| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
trexantiris
Master Forum-Runner
Greece
5735 Δημοσιεύσεις |
 Δημοσιεύθηκε - 08/08/2011 : 18:39:29
|
quote:
Originally posted by giorgosdelta
Τώρα πατώ μπροστά στα δάκτυλα και φορώ ελαφριά παπούτσια.
Μπροστά στα δάκτυλα...ε;
Γιώργο...να υποψιαστώ αυτό που υποπτεύομαι;
|
 |
|
|
giorgosdelta
Master Forum-Runner
Greece
4808 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 08/08/2011 : 18:51:00
|
| Σαν περήφανος Ταραχουμάρα, Μανώλη. Μπορείς να δεις το πάτημα σε πολλές φωτογραφiες στο άλμπουμ "τρεχάλες" που έχω στο facebook. |
|
|
|
Dejan
Master Forum-Runner
Greece
3884 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 08/08/2011 : 21:45:30
|
http://www.youtube.com/watch?v=EAW87NsiGuI
______________________
“Ethiopians and Kenyans are running 160 miles a week, more than you will ever run, because it’s their only way out, and those who survive that are going to be really hard to beat unless you do everything perfectly,” Salazar told Ritzenhein. “If they have better biomechanics, too, you are in trouble.” |
|
|
|
PATENTAS
Elite Forum-Runner
Greece
1494 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 08/08/2011 : 22:04:20
|
quote:
Originally posted by Dejan
http://www.youtube.com/watch?v=EAW87NsiGuI
______________________
“Ethiopians and Kenyans are running 160 miles a week, more than you will ever run, because it’s their only way out, and those who survive that are going to be really hard to beat unless you do everything perfectly,” Salazar told Ritzenhein. “If they have better biomechanics, too, you are in trouble.”
Πολύ ενθαρρυντικό και διδακτικό το βίντεο. Επειδή και εγώ έχω overpronation και καλύπτω το πρόβλημα με τα αντίστοιχου τύπου παπούτσια, διερωτώμαι αν τελικά κάνω καλά ή να μάθω να ζώ και να αθλούμαι με το πρόβλημά μου. |
|
|
|
NIKOS T.
Master Forum-Runner
Greece
8812 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 08/08/2011 : 22:46:16
|
Θα συμπλήρωνα και τους midfoot runners.
Ο κάθε τύπος(heel,midfoot,forefoot)έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα!
Τι εννοώ:
πλεονεκτήματα heel: Διατείνονται πολύ καλά οι μυς της γαστροκνημίας,μικρότερη επιβάρυνση στους μυς αυτούς και στον αχίλλειο τένοντα.
midfoot: Καλύτερη απορρόφηση των κραδασμών,μικρότερη επιβάρυνση στους γαστροκνήμιους, στον αχίλλειο τένοντα και στη λαγονοκνημιαία ταινία.
forefoot: μικρότερη επιβάρυνση σε γόνατα και αστραγάλους,μικρότερος διασκελισμός,τεχνικότερο και ταχύτερο τρέξιμο.
μειονεκτήματα
heel:πολύ μεγάλος διασκελισμός,αργότερο και φτωχότερο τεχνικά τρέξιμο.
midfoot:περισσότερη επιβάρυνση στους γαστροκνήμιους και στον αχίλλειο τένοντα,σε σχέση με τους heel strike.
forefoot:διατηρεί τους μυς της γαστροκνημίας σε σύσπαση,προδιαθέτοντας σε shin splints,τενοντίτιδα του αχιλλείου,μυϊκές θλάσεις στους γαστροκνήμιους(απαιτούνται πολύ καλές και συστηματικές διατάσεις στους μυς αυτούς και στον αχίλλειο).
