|
Chronotreno
Newbie Forum Runner
9 Δημοσιεύσεις |
 Δημοσιεύτηκε - 25/07/2019 : 06:16:06
|
Τα βουνά του Μαχαιρά μας καλωσορίζουν τα Σάββατα. Κάπου ανάμεσα στις 04:00 – 05:00 αν τύχει να περνάς θα δεις ένα πολύχρωμο ποτάμι δρομέων να ξεχύνονται στους δρόμους και τα μονοπάτια του δάσους για να χαρούνε την φύση, συνάμα και την άσκηση μαζί.
Αν και συστηματικά τρέχω λίγο περισσότερο από έναν χρόνο, εντούτοις ποτέ δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να απολαύσω μετά το τρέξιμο μία από τις πλέον ευρέως διαδεδομένες τροφές αποκατάστασης που κυριαρχεί ανάμεσα στις ομάδες δρομέων του Χρηστάκη Χριστοφή και στους τριαθλητές του Κεραυνού του Χρήστου Χρίστου. Ποτέ τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Ποτέ τουλάχιστον έως τώρα. Και δεν ήτανε μέχρι να ολοκληρώσω το “long run” μου που υπήρξα και εγώ μάρτυρας αυτής της τόσο εξέχουσας κατά τα άλλα εμπειρίας.
Σαν από μηχανής Θεός βλέπω μπροστά μου να απλώνεται το χέρι ενός άγνωστου για μένα δρομέα, ιταλικής καταγωγής όπως αργότερα έμαθα, προσφέροντας μου μια γενναιόδωρη φέτα καρπουζιού. Στην αρχή απλά διερωτήθηκα, "πως μπορώ να κρατάω το καρπούζι και να τρέχω;", πόσο μάλλον και να τρώω ταυτόχρονα..
Κι όμως… Πόσο άδικο είχα. Η λαβή του αριστερού μου χεριού πρώτη διαφώνησε με την σκέψη μου και μέχρι να την προλάβω γράπωσε την φέτα καθώς συνέχιζα ανάμεσα σε γέλια και φωνές των υπόλοιπων συναθλητών μου να τρέχω. Σχεδόν είχα τελειώσει, «λίγο ακόμη», είπα στον εαυτό μου.
Το χέρι μου, παρόλη την προσπάθεια να αποφύγω να δαγκώσω την φέτα του καρπουζιού, αυτό επέμεινε για το αντίθετο. Και έτσι ξαφνικά έγιναν όλα. Τα δόντια μου βυθίστηκαν στην κατακόκκινη σάρκα της και ταυτόχρονα μία αίσθηση πληρότητας με εξουσίασε. Ήτανε η πρώτη δαγκωνιά.
Στην δεύτερη ένιωσα το κάθε κύτταρο του σώματος μου να αναγεννιέται. Ήτανε λες και όλη η κούραση εξαφανιζόταν και ως δια μαγείας μπορούσα να τρέξω ακούραστα την διπλάσια απόσταση από αυτήν που μόλις είχα διανύσει. Ο ουρανίσκος μου με ευεργετούσε.
Πλουραλιστική γεύση που δροσίζει ταυτόχρονα σώμα και πνεύμα. Ω Θεοί των θεών τι μοναδική εξαίσια αίσθηση μπορεί μία φέτα καρπούζι να προκαλέσει στον δρομέα. Ένιωσα το κορμί μου να καταπίνει με λαιμαργία την κάθε σταγόνα του και την δίψα μου με κάθε δαγκωνιά να υποχωρεί. Ένιωσα ότι ανάμεσα σε μένα και τον δρόμο μια φέτα καρπουζιού μου αποκάλυπτε τις ευεργετικές της ιδιότητες.Και ήτανε αυτή η στιγμή που περισσότερο απ’ όλες ένιωσα ευεξία, σοφία και την ελευθερία του δρόμου, μετά από τρείς ώρες ορεινού τρεξίματος και μία φέτα καρπουζιού.
#
Ωστόσο το καλά κρυμμένο μυστικό της επιλογής του σωστού καρπουζιού κατέχει ο δάσκαλος και προπονητής μας και χάρις σ’ αυτόν εμείς οι μαθητές του απολαμβάνουμε όπως πάντα το τερπνών μετά του ωφέλιμου. Σε ευχαριστούμε για όλα δάσκαλε.
|
|
Το καρπούζι και ο δρόμος
