| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
Leonardo
Elite Forum-Runner
2254 Δημοσιεύσεις |
 Δημοσιεύτηκε - 04/07/2013 : 15:28:51
|
Φθασαμε στον Λιτοχωρο την Παρασκευή το μεσημέρι γιατι εκτος από τον αγωνα θα παιρναμε μερος και στην εκθεση του μαραθωνιου με δικο μας περιπτερο.
Το αυτοκινητο ηταν φορτωμένο σαν αστακος, 5 ατομα (Ο θανασης ο συνεργατης και φιλος και η οικογενεια) με τα μπαγκαζια και όλα τα πραγματα για το μαγαζι (προιοντα, τα απαραιτητα για το στησιμο του περιπτερου, διαφημιστικά κλπ, κλπ)
Οποτε, το τριήμερο που θα ερχοταν δεν ηταν καθολου ευκολο. Οδηγηση 5 ωρες από Αθηνα Λιτοχωρο, στησιμο περιπτερου Παρασκευη μεσημερι και ξεστησιμο παλι στις 10.00 το βραδυ (γιατι η εκθεση ηταν υπαιθρια).
Σαββατο πρωι παλι στησιμο στις 10.00 το πρωι, ολη μερα εκθεση και ξεστησιμο παλι στις 10.00 το βραδυ.
Οποτε λογω της εκθεσης το σωμα ηταν ηδη επιβαρυμενο.
Ευτυχως όμως ο Θανασης και η υπολοιπη οικογενεια εκανε ότι μπορουσε να μην κουραστω πολύ στην εκθεση. Πολυτιμη βοηθεια.
Το Λιτοχωρο ζουσε στον ρυθμο του μαραθωνιου. Είναι για την πολη μεγαλο γεγονος. Ολοι το εχουν αγκαλιασει ζεστα.
Κι ετσι εφθασε το Σαββατο το απογευμα. Η Μαριαννα μου λεει κατά τις 8.00 να σηκωθω να φυγω για να ξεκουραστω γιατι η πρωινη εγερσις ηταν στις 4.00 το πρωι.
Πηγα στο ξενοδοχειο, ετοιμασα όλα τα πραγματα… αλλα ο υπνος δεν ερχοταν. Που να κοιμηθεις από τις 9.00? Μονο τα μωρα…
Ξαπλωμενος μου περασαν από το μυαλο ολες οι σκεψεις της προετοιμασιας, της διατροφης που ειχα κανει, της προπονησης κλπ, κλπ.
Μου περασαν πολλες αρνητικες σκεψεις, μεχρι και να μην παω στον αγωνα. Το ατιμο το μυαλο κανει ότι μπορει για να σε κανει να μην ξεβολευτεις.
Ειχα όμως προσπαθησει πολύ γι αυτόν τον αγωνα από την αρχη του χρονου. Επισης θυμομουν ένα ρητο που ειχα διαβασει στο facebook και μου αρεσε πολύ… «εάν τα παραταμε κάθε φορα που αισθανομαστε αβολα, τοτε δεν πετυχαινουμε τιποτα». Εξαλλου αν δεν πηγαινα θα ηταν μεγαλη προδοσια προς τον εαυτο μου. Οποτε, συμβουλη σας δινω, μην ακουτε το μυαλο σας αλλα την καρδια σας.
Και η ιστορια εδειξε πως αν δεν πηγαινα, πραγματικα θα ημουν φτωχοτερος σαν ανθρωπος.
Εβαλα το ξυπνητηρι στις 4.00 το πρωι, αλλα τελικα δεν χρειαστηκε. Πολύ το αγχος, λιγος ο υπνος.
Ετοιμαστηκα, ενοιωσα ικανοποιημενος που ημουν απολυτα προετοιμασμενος (τουλαχιστον από εξοπλισμο - γιατι το βουνο δεν συγχωρει αν παθεις κατι), και ξεκινησα για το σημειο που θα μας επαιρνε το πουλμαν από το Λιτοχωρο προς το Διον, το σημειο εκκινησης.
Το χωριο κοιμοταν, στους δρομους ηταν μονο δρομεις που εβγαιναν από τα γυρω στενα προς το σημειο συναντησης.
Ολοι ηταν ησυχοι με το αγχος ζωγραφισμενο στα προσωπα τους, εκτος από μια ομαδα Ρουμανων που ηταν μεσα στην καλη χαρα.
Οι αρνητικες σκεψεις συνεχιστηκαν μεχρι και το σημειο της εκκινησης.