http://runninginjuryfree.org/
"Αν νομίζεις ότι τα έχεις όλα υπό έλεγχο, τότε δεν τρέχεις αρκετά γρήγορα" |
|
|
|
Dejan
Master Forum-Runner
Greece
3884 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 09/08/2011 : 00:49:16
|
Πέταξα απλά το link και άφησα τα συμπεράσματα δικά σας. Ψάχνω να βρω μία πολύ μεγάλη σε σελίδες μελέτη που είχε γίνει σε άτομα που έχουν από ελαφρύ έως βαρύ υπερπρηνισμό. Τα άτομα που δεν προσπάθησαν να ...."ευθυγραμμίσουν" το πάτημά τους με κάποιο τεχνικό τρόπο είχαν απλά του συνήθεις τραυματισμούς ή και τίποτα ενώ τα άτομα του Β γκρουπ που προσπαθούσαν ή μόνοι τους ή με άλλα μέσα να πατά το πέλμα στην ευθεία είχαν τραγικά ποσοστά τραυματισμών με συνηθέστερο τα shin splints και μετά τη λαγονοκνημιαία και μετά τους αχιλείους. Από αυτό και μόνο συμπέρανα ότι.... δεν πρέπει να "βιάζουμε" το σώμα μας στο τρόπο που έμαθε μόνο του να πατάει. Ενδέχεται ένας υπερπρηνισμός ή το αντίθετο να είναι καθαρά σκελετικό θέμα που αν πας κόντρα σε αυτό φλερτάρεις με το τραυματισμό....
______________________
“Ethiopians and Kenyans are running 160 miles a week, more than you will ever run, because it’s their only way out, and those who survive that are going to be really hard to beat unless you do everything perfectly,” Salazar told Ritzenhein. “If they have better biomechanics, too, you are in trouble.” |
|
|
|
gargadua
Master Forum-Runner
Afghanistan
7473 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 09/08/2011 : 07:32:54
|
dejan
πολυ καλα τα εγραψες.
Να προσθεσετε και μενα στους πολεμιους των kayano που προσπαθουν να σου αλλαξουν πεισματικα το πατημα! Και ακομα απορω, γιατι πρεπει να τρεχω με την φτερνα ενω εχω υπερπρηνισμο; Γιατι ειναι τοσο ακαμπτα; Τι εξυπηρετει;
Γιατι επισης θα πρεπει να αγοραζω πελματα των 100Ε για να τρεχω; Οι Αιθιοπες μηπως, δεν εχουν υπερπρηνισμο ;
Την επομενη φορα αντι για kayano θα αγορασω ξυλινα τσοκαρα με τακουνι. Κανουν την ιδια δουλεια και ειναι φτηνοτερα!!
"Το αργά διορθώνεται, το γρήγορα ΟΧΙ!!!!" |
|
|
|
sugar
Elite Forum-Runner
Greece
2249 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 09/08/2011 : 08:27:37
|
..σαν αυτα τα τσοκαρα που εβλεπα στην ολλανδια??? επρεπε να παρω και ωα σου τα φερω....
"SUGAR"..TO ΑΡΓΑ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΟΤΕ!!! |
|
|
|
Jonsson
Senior Forum-Runner
Greece
960 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 09/08/2011 : 08:38:59
|
quote:
Originally posted by Dejan
Πέταξα απλά το link και άφησα τα συμπεράσματα δικά σας. Ψάχνω να βρω μία πολύ μεγάλη σε σελίδες μελέτη που είχε γίνει σε άτομα που έχουν από ελαφρύ έως βαρύ υπερπρηνισμό. Τα άτομα που δεν προσπάθησαν να ...."ευθυγραμμίσουν" το πάτημά τους με κάποιο τεχνικό τρόπο είχαν απλά του συνήθεις τραυματισμούς ή και τίποτα ενώ τα άτομα του Β γκρουπ που προσπαθούσαν ή μόνοι τους ή με άλλα μέσα να πατά το πέλμα στην ευθεία είχαν τραγικά ποσοστά τραυματισμών με συνηθέστερο τα shin splints και μετά τη λαγονοκνημιαία και μετά τους αχιλείους. Από αυτό και μόνο συμπέρανα ότι.... δεν πρέπει να "βιάζουμε" το σώμα μας στο τρόπο που έμαθε μόνο του να πατάει. Ενδέχεται ένας υπερπρηνισμός ή το αντίθετο να είναι καθαρά σκελετικό θέμα που αν πας κόντρα σε αυτό φλερτάρεις με το τραυματισμό....
