έμεινα στις 4.40’-κοινώς έφαγα τα μούτρα μου- η φλατ διαδρομή του Ναυπλίου, σε συνδυασμό με την πιο άνετη χειμερινή προετοιμασία, τον ανοιξιάτικο καιρό, αλλά και το πάτημα πάνω στην πρόσφατη προετοιμασία μου, φαντάζει ως ενδιαφέρουσα προοπτική.
Μελετώντας και αναλύοντας τους προηγούμενους αγώνες μου, κι εντοπίζοντας τις αδυναμίες μου κατέληξα σε κάποιες διαφοροποιήσεις που θα έπρεπε να κάνω.
Θα χρειαστώ οπωσδήποτε δυνατότερη προετοιμασία με περισσότερα χιλιόμετρα στα πόδια μου. Το πλάνο που έφτιαξα είναι για 15 εβδομάδες. Δύο επανένταξης, δέκα βασικού προγράμματος και τρεις φορμαρίσματος. Επίσης, πρόσθεσα για πρώτη φορά μια επιπλέον 5η προπόνηση την εβδομάδα, για να αυξήσω το χιλιομετρικό όγκο.
Οι προπονήσεις αυτές σκοπεύω να είναι:
-Δύο ελεύθερα τρεξίματα 10-15km, αναλόγως του διαθέσιμου χρόνου ώστε να ανέβω λίγο από τα συνήθη 10άρια μου και με τη λογική να είναι λίγο πιο αργά κι αβίαστα.
-Μια διαλειμματική, αυξανόμενων επαναλήψεων και εναλλασσόμενων ανά εβδομάδα αποστάσεων (10-15 400άρια @ 4:30, 7-10 800άρια @ 4:40, 4-6 1000άρια @ 4:50, 3-4 2-3-4χίλιαρα @ 5:10).
-Ένα tempo 4-6km @ 5:10, ή πυραμίδα, επιταχύνοντας από το 6:00/km στο 4:45 κι επιστρέφοντας πάλι στο 6:00. Αυτή είναι μια ποιοτική προπόνηση που λίγες φορές έχω κάνει μέχρι τώρα.
-Τέλος ένα Long Run ξεκινώντας από τα 15 και φτάνοντας στα 32km και με λογική να τα πάω λίγο πιο αργά, περί το 6:40, έτσι ώστε να ενισχύσω τη λιπόλυση.
Σκοπός είναι να γίνουν 12 διαλειμματικές και 12 Long Run (2*18, 3*21, 4*25, 3*32km) με έμφαση στα μεγαλύτερα, εκεί δηλαδή που υστερώ. Στην αντοχή και στη διάρκεια.
Ξεκινάω με τα supernova glide boost 6 και σκοπεύω στην πορεία θα δοκιμάσω τα boston boost και ενδεχομένως τα energy boost.
Επιπλέον θα πρέπει να ελέγξω περισσότερο το βάρος μου και να κατέβω από τα 79-80 κιλά που έχω κολλήσει τώρα (82 εσχάτως) προς τα 76 που είναι το ανώτερο φυσιολογικό μου. Τα περισσότερα και πιο αργά χιλιόμετρα θα βοηθήσουν σε αυτό, αλλά θα πρέπει να περιορίσω καμπόσο και το σαβούριασμα. Έτσι, ελπίζω να έχω πιο οικονομικό και ξεκούραστο μυϊκά τρέξιμο και πιο άνετο καρδιο-αναπνευστικά.
Τέλος, θα πρέπει να μειώσω λίγο τα πολυαγαπημένα ξενύχτια, μπας και δούμε προκοπή.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Ο Νοέμβριος μετά τον Μαραθώνιο είχε μπόλικη ξεκούραση με ένα μόνο 10αράκι εβδομαδιαίως σε κάθε μία από τις υπόλοιπες τρεις εβδομάδες και από 1η Δεκέμβρη έναρξη προγράμματος κανονικά.
Τις 3 πρώτες εβδομάδες της προετοιμασίας, αποφάσισα να ανέβω σταδιακά. Έτσι έμεινα στις 4 εβδομαδιαίες προπονήσεις. Ακολούθησαν 10 εβδομάδες με 5 προπονήσεις και οι 2 τελευταίες με 4 και 3 αντίστοιχα. Οι 5 εβδομαδιαίες προπονήσεις βγήκαν χωρίς να χαθεί ούτε μία (!) παρόλο που δεν το είχα ξανακάνει. Ωστόσο ήταν αρκετά πιεστικό κι ενίοτε αγχωτικό, να έχεις πρόγραμμα 5 φορές την εβδομάδα και ειδικά αν ξεκίναγες με ρεπό τη Δευτέρα, τότε έπρεπε να πάρεις φωτιά για να βγουν οι 5 προπονήσεις στις υπόλοιπες 6 μέρες. Τελικά όλα πήγαν καλά και τα χιλιόμετρα έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ για μένα, χωρίς κανένα πρόβλημα για 15 εβδομάδες.