Στο Διον το μερος ηταν γεματο δρομεις. Το κρυο και η υγρασια στις 5.30 το πρωι ηταν αρκετη.
Να μην τα πολυλογω, μετα μια καθυστερηση 20 λεπτων, ο αγωνας ξεκινησε στις 6.25 το πρωι.
Στην πλατη ειχα σακκιδιο με 1,5 λιτρο νερο, μπατον, τζελακια και αντιανεμικο. Συνολο πανω από 2 κιλα. Στο τελος σκεφτηκα πως στις προπονησεις που ειχα κανει δεν κουβαλουσα ποτε τοσο βαρος.
Τα πρωτα 5 χλμ ηταν ανηφορικη ασφαλτος. Τρεχαμε και μπροστα μας ορθωνόταν ο Ολυμπος. Δεν επρεπε να παω γρηγορα γιατι ειχα να βγαλω 44χλμ και 3200μ υψομετρικη διαφορά. Ηταν η πρωτη φορα που εκανα κατι τοσο μεγαλο και στοχο χρονου δεν ειχα παρα μονο τον τερματισμο. Ο μαραθωνιος του Ολυμπου δεν συγχωρει τα λαθη. Πρεπει να κανεις πολύ καλη διαχειρηση δυναμεων ετσι ώστε στο 31ο χλμ (στα Πριονια που αρχιζει το φαραγγι του Ενιπεα) πρεπει να εισαι σε πολύ καλη κατασταση γιατι τα δυσκολα εκει αρχιζουν.
Τελος παντων στο 6ο χλμ μπηκαμε στο δασος. Συνεχομενη ανηφορα για 22χλμ. Οι σταθμοι τροφοδοσιας ερχονταν και εφευγαν με την ικανοποιηση πως … ειμαι ακομα καλά.
Φυσικα από το 6ο χλμ μεχρι και το 22ο πιο πολύ ηταν το περπατημα (λογω της ανηφορας) και λιγοτερο το τρεξιμο. Παρ όλα αυτά, οσο ανεβαινα αρχιζαν να ταλαιπωρουνται οι τετρακεφαλοι. Ειχα ένα πιασιμο όχι μπροστα αλλα στα πλαγια. Δεν το ειχα ξανανοιωσει αυτό. Αλλα δεν με πειραζε πολύ. Μπορουσα να προχωραω ανετα.
Ο Ολυμπος πανεμορφος και οσο ανεβαινες αλλαζε και το τοπιο. Από δαση με πευκα, εμπαινες σε δασος με οξυες. Μετα σε δασος με ελατα. Σε μερικα σημεια η βλαστηση ηταν τοσο πυκνη που χανοταν το σημα από το GPS.
Ειμαι πολύ φτωχος στα λογια για να περιγραψω την ομορφια του Ολυμπου. Παρ ολη την κουραση αυτό το τοπιο σου εδινε ενεργεια και συνεχιζες.
Μετα την Πετροστρουγκα (στο 15ο χλμ) το κρυο και ο αερας αρχισαν να γινονται παραπανω από αισθητα. Ημασταν ηδη στα 1850μ πανω από την εκκινηση. Εβαλα το αντιανεμικο και την κουκουλα και συνεχισα.
Παρατηρησα πως αρκετοι ειχαν ερθει απροτοιμαστοι, χωρις αντιανεμικο. Τους λυπηθηκα πραγματικα. Ο ιδρωτας ηταν πολυς για να ανεβεις 15χλμ και 1850μ υψομετρικη και το κρυο και ο αερας κολουσε την μπλουζα πανω σου και παγωνες. Σιγουρα υπηρχε κινδυνος πνευμονιας.
Μετα το 16ο χλμ τα πραγματα δυσκολεψαν. Το τοπιο ειχε γινει αλπικο, η ανηφορα παρατεταμενη και το οξυγονο λιγοστεψε. Κρυο, ομιχλη και αερας. Αρα η κουραση ερχοταν πιο ευκολα. Αλλα γενικα ημουν καλα. Μονο που καθυστερησα πολύ και εχασα χρονο. Για την ιστορια ηταν τοσο κουραστικα που το 18ο χλμ (1 χλμ μονο) το εκανα σε 25 λεπτα.
Σιγα- σιγα εφθασα και στο οροπεδιο που ηταν ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟ. Μεγαλη αδεια εκταση στην κορφη του βουνου, αλλου χιονι, αλλου ένα κοπαδι με αλογα, η θεα και το γυρω τοπιο σου επαιρνε το μυαλο και το μονο που δεν σκεφτοσουν ηταν ο αγωνας.