______________________
“Ethiopians and Kenyans are running 160 miles a week, more than you will ever run, because it’s their only way out, and those who survive that are going to be really hard to beat unless you do everything perfectly,” Salazar told Ritzenhein. “If they have better biomechanics, too, you are in trouble.”
+1
A Physical Measure Odyssey |
|
|
|
NIKOS T.
Master Forum-Runner
Greece
8812 Δημοσιεύσεις |
|
|
trexantiris
Master Forum-Runner
Greece
5735 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 09/08/2011 : 13:56:19
|
quote:
Originally posted by giorgosdelta
Σαν περήφανος Ταραχουμάρα, Μανώλη. Μπορείς να δεις το πάτημα σε πολλές φωτογραφiες στο άλμπουμ "τρεχάλες" που έχω στο facebook.
Καλά, Γιώργο μου έπεσε η μασέλα όταν κοιτούσα τις φωτογραφίες! Πόσο καιρό είσαι forefoot striker και δε λες τίποτα εδώ πέρα;
Άρχοντας...και έτοιμος πλέον να χρησιμοποιήσεις πατούμενο των 150γρ...για...εκρηκτικές επιδόσεις |
|
|
|
trexantiris
Master Forum-Runner
Greece
5735 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 09/08/2011 : 14:32:38
|
quote:
Originally posted by Dejan
http://www.youtube.com/watch?v=EAW87NsiGuI
______________________
“Ethiopians and Kenyans are running 160 miles a week, more than you will ever run, because it’s their only way out, and those who survive that are going to be really hard to beat unless you do everything perfectly,” Salazar told Ritzenhein. “If they have better biomechanics, too, you are in trouble.”
Ένα από τα πολλά-πολλά βιντεάκια που ασχολούνται με τον "μύθο" του υπερπρηνισμού, όντως αποκαλυπτικό!
Βέβαια, μη ξεχνάμε ότι ο Gebr είναι από τους τυπικούς elite δρομείς που προσγειώνουν το πέλμα στα μετατάρσια, πράγμα που βοηθάει απίστευτα στον "φυσικό" (από το σώμα μας) έλεγχο του πρηνισμού... |
|
|
|
trexantiris
Master Forum-Runner
Greece
5735 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 09/08/2011 : 14:40:08
|
quote:
Originally posted by Jonsson
quote:
Originally posted by Dejan
Πέταξα απλά το link και άφησα τα συμπεράσματα δικά σας. Ψάχνω να βρω μία πολύ μεγάλη σε σελίδες μελέτη που είχε γίνει σε άτομα που έχουν από ελαφρύ έως βαρύ υπερπρηνισμό. Τα άτομα που δεν προσπάθησαν να ...."ευθυγραμμίσουν" το πάτημά τους με κάποιο τεχνικό τρόπο είχαν απλά του συνήθεις τραυματισμούς ή και τίποτα ενώ τα άτομα του Β γκρουπ που προσπαθούσαν ή μόνοι τους ή με άλλα μέσα να πατά το πέλμα στην ευθεία είχαν τραγικά ποσοστά τραυματισμών με συνηθέστερο τα shin splints και μετά τη λαγονοκνημιαία και μετά τους αχιλείους. Από αυτό και μόνο συμπέρανα ότι.... δεν πρέπει να "βιάζουμε" το σώμα μας στο τρόπο που έμαθε μόνο του να πατάει. Ενδέχεται ένας υπερπρηνισμός ή το αντίθετο να είναι καθαρά σκελετικό θέμα που αν πας κόντρα σε αυτό φλερτάρεις με το τραυματισμό....
______________________
“Ethiopians and Kenyans are running 160 miles a week, more than you will ever run, because it’s their only way out, and those who survive that are going to be really hard to beat unless you do everything perfectly,” Salazar told Ritzenhein. “If they have better biomechanics, too, you are in trouble.”
+1
A Physical Measure Odyssey
+10 Ο λόγος που είμαι επιφυλακτικός (έως και επικριτικός) των παπουτσιών που προσπαθούν να επέμβουν τόσο έντονα στη βιο-κινητική του πέλματος (stability, motion control).