Τα εβδομαδιαία km ανέβηκαν σταδιακά και προσεχτικά και ήταν 42-52-53-67-62-67-65-75-76-65-80-80-60-40-20km με μέσο όρο τα 60km εβδομαδιαίως, ή 65 αν εξαιρεθούν οι 3 τελευταίες εβδομάδες του φορμαρίσματος.
Αντίστοιχα, εκτός της πρώτης και των δύο τελευταίων εβδομάδων, ολοκληρώθηκαν όπως ακριβώς τις σχεδίαζα, 12 εβδομάδες συνεχόμενων Long Run 17-21-25-21-25-25-30-25-23-30-30-17km.
Τα μηνιαία χιλιόμετρα ήταν: Δεκέμβριος 238, Ιανουάριος 322, Φεβρουάριος 284, Μάρτιος (1η έως 14η) 60.
Συνολικά είχα προγραμματίσει 70 προπονήσεις και 900-1.000km. Τελικώς βγήκαν 69 προπονήσεις και 905km. Περισσότερες και περισσότερα από κάθε άλλη φορά. Ο μέσος ρυθμός ήταν 6:00/km ακριβώς, ενώ τα Long Run, πλην ενός αγωνιστικού 23αριού ήταν συνολικά στο 6:20. Λίγο πιο τσιμπημένα απ’ όσο ήθελα αλλά σχετικά άνετα.
Βέβαια, οι προπονήσεις αυτές ήταν περισσότερο ποσοτικές και ελάχιστα ποιοτικές. Σχεδόν όλες ήταν ελεύθερα τρεξίματα, λίγο πιο γρήγορα, ή λίγο πιο αργά, ανάλογα με το κέφι και την παρέα και σε ρυθμούς συνήθως 5:45-6:10, ή Long run. Τελικά έγιναν, μόνο 3-4 διαλειμματικές και κάποια tempo.
Επίσης, από αρχές Γενάρη έως μέσα Φλεβάρη ήμουν σε τόσο καλή κατάσταση που έκανα νέα ρεκόρ 1km (@ 4:02), 3km (@4:33), 5km (@ 4:54), 1 ώρας (@ 5:19), και Ημιμαραθωνίου (@ 5:29)
Οι παραπάνω χρόνοι, η αναλογία τους σε μαραθώνιο και το φόρτωμα χιλιομέτρων χωρίς πρόβλημα, με έκαναν να πιστέψω ότι μπορώ να διεκδικήσω κάτι καλύτερο από το 4:12, ίσως και οριακά κάτω από 4 ώρες. Ειδικά το αγωνιστικό 23άρι στην Ναύπακτο-Πάτρα, ήταν το τέλειο θετικό τεστ καθώς βγήκε με ρυθμούς 5:44-5:40-5:14 χωρισμένο σε 3 κομμάτια, δημιουργώντας προσδοκίες για κάτι καλό.
Έτσι, μετά από πολλές σκέψεις κι αμφιβολίες και άπειρα excelάκια, το αρχικό σχέδιο αναπροσαρμόστηκε και κατέληξα στη στρατηγική του αγώνα για το sub 4.
3km ζέσταμα στο 6:10
4-10km στο 5:55
11-20km στο 5:45
21-30km στο 5:35
31-40km στο 5:25
41-τέλος στο 5:00
Όλα αυτά έβγαζαν θεωρητικά ακριβώς 4 ώρες. Κι αν σε κάποιο σημείο, π.χ. μετά το 20ο km, δε μπορούσα να επιταχύνω παραπάνω, τότε θα σταθεροποιούσα το ρυθμό, έχοντας ένα περιθώριο ασφαλείας μέχρι το 4:12 που έγινε πλέον το plan B.