Στο βαθος φαινοταν και ο επομενος σταθμος (καταφυγιο ΚΑΚΑΛΟΣ) που ηταν και το οριο πως από δω και περα αρχιζει η κατηφορα.
Στο καταφυγιο εκατσα 2-3 λεπτα, εφαγα σουπα, ενεργειακη μπαρα, λιγο νερο και εφυγα. Οι εναλλαγες των τοπιων ηταν τοσο γρηγορες που ενοιωθες σαν υπνωτισμενος.
Μετα το καταφυγιο ηρθε το κομματι που περιμενα με αγωνια. Ο θρονος του Δια και τα ζωναρια. Είναι ένα μονοπατι περιπου 3χλμ και 30-40 εκατοστα πλατος, που διασχιζει την σχεδον καθετη πλαγια του Ολυμπου (50 μοιρες κλιση). Ο πανω σου είναι η κορυφη του Ολυμπου, ο Μυτικας, και από κατω το χαος (http://www.youtube.com/watch?v=xREReeK6u_k )
Η αδρεναλινη από την προσπαθεια και η εκσταση από το τοπιο στα υψη.
Μετα τα ζωναρια αρχισε η κατηφορα. Το τοπιο συνεχισε να είναι αλπικο μεχρι και το 24ο χλμ. Μετα μπηκαμε παλι σε δασικη περιοχη μεχρι και το δευτερο καταφυγιο. Ειμασταν ηδη στο 25χλμ. Ανεφοδιασμος και παλι και συνεχιζουμε για το 31ο χλμ στα Πριονια. Τα ποδαρακια μου, ειδικα οι τετρακεφαλοι ειχα επιβαρυνθει, όχι υπερβολικα, αλλα αισθητα. Ευτυχως οποια δυσκολια την ενοιωθα μονο σε ανηφορικα κομματια. Στη κατηφορα ημουν μια χαρα. Τα Πριονια ηρθαν σε 7 ωρες και 8 λεπτα. Ημουν εντυπωσιασμενος με τον εαυτο μου πως ειχα κανει 7+ ωρες και ημουν μια χαρα.
Στα Πριονια με περιμενε η Μαριαννα και ο γιος μου που με εκαναν να παρω τα πανω μου. Ένα πεταχτο φιλι, μια αγκαλια, ένα Οκ πως ειμαι καλα και βουρ για τον Ενιπεα που τοσα ειχα ακουσει. Μαλιστα ειχα ακουσει τοσα πολλα, πως ηταν τοσο δυσκολος που τελικα βγηκε σαν βουτυρο. Φυσικα ηταν πολύ δυσκολος. Συνεχομενες ανηφοροκατηφορες (20 στο συνολο) που από τα ψηλα πηγαινες στα χαμηλα. Ανεβαινες 50 μετρα, κατεβαινες 50 μετρα. Αυτό το πραγμα για 2+ ωρες. Όμως το τοπιο μαγευτικό. Το καλυτερο του Ολυμπου. Ποταμι, ραχουλες, δασος, λουλουδια, λιμνες που ελεγες μεσα σου τι βλακειες κανω και τρεχω και δεν ευχαριστιεμαι την φυση να κανω κανενα μπανακι τωρα. Και το μονοπατι συνεχιζεται.
Ετσι τα check points περνουσαν και σιγα-σιγα φθαναμε προ το τελος. Επιτελους μετα τις Πορτες ειδα το Λιτοχωρο. Ημουν στο 40ο χλμ και μου εμεναν αλλα 4. Δυναμη και συνεχιζουμε.
Ετσι μετα από μιση ωρα μπηκαμε στο χωριο. Στην πλατεια ο κοσμος πολυς που χειροκροτουσαν ολους τους δρομεις και περιμεναν υπομονετικα και εμας που τερματισαμε μετα από 9 ωρες και 39 λεπτα.
Μπηκα στην τελικη ευθεια που ηταν 50 μετρα, εβλεπα την αψιδα τερματισμου και ημουν ο πιο ευτυχισμενος ανθρωπος στον κοσμο. Τερματησα τον μαραθωνιου Ολυμπου και το ευχαριστηθηκα.
Ποτε δεν βλαστήμησα και να πω… τι ηρθα να κανω εδώ ο ανεγκεφαλος.
Είναι ενας αγωνας που βγαινεις μονο κερδισμενος.
Πραγματικα αν δεν ειχα παει και ακουγα το μυαλο μου θα ειχα χασει πολλα.