Αλλά αν συνεχίσουμε να αναφερόμαστε στα Kayano (καλά τόσο πολύ τα μισούν;) στο τέλος θα πέσει καμιά μύνηση από την Asics για "δυσφημιστικά" σχόλια... |
|
|
|
trexantiris
Master Forum-Runner
Greece
5735 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 09/08/2011 : 19:14:04
|
quote:
Originally posted by NIKOS T.
Θα συμπλήρωνα και τους midfoot runners.
Σχόλιο: το midfoot strike παρόλο που υπάρχει ως έννοια και ορολογία είναι λίγο "εικονικό". Πολύ δύσκολο να ακουμπήσουν απολύτως ταυτόχρονα τα μετατάρσια μαζί με τη φτέρνα! Συνήθως θα ακουμπήσει πρώτα το ένα μέρος του πέλματος και αμέσως μετά το άλλο. Οπότε θα έχουμε ουσιαστικά ένα πολύ ήπιο χτύπημα φτέρνας ή μετατάρσιων αντίστοιχα. Και όμως υπάρχει διαφορά στην απορόφηση κραδασμών στη μία ή στην άλλη περίπτωση (υπέρ των μετατάρσιων βέβαια). Βασικά η μόνη φορά που έχω πετύχει ενστικτωδώς προσγείωση midfoot ήταν όταν με γυμνό πέλμα (100% αισθητηριακή ανταπόκριση του πέλματος/εγκεφάλου) έτρεχα σε χωματόδρομα. Λόγω του κακοτράχαλου εδάφους (ααααάουτς) κάποιες φορές δεν μπορούσα να προσγειωθώ στα μετατάρσια, οπότε ακουμπούσε όλο το πέλμα και τα γόνατα λύγιζαν τάχιστα έτσι ώστε ο οργανισμός να ανταπεξέλθει στους κραδασμούς. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ότι έτρεχα πιο "αποροφητικά" ακόμα και σε σχέση με τα Nimbus 12, όταν με αυτά χτυπούσα στο παρελθόν φτέρνα σε χωμάτινο έδαφος. Από εκεί και πέρα...που να πετύχει κάποιος midfoot (με την αυστηρή έννοια του όρου) με παπούτσι;
Ο κάθε τύπος(heel,midfoot,forefoot)έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα!
Τι εννοώ:
πλεονεκτήματα heel: Διατείνονται πολύ καλά οι μυς της γαστροκνημίας,μικρότερη επιβάρυνση στους μυς αυτούς και στον αχίλλειο τένοντα.
Σχόλιο: αυτό όμως αποτελεί και ένα μειονέκτημα. Η γάμπα και ο αχίλλειος παραμένουν ασθενέστεροι, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε άσχημους τραυματισμούς, ειδικά με τον αχίλλειο (μακριά από μας...!)
midfoot: Καλύτερη απορρόφηση των κραδασμών,μικρότερη επιβάρυνση στους γαστροκνήμιους, στον αχίλλειο τένοντα και στη λαγονοκνημιαία ταινία.
forefoot: μικρότερη επιβάρυνση σε γόνατα και αστραγάλους,μικρότερος διασκελισμός,τεχνικότερο και ταχύτερο τρέξιμο.
Σχόλιο: επιπλέον το σώμα μας έχει βιολογικώς εξελιχθεί στο να χρησιμοποιεί βέλτιστα αυτού του είδους τον βηματισμό. 100% απορόφηση κραδασμών, σωστές γωνίες στα πόδια/πέλματα, φυσική βιο-κινητική, σημαντική μείωση τραυματισμών που αφορούν το δρομέα. Ε, αν δεν παινέψεις το σπίτι σου...θα πέσει να σε πλακώσει!
μειονεκτήματα
heel:πολύ μεγάλος διασκελισμός,αργότερο και φτωχότερο τεχνικά τρέξιμο.
Σχόλιο: όπα, όπα...μόνο αυτά γράφει ο ποιητής στο σύνδεσμο; Να συμπληρώσω λοιπόν...το χτύπημα φτέρνας ίσως να είναι από τις πιο σημαντικές αιτίες τραυματισμών. Η φτέρνα του παπουτσιού δεν μπορεί να αποροφήσει 100% την κρούση (βρε δεν πάει να έχει και 3-ποντο gel) και οι κακές γωνίες στο πόδι/πέλμα, επιτρέπουν αυτούς τους κραδασμούς να φτάνουν μέχρι και την σπονδυλική στήλη. Μόνιμοι πόνοι στα γόνατα, "ταινιούλα", πόνοι σε γοφούς/μέση, "ασυνέπεια" πρηνισμού, αδύναμοι αστράγαλοι και...και...και...σεντόνι μπορεί κάποιος να γράψει.