Οι μέρες πέρασαν. Το tapering έγινε. Κάποιες μικροενοχλήσεις (3-4 ημέρες κουτσαμάρα) μετά το 2ο συνεχόμενο 30άρι, έφυγαν κι αυτές. Έκανα κι ένα δυνατό αθλητικό μασάζ (άουτς), στον Κο Φώτη 10 μέρες πριν τον αγώνα, που με φρεσκάρισε μυϊκά, ενώ άκουσα ότι έχω τους χειρότερους από άποψη σφιξίματος μηρούς που έχει δει ποτέ! Α, και κατάφερα να κοιμάμαι λίγο παραπάνω τον τελευταίο καιρό, όπως ακριβώς ήθελα δηλαδή. Γενικώς έκανα την καλύτερη προετοιμασία μου και ήμουν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, σωματική και ψυχολογική κι απλά παρακάλαγα για λίγο ευνοϊκό καιρό, κυρίως συννεφιά, για να δέσει το γλυκό.
Όλα αυτά βέβαια με την αμφιβολία πάντα, για το κατά πόσο μπορώ να διατηρήσω τους ρυθμούς που στόχευα για τόσες ώρες.
ΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ
Σάββατο πρωί, κατέφθασα στο Ναύπλιο μετά της συζύγου και χωρίς τα παιδιά –λίγη ηρεμία έτσι για αλλαγή- και ταχτοποιήθηκα στο ξενοδοχείο. Παρέλαβα τα νούμερα του αγώνα από το αθλητικό κέντρο που απείχε 50 μέτρα από το ξενοδοχείο μου. Γήπεδο ποδοσφαίρου, στίβος με ταρτάν, κολυμβητήριο, τένις, κλειστό γυμναστήριο, όλα στη διάθεση του κόσμου. Τυχεράκηδες….
Ακολούθησε καφεδάκι με τη φίλη Ηλέκτρα και το φίλο της Γιόχαν που έκανε το ταξίδι Καζακστάν-Κωνσταντινούπολη-Αθήνα-Ναύπλιο για να περάσει 3-4 μέρες ξεκούρασης και να τρέξει τον Ημι μιας και στη χώρα αυτή, στους μείον 30 βαθμούς το τρέξιμο έξω είναι απαγορευτικό. Ανάλυση της στρατηγικής σε θεωρητικό επίπεδο, φυσικός χυμός και τοστάκι μόνο με τυρί. Επιστροφή στο ξενοδοχείο, τσιμπολόγημα σπιτικών μακαρονιών και σιέστα. Βραδάκι, ετοιμασία του δρομικού μου εξοπλισμού.
Θα τρέξω με το μαύρο, αλλά δροσερό κοντομάνικο climacool της ομάδας, κοντό σορτσάκι και καπέλο. Από παπούτσια επέλεξα τα adidas glide 7 που αποκτήθηκαν εσπευσμένα λίγες μέρες πριν, καθώς τα glide 6 1000άρισαν κι έφαγαν τα ψωμιά τους, ενώ έκρινα ότι δεν ήμουν ακόμη έτοιμος για να τρέξω τέτοια απόσταση με τα σχετικά καινούργια, πιο γρήγορα, αλλά μάλλον λιγότερο απορροφητικά boston boost. Επίσης, θα φοράω μια μικρή ζώνη για τα gel, τα saltstick και με 2 πολύ μικρά μπουκαλάκια υποτονικού.
Ακολούθησε βολτίτσα στο Ναύπλιο. Πανέμορφα σοκάκια, κοσμοσυρροή λόγω Σαββατόβραδου, επισκεπτών δρομέων και ανοιχτών καταστημάτων. Εντύπωση μου έκαναν τα μαγαζιά με τα σουβενίρ και τα διακοσμητικά τα οποία τίμησα δεόντως. Στο τέλος της βόλτας φτάσαμε και στο ιταλικό μαγαζί που θέλαμε, αλλά – τι πρωτότυπο- υπήρχαν κάμποσες παρέες δρομέων που περίμεναν όρθιοι να ελευθερωθεί τραπέζι. Σχέδιο Β. Σκέτη μακαρονάδα στα goody’s, 3-4 πιρουνιές όλξ κι όλη, κι άλλη μια μερίδα πακέτο για το ξενοδοχείο. Τσιμπολόγημα, χαλάρωμα κι ανέλπιστα γλυκός ύπνος με το μαξιλάρι μου, που είχα προνοήσει να κουβαλήσω μαζί μου.
ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Ξύπνημα στις 7:00 με έντονη ηλιοφάνεια (!) παρά την ψύχρα. Οι προβλέψεις αναφέρουν εκκίνηση με 9-10 βαθμούς το πρωί και τερματισμό με 14 το μεσημέρι αλλά με real feel 19 (!). Τα πιάσαμε τα λεφτά μας πάλι.
Πρωινό, 2 φέτες ψωμί με τυρί και μια φέτα ψωμί με μέλι. Τελευταίες ετοιμασίες στο ξενοδοχείο και άφιξη στην αφετηρία 200-300 μέτρα παραπέρα.