Μπορουμε να το κανουμε ολοι αν κανουμε μια σωστη προπονηση.
Αλλα το νοημα μπορει να μην είναι η εκπληρωση ενός μαραθωνιου αλλα γενικα πως το κερδος στην ζωη και η προοδος σαν ανθρωπος ερχεται με το ξεβολεμα και όχι με την βολη του καναπε.
Και του χρονου παλι εκει…
Λεοναρδος
________________________________________________________________________
"...ο πόνος ειναι παροδικός, η εγκατάλειψη ειναι για πάντα"
|
|
|
Nick F
Master Forum-Runner
Greece
2942 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 04/07/2013 : 15:47:02
|
Συγχαρητήρια για τον Άθλο,
πραγματικά η περιγραφή σε καθηλώνει...!!!
______________________
Βάφλα με παγωτό παρφέ σοκολάτα & κρέμα,με καραμελωμένους ξηρούς καρπούς και σιρόπι σοκολάτας...!! |
 |
|
|
thestria
Forum-Runner
Greece
174 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 04/07/2013 : 16:07:06
|
Συγχαρητήρια!
(συγκινήθηκα...) |
|
|
|
Tasman
Forum-Runner
67 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 04/07/2013 : 16:23:25
|
Συγχαρητήρια.....
Ελπίζω του χρόνου να νοιώσω κι εγώ αυτά τα συναισθήματα !!!!!
Εντυπώσεις από τα HOKA ONE ONE ???
Πώς είναι να τα τρέχεις σχεδόν 10 ώρες σε δύσκολες συνθήκες ???
|
|
|
|
Leonardo
Elite Forum-Runner
2254 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 04/07/2013 : 16:29:31
|
Θα παμε μαζι
Για τα ΗΟΚΑ διαβασε αυτα που εβαλα στο facebook
Συνεχίζω το review για τα HOKA STINSON EVO μετα απο τον αγώνα και τον επιτυχή τερματισμό στον μαραθώνιο του Ολύμπου...(9.39 για την ιστορια)
Αν και το τεραιν του Ολυμπου δεν το ήξερα, είπα οτι πρεπει να εμπιστευτω την ΗΟΚΑ που υπόσχεται τοσα πολλά. Αλλωστε στις προπονησεις που εκανα σε Παρνηθα και Υμηττο οι εντυπώσεις ηταν εξαιρετικές.
Προς ευχαριστη έκπληξη είδα κι άλλους δρομείς στην εκκίνηση να φοράνε ΗΟΚΑ.
Λοιπον, στην ανηφόρα δεν ειχα κανενα προβλημα - γλύστρημα πουθενα - πουθενα επισης δεν αισθάνθηκα πως παει να μου γυρισει το ποδι (λογω του αυξημενου υψους του παπουτσιού). Η αισθηση πως ισοπεδώνει τα παντα συνεχιστηκε και στον Ολυμπο. Απλα πατας οπυ θες (πετρες, ριζες) και παντα νοιωθεις σαν να πατας σε πατημενο χωμα.
Μετα την ανηφορα (22Κ) αρχιζουν τα ζωνάρια. Επισης ολα ΟΚ.
Αφηνουμε τα ζωνάρια και πιανουμε την μεγαλη κατηφορα με την σαρα.
Κανενα προβλημα. Ουτε γλυστρημα, ουτε κινδυνος για διαστρεμμα.
Κι εδω αρχιζει η ευχαριστηση...
Γενικα δεν ειμαι κατηφορακιας. Παντα οτι κερδιζα στην ανηφορα, το εχανα στην κατηφορα. Ολοι με περνουσαν (στους αγωνες Μονοπατι Παρνασσου και ALPAMAYO).
Λοιπον απο τα ζωναρια μεχρι και το Λιτοχωρο δεν με περασε κανεις.
Ισα ισα περασα και 5-6 ατομα. Φοβερη αισθηση.
Στα Πριονια τα ποδαρακια μου ηταν βουτυρο. Καμμια καταπονηση. Ο Ενιπεας βγηκε σε 2.20 αβιαστα.
Παμε για Ζαγορι τωρα...
________________________________________________________________________
"...ο πόνος ειναι παροδικός, η εγκατάλειψη ειναι για πάντα"
|
|
|
|
echetlos
Master Forum-Runner
9191 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 04/07/2013 : 17:44:04
|
Συγχαρητήρια φίλε!
