quote:

---

Originally posted by Deorum

αχαχαχα, εντάξει εκεί αν δεν είμαι πρωταθλητής θα είμαι σίγουρα δεύτερος νικητής!

αχααχα

---

quote:

---

Originally posted by Initiative

Άλλος ένας και γω που έχω αφιερώσει αρκετό χρόνο απο τη ζωη μου στο σκακι(μαλλον ειχα αφιερωσει γιατι τωρα πια το χω παρατησει).Πλέον βέβαια το θυμάμαι που και που με κανα φιλο η χτυπιεμαι σε κανενα ιντερνετικο blitz αλλα καμια σχεση οσο το αφηνεις σε αφηνει...η θεωρια,το βαθος κινησεων που μπορεις να δεις και να μετρησεις σιγα σιγα σ εγκαταλειπουν βεβαια πλεον παιζω πολυ πιο free με αγνοια κινδυνου μεχρι να ρθει κανα πιτσιρικι που χει μαθει απεξω το βιβλιο του και χασω πιονι χωρις να καταλαβω τι εγινε!
Αντε να οργανωσουμε και κανενα σκακιστικο τουρνουα δρομεων!

---

quote:

---

Originally posted by rowergr
...
Αρνητική εμπειρία ήταν η ισοπαλία σε σίγουρο παιχνίδι μου από μία κοπέλα .... την εποχή που λέγαμε "αγόρια ρομπότ κορίτσια φέρρυ μποτ" αυτό θεωρούνταν μεγάλη ΗΤΤΑ!!

ΘέσηΑντίθεσηΣύνθεση

Πάνος

---

quote:

---

Originally posted by Deorum

Όπως είχα πεί στο άλλο thread το μόνο που έκανα σοβαρά στην ζωή μου από τα χόμπυ που κάνουν τα παιδιά, (ποδόσφαιρο, στίβο, μουσική κτλ... ξέρετε, αυτά πέρα από τα αγγλικά) ήταν το σκάκι.

4η δημοτικού, κατα τύχη θα έλεγα, είχα βγει 2ος στην ηλικία μου, στην Αττική, στο σχολικό πρωτάθλημα που είχε γίνει στο ΣΕΦ. Είχε έρθει ένας κύριος που πέρναγε από τα σχολεία και λέει ποιος ξέρει σκάκι αν θέλει να πάει εκεί. Σηκώσαν μερικά παιδάκια τα χέρια τους, σήκωσα και εγώ (ήξερα απλά τις κινήσεις δεν είναι ότι ήξερα κάτι σπουδαίο ή έπαιζα συστηματικά) πήγα στο ΣΕΦ και βγήκα σε όλα τα παιδάκια 4ης δημοτικού 2ος.
Μετά έγινε το ίδιο για την Ελλάδα και βγήκα δεν θυμάμαι καν την θέση 25-30ος κάτι τέτοιο. Βέβαια εγώ είδα φως και μπήκα, απλώς ήξερα τις κινήσεις ξαναλέω, ενώ όλοι οι άλλοι μέχρι τελευταίο λεπτό μελετάγανε ανοίγματα και ήταν μέσα στο άγχος, και στο πρωτάθλημα Αττικής και μετά στο Πανελλήνιο.
Μετά βάλαμε στο σχολείο ΣΚΑΚΙ και χορό τα Σάββατα πρωί, με δάσκαλο τότε τον Χρήστο Πίλαλη (μου θύμησε το όνομά του ο ΓΥΠΑΕΤΟΣ), όπου όμως δεν πολυπήγαινα γιατί ήταν εντελώς αρχάριο επίπεδο (σνομπ) ενώ εγώ ήδη πήγαινα σε ομάδα.

Κατόπιν τούτου, με την προοπτική ότι ίσως κατάφερνα κάτι μεγάλο σε πανελλήνιο επίπεδο, και είχα μόρια για σχολές κτλ, ξεκίνησα να παίζω πιο σοβαρά σε ομάδα με προπονήσεις αγώνες κτλ. Διαγόρας Κυψέλης όπως βρήκε τα link o ΓΥΠΑΕΤΟΣ και μου ξύπνησε αναμνήσεις. Δυστυχώς δεν τράβηξε... Ίσως απλά δεν ήμουν τόσο καλός όσο πιστεύαν αρχικά, αλλά το κυριότερο πιστεύω ήταν ότι ήμουν σε λάθος ηλικία για κάτι τέτοιο και όταν είσαι μικρός θες άλλου είδους κίνητρα για να συνεχίσεις κάτι τόσο πνευματικά δύσκολο χωρίς μηδαμινή ανταπόδοση. Και μουσική να μάθαινα, κάποια ανταπόδοση θα είχα, θα κατάφερνα να παίξω ένα δύσκολο κομμάτι ωραία, εδώ τίποτα. Στο σκάκι δεν είχαμε ηλικίες, και στον ελεύθερο χρόνο όλοι είχαν πράγματα να πουν, και εγώ δεν σχεδόν απλά τους κοίταζα.

Στο σχολείο όλα τα παιδιά κάτι κάναν, μπάσκετ, πόδοσφαιρο, στίβο, κτλ, εγώ ... σκάκι. Στην γυμναστική στο σχολείο ούτε μπάσκετ δεν έπαιζα. Δεν είχα γυμναστεί ποτέ στην ζώη μου, για τίποτα, πριν το τρέξιμο. :P

Από τότε το παράτησα, και αν τύχει 2-3 φορές τον χρόνο θα παίξω, ξέρετε σε τίποτα διακοπες με κανάν φίλο. Είναι ωραίο, με αφορμή την κουβέντα με τον Γυπαετό, μου πέρασε η ιδέα από το μυαλό να το ξαναζέστενα το χόμπυ, αλλά δυστυχώς τόσα ωραία πράγματα να κάνεις, που να βρούμε χρόνο για όλα πλέον... Πάει πέρασε.

---

quote:

---

Originally posted by Initiative

Α ρε Kramnik δεν άλλαξες καθόλου,respect
Πάντως είχα καιρό να παρακολουθήσω και είναι πόσοι πανω από 2800 ελο,παλια δεν ηταν ετσι.
Πλεον με τους υπολογιστες εχουν παει σε αλλο επιπεδο παιχνιδιου που στις αρχες σε μερικες παρτιδες δεν μπορουμε να παρακολουθησουμε και να καταλαβουμε.Παντως αν μαζευτουμε καμια μερα ειμαι μεσα για καμια παρτιδα (ρολογακια,μπλιτζακια κλπ) μετα απο λονγκ ραν βεβαιως βεβαιως

---