Χαιρετούρες με φιλαράκια Echetlos, Θέμης, Χρήστος, Deorum, Rigelian, Gypaetos και ο συντρέχτης στα Long Run στο πάρκο ΓιώργοςΚ.
Μουσικές, γιορτινή ατμόσφαιρα, πολύχρωμα μπλουζάκια κι εκκίνηση του Ημιμαραθώνιου με 900 δρομείς και την προτροπή του καλεσμένου Ψινάκη «να σκίσετε».
Ο ΑΓΩΝΑΣ
Μετά από 7 λεπτά ξεκινάει κι ο μαραθώνιος με μόνο 200 και κάτι δρομείς από τους 340 εγγεγραμμένους κι εγώ λέω αστειευόμενος, ότι θα είναι κρίμα αν κάνω 3.59’ και το ρολόι τερματισμού γράφει 4.06’…
Είμαι μαζί με Γιώργο, ο οποίος έχει πάνω από 20 μαραθωνίους στα πόδια του και σκοπεύει να το πάει πιο χαλαρά, περί τις τεσσεράμισι ώρες.
Ξεκινάμε μαζί, χωρίς ζέσταμα, αλλά μετά το 1ο km διαπιστώνω ότι ο Γιώργος πάει λίγο πιο γρήγορα από το «σχέδιό» μου, έτσι επιλέγω να μείνω πιο πίσω. Η διαφορά μας αυξάνεται λιγάκι, αλλά έχω την αίσθηση ότι είναι ελεγχόμενη και λίγο πιο μετά θα τον πιάσω για να πηγαίνουμε παρέα.
Το 1ο 5άρι βγήκε σε 30:00 @ 6:00/km πηγαίνοντας παραθαλάσσια προς τη Νέα Κίο.
Μετά την αναστροφή, στο 6οkm έκανα μια μονόλεπτη στάση για πότισμα, όμως ξαναέπιασα το ρυθμό μου χωρίς πρόβλημα. Άνοιξα κιόλας λίγο παραπάνω για να καλύψω τη χασούρα.
2o 5άρι @ 6:06 λόγω της στάσης και ενώ η διαδρομή στο 10ο km ξαναφτέφτασε στο Ναύπλιο, χωρίς όμως να περάσει από την αφετηρία
1ο 10άρι σε 60:30 @ 6:03 και παίρνω και το 1o μου gel. Αραιό isogel κίτρο με καφεΐνη. Αυτό που είχα δοκιμάσει χωρίς πρόβλημα και στις προπονήσεις.
Συνεχίζουμε βγαίνοντας έξω από το Ναύπλιο στο δρόμο προς το Άργος κι ο ήλιος έχει βγει για τα καλά. Προσπερνώ και ενθαρρύνω τη Γιώτα στον παρθενικό της ΗΜΙ.
Λίγο πιο κάτω φτάνω και χαιρετάω την Ηλέκτρα. Τρέχουμε για λίγο μαζί, με βρίσκει καλά και με αφήνει να συνεχίσω στο ρυθμό μου. Μετά συναντάω και το Γιόχαν ο οποίος τρέχει περιχαρής δείχνοντας να μαζεύει και να αποθηκεύει ήλιο. Αισθάνομαι περίφημα και πάω στο 5:50. Από το 12ο περίπου km, ο δρόμος έχει αρχίσει να ανηφορίζει ήπια αλλά συνεχόμενα, ενώ έχει και μια περίεργη κι ενοχλητική για τρέξιμο κλίση. Στο 14ο km προσπερνάω και το Rigelian στον οποίο γκρινιάζω για τον ήλιο. «Καταταγείτε μας έλεγαν».
3ο 5άρι @ 5:51 ωραία κι άνετα. Περνάω από τον τάπητα χρονομέτρησης κάνοντας χαρούμενες γκριμάτσες –όσο μπορώ ακόμα- στην κάμερα που είναι στημένη στην κορυφή της ανηφόρας.
Κάνουμε ξανά αναστροφή και συνεχίζουμε κατηφορίζοντας προς την πόλη. Στο 19ο km περίπου αρχίζουν να γίνονται έντονες κι οι μυρωδιές από τις ψησταριές που έχουν βάλει μπρος. Μέσα στη λιγούρα μου, κάτι ψέλλισα περί ισοτονικού στη λαδόκολλα. Έχει αρχίσει να με ενοχλεί κάπως το στομάχι μου κι έχω αποφασίσει να μην πάρω gel στο 20ο km.