Και έχει πλάκα το πόσο είμαστε όλοι "εθισμένοι" στο μάρκετινκ των εταιριών για την "αναγκαιότητα" του heel strike. Τις προάλλες στο γήπεδο κάποιος δρομέας μου ανέφερε ότι στο αποδοτικό τρέξιμο χρησιμοποιούμε το χτύπημα φτέρνας. Αφού πέρασα το πρώτο σοκ, του λέω "φίλε αν πιστεύεις ότι όντως το heel strike είναι το σωστό και για αυτό είμαστε πλασμένοι, τότε σε παρακαλώ βγάλε τώρα τα παπούτσια σου, τρέξε το 400άρι χτυπώντας φτέρνα και μετά πές μου πόσο αναπαυτικά αισθανόσουνα. Ή μήπως οι άνθρωποι ανακάλυψαν το τρέξιμο, με την εφεύρεση του αθλητικού χοντροπάπουτσο με την 4ποντη σόλα;"
midfoot:περισσότερη επιβάρυνση στους γαστροκνήμιους και στον αχίλλειο τένοντα,σε σχέση με τους heel strike.
forefoot:διατηρεί τους μυς της γαστροκνημίας σε σύσπαση,προδιαθέτοντας σε shin splints,τενοντίτιδα του αχιλλείου,μυϊκές θλάσεις στους γαστροκνήμιους(απαιτούνται πολύ καλές και συστηματικές διατάσεις στους μυς αυτούς και στον αχίλλειο).
Σχόλιο: shin splints? Μια ματιά σε αυτό το βιντεάκι στο 2ο λεπτό και μετά (είχε αναρτηθεί και στο παρελθόν και από άλλον συνφορουμίτη) και θα διαπιστώσουμε ότι το έντονο χτύπημα φτέρνας και ο υπερδρασκελισμός, αποτελούν μια καλή συνταγή για περιοστίτιδα...
http://www.youtube.com/watch?v=rkUqkdPQHis&playnext=1&list=PL54D2B3FA7965080F
Και όταν είχα πρωτοπάρει τα Nimbus 12, λόγω της αναπαυτικότητάς τους, άρχισα να υπερδρασκελίζω χτυπώντας πολύ βίαια τη φτέρνα (σαν να έκανα τριπλούν πήγαινα!) και στο δεξί καλάμι η περιοστίτιδα με περίμενε στη γωνία.
Συμφωνώ βέβαια με την "καταπόνηση" της γάμπας/αχίλλειου σε αυτόν το βηματισμό. Με την ολοκλήρωση όμως της προσαρμογής αυτό το σύστημα δεν καταλαβαίνει Χ. Λόγω βιασύνης μου, έχω περάσει και από μικρο-τραυματισμό της αριστερής μου γάμπας αλλά και από φλεγμονή του δεξί αχίλλειου. Τώρα όμως αρχίζουν και αποκτούν ατσαλένια αντοχή...οπότε δε με απασχολούν πλέον. Υπάρχουν άλλοστε δρομείς οι οποίοι με Vibram μινιμαλιστικά πατούμενα και forefoot βηματισμό τρέχουν σε αγώνες των 100+ μιλίων. Και τους Tarahumara...τί τους έχουμε άλλοστε;
http://runninginjuryfree.org/
"Αν νομίζεις ότι τα έχεις όλα υπό έλεγχο, τότε δεν τρέχεις αρκετά γρήγορα"
|
|
|
|
NIKOS T.
Master Forum-Runner
Greece
8812 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 09/08/2011 : 19:58:20
|
Running with a Midfoot Strike vs. Running on the Balls of Your Feet
There seems to be quite a debate going as to which way of running is best: a midfoot strike, or running on the balls of your feet. My response is that one is not necessarily better or worse than the other, because they are used for different situations. In Chi Running, we focus on the midfoot strike as we primarily support people who run for longer distances, meaning more than one mile.