"My sport is your sport's punishment" |
|
|
|
dpkouk
ellanodikis
Greece
11938 Δημοσιεύσεις |
|
|
pateras
Forum-Runner
Greece
145 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 04/07/2013 : 19:37:00
|
Συγχαρητήρια Leonardo!
Καταπληκτική περιγραφή!
Να 'μαστε καλά και του χρόνου, ελπίζω να το ζήσω και εγώ!
...φέτος θα περιοριστώ στον ΟΜΟ! |
|
|
|
Etien
Master Forum-Runner
5171 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 04/07/2013 : 21:25:15
|
Παρα πολυ ωραια περιγραφη Leonardo !!! συγχαρητηρια !!!
Μου ειπε ο Sam οτι εισαι Λιτοχωρο , ειπα θα ερθω να σε γνωρισω το Σαββατο αλλα με αυτα κ με τα αλλα ξεχαστηκα !!!
Παναγιωτης ! |
|
|
|
ANASTASIOS
Master Forum-Runner
Greece
6135 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 04/07/2013 : 21:38:47
|
Τα συγχαρητήρια και απο εμένα.Ελπίζω σύντομα να τον τρέξουμε παρέα.
Κανείς δέν έχει τόση ανάγκη απο ένα χαμόγελο όσο εκείνος που δέν μπορεί να το δώσει στους άλλους.
|
|
|
|
ALEXANDRA
Master Forum-Runner
3240 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 05/07/2013 : 01:41:23
|
Bravo Λεονάρδο!
Στο Ζαγόρι θα κάνεις τα 50 ή τα 25;
Μη σε χάσουμε από την κλασσική τώρα, ε;
-------------------------
Ο μαραθώνιος είναι ένα ταξίδι για την Ιθάκη. Η Ιθάκη για εμένα είναι η αφετηρία, όχι το Καλλιμάρμαρο. Την Κυριακή στις 9 το πρωί ξεκινάει το πάρτυ για αυτούς που έφτασαν στην Ιθάκη.
|
|
|
|
geopa
Elite Forum-Runner
Greece
2107 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 05/07/2013 : 09:14:01
|
| Να προσθέσω στην άψογη περιγραφή του LEONARDO ότι συμφωνώ με τα όσα γράφει και επαυξάνω, απλά να προσθέσω ότι εγώ πραγματικά χεσ@$#%κα πάνω μου σε πολλά σημεία στα Ζωνάρια αλλά κυρίως στο πέρασμα του ΓΙΟΣΟΥ για να βγούμε στο οροπέδιο όπου πραγματικά πήγα βράχο βράχο και εννοείται καθιστός. Φυσικά ήμουν πολύ “γρήγορος” σε όλο τον αγώνα και έκανα το απίστευτό 9.36, φαντάζομαι στον τερματισμό θα καθόμασταν μαζί με τον LEONARDO για να βγάλουμε τα τσιπάκια και να συνειδητοποιήσουμε τι είχαμε καταφέρει. |
|
|
|
Leonardo
Elite Forum-Runner
2254 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 05/07/2013 : 09:31:49
|
quote:
Originally posted by ALEXANDRA
Bravo Λεονάρδο!
Στο Ζαγόρι θα κάνεις τα 50 ή τα 25;
Μη σε χάσουμε από την κλασσική τώρα, ε;
-------------------------
Ο μαραθώνιος είναι ένα ταξίδι για την Ιθάκη. Η Ιθάκη για εμένα είναι η αφετηρία, όχι το Καλλιμάρμαρο. Την Κυριακή στις 9 το πρωί ξεκινάει το πάρτυ για αυτούς που έφτασαν στην Ιθάκη.
στα 50 εχω γραφτει
________________________________________________________________________
"...ο πόνος ειναι παροδικός, η εγκατάλειψη ειναι για πάντα"
|
|
|
|
Rigelian
Master Forum-Runner
Greece
10616 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 05/07/2013 : 09:39:40
|
| Πολλά μπράβο συντρέχτη! |
|
|
|
THANOS_KTM
Elite Forum-Runner
Greece
1765 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 05/07/2013 : 09:51:04
|
| Ωραίος ο Leonardo.Μπράβο σου. |
|
|
|
gargadua
Master Forum-Runner
Afghanistan
7473 Δημοσιεύσεις |
Δημοσιεύθηκε - 05/07/2013 : 09:53:44
|
+100!!!!!!!
The more you hurry to succeed, the longer it will take to succeed.
|
|
|
|
Θέμα |
|
Ο δικος μου OLYMPUS MARATHON