4ο 5άρι @ 5:50
2ο 10άρι @ 5:50
20ο km σε 1:58:00-2:00:00 (περί τα 6sec/km μου χάριζε το garmin)
Με λίγο παραπάνω νταβαντούρι και κάμποσο χειροκροτήματα πλησιάζουμε στην αψίδα του τερματισμού. Την ώρα που δρομείς του Ημιμαραθωνίου τερματίζουν, εμείς είμαστε ακόμα στη μέση. Περνάω την αψίδα βγάζοντας τη γλώσσα κοροιδευτικά προς το Γιώργο και την Άννα που είναι επί το έργω.
Ημι πέρασμα σε 2:06:26 @ 5:59 (επίσημο) κι όλα πολύ καλά.
Λίγα μέτρα αργότερα συναντάω τη γυναίκα μου, η οποία καρτερικά περίμενε να με ενθαρρύνει και να μου δώσει ένα μπουκαλάκι με 200ml υποτονικό. Τρέχει δίπλα μου και φιλιόμαστε εν κινήσει (!). Είμαι σε κατάσταση γενικής ευθυμίας. Ίσως το καλύτερο σημείο μου στον αγώνα.
Εκεί συναντάω και τον Panagiotis30 που είχε έρθει εκδρομούλα για το 5άρι. Έτρεξε κι αυτός για λίγο μαζί μου ρωτώντας με αν θα έσπαγα το 4ωρο. Μάλλον με βλέπω για 4:10-4:15 ήταν η απάντησή μου... Παίρνοντας πάλι το δρόμο προς τη Νέα Κίο, έχουν απομείνει να τρέχουν οι λίγοι μόνο δρομείς του μαραθωνίου. Επιπλέον, το γεγονός ότι έχω ξανακάνει αυτό τον κύκλο κι ότι γνωρίζω τι ακριβώς πρέπει να ξαναπεράσουμε, λειτουργεί αρνητικά και μου χαλάει ελαφρώς την ψυχολογία. Δεν αισθάνομαι δυνατός για να αυξήσω παραπάνω το ρυθμό στο 5:35, αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα στους στόχους μου. Έτσι από το 23ο km αποφασίζω να συνεχίσω πιο αμυντικά και επιβραδύνω στο 6:05 περίπου. Παράλληλα πήρα και το 2ο gel μπας και τονωθώ λιγάκι.
5ο 5άρι @ 6:00 κι ο ήλιος είναι πλέον αρκετά ενοχλητικός. Σε κάθε σταθμό πίνω λίγες γουλιές νερό και ρίχνω το υπόλοιπο στο καπέλο μου, ενώ χρησιμοποιώ τα βρεγμένα σφουγγάρια για να δροσίζω το πρόσωπο και τα χέρια μου καθαρίζοντας τα από τον ιδρώτα και τα άλατα.
Η διαδρομή είναι πλέον μοναχική κι ο κάθε μαραθωνοδρόμος τρέχει σχεδόν μόνος του. Ενώ ήμουν ικανοποιημένος με το ρυθμό που είχα, αρχίζει να μου βγαίνει μια εξάντληση κι αισθάνομαι σταδιακά όλο και πιο αδύναμος, γεγονός που μεταφράζεται σε ραγδαία πτώση του ρυθμού. 26ο @ 6:09, 27ο @ 6:12, 28ο 6:19, 29ο @ 6:28, 30ο @ 6:47 !!!
6ο 5άρι βγήκε στο 6:25
3ο 10άρι @ 6:13
30ο km 3:00:00 + 1-2 λεπτά, με το πέρασμα στο garmin να δείχνει 5:59 μέσο ρυθμό και να αποτελεί ρεκόρ μου σε 30άρι.
Έχοντας ξαναμπεί για τελευταία φορά μέσα στην πόλη, κάπου εκεί στο 30ο km, βρέθηκα να περνάω κουρασμένος και πιθανότατα εκτός βασικών στόχων σε απόσταση 50 μέτρων από το ξενοδοχείο μου. Σε εκείνο το σημείο ήταν πολύ εύκολο να παρασυρθεί κανείς από τις σειρήνες και να εγκαταλείψει τον αγώνα για ένα καυτό ντουζάκι κι ένα φραπέ. Κάπου εκεί πέτυχα το Νίκο που άρχισε να με ενθαρρύνει τρέχοντας κι αυτός για μερικά μέτρα μαζί μου.