My take on the difference between running on the balls of your feet (BOF) and running with a midfoot strike (MFS) is that the human body was initially designed (or evolved, depending on your belief system) to be able to respond to the needs of the moment. Here's an example of how it might have all started. I want you to visualize being chased down by… OMG… a saber-toothed tiger! I think that we'd all agree that the best way to run would be at a lively, full-on sprint ... on the BOF. That's why it's called the "fight or flight response." Running to escape danger kicks in your sympathetic nervous system and triggers your body to produce adrenalin so you can make a quick get away. Your body also kicks into a high-level glycogen burning mode because you really need something akin to rocket fuel to get out of there. Running this speed for more than about a half mile also raises your blood pressure rate as a result of insufficient oxygenation (shallow, fast breathing), which ultimately overloads the adrenal glands and breaks the body down (that's why it's called an anaerobic pace).
Now visualize this scene: You're living in the same time period as the poor fellow in the first example except you're not being chased, but you're hungry for a steak dinner. Now, if you have only very primitive weapons available to you with which to be the hunter (instead of the hunted) you would probably have to resort to chasing down a deer for dinner, (or some other animal that depends on speed for safety) in which case your goal would be to outlast that poor little short-twitch critter by chasing it at a comfortable pace but not stopping to let the animal rest. When an animal is exhausted, it's easier to catch and kill. This slower mode of running allows you to breathe more deeply which kicks your body into a parasympathetic response, producing those nice, blood-pressure-lowering drugs serotonin and beta-endorphins which in turn produce an overall calming effect and feeling of well-being. Running in this mode does a couple of other things. It lowers your blood pressure and begins to burn a very economical fuel-mix of glycogen and body fat, since you're going to be running slower but longer. This more relaxed mode of running requires that you run with—you guessed it—a midfoot strike. This is not to say that you can't run fast with a midfoot strike. The Kenyans seem to do just fine doing a midfoot strike and holding a sub-5 minute mile pace for a marathon distance!
OK, you can tell everybody you heard it here first ... there are definitely times when I run BOF! That's right. When I'm out trail running and I come upon a short steep section of trail with lots of roots and loose rock, believe me, I have no qualms about prancing through it on my BOF. But, I know that I'm not going to be on my BOF for more than a few seconds at the most, so I have no problem with it. I won’t be stressing or injuring my calves by doing anything more than a little "dancing." I also know better than to try to run more than a very short distance BOF, because it is neither an economically or ergonomically efficient way to cover long distances.
What does it feel like when I run any distance BOF? I feel lots of tightness and fatigue in my calves and shins because I'm using them more. What's the Body Sense if I run for a long distance BOF? Pain and fatigue, which is my body telling me that something isn't quite right about what I'm doing. Now, I could simply train my lower leg muscles to get strong enough to handle this way of running, but why would I want to train my body to work harder than it needs to just because I'd rather not listen to what it's trying to tell me?
For running longer distances, the MFS is really the most economical way to run, as well as also being easier on my legs.
In Chi Running, when you lean from your ankles and when your foot lands under your body of mass and immediately swings out the back, you will be landing with a safe, efficient midfoot strike. If you are reaching with your legs, are upright or leaning slightly back as you run, as most people do, you will be heel striking and most likely pushing off the balls of your feet to propel yourself forward. This is not efficient and can cause a host of injuries if done for more than a very short distance.
The BOF and the MFS both came about from their respective needs and one is not better or worse than the other, simply because they each have their own specific applications. If you try to use one to do the job the other was designed for, you'll be working against the "laws" of the body and you'll either burn out your legs by running BOF for long distances ... or have the other problem of trying to sprint with a midfoot strike to save your life … in which case you might just get eaten.
http://www.chirunning.com/chi-library/article/running-with-a-midfoot-strike-vs-running-on-the-balls-of-your-feet/
"Αν νομίζεις ότι τα έχεις όλα υπό έλεγχο, τότε δεν τρέχεις αρκετά γρήγορα" |
|
|
|
Θέμα |
|
|
|
Αλλαγές στο Πάτημα