Πλέον σταθεροποιήθηκα κοντά στο 7:00+ καθώς τα πόδια δε μπορούσαν να πάνε πιο γρήγορα. Στο σημείο εκείνο ο βηματισμός μου συγχρονίστηκε μαζί με άλλους δύο εξίσου κουρασμένους δρομείς. Πάμε έτσι ως το τέλος και στα τελευταία 100 μέτρα σπριντάρουμε για τα μετάλια είπα χαριτολογώντας και προσπαθώντας να διατηρήσω το χαμόγελό μου. Όμως οι στομαχικές ενοχλήσεις έγιναν πιο έντονες την ώρα που ο αγώνας τραβάγε ξανά την ανηφόρα. Κάπου στο 32ο km πέρασα κι ένα παληκάρι που συνέχιζε πιθανότητα τραυματισμένος, περισσότερο περπατώντας και λιγότερο τρέχοντας, ενώ δίπλα του, η φίλη του, του έκανε support με ποδήλατο. Εγώ αστειεύτηκα ρωτώντας την αν ήταν προς πώληση το ποδήλατο...
7ο 5άρι @ 7:10
Κάπως έτσι έβγαλα όλη την ανηφόρα κι άντεξα μέχρι και το 36ο km. Πέρασμα σε 3:45:00 με ρυθμό περίπου 6:18 και ρεκόρ συνεχόμενου τρεξίματος. Εκεί, πολύ κακώς και μόλις 100 μέτρα πριν την τελευταία αναστροφή (άλλη φορά δε σταματάω με τίποτα πριν στρίψω !!!), με εγκατέλειψε το μυαλό μου και άρχισαν να μου φαίνονται όλα τόσο-μα τόσο μάταια. Αυτό που με βρήκε δεν ήταν τοίχος. Αυτό ήταν το Τείχος του Βερολίνου… και κάπου εκεί σταμάτησε το αγωνιστικό κομμάτι του αγώνα.
Έκανα σύντομη στάση τουαλέτας και συνέχισα ψιλοπερπατώντας κάνοντας κάποιες γκριμάτσες απόγνωσης στην τελευταία κάμερα. Μετά όμως από άλλα 200-300 μέτρα, κι αφού προσπέρασα διακριτικά τους πανταχού παρόντες διασώστες, σταμάτησα ξανά στην άκρη του δρόμου βγάζοντας από το στομάχι μου το gel και το υποτονικό που με είχαν τσακίσει. Δρομέας που με προσπέρασε με ρώτησε αν ήμουν οκ, και τον ενημέρωσα ότι σε 1-2 λεπτά θα ήμουν μια χαρά. Στο σημείο εκείνο, μέχρι και το gps έχασε τη λήψη για λίγο από το συννεφάκι που εμφανίστηκε, μάλλον για να με κοροϊδέψει….
Συνέχισα την κατηφόρα περπατώντας, αλλά ακόμα είχα αναγούλες. 2η αναγκαστική στάση στο καπάκι και το στομάχι μου άδειασε τελείως. Και μετά μπόλικο μοναχικό περπάτημα γιατί η εγκατάλειψη δεν αποτελούσε επιλογή μου!
Χρειάστηκα 33λεπτά !!! για να διανύσω αυτά τα 3 τραγικά χιλιόμετρα 37ο-38ο-39ο
Ως από μηχανής Θεός εμφανίστηκε εκεί η Ηλέκτρα που είχε έρθει περπατώντας για να με υποστηρίξει. Μου έδωσε μερικές γουλιές coca-cola μπας και ζωντανέψω και μου προσέφερε σοκολάτα, την οποία αηδιασμένος αρνήθηκα. Προσπαθούσε να με εμψυχώσει –Ευχαριστώ Ηλέκτρα- τη στιγμή που εγώ σε πλήρη άρνηση συνέχιζα το περπάτημα, όντας τελείως άδειος ενεργειακά. Τόσο έντονα δεν το έχω ξαναβιώσει αυτό. Τη ρώτησα αν είχε κινητό μαζί της για να ενημερώσω τη σύζυγό μου ότι αργώ κι άλλο, αλλά μάταια. Με τα πολλά ξεκίνησα ένα χαλαρό τζόκινγκ αναλύοντας της ότι όχι μόνο δεν έπιανα το βασικό στόχο για 4:12, αλλά δεν μπορούσα να κατέβω κάτω από το ρεκόρ που είχα στην κλασσική.
8ο 5άρι σε 49:30 σχεδόν 10λεπτά το χιλιόμετρο.
4ο 10άρι σε 85:00 @ 8:30. Το χειρότερο 5άρι και 10άρι μου ever.
40ο km σε 4:27:00 περίπου
Συνεχίσαμε πλησιάζοντας την αψίδα που οριοθετούσε την αναστροφή του 5αριού, αλλά μέχρι και ο DJ είχε βαρεθεί και τα είχα μαζέψει. Κάπου εκεί ξαναπετύχαμε και τον Παναγιώτη ο οποίος μπήκε στην παρέα, κι έτσι βρέθηκα να τρέχω με δύο σωματοφύλακες δεξιά-αριστερά, σαν τον GAP, ένα πράμα... Αργά και βασανιστικά πέρασαν δύο ακόμα χιλιόμετρα περπατοτρεξίματος, ακούγοντας και κανένα χειροκρότημα αραιά και που. Μικρή στάση δίπλα σε φορτηγό, αφαίρεση του καπέλου, και φτιάξιμο των μαλλιών για να μην απογοητεύσουμε και τους παπαράτσι στο τέλος.
Μπαίνοντας στο τελευταίο km ασυναίσθητα άνοιξα καμπόσο το ρυθμό στο 6:00 και πιο κάτω, είδα από μακριά τη γυναίκα μου και έστριψα τρέχοντας την τελική ευθεία. Τερμάτισα χαμογελαστός κάνοντας με τα δάχτυλα το σήμα τέσσερα. Τέσσερις μαραθώνιοι κι ένας υπερμαραθώνιος στα πρώτα 3 χρόνια τρεξίματός μου δεν είναι κι άσχημα. Πήραμε κι ένα γαλόνι ακόμα!
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Έβαλα στο λαιμό το βαρύτιμο μετάλιο, αγκαλιές, φιλιά, χειραψίες, νερό, πορτοκάλι, αντιανεμικό γιατί είμαι μούσκεμα κι επιστροφή στο ξενοδοχείο. Στο δρόμο πετυχαίνουμε και το Γιώργο, ο οποίος έχοντας τερματίσει σε 4:15, έχει ήδη ντυθεί και πάει για φαγητό. Ποιος ξέρει τι θα είχε συμβεί αν είχα επιλέξει να κρατηθώ δίπλα του. Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα...
Καυτό ντουζάκι –η ανάπαυση του πολεμιστή- στο ξενοδοχείο, πακετάρισμα και βουρ για φαγητό. Ξεκινήσαμε για το Νούλη, τον καλύτερο μάγειρα του Ναυπλίου απ’ ότι είχα μάθει. Αλλά στο πρώτο σουβλατζίδικο πετύχαμε το Deorum, την Άννα και τον αδερφό της που μόλις είχαν κάτσει. Οπότε, χωρίς να το σκεφτώ και πολύ –δε λειτουργούσε το μυαλό ακόμα- ξέχασα και το Νούλη και το έριξα στο γύρο. Τα μούσκεψα στον αγώνα, τα μούσκεψα και στο φαγητό –όχι ότι με χάλασε κιόλας.
Και με τα πολλά έφτασε η ώρα της επιστροφής στην Αθήνα με κάμποση περισυλλογή.
Έκανα την καλύτερη μακράν προετοιμασία μου και το καταφχαρηστήθηκα. Και με χιλιομέτρικό όγκο που δύσκολα μπορώ να ανεβάσω παραπάνω. Δεν είχα κανένα πρόβλημα σε αυτή και το μόνο λάθος που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι δεν έκανα κάποια πισωγυρίσματα ξεκούρασης ανά 3-4 εβδομάδες. Μπορεί ο στόχος να ήταν υπερβολικός, προφανώς όμως με πείραξαν τα gel και το υποτονικό, γιατί απ’ ότι φάνηκε στο πρώτο μισό ήμουν σε καλή μέρα. Ίσως πρέπει να τρέχω μόνο με νερό και μπανάνα. Δεν ξέρω πόσο με επηρέασε σωματικά η όποια ζέστη καθώς λόγω του ιδρώτα πήρα 5-6 saltsticks, πάντως απέκτησα ένα ωραίο μαυρισματάκι από την έντονη και συνεχή ηλιοφάνεια. Τελικά μαραθώνιο πρέπει να τρέχω μόνο με singletάκι. Μπορεί επίσης και να έχω θέμα ψυχολογίας καθώς αγχώνομαι παραπάνω όταν τρέχω μαραθώνιο, ή όταν πάω με το μάτι στο ρολόι κι όχι με βάση την αίσθηση. Ίσως πρέπει να τρέξω κάποια φορά χωρίς ρολόι.
Σίγουρα θα χρειαστώ μελλοντικά μια σωστή εργομέτρηση με ανάλυση της ενέργειας που καταναλώνω, της τροφοδοσίας που χρειάζομαι και των προτεινόμενων ρυθμών.
Από άποψη αγωνιστικών στόχων, βίωσα μια πανωλεθρία μετά από 15 εβδομάδες φουλ προετοιμασίας, 900km και 12 γερών long-run. Για να το διασκεδάσω όμως λιγάκι, πρέπει να τονίσω ότι πρώτη φορά τερματίζω τόσο ψηλά στη γενική κατάταξη ως 185ος (στους 216 βεβαίως-βεβαίως). Και μάλιστα χωρίς καμία μυοσκελετική ενόχληση κατά τη διάρκεια του αγώνα, ή τις επόμενες μέρες. Άρα το σώμα μαθαίνει και στρώνει παραπάνω κι ίσως την επόμενη φορά να καταφέρω να τρέξω όλα τα 42.195 μέτρα.
Επίσης, ανεξήγητα, μετά τον αγώνα δεν έχω σταματήσει να χαμογελάω. Πέρασα ένα υπέροχο χαλαρό ΣΚ με τη γυναίκα μου, σουλατσάροντας στο πανέμορφο Ναύπλιο, κι έχοντας συναντήσει ένα σωρό φίλους.
Συγχαρητήρια σε όλους για την προσπάθειά τους, ειδικά στο συντρέχτη Χρήστο με το 2:58 στα 52του!! Συγχαρητήρια επίσης στους καταπληκτικούς εθέλοντές και στους αμέτρητους διασώστες.
Με την ολοκλήρωση αυτού του αγώνα αισθάνομαι ότι έφυγε ένα βάρος από πάνω μου. Συνεχίζω γερά, ακόμα πιο πεισμωμένος και –την υγειά μας να ΄χουμε- την επόμενη φορά θα το κάνω καλύτερα.
....Κι επειδή ο μαραθώνιος αυτός, μου άφησε ένα αίσθημα ανικανοποίητου κι ένα κενό, αργά, ή γρήγορα θα πρέπει να το καλύψω... |
|
|
|
tzatzikis90
Elite Forum-Runner
Greece
1555 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 21/03/2015 : 20:44:15
|
Συγχαρητήρια Άρη! Μπορεί να μην πέτυχες τον αρχικό σου στόχο, αλλά το ευχαριστήθηκες κι αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία. Εύχομαι στον επόμενο να σπάσεις το 4ωρο!
συγχαρητήρια και πάλι σε όλους!
Τάσος
know your limits. then destroy them. |
|
|
|
Spyretos
Forum-Runner
Greece
62 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 21/03/2015 : 20:47:22
|
@Aroulio : Νομίζω πως πιο αναλυτική περιγραφή για Μαραθώνιο δεν έχω διαβάσει πουθενά και το σκεπτικό σου με εκφράζει και μένα σε πολλά σημεία. Μου αρέσει πολύ που κρατάς μόνο τα θετικά και σου εύχομαι τα καλύτερα για το μέλλον.
Αν και για μένα το αποτέλεσμα ήταν εντός στόχου (3 ώρες και 40 λεπτά) συμφωνώ για το ανεξήγητο μάλλον οφειλόμενο στην ψυχολογία βαρετό 2ο πέρασμα από το ίδιο σημείο. Αλλά αυτό ήταν κάτι που το ξέραμε. Η διαφορά ήταν μάλλον ότι είναι αλλιώς να το ζεις... 
|
|
|
|
than
Senior Forum-Runner
Greece
474 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 21/03/2015 : 20:56:39
|
Με συγκίνησες φίλε, κρίμα ρε γαμωτο... Κρίμα γιατί ήσουν συνεπής όσο δεν πάει κ τελικά δεν πήρες αυτό που πραγματικά άξιζες. Το σημαντικό είναι, και μπράβο σου πάντως, που δεν το βάζεις κάτω και που συνειδητοποιείς ότι μαραθώνιος είναι η προετοιμασία για το ταξίδι.
Στα του αγώνα, αν και υπάρχουν πιο αρμόδιοι απο μένα να απαντήσουν, μήπως σου έπεσε απότομος ο σερί μαραθώνιος αμέσως μετά την κλασική? επίσης, μου φαΐ εται πως δεν έκανες σωστή αναπλήρωση στον αγώνα, βέβαια τα τζελ σε τάραξαν, ίσως κάτι άλλο... Τι να πω...
Υ.Γ. Το μαξιλάρι σου ρε αθεόφοβε??? έγραψες! Αφού δεν πήρες κ τις κουρτίνες του σπιτιού σου...😛😀 |
|
|
|
Θέμα |
|
|
|
Μαραθωνιος Ναυπλιου 2015
